Behnam Taebi, Iraanse Nederlander, in reactie op Afshin Ellian, dito.
Het gevaarlijke simplisme van de apocalyptische blik
In zijn column Islamofascistische overwinningsroes (18 augustus jl.) stelt Afshin Ellian dat Iran een serieus gevaar is voor Israël en de rest van de wereld. De oorzaken zoekt hij primair in de apocalyptische inslag van de Islam. Ellian staat daarin niet alleen. De bekende oriëntalist Bernard Lewis heeft op 8 augustus jl. in een vergelijkbaar betoog in The Wall Street Journal uitvoerig uiteengezet waarom hij gelooft dat de islamitische republiek daadwerkelijk om religieuze redenen een nucleaire aanval op Israël zal uitvoeren. Maar – is deze visie niet even reductionistisch als gevaarlijk? Een correcte analyse zal veel dieper moeten gaan en moet zich rekenschap geven van de waaier aan agenda’s (ook van Amerika, Rusland, China…) die het conflict aldaar zo acuut maken. Niet dat daar hier de plaats voor is. Hier wil ik stelling nemen tegen de te simplistische werkelijkheidsvisie van Ellian.
Zowel Lewis als Ellian geloven de overheidspropaganda – uiteenlopend van schoolboeken tot presidentstoespraken – op haar woord. Het huidige Iraanse regime beschikt inderdaad over een enorme propagandamachine en weet die perfect te gebruiken. Net als elke andere dictatuur wint het op deze manier zijn zieltjes. Maar of we daarmee óók de buitenlandse politiek van Iran kunnen verklaren dan wel voorspellen? Retoriek en realiteit zijn twee.
Volgens een ‘deskundige fundamentalist’ die Ellian in zijn column citeert, is het succes van Hezbollah de ‘dominante martelarenvisie’, en dat is een van de hoofdbestanddelen van de apocalyptiek die de wereld zou bedreigen. Ellian vertaalt dat vrij in “…(Hezbollah) geeft niks om mensenlevens….” Martelaarschap moet absoluut niet worden verheerlijkt, maar we moeten ons realiseren dat het vaak een extreme reactie van de zwakkere is, en uit nood geboren. Wie hoop heeft, een toekomst ziet voor zichzelf, voor zijn land en volk, die kiest niet voor de dood.
Ellian noemt voorts de vrijdagsgebedspreker van Teheran die Israël dreigde met Irans lange afstandsraketten. De context laat hij echter achterwege: in Iran wordt op dit moment ernstig rekening gehouden met de mogelijkheid van luchtaanvallen van Israël op (nucleaire installaties van) Iran. En premier Olmert heeft meermaals laten weten “het probleem rondom Iran zelf ter hand te zullen nemen, mocht de internationale gemeenschap niet daadkrachtig optreden”. It takes two to tango. Wanneer Israëls raketten Iran kunnen bereiken, waarom dan niet die van Iran Israël? Is hier geen sprake van even angstige als ferme oorlogsretoriek, die wij kennen uit de Koude Oorlog? En de inderdaad onsmakelijke uitspraken van president Ahmadinejad jegens Israël zijn mijns inziens primair bedoeld voor de islamitische wereld, waar de haat tegen (de bezettingspolitiek van) Israël ongekend groot is. Ahmadinejad probeert hiermee vooral zichzelf te profileren.
Zo bezien is Ellians gesignaleerde apocalyptiek vooral een vorm – de vorm die de vrees van Iran en zijn regime voor de boze buitenwereld aanneemt, en die er tegelijkertijd voor zorgt dat de repressie en onderdrukking naar binnen toe gelegitimeerd worden. De ‘Grote’ en de ‘Kleine Satan’ (Amerika en Israël) zijn nuttige vijanden.
Men moet de huidige crisis zien tegen de historische en politieke achtergrond van het Midden-Oosten. Vanwege zijn ligging en de grote gas- en olievoorraden is Iran geopolitiek van onschatbare waarde. En het is sinds de revolutie van 1979 niet populair geweest bij de VS, die met ondemocratische maar pro-westerse landen als Saoedi-Arabië nooit een probleem hebben gehad. Voor Iran vormen de militaire aanwezigheid van de VS in Irak, Afghanistan en verschillende voormalige Sovjetstaten, en de mogelijkheid van een aanval vanuit Israël een heuse dreiging, waartegen het bewind zich teweer wil stellen.
Ontegenzeglijk verscherpt het huidige bewind in Teheran de crisis. Ahmadinejad, die zijn verkiezingssucces voornamelijk te danken had aan zijn economische beloftes – hij wilde armoede aanpakken, werkloosheid te lijf gaan en de kloof tussen rijk en arm verkleinen – geniet zeer weinig populariteit, nu blijkt dat zijn populistische beloftes vooral gebakken lucht zijn. Hij heeft na zijn benoeming weliswaar pensioenen en salarissen van ( o.a.) overheidsambtenaren verhoogd, maar de inflatie heeft de verhoging inmiddels ruimschoots ingehaald. De huidige crisis is voor Ahmadinejad dus een geschenk uit de hemel: hij wordt ontlast van het inlossen van zijn verkiezingsbeloftes en kan elk ander geluid in het land het zwijgen opleggen.
De onvrede in Iran is groot, maar veel ruimte voor serieuze oppositie is er niet. Na het aannemen van de resolutie in de Veiligheidsraad verslechterde de sfeer merkbaar. De zedenpolitie was weer prominent aanwezig en Shargh , de grootste hervormingsgezinde krant, ontving een waarschuwing wegens ‘…het beledigen van religieuze en politieke figuren…’ Waarmee de weg naar sluiting van deze krant lijkt te zijn geopend.
Wie de crisis in het Midden-Oosten in een eenzijdig theologisch denkkader als de apocalyptiek probeert te plaatsen, doet de werkelijkheid onrecht en draagt, ongewild of niet, bij tot een geestelijk klimaat, waarin een volgende oorlog in het Midden-Oosten als onvermijdelijk gezien zal worden. De realiteit van het Midden-Oosten is complexer en voor Iran houdt dat concreet in dat het voortduren en escaleren van de crisis het gruwelbewind van Ahmadinejad steeds steviger in het zadel houdt. Daar is niemand bij gebaat. Ellian niet. Ik niet. De wereld niet.
Die column stond dus in het NRC van 18 augustus jl.
“CIA faalt in kennis over regime Iran”, stelt een door Republikeinen beheerste commissie in het Huis van Afgevaardigden in een rapport, lees ik in mijn krant vandaag.
Het rapport is opgesteld door politici die menen dat Iran een enorme dreiging vormt met massavernietigingswapens via nauwe banden met terroristen.
Het rapport brengt vooral naar voren dat de inlichtingendiensten maar geen bewijzen leveren voor wat de auteurs niet in de geringste mate betwijfelen over Iran.
Klinkt dat niet erg bekend in onze oren?
In Irak werden geen massavernietigingswapens gevonden ondanks alle ophef vòòr de inval. Maar die inval kan niet worden teruggedraaid al zouden heel veel Irakezen en ondertussen ook Amerikanen waarschijnlijk graag daarvoor kiezen.
Zal nu Iran onder dezelfde valse voorwendsels het volgende slachtoffer worden van de VS, opgehitst door Israel ?
Als Iran wordt aangevallen hoop ik oprecht dat Europa en in ieder geval Nederland zal weigeren aan zo’n oorlog mee te werken.
Is het eigenlijk ook niet onzinnig van Israel te beweren dat het vreest door Iran met atoomwapens te worden aangevallen? Zou het Palestijnse volk dat overleven ?
We kunnen alleen hopen dat een wisseling van de wacht in de VS het gevaar van een nieuwe oorlog nog kan keren.
Iran is een land met :
1) geen vrije pers
http://www.hrw.org/press/2000/04/iran0425.htm
2) een “informatiepolitiek”
http://news.yahoo.com/s/afp/20060814/lf_afp/iranculturemedia_060814182251
3) doodstraf voor vrouwen die verkracht worden
http://www.homa.org/Details.asp?ContentID=2137352848&TOCID=2083225444
4) doodstraf voor homosexuelen (gruwelijke foto)
http://talkleft.com/new_archives/011583.html
Hezbollah vechters is een extreme reactie van zwakkeren ?
Juist ja. Zwakkeren ? Hezbollah heeft
1) antitankwapens
2) lange afstandsraketten
3) miljoenen dollar
zwakkeren ? je maakt een grapje hoop ik. Zie http://www.eureferendum.com
Ahmadinedjad kan alleen met geweld van zijn plaats gestoot worden. Dat realiseer je je toch ook wel. Hij zal nucleaire wapens gebruiken om zijn persoonlijke agenda door te drijven. Zelfs als hij ze niet afvuurt gaat hij ze gebruiken om zijn veroveringspolitiek kracht bijzetten. Eenmaal dat hij ze heeft gaat hij ze gebruiken als zijn regime in gevaar komt. En dat kan niet. Het mag gewoon niet zover komen, en als dat een invasie betekend, dan is dat spijtig maar dan is dat gewoon de prijs. Of heb je liever een land dat verdampt ?
Op 18 augustus meldde de NRC dat de Prins Claus Prijs 2006 is toegekend aan de Iraanse grafisch ontwerper Reza Abedini. Dat lijkt me heel wat interessanter.
http://www.nrc.nl/kunst/article422329.ece
In het NRC archief vind ik dat het stuk van Ellian op 19 aug, pag. 7, verschenen is, met de toevoeging ‘uitgever heeft geen publicatierecht’ (sic). Ik heb het dus niet gelezen (waardeloze VVD-krant trouwens, die NRC; ga ik niet kopen). Hoe dan ook lijkt het mij niet verstandig om hierop te reageren. Deze man heeft al zo veel dommige stukken in de krant weten te krijgen dat iedere intellectueel van enig niveau allang zelf heeft kunnen vaststellen dat hij niet alleen extreem gefrustreerd en bekrompen rechts is maar ook de intelligentie mist om zinvolle bijdragen aan een discussie te kunnen leveren.
Het enige belangwekkende in dit verband is de positie van onze Leidse universiteit, die weliswaar al vrij lang een kakkerig kantje heeft, maar een rijke wetenschappelijke reputatie had. Ik noem maar even Hugo de Groot, Snellius, Boerhaave, Thorbecke, Kamerlingh Onnes, HA Lorentz, Zeeman, van ’t Hof, Paul Ehrenfest, Albert Einstein. In dit verband moet ik misschien ook de islamist Snouck Hurgronje (1857-1936) noemen.
Deze fraaie reputatie is te grabbel gegooid door deze minkukel als hoogleraar te aanvaarden.
Beste allen.
Dank voor de interesse in mijn stuk. Jan, je somt op wat er allemaal mis is in Iran. Als geboren getogen Iraniër ken ik de opsomming uiteraard wel en kan het – desgewenst – voor je aanvullen met wat concretere zaken. Dat er op het gebied van mensenrechten en vrije meningsuiting van alles aan de hand is in Iran, is voor iedereen een onomstreden feit. Maar of we deze situatie met een oorlog kunnen verbeteren, betwijfel ik ten zeerste. Lees aub een ander stuk van mij hierover. Ik hoop dat dat je vragen beantwoordt. Anders ga ik ook graag met je daarover in discussie.
http://www.sp.nl/nieuws/tribune/200607/iran.shtml
Nog even t.a.v. martelaarschap en de extreme reactie van de zwakkere, zoals ik het heb genoemd. Martelaarschap heeft na de revolutie van 1979 in Iran, toen het ongeordende leger van Iran weerstand moest bieden aan het gedisciplineerde en goed bewapende leger van Saddam Hussein die ook nog de steun van het westen genoot, hoogtij gevierd. Dat is en blijft een pijnlijke constatering, want de Iraanse jongeren werden toen letterlijk als kanonnenvoer opgeofferd, maar op deze manier hielden zij hun land overeind. Dat is de extreme reactie van de zwakkere, waar ik het over had. Hetzelfde geldt al decennia in Palestina en gold tot begin deze maand in Zuid-Libanon. Vergeleken met het geavanceerde leger van Israël – dat ook het internationale oorlogsrecht veelvuldig aan zijn laars heeft gelapt – was de bewapening van Hezbollah kinderspeelgoed. Dát was de frustratie van de Israëlische generaals en de VS die dacht dat Israël Hezbollah in een paar dagen lam zou leggen. Nogmaals ter verduidelijking: ik zit hier niet het martelaarschap te verdedigen, ik denk alleen dat we beter aan de oorzaken van deze extreme reactie moeten denken.
Met groet, Behnam
Wie gebruikt kernwapens? Niet Iran maar Israël, VS en EU.
Misschien kan dit een eyeopener zijn.
Israël gebruikte mogelijk munitie met uranium in Libanon
Uitgegeven: 28 oktober 2006 13:37
Laatst gewijzigd: 28 oktober 2006 21:51
LONDEN – Het Israëlische leger heeft bij de strijd in Libanon in juli en augustus mogelijk munitie met uranium gebruikt. Wetenschappers die grond uit bomkraters in Libanon hebben onderzocht, hebben een hoog stralingsniveau aangetroffen in het materiaal. Dat meldde de Britse krant The Independent zaterdag.
De grondmonsters zijn genomen in Khiam en at-Tiri, plaatsen die tijdens de ruim vier weken durende strijd door het Israëlische leger zijn gebombardeerd. Bij onderzoek in een Brits laboratorium in Oxfordshire is de verhoogde straling gemeten, aldus een Britse stralingsdeskundige Chris Bellamy van het European Committee on Radiation Risk (ECRR).
Het Britse Ministerie van Defensie heeft de concentratie van uraniumisotopen in de monsters bevestigd, meldde The Independent.
Rook
Een foto van de explosie van een Israëlische bom die in juli op Khiam werd gegooid toont grote wolken van zwarte rook, die mogelijk het gevolg van brandend uranium is. De krant heeft de foto op de voorpagina afgedrukt.
De directeur van de afdeling Azië en het Midden-Oosten van de VN-milieuorganisatie UNEP zegt dat zijn organisatie de mediaberichten niet kan bevestigen. “Als uranium is gebruikt, zullen we het vinden en zullen we het bekendmaken. We kunnen momenteel niets bevestigen maar zullen wachten op de resultaten”, citeerde de Israëlische krant Haaretz Boutros al-Harb. Half december komt UNEP met een rapport over de milieueffecten van de oorlog.
De Israëlische aanvallen tegen Hezbollah in Libanon kostten aan bijna 1300 mensen het leven en er vielen ruim 4000 gewonden. De meeste slachtoffers waren burgers.
Fosfor
Een Israëlische minister zei onlangs dat zijn land in de strijd tegen Hezbollah fosforgranaten als wapen heeft gebruikt. Het leger had altijd beweerd witte fosfor te gebruiken om doelen te markeren.
Witte fosfor is een giftig middel dat vreselijke brandwonden veroorzaakt, en ook organen als lever, longen en hart kan aantasten.
bron:http://www.nu.nl/news/864389/23/rss/Isra%EBl_gebruikte_mogelijk_nucleaire_munitie_in_Libanon.html