Mijn Palestijnse vrienden zijn vertrokken, naar hun familie in Duitsland. Als alles goed gaat zie ik ze volgende week weer – in Cairo, waar ik net als Khaled een lezing zal houden op de eerste Arabische conferentie over terrorisme. Ik heb in de drukte mijn lezing nog niet voorbereid, het zag er een week geleden ook naar uit dat de conferentie niet door zou gaan. Maar ik zal mijn verhaal ophangen aan een provocerende opmerking van Fatima Mernissi, dat de jonge mannen die aanslagen plegen een product zijn van het Westen.
Dan moeten mijn vrienden zien dat ze weer terugkomen in Gaza. Ze weten nog niet hoe lang ze daar over zullen doen, hoelang ze in Egypte moeten blijven hangen, voor alle zekerheid hebben ze maar veel kleren meegenomen. Er wordt druk onderhandeld om de grens bij Rafah weer open te krijgen, en niet zoals nu, dat er steeds maar een paar honderd mensen doorkunnen voor de grens weer dicht gaat, en er aan beide zijden duizenden mensen al weken moeten wachten. Mensen die naar hun werk moeten, kinderen die naar school moeten, mensen die in Egypte medische behandeling nodig hebben of daar juist van terugkomen. Het is nog steeds vreselijk in Gaza. We hebben zolang mijn vrienden hier waren het nieuws maar een beetje verdrongen, maar binnenkort kom ik er weer op terug. Wel is er overeenkomst groeiende tussen Hamas en Fatah om te streven naar een nationale coalitieregering, precies zoals Khaled voorstelde. Daarmee zouden de westerse regeringen in ieder geval geen excuus meer hebben om de economische boycot voort te laten duren.
De poezen lopen ondertussen verwonderd door het huis: waar is iedereen? Waar is het feest? En ik vind nog overal sporen, een jongenssok, een paar lege chipszakken onder de bank.
Wachtend op de trein vroeg ik de jongens wat ze het leukst hadden gevonden. Walid zei: bij Joes thuis, en dat hij de vlag had uitgehangen, en de electronicawinkel. En die lekkere pizza. En de fiets. Wassim zei: het waterpistool, en de katten, vooral de oranje kat want die krabt niet, en naar het zwembad. Fida vond het het leukst om door de straten te lopen en de winkels te zien. En dobberen in het zwembad. Ze komen graag weer terug.
Mag ik eens vragen … wat zou dat concreet veranderen als terroristen inderdaad een product van het westen zouden zijn ? Iran en Syrie geven die mensen nog steeds miljoenen dollars om hier mensen te vermoorden, en dat kan nog steeds niet. Ook vechten ze onder hunzelf nog veel harder :
Laatste 5 jaar zijn er :
30.000 Moslims gevallen door Israelische wapens
3500 Moslims gevallen door Amerikaanse wapens
4 500 000 Moslims gevallen onder Moslimwapens (vooral onder Syrische en Sudanese)
Waar het om gaat is dat ondertussen duidelijk is dat de extremistisch geworden jonge mannen, die in Europa en de VS terreurdaden hebben gepleegd gewone ingeburgerde mannen waren, en nou juist geen mannen die nog buitenlander waren. En dat is belangrijk als je wilt weten wat je er aan kunt doen. Dan is dus de vraag hoe het komt dat een kleine groep mannen zo ontsporen, en onder welke omstandigheden. Daar ga ik nu geen antwoord op geven, dat komt nog wel.
Dat heeft verder weinig te maken met dat er in de Sudan en in Syrie onderling gevochten wordt. Op wel meer plaatsen op deze wereld trouwens.
Jouw suggestie is zo te zien dat het aan de islam ligt dat er terreurdaden worden gepleegd. Dat is een erge makkelijke, waar je niet veel verder mee komt. Mijn vraag is waarom het Westen een doelwit is van terreurdaden en waarom die jonge mannen nou juist in het Westen opgroeien en in principe dus ook een heel andere ontwikkeling door hadden kunnen maken, zoals de meerderheid van de westerse moslims dat doen. Die vraag is al een stuk moeilijker te beantwoorden.
Jan, Wat krijgt Israel per jaar aan wapens van Amerika?
Dan heb je het niet over miljoenen, maar over miljarden
Er leeft natuurlijk ook een boel frustratie onder mensen die leven onder corrupte en misdadige leiders in de MO die door de VS + Europa in het zadel worden gehouden. Dat er zo af en toe en mondjesmaat met veel geweld en machtsvertoon ‘democratie’ wordt gebracht zal ook niet veel goodwill kweken. Ondertussen blijft het volk gemuilkorfd.
@Jan (1): Je hebt het over “moslimwapens”, waarom heb je het dan niet over “christelijke wapens” of “joodse wapens”? Kunnen wapens überhaupt een “religie” hebben?
En de “gevallen moslims”? Wordt er aan doden gevraagd of ze moslim zijn? Heb je een aparte telling voor de dode burgers in Libanon gezien opgesplitst naar shi’itische moslims, sunni moslims, christenen en (ja ook) joodse Libanezen?
Afgezien van het feit dat Amerika de s’werelds grootste wapenexporteur is en miljarden dollars aan wapens levert aan zowel Israel als “buikdansende” (om de woorden van George Galloway te gebruiken) dictators als Hosni Mubarrak, kloppen de door jou aangedragen cijfers gewoon niet.
Een algemeen aanvaarde weteschappelijke studie stelde in medische tijdschrift The Lancet stelde in oktober vast dat ten minste 100.000 Irakeze burgers gedood zijn als gevolg van de Amerikaans-Britse invasie. Bedenk erbij dat sinds de studie de maandelijkse slachtoffers van de burgeroorlog in Irak zijn opgelopen tot meer dan 1400 (in juli j.l.).
Dit afgezien van de duizenden doden als direct gevolg van de Amerikaanse bombardement van Afghanistan.
De totaal aantal doden wegens de “vergeten oorlog” in Darfur zijn geschat op 300.000 tot 400.000, waarvan de meeste door hongersnood. Dus ik weet niet waar je een getal van 4,5 miljoen vandaan haalt.
Ik ben wel eens als je aandacht vraagt voor de vergeten oorlogen en massamoorden in de wereld. Vergeten omdat er in de betrokken landen of regio’s geen olie voorkomt en geen Westerse economische belangen gemoeid zijn. En ook, vrees ik, omdat de slachtoffers niet blank zijn.