Christelijk en links

1. ‘Christelijk’ is in de Nederlandse taal een aanduiding geworden van oprechtheid, een ander woord voor betrouwbaar. ‘Een christelijke oplossing’ is volgens Van Dale, het Grote Woordenboek der Nederlandse Taal, een fatsoenlijke oplossing. ‘Christelijk weer’ is redelijk goed weer. Een ‘christelijk’ verzorgingshuis? Is een toegewijd, goed georganiseerd, deskundig en vriendelijk verzorgingshuis waar je je veilig voelt.

5. Christelijk (‘gristelijk’) is terecht een woord gebleven dat appelleert aan sociale gerechtigheid, heel concreet: solidariteit met mensen die het op eigen kracht niet redden.
‘Red hen die geen verweer hebben’, die oproep tot sociale gerechtigheid wordt in de bijbel in de mond van God zelf gelegd. En de bijbel wordt tot op vandaag door christenen beschouwd als het Boek waaraan zij hun geweten toetsen.

Twee citaten uit de column van SP-lijstduwer Huub Oosterhuis, de vaste bezoekers van dit weblog welbekend, want hij is de priester van mijn vaste ‘linkse kerk’. Zie hier, bijvoorbeeld, en hier. En hier. En meer onder ‘kerk’. En hier mijn eigen kleine geloofsbelijdenis.
Lees de gehele column op de website van Jan M.

8 gedachten over “Christelijk en links

  1. Opmerkelijk hoe zo’n woord kan evolueren, zeker in een ontkerkelijkte samenleving. Dat betekent dat mensen soms twee ’talen’ spreken. Aan de ene kant wordt religie niet meer als van deze tijd beschouwd, aan de andere kant wekt de religieuze erfenis vertrouwen.

  2. Hierbij herhaal ik mijn reactie bij Jan Marijnissen:

    “Christus” (Grieks) en “Messias”(Hebreeuws) betekent: gezalfde. De zalving is een teken van (in)wijding.

    Het oorspronkelijke Christendom kenmerkt zich door het streven naar sociale gerechtigheid en solidariteit. Waren er tegenwoordig maar meer mensen die deze godsdienst zo zuiver beleven en niet als evenknie van de staatsmacht, welke het geworden is nadat het in het Romeinse Rijk in een latere periode staatsgodsdienst was geworden. Om maar te zwijgen van huidige “christelijke” partijen als het CDA…..

  3. Het meest bekende gedicht/lied in de Verenigde Staten is ‘America the Beautiful’, nogal eens gezongen door rechtse nationalisten.

    Geschreven door Katharine Lee Bates. Christen. Maar ook: feministe, lesbisch, socialiste, en anti-imperialiste. Waar rechts dus van gruwt. Zoals ze ook zouden gruwen van de latere coupletten van ‘America the Beautiful’, als ze die zouden kennen; die bekritiseren het Amerikaanse kapitalisme.

    Zie http://dearkitty.blogsome.com/2006/08/12/usa-poetess-katherine-lee-bates-was-feminist-lesbian-christian-socialist-and-anti-imperialist/

  4. Ik herken met Huub Oosterhuis en Van Dale dat in onze maatschappij “christelijk” staat voor sociaal, rechtvaardig. Zelf kan ik weinig met het woord “christelijk”, het komt mij voor als een etiket (synoniem voor bijwoord?), dat ik niet wil en vooral niet kan plakken. Christelijk zou misschien betekenen: als Christus. Christus is voor mij een zeer hoog geestelijk wezen en ik kan voor mij zelf niet de pretentie hebben om als Christus te zijn. Christus roept mij op, naar mijn bescheiden idee, voortdurend te kiezen tussen goed en kwaad, steeds in vrijheid. Dit in vrijheid kiezen tussen goed en kwaad is volgens mij het centrale thema in de mensheidsontwikkeling. Genesis verhaalt daar al over: Eva eet, ondanks het goddelijk verbod, verleid door het kwaad, van de de boom van kennis van goed en kwaad, en God laat het gebeuren. God had al kunnen ingrijpen toen het kwaad Eva wilde verleiden. Daarmee denk ik ook dat het kwaad bewust in de schepping aanwezig is, anders zou de mens niet kunnen kiezen en dus geen vrij wezen worden.
    Ik ben niet religieus opgevoed, maar had rond mijn achttiende het gevoel dat Christus een reëel wezen was. Ik ben jaren op zoek geweest. In de kerstdienst van het studentenpastoraat in Groningen ging het over de arme Maria en Jozef die geen plekje in de herberg kregen en hoe ook in deze tijd niet anders is. En ik dacht: daar gaat het niet om (tenminste niet in een godsdienst of cultische handeling of hoe je dat ook kunt noemen). In de katholieke en orthodoxe kerk vond ik het ook niet.
    Met mijn 33ste ontdekte ik de Christengemeenschap (beweging tot religieuze vernieuwing) en ben daar bij gebleven. Voor mij vindt er in de sacramenten van de Christengemeenschap steeds een uitwisseling tussen de geestelijke wereld en één of meer (de gemeente) mensen plaats, zo goed en zo kwaad als dat lukt. In de sacramenten van communie en biecht gaat het daarbij om wat ik in de wereld neerzet, waarbij de geestelijke wereld niet oordeelt, dat doe ik zelf.
    Voor mij is die menselijke vrijheid zeer belangrijk. Ik wil in vrijheid mijn kwaliteiten voor mijn medemens kunnen inzetten (wederom zo goed en zo kwaad als dat lukt) en zal dus logischerwijs mijn medemens de ruimte moeten geven om ook haar of zijn kwaliteit te kunnen ontwikkelen en te kunnen inzetten. Om mijn medemens die vrijheid te kunnen geven is het noodzakelijk dat het economische leven sociaal is ingericht. Mijn medemens kan alleen brood voor mij bakken als ik er mede voor zorg dat die mens een passend inkomen heeft, met andere woorden dat ik een eerlijke prijs voor het brood betaal.
    Voor de wet zijn wij gelijk. De wetten maken wij democratisch, daar horen dogma’s niet thuis.
    Na mijn idee beantwoorden onze politieke stromingen altijd maar voor een deeltje, of op de verkeerde plaats aan deze idealen van vrijheid, gelijkheid en broederschap. De liberalen hebben het wel over vrijheid, maar plaatsen dat in het economische leven en dan gaat het woekeren. De socialisten plakken de broederschap mijnsinziens ook op het gebied waar de mens vrij moet zijn, zo ontstond bijvoorbeeld de staatspedagogiek aan het eind van de vorige eeuw, en vindt ook de SP dat in bijvoorbeeld onderwijsinstellingen door de staat gecontroleerd moet worden wat er met de subsidie gedaan wordt. Bij de christendemocratie weet ik het niet zo goed, alhoewel de kerk natuurlijk vroeger de maatschappij volledig bepaalde, op alle drie gebieden.
    Ik heb bij deze willen reageren op de column van Huub Oosterhuis en nog willen aansluiten op de democratie discussie. Ik hoop op reacties.

    vriendelijke groet,

  5. Hier in Belgie heb ik al vaak over een ‘katholieke’ oplossing gehoord of juist ‘niet erg katholiek’
    en over ‘democratische’ prijzen in de betekenis van ‘redelijk’

  6. 20 september 2006

    Aan leden van het Christen Democratisch Appèl (CDA) in de provincie Utrecht

    Geachte dames en heren,

    Ook in de provincie Utrecht zijn lokale groepen die zich met asielzoekers en vluchtelingen bezighouden ernstig bezorgd over het feit, dat veel asielzoekers nog steeds in onzekerheid verkeren over hun positie. Het gaat dan met name over de zo genoemde oude-wets asielzoekers die al in Nederland waren vóór invoering van de nieuwe asielwet op 1 april 2001 en nu nog geen verblijfsvergunning hebben.
    Velen in Nederland, individueel of namens een organisatie, hebben inmiddels gepleit voor maatregelen waardoor de onzekerheid voor deze specifieke groep wordt weggenomen. Daaronder zijn ook plaatselijke overheden die de landelijke overheid hebben opgeroepen tot een humaan asielbeleid. Een van die uitingen is de ‘Motie van Vlagtwedde’ waarover u ongetwijfeld heeft gehoord. Van de 458 gemeenten in Nederland hebben 451 op de ALV van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten vóór een ruimhartiger pardon voor oude-wets asielzoekers gestemd: zeer veel van de betrokken burgemeesters en wethouders zijn lid van het CDA.
    Ook de Raad van Kerken en de CDA Jongeren zijn vóór een pardon voor oude-wetters, evenals een groot aantal andere maatschappelijke organisaties en zeer veel CDA-gemeenteraadsleden.
    Alleen in de Tweede Kamer en op coalitieniveau lijkt de discussie hierover niet de goede kant op te gaan.

    Mede om deze reden waren vertegenwoordigers van eerdergenoemde lokale groepen op 4 september 2006 in Arnhem bijeen. Zij spraken uit u, als CDA-leden, te willen vragen de zorg voor die specifieke groep met hen, de lokale opvang- en belangenbehartigingsgroepen, te delen.

    Op 29 en 30 september 2006 vindt in Amsterdam uw CDA-congres plaats met het oog op de vervroegde Tweede Kamerverkiezingen op 22 november 2006. Op uw congres wordt het verkiezingsprogramma definitief vastgesteld. Deelt u onze zorgen over die groep asielzoekers dan vragen wij u met klem naar het congres te gaan en uw stem aan te wenden bij die onderdelen in het CDA-verkiezingsprogramma waar het asiel- en vluchtelingenbeleid wordt voorgesteld.

    Concreet vragen wij u om tijdens het congres positief te stemmen op ingebrachte amendement(en) die het volgende beogen:
    De aanvragen van een verblijfsvergunning van alle asielzoekers moeten versneld afgehandeld worden. Daarbij moet individueel getoetst worden en verblijf langer dan vijf jaar in Nederland automatisch leiden tot toekenning van een verblijfsvergunning, tenzij de betrokkene is veroordeeld voor een ernstig misdrijf. Hiermee wordt een humaan gebaar gemaakt naar mensen die al veel geleden hebben en nog steeds onzeker zijn over hun toekomst.

    Indien mogelijk zou u ook tijdens het congres een resolutie in stemming kunnen brengen. Ons voorstel voor een tekst is:
    verzoekt de leden van de CDA Tweede Kamerfractie een motie te agenderen en te ondersteunen in een vergadering van de Tweede Kamer der Staten Generaal, zo spoedig mogelijk na 1 oktober, inhoudende:
    “De aanvragen van een verblijfsvergunning van alle asielzoekers moeten versneld afgehandeld worden. Daarbij moet individueel getoetst worden en verblijf langer dan vijf jaar in Nederland automatisch leiden tot toekenning van een verblijfsvergunning, tenzij de betrokkene is veroordeeld voor een ernstig misdrijf.”

    Graag hopen wij, dat u gevolg wilt geven aan ons verzoek. Wij wensen u veel wijsheid en besluitvaardigheid toe bij de behandeling van dit onderwerp.

    Met vriendelijke groet, namens de Gideonsbende Maarssen, Rini Willemse

    Gideonsbende@planet.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *