De debatten in de Tweede Kamer leveren weinig nieuwe gezichtspunten op, al proberen de media er nog wat uit te halen. De verslaggeving lijkt vooral op die bij een voetbalwedstrijd, en er wordt ook veelvuldig in termen van doelpunten gesproken. Om ons niet te vervelen wordt nu geturfd welk nieuw taalgebruik er in omgang is. Zo heeft Femke Halsema de term aanrechtsubsidie ingevoerd. Gaat over de overdraagbare heffingskorting (vraag mij niet om dat uit te leggen, mijn brein springt meteen op blanco bij alles wat in de buurt komt van belastingen) waarmee niet-werkende partners gestimuleerd zouden worden om thuis te blijven.
Maar mooier vind ik nog, eerlijk is eerlijk, de taalvernieuwingen van Jan. Die heeft het in navolging van de term intensieve veehouderij over de intensieve menshouderij, lees verpleeghuizen en andere voorzieningen waar ouderen zo goedkoop mogelijk bij elkaar worden gehouden. Een andere mooie is Lourdes van de Lage Landen. Dat gaat over de miraculeuze genezingen van de mensen die in de WAO zaten en nu opnieuw zijn gekeurd. Waarvan gezegd wordt: die kunnen wel werken, dus we korten hun uitkering. Ook als ze al vele jaren waren uitgeschakeld, te oud worden bevonden door werkgevers, en dus in veel gevallen geen enkele kans maken om werk te vinden. Ik sprak er zelf ook een paar aan de Troontelefoon op Prinsjesdag. Mensen die nu echt de armoede intuimelen.
Schiphol krijgt nog een flinke staart. Nu blijken ook de cellen bij Rotterdam Airport niet veilig. Hadden ze daar een jaar voor nodig?
Een paar diepzinnige en bewerkelijke onderwerpen moeten nog een beetje wachten, op dit weblog. Vandaag is het feest want onze Ronald gaat trouwen, met alles er op en er aan. Preeti maakt een eerlijke man van hem. En Ronald wil nu wel eens weten wat voor jurk ze straks aanheeft.
En ik word nogal in beslag genomen door het feit dat ik ga verhuizen. Na dertig jaar in hetzelfde huisje in de Jordaan nogal een stap. Dus woningen bekijken, makelaars, dat gedoe. Mijn hoofd zit vol rekensommen en marmoleum. Of wordt het toch laminaat? En hoeveel boeken moeten er weg om nog ergens redelijk in te kunnen? En vinden de poezen het wel goed?
Hier een ‘gedicht’ van Ronald. Uit Robert Junius, De Haagse helicon. Ik weet het nog. Dat was met Balkenende. Ronald wil wel vaker in vervoering aan de interruptiemicrofoon van geen ophouden weten. En je mag alleen interrumperen met een vraag. En die kwam maar niet. We hebben erg gelachen. Alleen was het in de Eerste Kamer en dus was de voorzitter niet Frans Weisglas, die is van de overkant, maar Yvonne Timmerman-Buck, zoals in de gedichtenbundel staat.
Boekje gevraagd.
Kunt u een vraag stellen?
De minister-president heeft zijn ideologie beschreven in een boekje.
Kunt u een vraag stellen?
Ik ga nu een vraag stellen.
Graag nu meteen.
De minister-president zegt in zijn boekje dat de lasten omlaag moeten.
En dan nu de vraag.
Misschien kan de minister-president mij een soort miniboekje geven.
Uw vraag was alweer?
Mag ik dat boekje van de minister-president?
Ja, als een soort voetbalwedstrijd. Balkenende had het zelfs over 0-0, in zijn debat met Bos.
Jammer, dat hier geen “rode kaarten” kunnen worden uitgedeeld.
Groet,
Amita
Anja,
Wij kunnen helaas niet naar de trouwerij van Ronald en Preeti we hopen foto’s op je weblog te zien!
Chinees jongetje Hui (8) blijft vastzitten
(Novum) – De 8-jarige Chinese jongen Hui en zijn moeder blijven voorlopig in een cel in Kamp Zeist. Dat heeft de vreemdelingenrechter in Zutphen vrijdag bepaald. Het beroep van de moeder tegen de inbewaringstelling is afgewezen. Volgens de rechter is het gevangen houden van kinderen niet in strijd met de Nederlandse wet- en regelgeving of internationale verdragen. (uit Trouw, 29/9)
Hoezo niet in strijd met internationale verdragen???
“Eerlijk = eerlijk” zeg jij in je enthousiassme over de taalvernieuwingen van jullie Jan.
Onze Femke heeft tijdens de algemene beschouwingen de “Klare Taalprijs” gewonnen.
Gebert, ere wie ere toekomt, dan geef ik hierbij ook de eerste prijs aan Femke.
En hier nog een aanvulling op de intensieve menshouderij van Jan.
m.vr.gr.
Dag Anja,
Ik weet niet of je bedoelt dat je “aanrechtsubsidie” een mooi begrip vindt? Zelf vindt ik het een wat arrogante uitlating, die niet getuigt van respect voor mensen die kiezen voor het huishouden.
Annemieke Kooijman.
Annemieke, het was niet mijn bedoeling om nu opnieuw in die hele oude discussie te gaan over de verdeling van zorg en werk en wat er nu beter is voor de emancipatie van vrouwen. Die is ingewikkeld. Ja, mensen verzorgen, kinderen en familieleden die zorg behoeven, is op een persoonlijk vlak en ook op een maatschappelijk vlak heel belangrijk en wordt nog steeds ondergewaardeerd. Maar er is ook een ander punt: dat het juist de vrouwen zijn die kiezen voor moederschap zonder betaald werk ook economisch afhankelijk blijven, of van man of van staat. Dat de armoede verhoudingsgewijs groter is onder vrouwen, en met name onder alleenopvoedende ouders, dus meestal moeders, onder gescheiden vrouwen en alleenstaande oudere vrouwen die voor een traditionele wijze van leven hebben gekozen, dus zonder zelfstandig inkomen, is dus niet toevallig. Nog niet de helft van de Nederlandse vrouwen is economisch zelfstandig. Dat vind ik zorgelijk. ‘Kiezen voor het huishouden’ is dus voor vrouwen erg riskant. En ik neig dus meer in de richting dat iedereen, maar dan ook m/v, een deel van de zorg voor de rekening neemt maar ook een deel van het betaalde werk. Met uitzonderingen, en dan ook goede sociale voorzieningen, voor wie dat niet kunnen. Ik vind subsidies voor het kostwinnerbeginsel, wat we toch langzamerhand wel als achterhaald kunnen beschouwen, niet erg geslaagd en ik zie niet waarom dat van arrogantie zou getuigen.
Dag Anja,
Dank voor je uitvoerige reactie. Inderdaad geen goed idee om deze discussie hier opnieuw aan te gaan. Misschien ben ik niet duidelijk geweest. Het gaat mij niet om het al dan niet afschaffen van de regeling, maar puur om het begrip “aanrechtsubsidie” dat ik nogal denigrerend vindt. Wat mij betreft, humor ten koste van anderen.
Annemieke Kooijman.