Liberté, égalité, stupidité, kopt Plasterk vanochtend in de Volkskrant, naar aanleiding van de beslissing van het Franse parlement om de ontkenning van de Armeense genocide strafbaar te stellen. Als de EU dat serieus gaat nemen moet Frankrijk uit de EU gezet worden, want dan mag je daar ook niet meer vrijuit over die genocide praten, met dit verschil dat je de genocide in Frankrijk niet mag ontkennen en in Turkije niet mag erkennen. “Je hoeft toch niet elke mening waar je het grondig mee oneens bent strafbaar te stellen?” Er is op een laatste nippertje nog een amendement aan toegevoegd dat historici en onderzoekers vrijgesteld worden van straf (een jaar gevangenis kun je krijgen, of 45 duizend euro boete) want anders kunnen die geen onderzoek meer doen.
In Nederland gelukkig geen brede steun om het voorstel van de Christen Unie om het ‘negationisme’ hier ook strafbaar te stellen, zegt Plasterk. Wel de vraag of je mensen van Turkse komaf indringend mag vragen wat ze over de kwestie vinden, met name als ze politiek actief zijn. Lijkt mij iets dat je met kandidaten kunt bespreken voordat ze op de lijst geplaatst worden, afhankelijk van de vraag hoe zwaar je dat in het partijprogramma mee laat wegen. En vooral een kwestie van de mensen zelf, zegt Plasterk, zij weten wat de opvattingen zijn van hun partij en zij weten dat ze geacht worden het programma van de partij te onderschrijven.
Waar mensen kwaad over kunnen worden, is het gevoel als Nederlanders herexamen te moeten doen om hun loyaliteit aan Nederland te bewijzen door een krachtig standpunt in te nemen over een gebeurtenis in een ver land in 1915. Het is begrijpelijk dat Turkse Nederlanders- juist als je hen onder druk zet – daarvoor passen.
Nu hebben we geloof ik bijna iedereen gehad. Maar om nog wat dieper in de achtergrond te duiken moet je bij een artikel van Aart Brouwer zijn in de Groene van deze week. Het helpt mij in ieder geval om de historische achtergrond wat meer te kennen.
Wat maakt dat de herinnering aan de massamoord van 1915 vooral onder de in de diaspora levende Armeniers zo belangrijk is geworden? Dat heeft te maken met de ‘culturele slijtage’ waar de overzeese Armeense gemeenschappen onder lijden, stelt Brouwer. Sinds de jaren tachtig beschouwt de jongere generatie zich meer als Amerikaan, of Fransman, de taal en godsdienst spelen minder een rol, men trouwt werkt of handelt steeds vaker buiten de eigen gemeenschap. De Armeense identiteit in ballingschap had een nieuw ijkpunt nodig. en dat werd het gedeelde slachtofferschap van 1915. Het is een symptoom van de overgang van traditionele Armeensheid naar symbolische Armeensheid.
Zo ontstond de paradox dat de genocidekwestie in de Armeense diaspora veel belangrijker wordt gevonden dan in Armenie zelf. Jonge Armeniers in de Verenigste Staten worden opgevoed met een haat tegen Turkije die in geen verhouding staat tot hun gebruikelijke liberalism. Het feit dat juist de verre afstammelingen van de slachtoffers de vurigste pleitbezorgers van de zaak zijn, geeft aan dat hun gedrag wordt bepaald door meer dan alleen een gevoel van rechtvaardigheid. Te midden van alle problemen die assimilatie met zich meebrengt, is de roem van het gedeelde slachtofferschap verleidelijk, vooral als je die hebt kunnen verwerven zonder daadwerkelijk te hebben geleden.
De diplomaten in Armenie zelf gaan anders te werk. De Armeense historicus Libaridian zegt daarover dat de politici vanuit Armenie nu juist beseften dat er eerst goede relaties met Turkije gelegd moesten worden, en dat daarna pas een oprechte Turkse erkenning van de genocide verwacht kon worden. Hij zegt: “Je kunt het je nu bijna niet meer voorstellen, maar de genocide speelde voor ons destijds nauwelijks een rol. We waren ons in tegendeel bewust van de gevoelens van onze Turkse gesprekspartners wier collega’s in de jaren zeventig, tachtig en negentig bij tientallen waren vermoord door Armeense terroristen. Pas in 1998 werd de genocidekwestie geintroduceerd in het buitenlandbeleid.”
Ik kan me wel wat voorstellen bij het betoog van Brouwer. Ik vergelijk dat met een dergelijk proces onder een deel van de joden bijvoorbeeld in de VS en Europa, die vaak nog fanatiekere aanhangers zijn van Israel dan de Israeli’s zelf. Ook daar de assimilatie die toeslaat, de zoveelste generatie die vaker trouwt met niet-joden dan met joden, het geloof dat lang niet meer door iedereen wordt gedeeld, tradities die verwateren. Voor een deel van de Amerikaanse joden wordt Israel het symbool van de gedeelde identiteit, ook al zijn ze zelf absoluut niet van plan daar eens te gaan wonen. Vandaar ook dat er furieus werd gereageerd op de schrijver Yehoshua, die suggereerde dat de Amerikaanse joden die niet zelf in Israel kwamen wonen, en wiens kinderen niet in het leger dienden om het land te verdedigen zich er van af maakten.
En ook voor de vraag waarom de ontkenning zo’n grote rol speelt aan de Turkse kant heeft Brouwer een theorie: dat hangt samen met het verdrag van Sevres van 1919 waarbij Turkije maar tenauwernood ontsnapte aan territoriale opdeling door de grootmachten. Ze zijn nog steeds meer dan gewoon bang voor inmenging. Historicus Libaridian: ‘dat verklaart hun muilkorfwetten, hun panische veiligheidspolitiek, hun krampachtige houding tegenover de Koerden. Ze vrezen dat de geringste erkenning van de genocide zal resulteren in internationale inmenging, eisen tot herstelbetaling, het opgeven van grondgebied, enzovoorts’.
Libaridian is van mening dat het geen enkele zin heeft om de Turken de waarheid over 1915 ‘door de strot te duwen’. En al helemaal niet als dat gebeurt door Europese mogendheden die Turkije buiten de EU willen houden, of door politici die islamitische politici van Turkse origine buiten hun parlementen willen houden. “Armeniers zijn voor de Europese hoofdsteden nooit meer dan een stok geweest om de Turkse hond te slaan”.
En de Turken weten dat, zegt Libaridian.
Een Turks lidmaatschap van de EU zou een zegen zijn voor Armenie. De grenzen zouden onvermijdelijk weer opengaan en dan zou de uitwisseling van mensen en ideeen kunnen beginnen, de kruisbetuiving van academici, journalisten, uitwisselingsstudenten, al die waterdragers van de waarheid die op een dag de oprechte Turkse erkenning van de genocide van 1915 zullen bewerkstelligen.
Goed stuk, Anja. Erg informatief.
Inderdaad is het ridicuul om Turks-Nederlandse politici af te rekenen op hun Armenie-standpunt; en dit te laten prevaleren boven erkenning van het partij/verkiezingsprogramma!
Gelukkig zijn er partijen die beter weten…
Bij het lezen krijg ik een uitdrukking in mijn hoofd:
er is geen koe zo bont, of er zit wel een vlekje aan. Libaridian is erg openhartig en zijn woorden zijn wijs. Geef het tijd…
Waar je je al druk over kan maken.
Als je wilt bestrijden dat de aarde bolvormig is moet dat mi. ook kunnen.
Overigens, in een schaamtecultuur is ontkennen van minderfijne zaken vrij gewoon. Ik vraag mij wel af of de SP ook tegen strafbaarstelling van ontkenning van de Duitse genocide door de Nazi’s op de joden is.
De Hypocriete houding van Europa
Waar ik me kostelijk erger is de dubbelzinnige gedrag van Europa en met name die van Europa. Als het om de Holocaust gaat is een andere mening dan de officinale niet toelaatbaar maar als, de ontkenners van de Armeense genocide bestraft moeten worden dan zijn er bepaalde mensen die vinden dat vrijheid van meningsuiting aangetast wordt.
Waarom is voor de andersdenkenden onder ons niet vanzelfsprekend dat een Jood in de Auswitz evenveel heeft moeten doorstaan als een Armeen in de woestijn van Der-el-zor.
Genocide is een bewezen feit. De feiten rond de gebeurtenissen van 1915 zijn zelfs zo doorslaggevend geweest dat de Europese parlement en bijna alle landen in Europa deze gebeurtenis als genocide hebben vastgelegd.
De verhalen dat Turkije een onderzoek wil naar het gebeurtenissen van 1915 is gewoon ordinaire poging om de commoties rond deze zaak de wereld uit te helpen want, onderzoeken en andere activiteiten werden gestaakt zodra een conclusie moest worden getrokken.
Het zou heel naïeve zijn om te denken dat Turkije niet beter weet wat er toen gebeurt is want, de manieren waarmee het land zijn eigen onderdanen manipuleert heeft in Europa niet gewerkt . De regering van Turkije werd zelfs op zijn vingers getipt naar aanleiding van verspreiding van gemanipuleerde beeldmateriaal in de vorm van DVD’s .
Misschien wordt er inderdaad teveel de nadruk gelegd op de Armeense genocide. Waar het echter bij de kandidaten op de lijsten van PvdA en CDA om ging was dat zij zich inlieten met erg rechtse Turks-nationalistische personen/organisaties. De ontkenning van de Armeense genocide is een van de uitingen daarvan.
Niet alleen moet men de ogen openhouden om te waken voor genocide ontkenners, maar het gaat om het gehele plaatje.
Als een aspirant politicus verweven is met rechts nationalistische sympathieen mag daar best kritisch naar gekeken worden. Vijf jaar geleden gebeurde dit nog niet, een enkeling onder de Turkse- Nederlanders probeerde hier vergeefs de aandacht op te vestigen. http://www.trouw.nl/incoming/article499753.ece/Genocide_is_geen_rekeningrijden
Een ander argument voor het lidmaatschap van Turkije bij de EU is dat het dan niet meer mogelijk zal zijn voor de Turkse staat om mensen als Pamuk de mond te snoeren. Turkije zal dan namelijk teruggefloten worden door het Europese Hof van Justitie. De discussie zal uiteindelijk openlijk gevoerd kunnen worden in Turkije zelf.
verfrissend standpunt van Brouwer en Libaridian.
Zal het eens laten lezen aan mijn eigen buiten zijn cultuur getrouwde en buiten Armenie opgegroeide Armeen als hij thuiskomt.
kan een interessant avondje worden want zoiets erkennen is voor ons -buitenstaanders- wel gemakkelijk , maar voor hen??
klein schrijffoutje: In Frankrijk ONTkenning, in Turkjie ERkenning
Dank je Monique, voor het foutje. Is gerepareerd. Ik ben ook wel nieuwsgierig wat jouw Armeense man er van vindt, want ik heb het ook maar van een ander. Het klonk wel verhelderend en plausibel.
De Franse beslissing om ontkenning van de Armeense genocide strafbaar te stellen vind ik onverstandig. Absurd eigenlijk. We kennen in de westerse wereld vrijheid van meningsuiting. Dat moet ook gelden voor ronduit abjecte standpunten.
Doordat we in Nederland dit niet strafbaar hebben gesteld is er wél duidelijkheid gekomen omtrent de standpunten van sommige parlementariërs.
Overigens vind ik de ontkenning van de genocide persoonlijk wél een kwalijke zaak. Wij moeten duidelijk laten horen aan deze Turkse politici dat we niet gediend zijn van dit soort provocaties en de discussie met ze aangaan.
Men moet weten dat je je in Nederland onmogelijk maakt met dit soort standpunten.
Maar strafbaar stellen ? Nee, niet doen !
Overigens, laatst is de schrijver David Irving in Duitsland veroordeeld voor het ontkennen van de Holocaust. Daar heb ik binnen de SP niets over gehoord, maar ja, is ook een buitenlandse zaak.
Wat is eigenlijk het SP-standpunt in deze ?
Comment ?( Frans)
Ik weet niet of iemand hier nog iets van snapt.Heb al eerder gepleit voor wat kortere stukken.
Huiswerk : Wat je in drie A4tjes meent te moeten zeggen , zeg dat in een half A4tje.Of een kwart.
Nou ja , zo lang was dit ook weer niet , het is ook een indruk van een vermoeide lezer.
Wat ik heb meegekregen is dat de kandidaten op de lijst PvdA/CDA in Turkije zelf en op hun website een heel ander standpunt innamen dan hun partij ( PvdA, CDA) en dat kan niet lijkt mij.
Slechte interne procedure ongetwijfeld , maar Turks-nationalistische stabndpunten innemen , naast of buiten die partijen om , dat moet je dan toch zelf aanvoelen dat dat niet kan ?
En dan alle kouwe drukte daarover in Turkije ?
Dat bewijst dat ze voorlopig niet te vertrouwen zijn , corrupt en nationalistisch en rechts als ze zijn.
Mooi dat Pamuk de Nobelprijs voor Literatuur gewonnen heeft !!
Het lijkt erop dat de Armeense kwestie gebruikt zal gaan worden om in het Turkse en Kaukasische gebied een breekijzer te hebbben voor een argument om daar een conflict te kunnen beginnen tegen de daar levende Moslims. De genocide op Moslims in dat gebied wordt er niet genoemd. Een nieuw Israël in de Kaukasisch gebied?
Wat Israël voor het westen is om oorlog te kunnen voeren in de Arabische wereld. Is de armeense kwestie (en waarbij ook Armenië betrokken wordt) een start zijn om in dat gebied de aanval op de Islam en Moslims te kunnen starten. Eerst politiek, juridisch via VN en daarna de bekende senario.
Turkye zal van haar Islamitische en eigen traditionele leefstijl af moeten voordat Europa ook maar iets voor hen wat gaat doen. Dat is zo klaar en duidelijk als kristal. En is de Turkse gemeenschap daarop voorbereid?
Sorry, maar ik vind dat het onderwerp op een nogal warrige manier wordt behandeld. Inmiddels hoor ik spreken over de vraag of de vrijheid van meningsuiting wel of niet van toepassing is als het gaat om de ‘mening’ dat Turks gezag genocide heeft toegepast op het destijds in het Turkse gebied woonachtige Armeense volksdeel. En of we nu ineens de Turken de waarheid over 1915 ‘door de strot moeten duwen’. En of ‘we’ misschien boter op onze hoofden hebben als we de Turken bekritiseren. En of we Nederlanders van Turkse komaf wel fair behandelen als we nu ineens van hen verlangen dat zij de genocide op de Armenen erkennen. Ik meen dat het hier in de kern niet om gaat.
Volgens mij zit het zo: gezaghebbende geschiedschrijvers hebben inmiddels meer dan duidelijk gemaakt dat er absoluut niet aan getwijfeld kan worden dat het Turkse gezag in 1915 inderdaad (op zelfs enorme schaal) genocide heeft gepleegd op de Armeense bevolking. Het is allemaal precies even duidelijk als Hitler’s genocide op de Joodse bevolking en andere minderheden in Europa. Lees wat er gebeurd is (Bill Fisk’s boek ‘De Grote Beschavingsoorlog’ is aan te bevelen!) en je zult verbleken.
Maar zijn er mensen die om welke reden dit willen ontkennen, relativeren of bagatelliseren, dan vind ik dat zij dat vooral met hun eigen geweten in overeenstemming moeten zien te brengen. Zij zullen daarvoor hun redenen wel hebben, hoe meelijwekkend dat ook moge zijn. Hen dat verbieden, vind ik werkelijk onzinnig.
Maar, en daar ging het toch om, als een kandidaat-kamerlid de geschiedkundige feiten niet op een rijtje heeft of om persoonlijke redenen moeite heeft ze te erkennen, als het om zoiets ontzettends gaat, dan mag van een normale, gezonde politieke partij verwacht worden dat deze kandidaat van de lijst geschrapt wordt. Of het gaat om een kandidaat van Turkse komaf of van Nederlandse doet werkelijk niet ter zake, ook zijn politieke spelletjesspelers zo kies om juist daar veel lawaai over te maken.
Wat ik dus maar wil zeggen: op een partij met ‘negationerende’ kandidaten op de lijst, zou ik onder geen beding stemmen, ik eet nog liever mijn schoen op.
Ja ja en dan roepen dat het wel meevalt met die Turken ?
Wat de boel enorm verpest , ook Italie , Nederland, is corruptie = verdwijnen van economisch vertrouwen.
Dus Turkije niet er nog eens extra bij , zou ik zeggen, afgezien van alle strategische praatjes, die eigenlijk bevestigen dat we Turkije niet willen hebben , hoogstens omdat het zo uitkomt in strategisch/ geopolitiek verband.
Nu we het er toch over hebben , even over de rest van de wereld: Goed opgeleide Afrikanen die miljoenen in hun zak steken , van de olie om maar wat te noemen ,en dan menen wat te zeggen te hebben over het westerse imperialisme,,, terwijl ..etc..Zelden iets wanstaltigers gezien dan de Afrikaanse rijken.
Cees: of stukken te lang zijn om hier te plaatsen mag je aan mij overlaten, daar ga jij niet over.
En zinsnedes als ‘Dat bewijst dat ze voorlopig niet te vertrouwen zijn , corrupt en nationalistisch en rechts als ze zijn’, is van een huis-tuin en keuken racisme waardoor ik je niet meer serieus kan nemen. En dan nog even uitpakken over Afrikaanse rijken, je moet er maar opkomen. Ga maar weg, Cees. Dit is geen enkele bijdrage aan een zinnige discussie.
Gideon, jij wilt de zaak graag weer versimpelen, door er een kwestie van te maken alsof het alleen maar gaat over de vraag of kandidaat-kamerleden hun geschiedkundige feiten op een rijtje hebben. Natuurlijk doet het er wel toe dat het om Turkse Nederlanders gaat. Of heb jij anders een voorstel gehoord om ook de andere kandidaten eens door te nemen op hun kennis van de geschiedenis? Nee dus.
En Harry maakt er meteen een gigantisch complot van en vindt dat ‘Turkye zal van haar Islamitische en eigen traditionele leefstijl af moeten voordat Europa ook maar iets voor hen wat gaat doen. Dat is zo klaar en duidelijk als kristal. En is de Turkse gemeenschap daarop voorbereid? ‘. Ach, ben jij “Europa”, Harry? Jij bepaalt wel even wat Turkije moet doen? Denk je dat ze naar je luisteren?
Ik probeer even samen te vatten de reacties van mijn [armeense]liefje:
Hij heeft het helemaal gelezen en zei: ‘Jammer dat mijn Nederlands nog niet mooi genoeg is om zelf te reageren.'[Nou, wees maar blij, want anders was je getracteerd op vele redeneringen. Het blijft moeilijk om er van een afstand en genuanceerd naar te kijken]
namens hem het volgende:
Het ‘fanatisme’ van de diaspora Armenen komt ook voort uit het feit dat zij juist allemaal kinderen en kleinkinderen zijn van slachtoffers. [Ook de vader van mijn man heeft als klein kind van 6 jaar te horen gekregen van Turken, staand bij zijn net gedode familie: ‘Jou laten we in leven zodat je weet waar wij toe in staat zijn’ en mocht daarna beginnen aan de lange barre tocht naar Syrie, meegenomen door dorpsgenoten.]
Zij hebben de overlevering uit eerste hand meegekregen.
De Armeense Armenen hebben nog meer geleden onder het Sovjet regime daarna.Mogelijkheid om te rouwen was er niet. Een bekende Armeense dichter Hovannes Chiraz die daar op 24 april [herdenkingsdag van begin genocide] luidkeels tot herdenking opriep werd in de jaren daarna op 23 april bezocht door de KGB en zat gevoerd zodat hij niet in staat was te reageren en meer van die dingen.
Pas nadat Armeense activisten vanaf de jaren 70 Turkse diplomaten gingen vermoorden [uit wraak]is de kwestie in Europa en Amerika in de aandacht gekomen en erkend.Beetje wrang wel.
Maar blijft natuurlijk het feit dat we verder moeten en dat we eigenlijk allemaal hopen dat er in Turkije een dusdanige situatie gaat ontstaan dat introspectie mogelijk wordt!!!
[dit wou ik onderstrepen maar ik weet niet hoe dat moet in het reactiescherm]
Armenen zijn hoe dan ook blij met alle discussie die hierdoor is ontstaan. Aandacht voor hun trauma!!!
Om het geheel ook weer terug te brengen naar het Midden-Oosten is het wel vreemd te zien dat de Joden en de Armenen , die zo ongelofelijk veel overeenkomsten hebben zowel in hun geschiedenis als in hun eigenschappen in het Midden-Oosten recht tegenover elkaar staan.Israel kiest de kant van Turkije alsof ze het niet kunnen uitstaan dat er anderen ook slachtoffers zijn en ook een traumatische geschiedenis met zich mee zeulen.
Dank je wel, Monique, en jouw lief ook erg bedankt. Het is goed om het van de mensen zelf te horen.
Het probleem van Israël is niet dat ze “…het niet kunnen uitstaan dat er anderen ook slachtoffers zijn en ook een traumatische geschiedenis met zich mee zeulen.” zoals Monique stelt. Turkije is een belangrijke (Navo)bondgenoot van Israël. Aan de ene kant vindt Israël dat geen enkele genocide ooit vergeten mag worden; vergeten maakt het risico tot herhaling groter. Aan de andere kant is Turkije een van de weinige met Israël bevriende staten in het Midden-Oosten. Het is een belangenconflict. Dit is niet uniek voor Israël maar de hele wereld zit zo in elkaar. Landen willen uit strategische of handelsbelangen niet teveel bemoeien met de negatieve kanten van andere landen.
“Aan de ene kant vindt Israël dat geen enkele genocide ooit vergeten mag worden; vergeten maakt het risico tot herhaling groter.”
Ik heb “Israel’ – ik neem aan dat je daarmee de Israelische regeringen bedoelt, nog nooit gehoord over andere genociden dan de holocaust. Waar haal je dat vandaag Edward?
Uit een artikel dat ik eens op de website van het CIDI zag, ik weet niet meer zeker of het deze was maar hier staat iets soortgelijks in: http://www.cidi.nl/news/2005/170405a.html
Een citaat uit het stuk: “Tot mijn grote spijt moet ik vaststellen dat ook Israel de genocide in het kader van de Israelisch-Turkse dialoog tot nu toe niet aan de orde heeft gesteld. Jeruzalem is, niet ten onrechte, bang dat de relaties met Ankara daardoor zullen worden beschadigd.”
Daarin staat ook iets over de meest recente genocide in: Darfur.
Ok, er staat niet letterlijk in dat de regeringen van Israël expliciet vinden dat geen enkele genocide vergeten mag worden, maar dat is nu juist het punt. In dat artikel staat dat Israël om diplomatisch belangen met Turkije de Armeense genocide niet aan de orde stelt.
Voor mij is de kern van de zaak juist wel dat het om (aanstaand) kamerleden ging die de waarheid niet onder ogen willen zien, en ik vind het van minder belang om welke historische genocide het gaat. Bij kamerleden mag je als partij hoge morele eisen stellen hoe men met (historische) waarheden omgaat. Voor gewone burgers ligt dit wat mij betreft anders. Het maakt mij hier niet uit of het om Turken gaat of de Armeense genocide. Stel dat er een kandidaat zou zijn bij PvdA/CDA die de holocaust of de massammoorden van Stalin of Mao zou ontkennen, dan mag die wat mij betreft ook meteen van de kandidaten lijst gehaald worden. Hoe kun je zulke mensen vertrouwen?
Robert Fisk over de Turkse massamoord op de Armeniers en de Franse wet:
http://www.informationclearinghouse.info/article15304.htm
Ik heb één vraag aan de mensen die reageren:
u bent zo stellig dat alles door het ‘corrupte’ en ‘sterk nationalistische’ Turken is uitgevoerd.
Heeft u enig keer de moeite genomen om eens het e.e.a. te onderzoeken.Lees bijvoorbeeld eens artikelen van de amerikaanse prof. Justin McCarthy.
Zo kan ik u een aantal namen geven van wetenschappers die voor en wetenschappers die tegen zijn. Hoe kunt u zelf dan na het lezen van een aantal artikelen al een robuuste mening hebben gevormd. Waar is hoor en wederhoor?
U denkt gewoon: zal wel kloppen, Turken zijn moordenaars, en dieven. Die deugen toch niet.
Als Turkije zegt open te staan voor een internationaal wetenschappelijk onderzoek zijn ze ‘hypocriet’, als de armenen dit afdoen als propaganda zijn ze eerlijk.
Waar ik zo veel moeite mee heb, dat iedereen na een artikele gelezen heeft of pro-armeense sites bezocht heeft, overtuigd is van feit dat er onddubbelzinnig sprake is van genocide.
v.w.b. Anja Meulenbelt: Hoe objectief bent u in dit verhaal. U vraagt om een bevestiging van de Armeense man. Wat vraag reactie vraagt u hierbij?
Verder vind ik het opvallend hoe Frankrijk dit aangepakt heeft.
Met rond de 450 parlementsleden, is deze wet door ongeveer 110 stemmen aangenomen!
Ten slotte het volgende: Ik heb zelf allang de pro-houding inzake de Eu-lidmaatschap van Turkije laten varen. Ik hoop dat Turkije dit ook z.s.m. inziet.
Er is voor nun namelijk geen enkele eer te behalen. Wat zoek je bij aansluiting bij een groep, waar je niet voor volwaardig aangezien wordt.
Turkije moet inzien dat ze niet welkom zijn en altijd voor boef zullen worden aangezien.
Baris
Wat je kunt zien in wat ik schrijf is dat ik meerdere dingen wil, Baris. Ik wil graag dat de Armeniers recht wordt gedaan, omdat ik er van overtuigd ben dat de erkenning van onrecht en leed noodzakelijk is om verder te kunnen, niet bij het verleden stil te staan, en uiteindelijk tot verzoening te komen. En of je het nu genocide noemt of niet, dat er een akelige massamoord heeft plaatsgevonden valt volgens mij niet meer te ontkennen.
En ik wil nog wat. Ik wil niet dat dat stuk geschiedenis gebruikt wordt om Turkse Nederlanders (opnieuw) loyaliteitsexamen af te laten leggen. En al helemaal niet omdat we, als we zo beginnen, nog wel meer onrecht hebben waar kamerleden verantwoording over af zouden moeten leggen. Neem ons eigen koloniale verleden. Wat franrijk heeft gedaan vind ik idioot, maar dat heb ik al laten weten.
Zo ongeveer. En ik laat me niet graag dwingen om in deze kwestie alleen aan de ene of de andere kant te gaan staan.
@Barit: Ik ben bang dat Professor John McCarthy de David Irving van de Armeense massamoord is. Hij beweert dat de massamoord een “Armeense mythe” is, wat gezien de historische bewijzen volstrekt ongeloofwaardig is.
Trouwens, de Franse wet moet niet op zichzelf gezien worden. Mensen van Armeense afkomst (en er zijn bijvoorbeel een half miljoen in Frankrijk) hebben de vraagstuk in verschillende landen op het politieke agenda gezet. Zo hebben verschillende Amerikaanse staten (waaronder California) een “Day of remembrance for the Armenian genocide” uitgeroepen.
Ik ben eens met Anja dat de vraagstuk misbruikt wordt door xenofoben en moslim-bashers. Daarmee doen ze de Armeense zaak en mensen binnen Turkijke die de kwestie ter discussie willen stellen geen goed.
De “double-standards” zijn weer zeer evident. Frankrijk weigert de massamoorden in Algerije te erkennen en heeft zelfs een wet aangenomen waarmee een “positieve” licht op de Franse koloniale verleden in Franse schoolboeken verplicht is, Japan heeft moeite om de slachtpartijen en “medische onderzoeken” in China te erkennen en Polen heeft moeite met de erkenning van de pogroms op Joden. En kijk naar de moordpartijen vandaag in Irak, Libanon, Gaza, Afghanistan, Tjetjenië, Darfur, Congo, Sierra Leone, Liberia, Sri Lanka, enz. enz. Vreemd dat dezelfde mensen die zoveel kritiek hebben op kandidaten van Turkse afkomst zich schijnbaar niet zo druk maken over de slachtoffers in die landen.
Voor alle duidelijkheid, ik geloof niet dat fanatisme via de wet te bestrijden is, als mensen onzinnige gedachten hebben laat die dan naar buiten komen.
Desalniettemin, de hele discussie rond de Armeense genocide door de Turkse staat krijgt steeds wonderlijkere trekjes. Stel dat een Nederlandse politicus in een uitzending van NOVA impliceert dat de joodse holocaust niet gebeurd is zolang niet bewezen is dat de Duitse staat hiervoor verantwoordelijk was, dan zou hij onmiddellijk door de presentator worden geinterrumpeerd en zou er onmiddellijk een golf van weerzin door ons land gaan. En terecht. Maar als daarentegen drs. Joost Lagendijk, europarlementarier van Groen Links, in NOVA stelt dat iedereen, zowel in Turkije als in Frankrijk de Armeense holocaust publiekelijk moet kunnen ontkennen, dan vindt de NOVA-presentator dit doodnormaal, zelfs redelijk. Dat de Armeense holocaust een discussiepunt is (een als het ware arbitraire kwestie van enerzijds/anderzijds) is in strijd met de gedocumenteerde werkelijkheid. Al enige jaren heb ik me verdiept in deze genocide en ben onder andere twee keer in Armenie geweest, en in het Oosten van Turkije, wat millennialang Armeens gebied was. Ook in Aleppo in Noord Syrie sprak ik met overlevenden van de genocide. Dus vandaar dat ik de onwetendheid van een groot deel van de Nederlandse commerciele massamedia en van een deel van onze politici zo stuitend vind.
De Armeense genocide lijkt nu een politieke kwestie te worden. Politici die gaan uitmaken of er al dan niet gesproken kan worden van genocide, alsof er niet al langer gedocumenteerd en wetenschappelijk hierover is geschreven. Illustrerend is ook dit: ‘April 2001, before an official visit to Turkey, Shimon Peres was quoted in a Turkish newspaper as saying: “We reject attempts to create a similarity between the Holocaust and the Armenian allegations. Nothing similar to the Holocaust occurred. What the Armenians went through is a tragedy, but not genocide.” Israel mag militaire oefeningen in Turkije houden en voor wat hoort wat. Dus is tenminste een miljoen Armeense doden volgens de Israelische staat geen genocide. Het wrange daarbij is dat Hitler al voor de tweede wereldoorlog ooit eens zijn genocidale plannen tegenover zijn directe medewerkers vergoeilijkte met de opmerking: ‘Per slot van rekening: wie herinnert zich nog de Armenen?’ Zoveel is duidelijk: Het ontkennen van een genocide beinvloedt de geschiedenis. In hetzelde NOVA-programma zag de kijker Turkse demonstranten in Istanboel. Door de straten schalde de leuze: ‘Genocide is een Leugen. Het is een spel van Amerika.’ Amerika? In elk geval zorgen de massamedia er voor dat de verwarring nu totaal is. En Joost van Groen Links? Net als Shimon Peres heeft ook hij een politiek motief. Als voorzitter van de delegatie in de Gemengde Parlementaire Commissie EU-Turkije moet hij Turkije de EU binnenloodsen. In het kader daarvan moet de Armeense genocide van de agenda worden afgevoerd. Deze politiek sluit ethische normen en de waarheid uit.
En met bovenstaande reactie van Stan van Houcke is precies gezegd wat gezegd moest worden.
Stan heeft mijn mening wellicht beter verwoord dan ikzelf zou kunnen
Idd heel mooi verwoord Stan!
Sluit me hierbij aan…