Vanochtend in Trouw een opiniestuk van een groep joodse Nederlanders, die vinden dat een vergelijking tussen de periode 40-45 en het huidige asielbeleid volkomen op haar plaats is. Het lijkt het laatste taboe in Nederland: gij zult niets vergelijken met de jodenvervolging in de oorlog. Ook niet wanneer vele mensen diezelfde nare associaties krijgen. Uiteraard heeft kamerlid Tineke Huizinga van de Christen Unie niet beweerd dat Verdonk op punt staat om hier concentratiekampen in te richten. Ze heeft wel gezegd dat families tussen 3 en 4 uur ’s nachts uit hun bgeld halen en afvoeren associaties oproepen aan de tijd dat je ’s ochtends zag dat het huis ernaast leeg was. En ze deed een beroep op de emoties van Verdonk: dit kan toch niet de bedoeling zijn? Meer niet.
Het zijn niet de grootste heethoofden die diezelfde associaties hebben. Wel mensen die geen blad voor de mond nemen, Pronk, Dijkstal, en die vinden dat ze er wat over het beleid van Verdonk moeten zeggen. Dat kunnen ze in Nederland maar beter niet doen met de verwijzing naar wat er tijdens de bezetting in Nederland gebeurde, want Verdonk gebruikt dat onmiddelijk om weer eens iemands excuses af te dwingen. Over incasseringsvermogen gesproken. Dat er steeds meer mensen zijn die het niet meer aan kunnen zien, die zich diep schamen voor hoe er in ons land met asielzoekers en vluchtelingen gesold wordt, dat komt bij haar niet aan. “Ik heb ook emoties’, hoorde ik haar in het nieuws nog zeggen. Jawel, als het haar eigen gekwetste ego betreft. Niet als het gaat om de vluchtelingen. En niet als het gaat om de mensen die het niet langer aan kunnen zien. Niet als Tineke Huzinga een beroep doet op haar emoties: “dit kan toch niet de bedoeling zijn?” Die moeten ogenblikkelijk afgestraft worden.
Dus goed van Machiel Keestra c.s. dat hij schrijft:
Wij willen niet moreel medeverantwoordelijk zijn voor het feit dat er in onze samenleving weer nieuwe vormen van onrechtvaardigheid en ongelijkheid gecreeerd worden. Vandaar dat een ‘fatsoenlijke samenleving’ zelfs aan illegale bewoners elementaire rechten toekent, zoals onderwijs, gezondhidszorg en veiligheid. Voor kinderen geldt dat wij nog grotere zorgvuldigheid betrachten, en daarbij is hun nationaliteit ondergeschikt.
De zorg voor asielzoekerkinderen is helemaal zoek wanneer de minister aan alleenstaande moeders de keuze voorlegt: of het kind meenemen in detentie, of het kind onderbrengen in een pleeggezin. Wanneer het hier zou gaan om een misdadige ouder, iemand die de samenleving en daarmee ook haar kind nu eenmaal schade berokkend is dat nog te billijken. Maar in het geval van kinderen van asielzoekers, die reeds jarenlang (wegens onzorgvuldigheid van de overheid) onderdeel van onze samenleving zijn, is toelating met hun ouders moreel de enige juiste keuze.
Wij willen bovendien waarschuwen voor het gevaar van een sluipende ‘illegalisering’ of uitsluiting van groepen binnen onze samenleving. ook wanneer er geen sprake van uitroeiing is, moeten wij die ontwikkeling bestrijden.
Helemaal mee eens. Hopenlijk komen er nu steeds meer mensen naar voren om dit te steunen. Ik erger me groen en geel aan de opmerking van Zalm, die beweert dat jet “jachtseizoen op Rita Verdonk” is geopend, geheel voorbijgaand aan waar het écht om gaat. Jammer is altijd dat opmerkingen als van Tineke Huizinga maar niet goed over het voetlicht blijken te komen. Ik vermoed dat de media hierin een betere taak kan hebben dan ze nu doen. In plaats van hijgerig reageren op de reacties van Verdonk, had men beter mevrouw Huizinga aan het woord kunnen laten.
Het is geen taboe om vergelijkingen met de jodenvervolging uit WO-2 te maken. Maar dan moet de vergelijking wél opgaan.
Dat was in het geval Huizinga niet het geval. Bovendien is Huizinga een politica die donders goed weet wat ze doet.
Ze maakt de vergelijking uit effectbejag. En dát vind ik smakeloos. Een sneer naar mensen die zestig jaar geleden de gaslamers ingejaagd werden.
Dat mag je zeggen.
Maar dan is het toch goed dat zo iemand als Huizinga de wind van voren krijgt !
Bovendien moeten we ons realiseren dat Verdonk geen dictator is, maar iemand die democratisch geaccordeerd beleid uitvoert.
Als je er het niet mee eens bent, dan zorg je maar voor een ander beleid, het is weer bijna verkiezingen.
Maar ga niet de persson Verdonk beledigen. Heb dan het lef om de meerderheid van het Nederlandse volk te beledigen.
Weet je wat het is…. we hebben in het verleden vaker een general pardon gekend, beter bekend als de witwasregelingen van illegale arbeiders. In mijn “jonge” leven ben ik daar meerdere keren getuige van geweest.
Met name in de jaren zeventig is het verblijf van mensen die Nederland binnenkwamen lees binnengehaald gelegaliseerd. Mijn vader heeft toen zijn verblijfsvergunning gekregen. Nadien heeft zich nog een paar maal herhaald.
Wel heeft de laatste witwasregeling veel teweeg gebracht. Veel mensen hadden er geen begrip voor en er werd veel gesproken daarover. De zaak van Turkse kleermaker Gumus is veel besproken. Nadien is de aandacht op toegang/verblijf van vreemdelingen gevestigd, nadien is het alleen maar meer en meer besproken. Ook is er veel gedaan… de koppelingswet, nieuwe vreemdelingenwet, aanscherpende regels en dergelijke.
Tegelijk zijn de asielzoeker in de picture gekomen, elke dag werd er over geschreven, het leek wel dat Nederland overspoeld werd met asielzoekers terwijl er meer westerse mensen Nederland waren ingereisd in dezelfde periode.
Nadat de poorten van fort Europa goed op slot waren werden de migranten in de gelederen ontdekt.. de laatste ontwikkelingen zijn bekend en behoeven geen onderbouwing.
General pardon voor de asielzoekers…. ik probeer een reden te bedenken van waarom niet. Tuurlijk kunnen we de grenzen niet opengooien, tuurlijk is de selectie zwaar en moeten we waken voor precedentenwerking.
Waarom niet…. juist omdat we behoefte hebben aan jonge mensen die een bijdrage kunnen en willen leveren aan de maatschappij. Juist omdat zij al jaren in Nederland zijn en daarmee ingeburgerd geraakt, juist omdat we niet in staat zijn geweest tijdig duidelijkheid te verschaffen.
Laatst werd Nederland opgeschrikt door het jongentje Hiu die opgesloten, zoveel Hiu’s hebben mijn pad gekruist. De machteloosheid was het zwaarst