“Niet alles wat moslims doen is islam”, zei Laila al Zwaini op de WRR bijeenkomst waar ik al eerder over schreef. In het artikel in de Volkskrant (25-09-2006) waar ik al eerder naar verwees werkt ze dat uit: “Laten we God alsjeblieft niet verwarren met degenen die in Zijn naam spreken”. Op mijn verzoek stuurde ze het op voor dit weblog. Dank!
Hans Jansen begint zijn verhandeling (Forum, 19 september) met de inval van Mekka in 630. Die gebeurtenis lijkt me weinig relevant om het denken en handelen van hedendaagse moslims te begrijpen. Maar wíl Jansen de islam wel beter leren begrijpen? Hij etaleert een niet mis te verstane angst voor de islam met zijn aantijging dat deze godsdienst inherent gewelddadig is, dat dus moslims vanaf het begin tot nu toe een onstuitbare ‘veroveringsdrang’ hebben, en dat dit gevaar slechts weerstaan kan worden door de onverschrokken verdedigers van het secularisme, de zogenaamde ‘Verlichtingsfundamentalisten’. Toe maar.
Ik meende dat we in Nederland de Verlichting al hadden meegemaakt. ‘U zegt dingen die ik verafschuw, niettemin zal ik met mijn leven uw recht bevechten om ze te mogen zeggen.’ Aldus een vaak geciteerde wijsheid van de Verlichtingsfilosoof Voltaire. De voormalige minister Donner zat op deze lijn, toen hij zei dat de rechtsstaat moslims ruimte biedt zich politiek te emanciperen. Maar Jansen verwoordt een breed aangehangen gevoel en nodigt daarom uit tot een serieuze repliek.
Mijn eerste voorstel is ervan uit te gaan dat moslims geen slaven zijn van een godsdienst die hun is opgelegd door extremisten of patriarchen. Want moslims kennen geen islampaus. De zogenaamd ‘barbaarse’ sharia schrijft juist voor dat moslims niet één mening voor waar hoeven aan te nemen, zelfs niet als die gezaghebbend is. Dit is onder meer gebaseerd op een onderbelicht, maar niettemin verlicht, koranvers. Volgens een eerdere bewerking van Jansen zelf staat in soera 6:164: ‘Niets vergaart elke ziel dan voor zichzelf alleen en niet heeft een torsende ziel de last van een andere te torsen. Daarna is uw terugkeer tot uw Heer.’ In gewone mensentaal: ‘Iedere moslim is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen daden, en niemand draagt de zonden van een ander. Alleen God beslist uiteindelijk over ieders handelen.’ Hoewel de koran niet synoniem is aan de sharia, lijkt me dit toch een goddelijk houvast voor een gelovige moslim. Ook maakt dit vers korte metten met de takfir-ideologen (moslims die zich het recht toeëigenen andere moslims tot ongelovigen te verklaren en hen daarvoor eigenhandig te bestraffen), en zelfs met de culturele dwang onder sommige moslims eerwraak tegen vrouwelijke familieleden te plegen om haar ‘immorele’ gedrag te rectificeren. Moeten zij dit doen van God? Nee dus.
Mijn tweede voorstel is ons meer te verdiepen in de bijna 1400 jaar islamitische rechtsontwikkeling ná de dood van de profeet Mohammed. Te veel eenzijdige boekenkennis en te weinig mensenkennis blijkt zelfs een paus parten te kunnen spelen. Dat de door hem aangehaalde keizer Manuel II Paleologus de islam geen goed hart toedroeg lijkt begrijpelijk, nu we weten dat hij grote delen van zijn Byzantijnse Rijk aan moslimtegenstanders had verloren. Inderdaad een slechte-ervaring-deskundige. Toch spijtig dat deze keizer niet tevens kennis had genomen van een andere groep islamitische tijdgenoten. De 14de eeuw kende namelijk ook een intellectuele aanval van moslims op de eigen doctrine van een ‘heilige en onveranderlijke’ sharia. Tot deze invloedrijke groep islamitische hervormingsdenkers behoorde bijvoorbeeld Abu Ishaq al-Shatibi (gestorven in 1388). Een hedendaagse moslimgeleerde, Muhammad Khalid Masud, tracht diens gedachtegoed uit te dragen als voorzitter van de Raad van Islamitische Ideologie in Pakistan. Al-Shatibi, zo zegt hij, propageerde dat de sharia als hoofddoelstelling heeft de bescherming van het menselijk belang, en wel op vijf basisgebieden: individu, rede, religie, familie en eigendom. Hij onderstreepte de waarde van het autonome individu binnen het, tijd- en plaatsgebonden, belang van de moslimgemeenschap. Ook betoogde hij dat de sharia het resultaat dient te zijn van open en rationele communicatie. Hij verwierp de idee dat de sharia blindelings gehoorzaamd dient te worden louter als bevel van de Goddelijke Wetgever. Een verlichte sharia? Die bestaat dus al! Je moet het alleen wel willen zien. En bereid zijn er ruimte voor te maken.
Hieruit vloeit mijn derde voorstel voort: laten we niet alle moslims over één kam scheren. Een moslimgrapje luidt: zet vijf moslims rond een tafel, en je krijgt zes meningen. Laat staan honderd moslims in een parlement met honderdvijftig zetels. ‘Verschil van mening in mijn gemeenschap is een zegen’, heeft de profeet Mohammed gezegd. In iets andere bewoordingen vormt dit de grondslag van een liberale democratie: verschillende meningen respecteren, kritisch nadenken, en onderhandelen. ‘Grote groepen’ moslims tot potentiële terroristen bestempelen, is niet wijs en niet respectvol. Vergeet niet dat het statistisch gezien slechts een handjevol moslimextremisten is dat ons allen – moslims en niet-moslims – terroriseert met hun beperkte en agressieve visie op de islam. Gelukkig kunnen we ook empirisch vaststellen dat de meeste moslims geen aandrang hebben het ‘Westen’ (waar velen zich zelfs mee identificeren) te paard en te zwaard te bestrijden. Oorlogstaal roept oorlogstaal op. En ik voel me nu van twee kanten belaagd: door islamitische takfiri’s en door seculiere Verlichtingsfundi’s.
Toen ik in de jaren tachtig student was van Jansen, noemde hij me geen ‘allochtoon’. Dat etiket bestond toen nog niet, ik was gewoon een Nederlandse met een Iraakse moslimvader. Nu schrijft hij over zijn ‘allochtone’ studenten alsof ze voorgeprogrammeerd zijn tot radicalisering door een fatale cocktail van links gedachtegoed en moskee-imams. Zit u al in de schuilkelder? Daarom nog een vierde voorstel: laten we ‘wij’ en ‘zij’ anders indelen. ‘Wij’ zijn degenen die samen door willen in een vreedzame, democratische samenleving. ‘Zij’ degenen die hun ideologien, seculier dan wel godsdienstig, met geweld willen verspreiden. Begrijp me goed: uitspraken à la Jansen mogen. Maar moslims stelselmatig als allochtonen, De Anderen, bestempelen, dreigt een selffulfilling prophecy te worden. Met de macht van het getal aan onze kant, kunnen ‘wij’ de jihadisten isoleren. ‘De goden zijn goed, de priesters wreed’, aldus wederom Voltaire. Laten we God alsjeblieft niet verwarren met degenen die in Zijn naam spreken.
Laila al Zwaini
Het zou mooi zijn om inderdaad niet meer terug te grijpen naar gebeurtenissen uit het jaar 630 in Mekka zoals de auteur schrijft. Maar in de rest van haar artikel haalt ze een 1400 jaar oud Koran vers aan en verwijst ze naar een verlichte moslim uit het jaar 1388.
En enkele berichten terug op dit forum zegt een imam dat we niet bang hoeven te zijn voor de islam omdat toen Mohammed Mekka had veroverd hij de ongelovigen vrij liet gaan. (http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/2006/10/22/iftar-in-de-badr-moskee/#comments)
Moet dit alles mij geruststellen? Waarom geeft de auteur niet het goede voorbeeld als zij niet terug wil grijpen naar het verleden door huidige moslims met een hervormingsagenda in ‘het Westen’ aan te halen? Daar wil ik graag meer over horen en lezen.
Ik geloof niet dat iemand bezig is om jou ‘gerust te stellen’, Jan, aangezien jij vast besloten bent om je wantrouwen te blijven koesteren. Dus dit is allang duidelijk: wat iemand jou ook te vertellen heeft, jij gaat zoeken naar wat ze in plaats daarvan had moeten zeggen. Om jou gerust te stellen, weet je wel. Dat wordt een vervelend spelletje.
Er is verder ruimschoots genoeg te lezen, als dat wat uit zou maken.
Ik ben niet bepaald onder de indruk van dit betoog en het klinkt mij eerder als “wishful thinking” in de oren.
Allereerst zijn de hoopvolle woorden slechts karig onderbouwd met quotes uit de Koran. Alle verscheidenheid onder moslims ten spijt, degene met de meeste quotes aan zijn of haar zijde heeft voralsnog het laatste woord. Een theologische onderbouwing voor het bovenstaande standpunt zie ik dan ook graag tegemoet.
“Want moslims kennen geen islampaus.”
Nee, een islampaus is er niet, maar daarvoor in de plaats zijn er vele andere autoriteiten te vinden, die sturing geven aan de “correcte” interpretatie van de Koran. Alhoewel niet iedere moslim evenveel waarde hecht aan de fatwa’s, vormen deze vooralsnog een van de voornaamste autoriteiten mbt een invulling van het islamitische geloof. Met andere woorden: totdat er een fatwa wordt uitgeschreven, die breed wordt gesteund en waarin voor eens en voor altijd met de voornaamste “hekelpunten” wordt afgerekend, is er geen enkele reden om een aantal marginale denkbeelden serieus te nemen.
“De zogenaamd ‘barbaarse’ sharia schrijft juist voor dat moslims niet één mening voor waar hoeven aan te nemen, zelfs niet als die gezaghebbend is.”
Deze opmerking wekt de suggestie, dat de sharia een gevolg zou zijn van een democratisch proces, waarbij iedereen zijn eigen waanbeelden los kan laten op de Koran en feitelijk de uitkomst niet vaststaat. Dit is natuurlijk volslagen onzin, aangezien een mening, die niet in lijn is met de letterlijke interpretatie, altijd ondergeschikt is en in een theologisch debat het onderspit zal moeten delven. Spijtig, maar waar.
“Mijn tweede voorstel is ons meer te verdiepen in de bijna 1400 jaar islamitische rechtsontwikkeling ná de dood van de profeet Mohammed.”
Die rechtsontwikkeling stelt tot op heden bar weinig voor en heeft nog tot geen enkele structurele of fundamentele verandering geleid, waardoor de argumenten van extremisten niet langer kunnen voldoen. Al-Shatibi beroept zich met name op “maqasid” en “kulliyat”, wat zoveel betekent als de hogere rechtvaardigheid en de geest van de wet om aan te geven wat het doel van de sharia is en dat de feitelijke invulling niet van de Koran afhankelijk hoeft te zijn. Dat klinkt mooi, maar de Koran is en blijft het uiteindelijke toetsingskader, hoe graag men als mohammedaan er ook afstand van wil doen. Die “verlichte” Islam is tot op heden niets meer dan een droombeeld, dat nog geen enkel bestaansrecht heeft verworven. Deze nobele pogingen blijven niets meer dan onbeantwoorde gebeden, waar de traditionalisten niets van moeten hebben. En kun je ze ongelijk geven? Kijk wat de Verlichting na veel pijn en moeite heeft overgelaten van het Christendom. Wie denkt, dat de Islam zich vrijwillig hetzelfde lot laat ondergaan om zich aan het seculiere Westen aan te passen, zal van een hele koude kermis thuiskomen. De “verlichte” sharia van Al-Shatibi is niets meer dan een stukje pragmatisme dat, zolang hij en anderen als hem geen belangwekkende en bovenal erkende wijzigingen hebben aangebracht in de islamitsche leer mbt. bijv. geweld, als niets anders kan worden bestempeld als nuttige dwaasheid.
“Oorlogstaal roept oorlogstaal op. En ik voel me nu van twee kanten belaagd: door islamitische takfiri’s en door seculiere Verlichtingsfundi’s.”
Ik vind het dapper, dat zij hier de fundamentalisten tot ongelovigen bestempeld, maar jammerlijk genoeg is dat slechts haar mening en heeft zij geen theologische poot om op te staan. Samir A. (om maar een voorbeeld te noemen) zou zonder enige twijfel vele malen sterker kunnen onderbouwen, waarom zij de takfir is en niet hij. Kortom, weer een hoop gebakken lucht.
Het is altijd interessant om te zien hoe de tegenstanders van de islam dezelfde taal spreken en in hetzelfde paradigma blijven steken als de fundamentalisten. ‘Er is geen verlichte islam’,stelt niets voor, Samir A kan het beter onderbouwen, etc. WRR rapport is zeker ook niet onderbouwd? Die verzinnen wat er zich aan ontwikkelingen afspeelt in de islamitische landen? Alle mensen die ik hier al ten tonele heb gevoerd, zoals Tariq Ramadan, Nasr Abu Zayd, ook niks zeker? Laila al Zwaini stelt niets voor – omdat ze het niet voldoende onderbouwt met de koran (sic)? Hoezo zouden moslims zich aan moeten passen aan de verlichting van het seculiere Westen? Lijkt me niet nodig, jij hebt je perfect aangepast aan de wereld van het fundamentalisme en spreekt nu hun taal.
Ik spreek die taal omdat het de taal is, die nog steeds het meeste gezag heeft binnen de islamitische schriftgeleerdheid. Je kan wel met veel gemak over mijn woorden heen razen, maar laat ik wel even duidelijk maken, dat ik de initiatieven van Laila al Zwaini steun. Echter is het lang niet genoeg. Fundamentalisten zijn maar op 1 manier echt te bestrijden en dat is door hen de rechtvaardiging van hun daden te ontnemen. Dat is wat er moet gebeuren en niets minder. Dat is het enige antwoord, dat het verschil maakt tussen nuttige dwazen en werkelijke hervormers. Criticasters controleren of de hervormers hun werk wel goed genoeg doen. Nasr Abu Zayd is bijvoorbeeld een groot denker. Maar moet ik je eraan herinneren, dat deze man afvallig is verklaard en politiek asiel heeft moet aanvragen in Nederland? Totdat dat soort vreselijke situaties teruggedraaid worden en mensen als hij de invulling van de Islam bepalen, zie ik geen enkele reden, waarom iemand de islamitische leer op een andere wijze zou moeten beoordelen dan de fundamentalistische.
Even jongens,
Laila al Zwaini, u kent haar niet en bent blijkbaar ook niet op de hoogte van haar kwaliteiten. We hebben het over een jonge vrouw die Nederlands recht heeft gestudeerd, Arabisch en Islamologie. Daarnaast heeft zij een werkverleden waar velen niet aan kunnen tippen. Als er iemand is die kennis van zaken heeft dan is Laila dat wel.
Wat ik jammer vindt is de negatieve toon, waarom de behoefte om een ander geluid zo in de kiem te smoren, neem de tijd, gun je zelf de tijd om te luisteren naar wat de ander zegt. Waarom wordt er om onderbouwing gevraagd terwijl men niet open staat voor een andere mening, dat vraag ik me iedere keer weer af.
Zou een onderbouwing, die Laila als geen ander haarfijn kan geven, wel begrepen worden.
Het is zo grappig om te zien dat telkenmale kritiek wordt geuit door mensen die er geen verstand van hebben. Hervormingsagenda…. wat wordt daarmee bedoeld, denk je echt dat alle moslims vastgeroest zijn. Hoe bedoel je bekrompen, kijk eens om je heen, dat het nog niet in je huiskamer plaatsvind betekend niet dat er niet is of aan gewerkt wordt.
Ik weet nog een zinnetje van vroeger…. alle buitenlander het land uit…. maar niet mijn buurman want die is aardig en kan lekker koken. Hoeveel moslims/migranten worden er daadwerkelijk gekend, hoeveel weet men over dat soort waar iedereen het over heeft.
Ik zal u een geheim vertellen, Anja weet het al…. moslims, het zijn net mensen, echt waar…. we zijn mensen
Ik geef eerlijk toe dat ik wantrouwend ben, maar naar mijn mening met reden. Zag vanavond op TV een debat op de Hogeschool InHolland over vrijheid van meningsuiting. Ik vond het schokkend om te zien hoe groot de kloof is tussen moslim studenten en ‘autochtone’ studenten bij dit thema. Een van de moslim studenten, die zichzelf absoluut geen strenge moslim vond, pleitte doodleuk voor het in ere herstellen van het verbod op godslastering. Hebben we daar 30 jaar geleden voor gevochten om nu de klok weer terug te zetten? En dit zijn de hoger opgeleiden! En altijd maar weer die eis van respect, hoe vaak dit woord wel niet viel. Zou dit te maken hebben met de eercultuur waar ze vandaan komen? Misschien is het inderdaad niet alleen godsdienst maar ook cultuur.
Zeker, Alex, het verhaal van Abu Zayd, hoe hij heeft moeten vluchten uit Egypte is ruimschoots bekend. Het punt is dat dat feit voortdurend naar voren wordt gehaald door degenen die er op blijven hameren dat de islam zo gevaarlijk is en dat we wantrouwig moeten blijven, enz. Het punt is dat niet onder ogen wordt gezien dat het denken van Abu Zayd net zo goed voortkomt uit de islam. Als binnen sommige islamitische landen hervormers bestreden worden, dan moet je dus ook onder ogen zien dat die hervormers er zijn.
Wat zo vervelend wordt, en wat er ook voor zorgt dat we hier nooit iets krijgen dat op een discussie lijkt, is dat denken in kampen. Jij hebt je opgesloten, Jan is er ook zo eentje, in het kamp van we moeten de fundamentalisten bestrijden. (Hoe dat zou moeten gebeuren maakt jouw kamp nooit duidelijk, behalve een rechts repressief beleid waarvan we al weten dat het niet helpt, maar dat laat ik even terzijde). Het lijkt daarbij wel of de blindheid voor wat er aan hervormingen, veranderingen binnen de islamitische wereld en ook in Nederland onder de moslims plaats vinden koste wat koste ontkend, gekleineerd, gebagatelliseerd moeten worden, en allemaal vooral op de toon van bewijs dat maar eens – tot de absurde eis dat Zwaini in een opiniestuk in de Volkskrant met meer koran citaten aan had moeten komen om jou te overtuigen.
Het tegenstrijdige daarvan is dat jouw kamp zegt voor hervorming te zijn, maar blind is voor waar die hervormingen ook werkelijk plaats vinden. Dat wekt op mijn beurt mijn wantrouwen. Ik geloof er ondertussen geen bal meer van dat het anti-kamp werkelijk in hervormingen geintereseerd is, ik zie er in ieder geval helemaal niets van. Wie daar wel in geinteresseerd zou zijn zou zich allang hebben verdiept in de emancipatiebeweging van vrouwen binnen de islam, zou kontakt maken met de groepen die zich inzetten tegen eerwraak, gedwongen huwelijken, genitale mutilatie, allemaal zaken die tegen de islam zijn maar wel voorkomen onder migranten. Ik zie niemand van het anti-kamp erkennen dat de radicalisering waar we zo bang voor zijn maar gaat over 2% van de moslimbevolking, en toegeven dat daar maar weer een een deel van echt gevaarlijk zou kunnen gaan worden. Ik zie uit jullie kamp dan ook geen enkele werkbare of praktische suggesties komen wat we daar aan zouden kunnen doen. Ik zie niet dat jullie luisteren naar mensen als Marcouch die dat bloedserieus neemt, en vraagt om medewerking. Ik zie niet dat jullie enige belangstelling hebben voor de ervaringsdeskundigheid en de onderzoeken die er naar radicalisering zijn gedaan. Ik zie niet dat jullie het WRR rapport serieus nemen en hebben gelezen. Ik zie niet dat het tot jullie doorgedrongen is dat uit onderzoek blijkt dat autochtone en moslimjongeren wat waarden en normen betreft nauwelijks van elkaar verschillen. Ik zie jullie nooit bij de vele debatten die er zijn, waarbij jongere en oudere moslims aan het woord zijn. Ik zie jullie absoluut geen antwoord hebben op het feit dat ook moslims, ook hier, in meerderheid voor mensenrechten en democratisering zijn. En daarmee diskwalificeren jullie je wat mij betreft volledig als serieus te nemen gesprekspartners, als het gaat om de werkelijke problemen in dit land. Want om daar antwoorden op te hebben moet je je ook durven te verdiepen in wat er wel goed gaat, en waar je potentiele bondgenoten zitten.
Zeker zouden gebeurtenissen als rondom Abu Zayd niet meer voor moeten komen en komen ze nog voor. Maar hebben jullie ook interesse voor het verzet in de verschillende landen? Wensen jullie op de hoogte te zijn van de grote verschillen in de islamitische landen? Of wens je liever gemakzuchtig de behandeling van Abu Zayd te zien als kenmerkend, en exemplarisch voor de gehele islamititische wereld?
‘Criticasters controleren of de hervormers hun werk wel goed doen’. Maar die zogenaamde criticasters wensen blind te zijn voor de ontwikkelingen die zich onder hun ogen afspelen. Nederland lijkt wel vol te zitten met autochtone, moslimwantrouwende, zelf benoemde rechtertjes, die zich zelf uiteraard nooit hoeven te verantwoorden. Ik kan op mijn beurt nu langzamerhand wel eens eisen dat je je op z’n minst op de hoogte stelt, voordat er hier weer een emmertje anti-islam (vermomd als anti-fundamentalisme) wordt omgekiept. En op zijn allerminst dat je niet zomaar wat losse kreten op een rijtje zet, het is zo lui en gemakzuchtig om steeds maar weer alleen met wat negatief is op de proppen te komen. Wie is Alex helemaal dat hij beter weet wat ‘nuttige dwazen’ zijn en wat echte hervormers? Weet die Alex dat beter dan de mensen die daar midden inzitten en bij die hervormingen horen en hoezo eigenlijk? Waarom zouden wij deze Alex op zijn woord moeten geloven als hij de bewijslast steeds maar weer aan de andere kant probeert te leggen en zichzelf verbergt?
En Jan, je bent een repeterende breuk. Wat ik al zei en wat je weer bevestigt: jij houdt te veel van je wantrouwen om daar ook maar een centimeter van af te willen doen. Dus als de TV weer iemand heeft opgedoken die past in jouw vijandbeeld, die zijn er, en de media zijn er goed in om die te vinden, dan begin jij alweer te roepen ‘hebben we daar 30 jaar geleden voor gevochten?’ En wie zijn ‘we’ Jan? Waar heb jij voor gevochten, eigenlijk? En hoe komt het dat jij alleen maar ziet wat in jouw vijandbeeld past, en blind bent voor wat daar niet in past, waar dit weblog toch echt vol mee staat? Wil je dat eens vertellen? Want op deze wijze draag je op geen enkele manier bij aan een discussie, en het wordt grenzeloos saai om jou steeds maar weer op je eigen wantrouwen te moeten wijzen.
Het lijkt het ‘refrein’ van Pastors wel (Anja, ik heb bewondering voor je geduld en uitgebreide antwoorden aan deze heren. Vaak ontgaat mij de lust, omdat ze vastgesloten zijn in hun wantrouwen. En denken daar waar veel westerlingen jaren voor hebben gestreden, denk aan vrouwen emancipathie, acceptatie van homo’s, etc. en in sommige gevallen nog steeds strijden. Zij alle deze verworven rechten bij de in Nederland woonachtige moslims zo door hun strot kunnen duwen zonder gelijdelijk proces en bij velen al niet eens meer een discussie punt is.)Zo stelde hij afgelopen zaterdag in de Rode Hoed tijdens een debattenreeks georganiseerd door de volkskrant, dat moslims het eerst moesten verdienen om bv 2de Pinksterdag te veruilen voor een vrije dag voor het Suikerfeest.
Zij respecteren dit of dat niet, in godsnaam wie zijn ‘ZIJ’ en hoeveel ‘ZIJ’ ken je dan persoonlijk, vraag ik me dan af. Dat je kan beweren dat ‘ze’ niet gelijke man-vrouw verhoudingen voorstaan, normaal omgaan kunnen hebben met homo’s, anders gelovigen, etc.
Dwaal waarschijnlijk af van het oorspronkelijke onderwerp, maar het stoort me dat Alex de mening van Laila al Zwaini zegt te steunen, maar vindt dat ze geen theologische poot heeft om op te staan, etc. En dan verondersteld dat Samir A. dat wel zou hebben, omdat hij kan onderbouwen waarom, zij/ik/en vele anderen tafkirs zouden zijn. Laat me niet lachen, zo geef je deze van internet geritselde zogenaamde gelovigen juist een podium en gewichtigheid die ze absoluut niet verdienen. Ben het zo beu, om me steeds maar weer door iemand anders te laten vertellen of ik in zijn/haar ogen of volgens zijn meetlat wel/niet voldoe aan gelovige moslim/verlichte moslim/kafir/etc. Naar mijn mening is dat iets tussen mij en God en heb ik daar echt geen ‘Alex’, ‘Samir A.’, ‘Hirsi Ali’, ‘Marco Pastors’, ‘Fatwa’s’, etc. voor nodig.
Oh en Famile, zullen we dit geheim… Wat voor vele al geen geheim meer is openbaar maken en het als een soort van reclame boodschap overal in het land terug laten komen? In de Suppermarkt, bij de bushalte op het Station, just name it:
Ik zal u een geheim vertellen, Anja weet het al…. Moslims, het zijn net mensen, echt waar…. We zijn mensen…
En dan steeds met een andere Nederlandse naam (Anja er is niks met jou naam, maar heb wel het idee dat je begrijp wat ik bedoel)
Nou dank je wel, Amal, maar wat je nu kunt merken is dat mijn geduld erg aan het op raken is. Een paar jaar geleden wist in Nederland bijna niemand er wat van, veel mensen waren geschrokken en wisten niet wat ze denken moesten. Die tijd is wel voorbij, iedereen die zich op de hoogte wil stellen heeft ondertussen de mogelijkheid ruimschoots gehad. Het tekent zich langzamerhand wel af wie er oprechte vragen stellen en wie te kwader trouw zijn.
@Famile, Amal, Anja: Frits Bolkestein zou tegen Ian Buruma gezegd hebben: “One must never underestimate the degree of hatred that Dutch people feel for Moroccan and Turkish immigrants.”
Zou Bolkestein misschien toch (een beetje) gelijk hebben?
Een ook voor oningevoerden als ik indrukwekkend stuk van Laila al Zwaini, waarin in kort bestek heel veel wordt aangeroerd. Ik heb dit hoogwaardige stuk nu driemaal zorgvuldig gelezen, maar ga er zo nog even een printje van maken om het nog verder op me te kunnen laten inwerken. Het glasheldere betoog is leerzaam en ook voor een zoeklicht als ik heel inspirerend. Het geheel mondt uit in haar buitengewoon sterke ‘vierde voorstel’ tot een andere indeling van de met ‘wij’ en ‘zij’ bedoelde groepen:
‘Wij’ zijn degenen die samen door willen in en vreedzame, democratische samenleving. ‘Zij’ degenen die hun ideologieen, seculier dan wel godsdienstig, met geweld willen verspreiden.
En dan: ‘De goden zijn goed, de priesters zijn wreed’, aldus Voltaire. Laten we God alsjeblieft niet verwarren met degenen die in Zijn naam spreken’.
Een prachtig voorbeeld van menslievend, krachtig, Verlicht denken, waarmee ze haar voormalige docent Jansen duidelijk achter zich laat.
Bedankt, Anja en Laila.
Verzoek om advies nav bovenstaande materie
Hallo,
ik heb een open vraag naar aanleiding van de volgende passage hierboven:
“Mijn tweede voorstel is ons meer te verdiepen in de bijna 1400 jaar islamitische rechtsontwikkeling ná de dood van de profeet Mohammed”.
Ik heb zelf niet zo lang geleden een betoog van Tarik Ramadan gelezen waar hij hetzelfde betoogde.
Ben er nog niet over uit maar in mij leeft nog wel de volgende gedachte waar ik graag over hoor hoe anderen er tegen aan kijken
N.l.
Gedachte: Is het wel zo een zinvol pad om al die fikh en zgn.”Islamitische” rechtsontwikkeling nader te bestuderen ? Met welk doel vraag ik me dan af.
Nadere motivatie:
In het kader van mijn geloofsbeleving voel ik er niet veel behoefte aan. Ik kan toch immers reeds kennis nemen van Gods woord en Gods ideeen en plannen in de Koran, Thora en het oude testament (deels ook het nieuwe). Ook kan ik bovendien met een beperkt gevoel van zekerheid steunen op enkele Hadies over Mohammed (vzmh). Daarnaast is voor mij ook een prettige bron van kennis: hetgeen door historici vanuit een meer a-religieus en objectief perspectief is geschreven over onze Profeet en de Islam.
Gechargeerd: Aan verdere info omtrent ingewikkelde menselijke herzenspinsels over interpretatie van de Islam (zgn. fikh) heb ik niet zoveel behoefte. Althans niet voor mijn beloofsbeleving. Koran, enkele Hadies en wat historische boeken zijn genoeg.
Al die fikh is bovendien doorspekt met ideeen van lui van allerlei allooi. Toegegeven er zitten vast mooie fikh werken tussen. Die kunnen we een mooie plek geven in onze musea als oudkundige blijken van literair menselijk vernuft.
Maar voor mij als moslim anno 2006 lijkt het me dat teveel verdieping in de fikh ihkv mijn geloofsbeleving, alleen maar leidt tot theologische gekrakeel en overloos tijdverdrijf.
Met uiteraard alvast excuses voor de chargerende toon. Ik doe dat puur om de gedachte /het punt helder neer te zetten. Graag verneem ik een inhoudelijke reactie. Ik ben er zoals gezegd nog niet helemaal uit en sta open voor andere ideeen.
Bij voorbaat dank.
Peace,
Aleem Ahmed
waiting …
Deze zin baart me zorgen…
‘Mijn eerste voorstel is ervan uit te gaan dat moslims geen slaven zijn van een godsdienst die hun is opgelegd door extremisten of patriarchen. Want moslims kennen geen islampaus.’
De Kerk is op de eerste plaats geen godsdienst zoals véle mensen daar de indruk van krijgen.
Slaven zijn we nog minder en ons iets opgelegd worden…? zeker en vast niet, want de Kerk van God is juist gebouwd door de ‘vrijheid’!
Ik ervaar die zin als een regelrechte misopvatting van de Kerk waar ik deel van uit maak.
Een grote fout van de mensen is dat ze de Kerk niet kennen zoals hij is. De regels en geboden zijn er, maar niemand wordt gedwongen ze te volgen. Wat ze vroeger wel deden is de geboden en schriften opdringen zodanig dat de kerk niet als een vrij geloof kon aangenomen worden.
de échte Kerk is niet zo.
Ik vind het spijtig dat ik dit zo vaak moet horen.
Mensen klagen vaak over de kerk van vandaag, maar zij zien niet wat de Kerk is, wel wat zou lijken op de kerk.
Zeker in het Westen is de kerk niet meer wat hij zou moeten zijn.
De échte Kerk is niet de kerk die de mensen de dag van vandaag zien. Ze weten dus niet dat ze niet over de Kerk praten als ze over religieuze zaken bezig zijn.