Turkse arbeidersvereniging roept op tot stemmen

OPROEP VAN HTIB

Wij moeten zeker deelnemen aan de verkiezingen!
De campagnes over de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2006 zijn wat betreft de Nederlandse Turken op een omstreden wijze begonnen. De kwestie van het wel of niet als ‘genocide’ kwalificeren van de tragische gebeurtenissen op het Osmaanse grondgebied in het begin van de 20ste eeuw die honderdduizenden het leven heeft gekost, leidde tot felle discussies, boze verklaringen en opvallende demonstraties.

Bij deze discussie werden verschillende standpunten ter sprake gebracht; van het boycotten van de verkiezingen tot het steunen van de partijen, waarop traditioneel werd gestemd.

In de opmaat naar de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november is er een heftige publieke discussie losgebroken in Turkse gemeenschappen. In het begin van de 20e eeuw vond er op het Osmaanse grondgebied een tragische gebeurtenis plaats die honderdduizenden het leven heeft gekost. Dat deze tragische gebeurtenis de naam volkerenmoord gaat krijgen of niet heeft veel kwade discussies, boze verklaringen en opvallende demonstraties veroorzaakt. Bepaalde woordvoerders uit de verschillende Turkse gemeenschappen in Nederland hebben opgeroepen tot de boycot van de verkiezingen en niet steun te verlenen aan de partijen waarop traditioneel gestemd wordt.

Wat wij niet moeten vergeten, terwijl wij deze discussies voeren en demonstreren, is dat alleen de Nederlandse politiek ons kan helpen bij het oplossen van onze problemen. We moeten het spel volgens de regels spelen, onze argumenten formuleren op een manier die begrepen kunnen worden, zodat wij op deze manier ons doel bereiken. Het houden van een boycot lijkt iets te zijn waarmee we een standpunt duidelijk kunnen maken, maar dit is het laatste wat we moeten doen. Als een voetballer tijdens een wedstrijd kwaad wegloopt van het veld, dan word zijn gedrag niet als normaal gezien. We moeten erop letten dat we het spel binnen de democratie spelen.

Om deze redenen is onze vereniging HTIB (Turkse arbeidsvereniging in Nederland) tegen het boycotten van de verkiezingen. Want kiezen en gekozen worden is het allerbelangrijkste recht dat je hebt als staatsburger. Het is met behulp van het kiesrecht dat wij op kunnen komen voor onze rechten en belangen. We moeten dit recht zo stevig mogelijk vastgrijpen en onze stem laten horen. Voor ons zijn de komende verkiezingen namelijk de belangrijkste ooit.

In meer dan 40 jaar hebben wij als Turken, die hier in Nederland leven en werken, niet in zo’n slechte situatie gezeten als nu. Hoewel het in de jaren tachtig slecht ging met de economie, gaat het daar nu nog slechter met de positie van Turken in Nederland. Er wordt weinig geld verdiend. Het veranderen van de gulden naar de euro is letterlijk een financiële ramp gebleken. Over dit onderwerp is onware informatie gegeven aan het parlement. Het is door de invoering van de euro geweest dat de koopkracht van de mensen binnen een dag sterk is afgenomen. Desondanks heeft de Nederlandse minister van financiën Zalm beloofd dat het veranderen van de gulden naar de euro geen gevolgen zou hebben voor de koopkracht. Wat heel raar is, is dat niemand hierop heeft gereageerd, terwijl in voorgaande perioden ministers die logen tegen het parlement ontslag hebben genomen. Hierdoor is de Nederlandse democratie een diepe wond toegebracht, terwijl het volk in een dag is verarmd!

Door de liberale regering worden onze sociale rechten met de dag verminderd. De werkloosheid is nog nooit zo hoog geweest. Veel oude mensen en mensen die van de sociale dienst hulp krijgen leven onder het armoedegrens. ‘Verarmen’ is niet zomaar een woord meer, het is iets wat elke dag plaats vindt. Er zijn zelfs stichtingen nodig die deze mensen eten en spullen geven. Deze stichtingen bevinden zich meestal in grote steden. Binnenkort zullen de energieprijzen en de gezondheidspremies ook omhoog gaan. De lonen en compensatie van het inflatieniveau blijven echter gelijk of gaan maximaal 1% omhoog. Hierdoor zal de verarming verder toenemen.

Wij hebben nog meer problemen. Sinds 11 september 2001 is door de Neoconservatieve regering van Bush en de Nederlandse rechtse liberalen steeds meer een sfeer gecreëerd waarin moslims worden buitengesloten. Na de dood van de filmproducent Theo van Gogh is van de gelegenheid gebruik gemaakt om de spanning in de Nederlandse samenleving verder te doen toenemen. Dit doen zij bijvoorbeeld door zonder enige schaamte te spreken over WIJ en ZIJ.

Het woord ‘allochtoon’ wordt op de eerste plaats op tv gebruikt, maar ook in kranten is dit woord constant terug te vinden. De betekenis van allochtoon is: ‘ Geen plek hebbende’. Wanneer een allochtoon zich op een onwenselijke manier gedraagt, wordt de schuld meteen gelegd bij alle allochtone mensen. Hierdoor word de vijandschap tegen allochtone mensen groter. Tevens wordt er in kranten gesproken over de ‘etnische afkomst” van deze mensen, waardoor dit beeld van WIJ en ZIJ alleen maar versterkt wordt. De regels en tradities die de pers vroeger had zijn daarmee verdwenen.

De rechten die we 40 jaar lang hebben genoten, zijn constant beknot door de rechts-liberale regering. Nog hebben ze er geen genoeg van. Zo is de minister van integratie, Rita Verdonk, bezig met het verbieden van de dubbele nationaliteit. Vanaf het moment dat deze mevrouw, die eerst gevangenisdirecteur was, in de regering zat, is zij bezig met het afbreken van het integratieproces in plaats van het vooruit te helpen. Elke kans die ze kreeg om de rechten van buitenlanders aan te vallen heeft zij benut. Tevens heeft zij door haar uitspraken de haat tegen buitenlanders doen toenemen. Dat Rita Verdonk de populairste minister van in Nederland is, is niet toevallig. Nederlandse politici hebben tevens gezegd dat deze regering haar stempel draagt.

Deze rechts–liberale politiek heeft immigranten in het algemeen en de Nederlandse Turken in het bijzonder veel verwachtingen ontnomen. Vandaag is de gedachte om terug te keren naar het land van herkomst in ieders gedachten en ligt op de lippen van allen. Deze gedachten waren gisteren nog begraven, terwijl het vandaag al de vraag is hoe ze terug kunnen keren?
Wat heel opvallend is, is dat ook de hoogopgeleide jongeren hier vaak over nadenken. Ondanks dat deze jongeren hier zijn geboren, de Nederlandse taal voor hen de moedertaal is en ze ook nog eens hoog opgeleid zijn, hebben zij blijkbaar toch niet de hoop om hier een goede toekomst op te bouwen. Hun aantal neemt jammer genoeg steeds meer toe. Dit komt voornamelijk door dat er zeer wordt gediscrimineerd op de arbeidsmarkt, en tot onze spijt doet de overheid hier niets tegen. Integendeel kan wel gezegd worden, gezien het feit dat Rita Verdonk nog steeds als minister optreedt.

Het wordt hoog tijd dat iemand hier stop tegen zegt! We hebben nu een goede mogelijkheid. Door te stemmen op 22 november 2006 kunnen we onze wil kenbaar maken en hier eindelijk een einde aan maken

Wij kunnen het politieke noodlot veranderen. Daarom is het zo belangrijk om je stem uit te brengen tijdens deze verkiezingen. Wij kunnen de rechts–liberale regering naar huis sturen en een regering kiezen die meer respect zal hebben voor immigranten in Nederland. Immigranten die hun stem niet uit zullen brengen op 22 november 2006 weten niet wat ze laten gaan. Het zal henzelf, maar ook hun kinderen en kleinkinderen grote problemen opleveren in de toekomst. Het is heel belangrijk dat zij dit begrijpen. Hierom moeten de hoofdorganisaties in actie komen. Alleen uitleg geven is daarbij niet genoeg! De immigranten moeten bereikt worden zodat wij hen dit goed duidelijk kunnen maken.

Wij van HTIB hebben veel acties georganiseerd; informatie dagen, maar ook debatten over dit soort onderwerpen. Wij zijn tevens begonnen met een actieve informatiecampagne om de vertegenwoordigers van de politieke partijen en de immigranten samen te brengen zodat zij de gelegenheid hebben om met elkaar te vergaderen.

Ons doel is alle immigranten naar de stembus te krijgen, zodat zij gebruik maken van het belangrijke grondrecht om te stemmen. Nu we hier met zijn allen in Nederland wonen en dit ook niet in de toekomst zal veranderen, is het lot van dit land voor ons van groot belang. Wat zeker niet vergeten mag worden is iemand die het recht niet gebruikt om hieraan een bijdrage te leveren door te stemmen, ook niet het recht heeft om te klagen. Daarom zeggen wij dat iedereen naar de stembus moet gaan!!

Mustafa Ayranci
Turkse arbeidersvereniging in Nederland
(HTIB) Voorzitter

10 gedachten over “Turkse arbeidersvereniging roept op tot stemmen

  1. De hierboven gegeven verklaring van het woord allochtoon is niet correct. Het komt uit het Grieks. Chthoon of chthonos = grond, aarde, land; allos = ander(s); autos = zelfde.
    Het is wel grappig dat de woorden allochthon en autochthon in het Engels alleen in de geologie gebruikt worden en betrekking hebben op verschuivingen in de aardkorst.

    Overigens kan ‘allos’ ook betekenen: vreemd, ongeschikt, afwijkend en zelfs slecht.
    Zo zie je maar weer dat semantiek niet onbelangrijk is.
    Misschien komen veel van onze problemen wel uit dergelijke gevoelswaarden van een woord voort.

    Overigens ben ik erg blij met deze oproep. Mij lijkt dat het overgrote deel van de Nederlandse bevolking grote waardering heeft voor onze Turkse landgenoten en graag ziet dat zij zich bij ons thuis voelen.

  2. Als Belg moet mij van het hart:
    Maar dan moeten we wel ophouden met zaniken en laten merken dat we blij zijn hier te mogen zijn (dat geldt ook voor autochtonen)in dit prachtige landje en onze stinkende best willen doen een positieve bijdrage te leveren (en ook dat geldt voor autochtonen). Als het je niet bevalt hier moet je vertrekken, naar Brasschaat of nog verder.

  3. En jij moet eens even helemaal ophouden met jouw gezanik, Homer. Allochtonen hebben evenveel recht om kritisch te zijn op dit land als autochtonen, en hebben daar ruimschoots reden toe. Kritisch zijn hoort gewoon bij onze westerse cultuur en onze burgerrechten. Bevalt dat jou niet, Homer, dan hoepel jij maar op – o nee, je was al buitenlander. Veel plezier in Belgie.

  4. Wie zanikt er nou? Als allochtonen hun mond houden isoleren ze zichzelf, als ze zich wel laten horen zijn ze aan het zaniken. En hoezo “blij zijn hier te mogen zijn”? Door hier te zijn, hier te werken, hier belasting te betalen, hier deel te nemen aan het democratisch proces dragen ze meer dan voldoende bij aan de samenleving. Daar hoeft geen dankbaarheid bovenop.

  5. De mensen van Turkse afkomst die IK ken…. wat ben ik blij dat ze HIER wonen, bij mij in de buurt! Stuk voor stuk hartstikke lieve en sociale mensen met een hart in hun lijf, in plaats van een steen!

  6. Wat betreft de teloorgang van sociale voorzieningen kan ik me vinden in dit artikel van Ayranci. Er zijn echter bepaalde punten waarin ik het niet mee eens ben. De recente kwesties rond de genocide op de Armeniërs, heeft boze reacties opgeroepen bij sommige Turkse gemeenschappen.
    Het gaat hier niet om een aanval op Turkse Nederlanders. Dit argument wordt vaak aangehaald maar het is niet de issue en het leidt af van het centrale thema; genocide ontkenners in politieke partijen. Vandaag staat er een artikel in Trouw over de politieke partijen inzake de Armeense genocide. http://www.trouw.nl/deverdieping/podium/article530964.ece/Armeense_genocide_Wat_een_schamel_debat_over_genocide_opinie
    Hieruit kan men concluderen dat, uit angst om te discrimineren, het grootste deel van de politieke partijen hier geen woord meer over rept of hun uitspraken matigt.

    “Wat wij niet moeten vergeten, terwijl wij deze discussies voeren en demonstreren, is dat alleen de Nederlandse politiek ons kan helpen bij het oplossen van onze problemen.” Dit is een vreemde uitspraak. Voor het oplossen van problemen is men in grote mate zelf verantwoordelijk. Als ik dit lees in het licht van de Armeense genocide (de economische problemen heb je inderdaad weinig grip op), denk ik dat het voornamelijk de Turkse gemeenschap is die met zichzelf in de knoop ligt.

    Volgens onderzoek http://www.seo.nl/nl/actueel/persberichten/2006/anoniemsolliciteren.html is aangetoond, ook tot verbazing van de onderzoekers zelf, dat opleiding en werkervaring belangrijker is dan afkomst.
    Er is dus minder discriminatie op de arbeidsmarkt. Een mogelijke verklaring is dat door lage opleiding en grote bezuinigingen op de laagstbetaalden, ook de kans voor lager opgeleiden (waartoe veel turkse Nederlanders statistisch gezien behoren), afneemt. Een vicieuze cirkel kan hierdoor ontstaan.

    Ik vind het te prijzen dat de HTIB oproept tot meedoen aan de maatschappij. Ik vind het echter minstens zo belangrijk dat de reacties inzake de Armeense genocide niet als een aanval op de Turkse identiteit wordt gezien, waardoor het echte debat uit zijn voegen wordt getrokken.

  7. Twee opmerkingen over dat onderzoek over opleiding en werkervaring: het ging om laag opgeleiden en de ondervraagden waren werkgever, geen werknemer. Hoger opgeleide Marokkaanse jongeren hebben wel degelijk last van discriminatie blijkt uit andere onderzoeken en uit experimeten met solliciteren naar dezelfde functie onder twee namen.

    Dat politieke partijen hun standpunten over de Armeense kwestie uit angst voor discriminatie matigen zou schandalig zijn. Ik kan mij echter niet aan de indruk onttrekken dat de ophef die nu is ontstaan wel degelijk iets met anti-Turkse gevoelens te maken heeft. Waarom die politici niet vóór toelating tot de kieslijsten aan de tand gevoeld als de kwestie zo belangrijk was? Bovendien is de kwestie onbelangrijk voor de Nederlandse politiek. Het speelt vooral in Europees verband. Bovendien zou aandacht zich beter op actuele kwesties als Darfur, Tsjetsjenië en Palestina kunnen richten.

  8. @ Hendrik Jan Bakker (7):

    Bovendien gaf de opzet van dat onderzoek aanleiding tot sociaal wenselijke antwoorden van ondervraagde werkgevers. Het was dus eigenlijk niet meer dan een soort opinieonderzoek. Ook Wouter Bos van de PvdA heeft het als niet relevant van de hand gewezen.

    @ Hermie Kreeft (1):

    Inderdaad. De werkelijke betekenis van deze woorden is dus: “afkomstig van andere bodem/grond” resp. “afkomstig van deze/dezelfde bodem/grond”.

  9. @Homer, Het belangrijkste is dat de Turkse arbeidersvereniging deze oproep maakt. Dat is iets om toe te juichen, want het betekent dat men vertrouwen heeft in de Nederlandse kanalen om de politiek te beinvloeden. Dit is nu precies die emancipatie zoals ik die graag zie.

    Ik ben het met je eens dat als een groep immigranten net twee generaties in een land is, bescheidenheid op zijn plaats is. Maar in deze oproep wordt niet beweerd dat Westerse waarden verderfelijk zijn, er is hier geen sprake van verkettering van blanken. Integendeel: de benadering van de problemen is niet anders dan elke andere arbeidersvereniging: er wordt een klacht geuit over ongelijke mogelijkheden tot arbeidsparticipatie; over de achteruitgang in de koopkracht en het sociaal vangnet: kortom er wordt een sociaal-politieke analyse gemaakt die geheel valt binnen de kaders van het Westerse politieke discours. Er wordt ook niet geklaagd om het klagen: de boodschap is juist positief: het tij kan gekeerd worden.

    Dat duidt allemaal op participatie in het maatschappelijk proces. De toon van het stuk is zelfs een stuk minder cynisch dan menige blanke Nederlander is omtrent de politiek. Hier kan menigeen nog een voorbeeld aan nemen. Het is niet de macht van het slachtofferschap dat hier spreekt, maar een vorm van empowerment: mensen die hun toekomst in eigen hand nemen. Er wordt ook niet alleen over het belang van Turken alleen gesproken (al zou zelfs dat legitiem zijn), maar op een breder belang van immigranten die in een lastige maatschappelijke hoek zitten. Goede zaak.

  10. Hoe kom je erbij dat ‘een groep immigranten die maar twee generaties in dit land is’ bescheiden zou moeten zijn, Tjerk.
    Wat is toch dat vervelende geneuzel over dankbaarheid en bescheidenheid, van mensen die zelf niets hebben hoeven doen om de blanke privileges te verdienen? We leven in een rechtstaat. Iedereen die hier burger is geworden, waar hij ook vandaan komt, waar zijn ouders ook vandaan komen, heeft dezelfde rechten en plichten en moet zich houden aan de wet, en kan verwacht worden te participeren maar daar ook de kans toe te krijgen. En is verder gelijk voor de wet. Dankbaarheid en bescheidenheid, die termen uit ons koloniale verleden toen we vonden dat de zwartjes dankbaar en nederig moesten zijn, staan niet in ons wetboek. Dus ik hoop en neem aan dat Turkse Nederlanders zich geen zier zullen aantrekken van jullie gedragsvoorschriften.

    Verder ben ik het geheel met je bijdrage eens. Dit is niet de macht van het slachtofferschap maar een vorm van empowerment, des te meer valt het me dus van je tegen dat je met die oubollige bescheidenheid aan komt zetten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *