(Hanneke Groenteman)
Vijfduizend mensen, werd er gezegd. In ieder geval het hele plein vol. Een grote, kleurrijke massa mensen. Ik had het druk, want uiteraard kwam ik er mijn halve vrienden- en kennissenkring tegen. Vriendinnen van vroeger, van de vrouwenbeweging, Hanneke Groenteman, Hedy D’Ancona, Hedda van Gennep. Vriendinnen van nu, Naima Azough, Samira Abbos die er nog erg aan moest wennen dat ze nu niet de presentatie deed maar optrad als politica. De mensen van het vluchtelingenwerk waar ik me mee verbonden heb. Al die SPers, en de vrouwengroep in de verte met een spandoek: ‘Wie bang is voor wat vreemd is doet zichzelf te kort’. Spreuk van Karel Glastra van Loon.
Huub Oosterhuis uiteraard, die een vlammend en verontwaardigd betoog hield. Mocht hij geen vergelijkingen trekken met de Tweede Wereldoorlog? Dat taboe wilde hij, die zelf als kind vanuit zijn huis de joodse buurtbewoners weg had zien voeren wel slechten: nee, het ging niet over vernietiging, maar hoe er nu met vreemdelingen en vluchtelingen om werd gegaan, dat lijkt wel heel erg op toen. En persoonlijk daagde hij Balkenende uit om dat eens te komen verantwoorden.
Veel van de speeches miste ik, omdat ik veel back stage was, waar ik praatte met ‘mijn’ familie met wie ik samen op zou treden. De familie Atalay, vader, moeder, vier dochters, twee zoons. Koerden uit Turkije, vader verdacht van activiteiten voor de PKK. Gearresteerd, gemarteld en gevlucht. Nu al tien jaar hier in onzekerheid en zonder rechten. Alleen de vader zit nog in een procedure waarmee hij als politieke vluchteling misschien mag blijven, maar wat moeten ze dan? Hij blijven, zijn vrouw en kinderen niet? Was er niet beloofd dat gezinnen niet uit elkaar gehaald zouden worden? Waarom gebeurt dat dan toch? Voor opvang zorgt de overheid in ieder geval niet. Ze hebben zich jaren zelf moeten redden.
De jongste kinderen zijn naar school geweest en doen het daar prima. De oudste proberen zich nuttig te maken, hoewel ze hier illegaal zijn en niet mogen werken. Haki is nog een keer opgepakt en zat opgesloten in kamp Zeist. Ze spreken vloeiend Nederlands en ze hebben ondertussen veel vrienden gemaakt die hen er door heen helpen. Beritan, de jongste, van twaalf, zegt het ook op het podium: ze wil hier blijven. Yilmaz vertelt hoe het is, deze onzekerheid. En Heli. Ze hopen op het generaal pardon dat toch komen moet, met de nieuwe verkiezingen, tweederde van de Nederlandse bevolking is er toch voor? Dit gezin is van ons, zeg ik op het podium. Vijfduizend mensen vinden dat ook.
Edzilia, de schoondochter van Huub zingt. Huub kan zich nauwelijks los maken vanwege de mensen die naar hem toe komen en een beroep op hem doen. Kan jij hem meekrijgen, vraagt Tjeerd, die al met Edzilia en Colet staat te wachten.
Katja Schuurman praat het programma prachtig aan elkaar. Achter de schermen regelen Petra Schultz van het ASKV en Katrien de Klein wat er geregeld moet worden. Hoe gaat het Petra? Geen idee. Ze heeft nog niet eens gezien hoeveel mensen zijn gekomen. Ernst Jansz, ken ik ook nog van vroeger, zingt. En Hind. Hanneke Groenteman staat met ‘haar’ Kaouther op het podium. En later Hedy met Mirsada. Als er straks, met een nieuwe regering met de PvdA geen generaal pardon komt zegt Hedy haar lidmaatschap op, zegt ze. De politici op het podium. Jan de Wit, natuurlijk, en Samira en Naima. En Hans Spekman van de PvdA. Maar ook Fatma Koser Kaya van D66, Wim van de Camp van het CDA, en Joel Voordewind van de Christenunie.
Harry de Winter is er, en monseigneur Van Luyn, de bisschop van Rotterdam. Die praat nog met Huub. Nog een kleine, historische ontmoeting, als je weet dat de katholieke kerk de liederen van Huub uit het gezangboek hebben gehaald. Ook het christendom kent ‘afvalligen’. Nog meer oude vriendinnen, verkleed als generaals.
Ik wurm me door het publiek heen om foto’s te maken van al die gezichten. Groet nog meer mensen. En zie een heleboel nieuwe.
Terug in de auto met Anneke en Hermien, met wie ik al zo vaak naar wakes ben geweest. Tevreden.
Hopend dat dit de laatste demonstratie is geweest voor deze mensen en dat het dan niet meer hoeft. Want deze mensen zijn van ons. We willen dat ze blijven.
Lieve anja!! Wat een prachtig verslag, huiveringwekkend en hartverwarmend. liefs tineke
Een mooi verslag, met prachtige foto’s. Een kleine aanvulling over de inbreng van de politici.
Wim van de Camp (CDA) moest het als enige opnemen tegen afgevaardigden van PvdA, SP, Groenlinks en Christen Unie. Katja Schuurman noemde het moedig dat hij gekomen was en vroeg het boe-roepende publiek hem een kans te geven zich verstaanbaar te maken. Van de Camp zei toen dat de procedures zo lang hebben geduurd omdat de afgelopen jaren de dossiers van alle asielzoekers één voor één zijn bekeken en dat het nu eenmaal tijd kost om dat netjes af te handelen. Na alle bewijzen van het tegendeel – er is in schandelijk veel gevallen absoluut niét netjes gehandeld – kun je een dergelijke uitspraak een provocatie noemen. Het was geen wonder dat het kamerlid daarna nauwelijks meer aan het woord kwam.
Schitterende foto’s, Anja! Onmisbaar voor een goede indruk van de manifestatie, vooral als je ver weg zit (Noorwegen) en er zo graag bij had willen zijn. Hier moet toch naar geluisterd worden, denk je dan..
Mooie dag. Ik wou dat ik erbij had kunnen zijn. En wat een lekker breed publiek: allochtoon, autochtoon, bekende en onbekende Nederlanders. Fijn dat Karel er iedere keer weer bij is, zij het postuum.
Mooie foto’s, de sterkste vind ik die van het jongetje in de mensenmassa met zijn bord: Hier is Kamyar. “En ik màg hier zijn!” lijkt ‘ie te zeggen.
Hi Anja, ik stuurde een verkeerde versie. Dus mocht je het willen dus graag deze: De eerste dagen van november 2006
De camera zoemde in op het weidse waterland en
onduidelijke vormen werden tot paarden,
Paarden? PAARDEN!
Daar stonden ze dan: de paarden,
samengedrongen op het restje vaste grond
Onze verbeelding had geen uitleg nodig;
zoemde verder in, rook de angst, zag rillingen als golven
over koude paardenlijven, wanhoop in ogen,
briesende neuzen die wij zo vaak te aaien zochten
De wanhoop hoe hen te redden- ik begreep het- o zeker
hoe te voorkomen dat paniek toeslaat en niet meer paarden
verdrinken, in blinde angst, niet nog meer …
Mij is verteld dat vier amazones trots op eigen paarden
de angstigen hebben geleid naar veilige weiden,
en ik zag het voor mij :de blijdschap,
het rennen van paarden in veiligheid
Maar de zucht van verlichting
vergrootte mijn verbijstering,
mijn schreeuw: en de MENSEN DAN !!
Zien jullie hen daar staan op het plein?
Het water staat aan hun lippen…
De mensen, zij kunnen geen kant op
EN DIE MENSEN DAN
die maar wachten op veiligheid
in die zee van onmacht van allen
die op hen inzoemden en van hun angst
weten èn hun kracht, warmte en schoonheid
voelen, die zij ons geven en
zouden kunnen blijven geven..
En die Mensen dan
Laten we hen verdrinken?
Waar blijven de amozones de paard
met trots en zachtheid ?
Waar de moedige ruiters die omkeren
op hun ingeslagen pad ?
omdat zij omkeken
en het beeld zagen
van al die mensen –
nauwelijks grond
meer onder de voeten
en
al
zolang
Dank, anja, mooi verslag! ik vond het een bevredigende bijeenkomst, maar ik heb er nu ook wel schoon genoeg van!
groeten
sax
Toevallig vroeg ik een dezer dagen via mail aan RTV-Drenthe wat er geworden is van de geestelijk en lichamelijk gehandicapte vluchteling Jamal uit Assen; oorlogstrauma’s en gewond door bommen. Woonde hier al 10 jaar, had werk en vaste relatie, was gewaardeerd voetballer in het G-team.
Moest het land uit omdat hij zich niet strikt aan de regels had gehouden, was via Duitsland gekomen.
De volgende dag op teletekst: Verkeert nog steeds in onzekerheid, want “wordt niet uitgezet zolang medische onderzoeken niet zijn afgerond”. Christelijke naastenliefde? Liberale tolerantie?
Fantastische reportage. Het was een indrukwekkende manifestatie. Het is alleen erg zorgwekkend dat de omroepen er geen enkele aandacht aan hebben besteed, ook niet op teletekst. Er was alleen een kort item bij rtl-4.
Ja, Anja, dank, voor dit mooie verslag. En ook: laten we hopen dat het inderdaad voor de laatste keer is geweest dat we te hoop zijn gelopen voor een generaal pardon. Want dat is het begin van een humaner asielbeleid. Oprechte groet, Katrien
5000-en-minstens-1 vinden dat deze mensen mogen blijven. Verdorie, zo lang kan je geen mens op uitsluitsel laten wachten… die onzekerheid! Heb lang geaarzeld: naar Den Haag of op de markt voor de SP… heb voor de markt gekozen, maar was in gedachte ook in Den Haag, mede door enthousias nieuw lid dat met hetzelfde dilemma worstelde… en heb nog wat passanten kunnen wijzen op de demo die tegelijkerijd plaatsvond (positieve recties!).
Klopt, Charlotte, nog nooit zo’n grote demonstratie geweest vanwege het asielbeleid, de media vonden het niet interessant. De Volkskrant en Trouw vanochtend: niks.
Een prima verslag. Is het nou niemand opgevallen
dat de SP een massa-partij is geworden?
En dan ben ik zelf niet eens lid. Kan je nagaan…..
Inderdaad, ik wist van de demo, kon er niet heen, maar zag er ook HELEMAAL niets van op TV. Om met de fictieve inspecteur Charles C.M. Carlier te spreken: Merkwaardig, hóógst merkwaardig.
Zondagavond sprak Ed van Tijn bij de wake bij het uitzetcentrum Zestienhoven. Hij vertelde over de achttien adressen waar hij in de oorlog ondergedoken had gezeten. “Het zestiende adres was het adres waar ik werd verraden, het zeventiende adres was de gevangenis in zwolle het achttiende was kamp westerbork. dat overleefde ik, wat niet de bedoeling was.”, zei hij.
De hele tijd ging mij het zinnetje van Huub Oosterhuis van zaterdag door de kop: “Balkenende, jij hebt de oorlog niet meegemaakt, dank god op je blote knieën daarvoor. Want een oorlog gaat een leven lang mee.”
In die vlammende woede van hem.
De demonstratie was indrukwekkend, bedachtzaam, bewogen. Maar Balkenende lacht er om en Verdonk danst… Het is walgelijk.
Waar kan iemand heen die niet in een ongastvrij land wil wonen?
Een indrukwekkende en HARTverwarmende manifestatie!
Uitgeprocedeerde vluchtelingen hebben ervaren dat zij er niet alleen voorstaan en dat geldt ook voor ons als medewerkers van VluchtelingenWerk.
Is de vlammende tekst van Huub Oosterhuis beschikbaar op internet? en waar dan?
Tecla Drenth
Aan de anti-bont demo in A’dam is meer aandacht besteed. Ook belangrijk natuurlijk, maar het lijkt of we meer te doen hebben met de dieren dan met onze medemens.
Ik was trouwens naar een manifestatie op de school van mijn kinderen, moet af en toe ook. We hebben wel de staart gezien.
Meer foto’s van de manifestatie op http://www.photologix.nl
inderdaad, een mooie demonstratie, en ook inderdaad: waarom hebben de media dit niet/nauwelijks opgepikt? overigens was er op 10 april 2004 een grotere demo tegen het asielbeleid, rond de 15.000 mensen op de Dam, inclusief demonstratie-wandeling, iets wat ik nu een beetje miste (maar ik begrijp heel goed de praktische consequenties van lopen, zeker in Den Haag…)
http://www.keerhettij.nl/index_10april_demo.htm
Mijn leus: Iedereen sparen voor de uitzet!
groetjes
frank van schaik
Alle lof voor de organisatie en al mensen die zi ionzetten voor sociale gerechtigheid en solidariteit. Limburg spande de kroon, met zes volle bussen, bijna 300 mensen zijn we naar de manifestatie gegaan. Hoe ernstig een en ander ook is, gesterkt keerden wij huiswaarts en met nog meer overtuiging zetten wij onze strijd voort.
Paul Rutten
Bedankt voor de mooie reportage. Ik was er wel en kan zeggen dat het prachtig is verbeeld.
Wat een goede vergelijking met de paarden van Marrum!
Die geweldige actie van de IND onlangs: een vijf maanden oude baby werd aangezegd “uit eigen beweging” het land binnen 28 dagen te verlaten, omdat deze “zonder geldige documenten Nederland was binnengekomen.” De baby was nl. in Nederland geboren, en wel met een Nederlandse vader en een Tanzaniaanse moeder die een verblijfsvergunnig heeft tot 2011. De vader had het kind vóór de geboorte moeten erkennen.
Deze gebeurtenis -natuurlijk is naderhand de fout erkend- toont schril aan dat de IND -ONDER HET BELEID VAN VERDONK (dus niet: louter de wet-Cohen uitvoerend, zoals zij zelf steeds beweert!) geheel en al bureaucratisch te werk gaat en geen rekening houdt met concrete mensen en omstandigheden.
Om puur ideologisch-politieke redenen wordt de weigering van een algeheel “pardon” voor de mensen die vóór de wet-Cohen asiel hadden gevraagd en nog geen beslissing hadden gekregen, gehandhaafd. Al deze concrete mensen hebben al lange tijd in een zeer moeilijke concrete omstandigheden verkeerd.
Om met Tineke Huizinga te spreken: “Dit zou je niet moeten willen”, RitA de Quaat!
Ha lieve Anja,
Laat het inderdaad de laatste keer zijn, in godsnaam verdikkeme. Wat een prachtige mensen, wat een prachtige bijeenkomst. Zo ontroerend en sterk, een Nederland om trots op te zijn.
En bizar te zien hoe weinig media-aandacht er voor was. Alsof er nu al wel genoeg aandacht voor is geweest na het jongetje Hui. Schandalig. En Verdonk mag overal haar drogredenen laten horen! Onderduiken, tot na 22 november, is het enige advies.
lieve groet,
Naima
@Olav Meijer — maandag 6 november 2006 @ 23.38
Het verschil in beleid is, dat Job Cohen regels heeft bedacht die naar de geest moeten worden uitgevoerd in het geval van onterechte asielzoekers, terwijl Rita Verdomd de regels te pas en te onpas naar de letter misbruikt om zelf te scoren.
Laat haar mooi teruggaan de krakersbarricaden op; Fort Pannerden verdedigen ofzo.
Hi Anja, zeer mooie foto’s.
Er staan er ook op mijn weblog http://klaasstrooker.web-log.nl
strijdbaregroet, Klaas
zijn jullie van plan op een demostratie tegaan tegen verdonk en J.P
met namen probleemen in irak Afganstaan Sudaan en veel anderelanden
de komen toch minder voor als Irak.
ik dank U
Dag naamgenoot,
Ook ik was in Den Haag samen met “mijn groep” vluchtelingen die daar ook hebben opgetreden, de groep Kia’ Light. De motivatie was overweldigend en hartverwarmend, van iedereen die aanwezig was. Dat er niets over op de TV was vond ik vreemd, juist omdat normaal de media overal vertegenwoordigd zijn. Alleen was er een heel klein stukje op RTL4, verder niets. Die vergelijking die is getrokken met de paarden in Marum zegt duidelijk dat dat meer belangstelling trekt voor de pers. In ieder geval hoop ik dat het Generaal Pardon er komt. Hoe dan ook. Huub Oosterhuis was geweldig. Iedereen trouwens. Recht uit het hart, voor onze medemensen die hier al zolang zijn. Bedankt voor ieders inzet om deze dag zo geslaagd te laten zijn!!!!!
Hoi Anja
Heel mooi hoe je dit hebt gemaakt
Nu maar hopen dat er zo`n generaal pardon komt
Er is toch niets mooiers dan een multiculturele samenleving
We kunnen allen van elkaar leren
Van mij mogen en moeten ze zelfs blijven
Jammer dat ik daar niet bij kon zijn vanwege een ziekte die ik toen had
Maar we gaan ervoor
Groetjes David (Volwaardig SP lid)
haloo:beste mensen van rss
ik ben 28 jaar ik heb een dochter van 6 en mijn man is in kampen zeist omdat hij iligaal in nederland is ik kan niet mieer lefen zonder hem terwil wij ik en onse docher nederlanse nasionalitijd hebben wij leven opdiet moment in haarlem bij mijn moeder ik woon in emmeloord maar met diet situwatje kan ik niet allein zijn ik wil dat u mijn helpt hij ziet all 1 maand hier
Hai Anja,
Wat een prachtige foto’s maak jij toch. Ik kom vaak bij jou terecht als ik beeld zoek bij stukken voor Maatwerk, het vakblad voor maatschappelijk werk. Van deze serie zou ik graag een foto overnemen bij een stuk over het Generaal Pardon. Het is bedoeld voor drukwerk, dus ik hoop dat je ze ook hebt in hogere resolutie. En natuurlijk zal ik je naam vermelden en je een exemplaar toesturen. Het gaat om de foto met het meisje die de tekst ophoudt: deel de toekomst met mij. Je kunt me bereiken via email. Hartelijke groeten, Mariette