Ik ken de theorie, dat het scala van links en rechts geen rechte lijn is, met de beide polen zo ver mogelijk van elkaar verwijderd, maar de vorm heeft van een hoefijzer, dat uiterst rechts en uiterst links elkaar weer zouden naderen. Ik heb dat altijd een erg onaantrekkelijke theorie gevonden: Wilders staat zo ver van mij af als maar mogelijk is, niks geen toenadering.
Maar ik ben wel aan het denken gezet. Ik heb het al vaker gemerkt, er zijn ook mensen die hebben geaarzeld tussen Wilders en Marijnissen. Voor die mensen liggen die polen kennelijk niet zo ver uit elkaar als voor mij.
In Trouw (28 november) stond een artikel van Sebastiaan van der Lubben, die het ook suggereert: er zou een partij moeten komen, ‘populistisch conservatief’, een combi van Wilders en Jan Marijnissen, die zou moeten streven naar de sociaal-economische emancipatie van de onderklasse. Wie die twee grote thema’s met elkaar zou kunnen combineren, de culturele dimensie – de problematische verhouding tussen allochtonen en autochtonen – en de sociaal-economische dimensie – de emancipatie van de groeiende onderklasse – zou bij de volgende verkiezing heel groot kunnen worden. Waar Van der Lubben de mist in gaat, is dat hij die twee te verbinden thema’s geen inhoud geeft. Want het maakt nogal uit of je bij de spanningen tussen allochtonen en autochtonen, die er onmiskenbaar zijn, kiest voor verdere polarisatie, zoals Wilders, of er juist voor kiest om de overeenkomsten te zien, en te begrijpen dat die polarisatie alleen kan verminderen wanneer beide groeperingen kunnen profiteren van betere sociaal-economische omstandigheden.
Maar dat er een groep mensen is die hebben geaarzeld tussen de SP en Wilders of Verdonk, is een gegeven. Ook op dit weblog, zie hier, kwamen zulke reacties. Ik citeer er een:
Als ik alleen al op werk (werd best veel over de verkiezingen gesproken) kijk en luister waren ontzettend veel mensen voor Verdonk. Dan werd er gezegd: Die Verdonk pakt het tenminste aan, want het wordt echt te gek hier met die buitenlanders. (Dat is dus wat ik hoorde en dus niet een uitspraak van mij). En als je nou aan deze mensen vroeg waar ze dan op gingen stemmen hoorde je SP,of PvdA. Dat is eigenlijk niet zo vreemd, want de VVD is in hun ogen de partij voor de rijken,en zeker niet voor hen. Ontzettend veel mensen bij ons hebben op de SP gestemd, omdat men dat inleveren en de uit de pan rijzende rekeningen (huur,gas,water,licht,enz) zat was. Maar Verdonk kon geen kwaad doen. En als je het onderzoek bekijkt klopt dat ook wel met wat ik meemaak. Men stemt bv links voor de portemonnee maar denkt rechts. Als er ooit een partij komt met een hart voor bv de arbeiders en mensen die het niet breed hebben, en met een streng asiel en immigratie/integratie beleid zal die partij slapend rijk met veel zetels worden.Maar zo’n partij bestaat niet.
Diezelfde man is er overigens stellig van overtuigd dat ‘de buitenlanders’ het probleem zijn, dat het ondertussen de blanke Nederlanders zijn die worden gediscrimineerd en achtergesteld, en dat de islam een kankergezwel is. Zoals ik het onvriendelijk samenvatte: mensen die het sociaal willen voor hun eigen groep, maar anti-sociaal voor de mensen die ze zien als binnendringers en buitenstaanders. Inderdaad: links voor eigen portemonnaie en verder rechts.
Wat moeten we hier van maken? En hoe gaan we daar mee om? Ik heb een theorie die ik nog nergens aan kan staven, dat het voor sommige mensen bijna willekeurig is of ze links of rechtsom gaan, vanuit dezelfde maatschappelijke onvrede. Er is sprake van een groep onderaan de maatschappij, of mensen die het nog goed redden maar bang zijn om af te glijden. Ook wel eens samengevat onder de noemer ‘moderniseringsverliezers’. Wie die onvrede vertaalt in trappen naar boven, naar de machthebbers, de rijken, de regering, de ‘zakkenvullers uit Den Haag’, voelt zich meer thuis bij links, wie de onvrede vertaalt in trappen naar omlaag, naar de mensen die hen wat sociaal-economische omstandigheden betreft het meeste nabij zijn, maar gezien worden als buitenstaanders, voelt zich thuis bij rechts. En er zijn mensen die heen en weer zwalken, of op twee benen hinken. En daar komt wat Anne-Ruth Wertheim het ‘concurrentieracisme’ noemt om de hoek kijken. Haar artikel is de moeite waard om nog eens te lezen. Hier een citaat.
Het is onthullend en verhelderend om vanuit de twee soorten racisme (uitbuitingsracisme en concurrentieracisme) te kijken naar de Nederlandse samenleving in de afgelopen decennia. De eerste gastarbeiders uit Marokko en Turkije kwamen hier binnen in de jaren zestig. Zij zaten in pensions bij elkaar, meestal vlakbij de fabrieken waar ze, vaak in ploegendiensten, werkten. Ze manifesteerden zich weinig in het openbare leven. Over hen kwamen vooroordelen in omloop die je kunt rekenen tot het uitbuitingsracisme. Zo werd er gezegd dat ze alleen in staat waren tot eentonig, zwaar werk en dat ze ook niet anders wilden. Ze waren te stom om Nederlands te leren. Over gastarbeiders werd wat lacherig of meewarig gedaan. De enkele racistische incidenten konden rekenen op hevige kritiek van vrijwel alle kanten. Die incidenten, zoals het gooien van een brandbom in een gastarbeidersverblijf, zijn op te vatten als pogingen van bepaalde groeperingen om de vreemdelingen ‘een lesje te leren’, zoals bij het uitbuitingsracisme gebruikelijk is. Zolang ze maar het zware, vuile werk deden en zich verder koest hielden, konden ze blijven.
Begin jaren negentig was er al heel wat veranderd. De gastarbeiders waren gebleven en hadden gezinnen gevormd. Bij mijn onderzoek in de volwasseneneducatie trof ik naast vooroordelen uit het uitbuitingsracisme gevoelens aan die men moeilijk onder woorden kon brengen: afgunst en wantrouwen. Hoopvol leek me eerst nog dat iedereen het als een belediging ervoer om voor racist te worden uitgemaakt. Maar al gauw werd me duidelijk dat ‘racisme’ uitsluitend geassocieerd werd met ‘neerzien op’ en dat wees men verontwaardigd van de hand. Het dekte bovendien niet wat men voelde.
Dit bracht mij er destijds toe te voorspellen dat de vooroordelen over immigranten van karakter zouden veranderen naarmate zij meer aangepast zouden raken aan de Nederlandse verhoudingen. Zij, hun kinderen en kleinkinderen zouden dan immers beter in staat zijn met de gevestigde bevolking te concurreren. Om banen, om woonruimte, om sociale voorzieningen, om studieplaatsen en om een aandeel in de handel of de horeca. Daarmee zouden de vooroordelen van het concurrentieracisme voordelig worden voor de gevestigde bevolking en zouden die van het uitbuitingsracisme hun ‘nut’ verliezen.
Ik ben bang dat mijn voorspelling bezig is uit te komen. Zo is te zien hoe immigranten tot een afgebakende, eenvormige groep worden gemaakt. Deze geconstrueerde groep krijgt stap voor stap scherpere contouren, zowel wat betreft het uiterlijk (huidskleur) als het innerlijk (identiteit). Ook de gevestigde bevolking wordt veel eenvormiger voorgesteld dan zij in werkelijkheid is. Mensen van wie niet helemaal duidelijk is ‘waar ze bijhoren’ worden er steeds vaker toe gebracht te kiezen. In de standaardvraag in interviews ‘voel je je nu Marokkaan of Nederlander?’ kan zelfs besloten liggen dat er iets mis zou zijn met een samengestelde identiteit.
En nog een citaat:
Bij het verdedigen van de maatregelen die de laatste tijd worden getroffen om de aantallen immigranten te beperken, wordt telkens maar weer ingezoomd op problemen (criminaliteit, stedelijke verloedering, terrorisme) en wordt wat goed gaat buiten beeld gelaten. Je ziet steeds vaker gebeuren dat ‘de groep’ eenzijdig verantwoordelijk wordt gesteld voor gerezen problemen. Daarmee wordt het levensgevaarlijke zondebokmechanisme in werking gezet.
Het meest verontrustend vind ik tenslotte de verbreiding van het vooroordeel dat de immigranten ‘angstaanjagend’ zouden zijn. De verdenking dat zij op geheimzinnige wijze zouden streven naar ‘de totale macht’ is een gevaarlijke uiting van concurrentieracisme. Een zekere angst voor een getalsmatige overheersing die al langere tijd bestond, wordt nu aangewakkerd door te dreigen met ‘de islam’. Daarbij worden de uitwassen van het fundamentalisme voorgesteld als representatief voor de hele islam. Angst speelt altijd een rol bij het uitbreken van massaal geweld. Dat is er tot nu toe niet van gekomen, maar er is geen tijd te verliezen.
Of het werkelijk massaal geweld wordt, of dat Wilders het ongenoegen politiek weet te kanaliseren, dat is in ieder geval winst, is de vraag.
Dit is wat ik zie: een grote groep mensen voelt zich bedreigd in hun positie. Wie dat politiek bekijkt, de grote lijnen ziet, weet dat dat ook te maken heeft met de veranderingen in de samenleving, de globalisering, het verlies van veiligheid door de ontzuiling, het ‘eigen verantwoordelijkheid’ van het neoliberalisme dat de ‘monderniseringswinnaars’ zo goed past, maar diegenen die dreigen niet mee te kunnen komen in de kou laat staan. Het is vandaar uit, zonder dat politieke bewustzijn, heel makkelijk om het vooral aan de ‘buitenlanders’, de vluchtelingen, de migranten, de moslims te wijten dat het leven zoveel onzekerder en slechter is geworden. ‘Globalisering’ is een onzichtbare abstractie, de migranten zijn dat niet. Waren zij er niet, is de gedachte, dan was de buurt nog herkenbaar, dan pikten ze de goedkope woningen niet in, dan hingen ze niet werkeloos rond op straat, dan werden de kinderen niet gepest op school. Dan was het hier nog Hollands, gewoon en veilig.
Juist omdat ze sociaal-economisch zo dichtbij staan, werven om hetzelfde werk, dezelfde buurt, worden migranten gezien als bedreigend, als mensen die problemen zijn in plaats van als mensen die problemen hebben. En vaak dezelfde problemen. Dat zijn de Wilders en Verdonk aanhangers, die vallen voor de slogan ‘vol is vol, die moslims moeten hier weg’. Maar tegelijk zijn het de mensen die hun eigen positie willen verbeteren, die, net als de migranten waar ze zich tegen af zetten, behoefte hebben aan basale bestaanszekerheid.
Het helpt dus niet om het nieuwe racisme, dat zelden door de mensen zelf als zodanig wordt herkend, alleen maar te veroordelen, zonder te kijken welke werkelijke problemen er achter schuil gaan. Maar evenmin helpt het om dat racisme te ontkennen. Het bestaat. En doet schade aan de onderlinge verhoudingen van mensen die elkaar nader staan dan ze zelf willen zien. Het splijt.
De werkelijke uitdaging voor een linkse partij is om daar helder mee om te gaan, om zicht te hebben op de werkelijke problemen. Om niet in de rechtse spierballentaal mee te gaan, maar de mensen te vinden achter die facade die als verdedigingsschild is opgeworpen. De uitdaging is niet om met Wilders samen te gaan werken met zijn onzalige anti-moslim agenda, maar wel om meer te doen met die wijfelaars die denken dat het mogelijk is om een partij te hebben met een sociale agenda voor hen zelf en een anti-sociale voor de ‘buitenlanders”. Uiteindelijk zouden mensen moeten zien dat ze meer gemeenschappelijk hebben met de medebewoners van hun stad, en er alles bij te winnen hebben om te gezamenlijk te vechten voor gemeenschappelijke belangen, tegen de afbraak van zekerheden, voor een menselijker en socialer land voor iedereen. Het lijkt me geen eenvoudige opgave.
Het is zeer zeker géén eenvoudige opgave.
Ik denk dat mensen vooral op zoek zijn naar veiligheid en duidelijkheid, links om of rechts om. Dat maakt ze dan ook gevoelig voor “spierballentaal” en one-liners. De hierboven bedoelde combinatie van links en rechts kan naar mij idee dan ook worden gezien als een duidelijk standpunt tegen extremisme, gepaard gaande met duidelijke acties van overheidswege hiertegen; het gelijkwaardig behandelen van iedereen in een gelijke samenleving, door bijvoorbeeld verschillen in formele omgangen en uitingen niet te accepteren; en het beter maken van de samenleving voor iedereen, eveneens op een gelijkwaardige basis.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je als ouder die naar het tien minutengesprekje op school gaat, er niet van gediend bent dat de leraar of lerares je geen hand wil schudden ( om maar een dooddoener uit de kast te trekken ), omdat die leerkracht dan totaal andere waarden uitdraagt dan dat je aan je kind wil overbrengen. Al helemaal als je seculier bent ingesteld, dan wil je gewoonweg niet dat je kind omgangsvormen krijgt aangeleerd of een voorbeeld krijgt van omgangsvormen, die onderhavig zijn aan een religie.
Als je daadwerkelijk naar gelijkheid streeft, van uit een seculier standpunt, dan zijn hoofddoekjes een heel moeilijk onderwerp. Probeer puberende leerlingen maar eens uit te leggen dat een petje in de klas niet mag, en een hoofddoekje wel. Het hoofddoekje is een uiting van religie. Het maken van een uitzondering op schoolregels voor religieuze uitingen staat natuurlijk haaks op de seculiere gedachte. Daarmee kom je op het thema seculier onderwijs, islamitische scholen en christelijke scholen. Die discussie kun je nog compliceren door de inbreng van Rudolf Steiner scholen, Jena-Plan scholen en Motessouri onderwijs.
Al met al kun je je afvragen of je volledige gelijkheid van behandeling en omgang na kunt streven, zonder te vervallen in een onmetelijke regelzucht.
De antwoorden op dergelijke vraagstukken heb ik niet allemaal hapklaar op een schap liggen. He erkennen van een zekere prolematiek en de bijbehorende complicaties is al heel wat.
Het is in ieder geval helder dat een gedegen beleid op dit gebied de laatste jaren volledig abcent is geweest. De vraag of we een limiet in aantallen van immigranten moeten stellen, of we bij toelating moeten kijken naar ( wel of niet westerse ) afkomst moeten kijken wordt gezien als politiek incorrect. Dat is je kop in het zand steken. Dergelijke vragen hoeven helemaal niet te maken te hebben met de “vol is vo” gedachte. Je kunt je wel afvragen wat en hoeveel een samenleving in sociaal-maatschappelijk opzicht kan opnemen. Hoeveel integratie kun je vragen, of eisen, en hoe goed kun je in de daarvoor benodigde middelen voorzien? Wat kost de samenleving dat, hoe veel is de samenleving bereid daar aan uit te geven? In hoeverre kun je een integratie proces begeleiden en/of bewaken, zijn hier maxima in aantallen voor te bepalen? Dat zijn legitieme vragen van praktische aard. Die vragen worden hard op niet gesteld, we willen allemaal toch zó politiek correct zijn. We hebben allemaal zo’n sterke behoefte om toch maar vooral links of rechts te zijn. We willen toch zó graag het gelijk aan onze kant hebben…..
Als SP dergelijke vraagstellingen aandurft van uit een sociaal standpunt, is de SP een grootse partij, waar duidelijke inzichten geboren worden.
Beste Anja,
Sinds de gebeurtenissen van 11 september bezoek ik regelmatig jouw site. Ik ervaar deze site als een verademing. Ik kan mij goed vinden in veel van jouw standpunten.In tijden dat ik het even zwart zie en dat ik mij afvraag welke kant het opgaat met dit land doet het mij goed even jouw site te bezoeken. Daar lees ik dan de vele meningen van weldenkenden mensen en dat geeft mij weer hoop. Als vrouw, moslim en van Marokkaanse afkomst schijn ik tegenwoordig een driedubbele handicap te hebben. Ik maak mij soms ernstig zorgen over de verechtsing en de verhoudingen allochtoon/autochtoon in dit land. Al jaren ben ik maastchappelijk actief en zet ik mij in voor een betere samenleving waar wij allen vreedzaam kunnen samenleven. Soms lijkt het alsof al die mensen die zich op dit vlak inzetten dweilen met de kraan open. Ook nu beangstigt het mij en veel anderen te zien hoe zo iemand als Wilders 9 zetels in de kamer kan halen. Men vraagt zich oprecht af: misschien haalt hij de volgende keer nog meer zetels. Toch blijf ik hopen en blijf ik mij inzetten. De kracht voor deze inzet haal ik naast mijn geloof en mijn eigen netwerk van weldenkende mensen, ook uit deze site. Bijvoorbeeld na de moord op Thea van Gogh zag ik het even niet meer zitten en ik moet je eerlijk zeggen dat o.a. de dagelijkse bezoeken aan deze site (hoewel ik nooit een reactie heb geplaatst) mij uit mijn dip hebben bevrijd.
Ik kan het verhaal nog veel langer maken maar ik hou het nu even hierbij.
Anja, deze site is echt top. Ik zou zeggen ga zo door en veel succes met alles.
Met vriendelijk groeten,
Uitstekende analyses, zowel die van Wertheim als van jou, Anja. Simpel gezegd: De mensen hebben het al moeilijk, nu worden ze ook nog hun wijk uitgepest en pikken ze onze banen in. Sociale zekerheid schiet tekort omdat ook daar een beroep op doen. Dus: hoe ga je daar als beleidsmaker mee om. De concurrent te lijf, of emancipatie van álle zwakkeren? Goede sociale zekerheid, scholing en werkgelegenheid komt niet alleen de achterstandspositie van allochtonen ten goede, maar ook het gevoel van onvrede onder autochtonen. We moeten de populariteit van Verdonk en Wilders dus niet bagatelliseren, maar goed luisteren naar de mensen die op hen stemmen.
Het gegeven, dat sommige mensen blijken te aarzelen tussen b.v. Jan Marijnissen en Wilders, komt naar mijn overtuiging voort uit een tekort aan inzicht in de werkelijke INHOUD van de politiek (de klassenverhoudingen en de oorzaak daarvan, een adequate aanpak van gezamenlijke belangen, e.d.), en het afgaan op meer uiterlijke stijlkenmerken, zoals optreden dat populistische trekken heeft. Als links extremistisch en dictatoriaal wordt, zoals destijds in de Sowjet-Unie, dan kan de constatering opgaan dat uiterst links en rechts elkaar “raken”. Maar democratisch (zeer) links zal, indien het consequent is, nooit ofte nimmer raken aan (zeer) rechts!
Het is een bekend verschijnsel dat bij achterstelling en maatschappelijke onvrede mensen radicaliseren naar links of naar rechts. Dat is b.v. ook gebeurd in de jaren dertig vorige eeuw in Duitsland. Toen heeft links helaas het onderspit moeten delven.
Overigens: de eerste “gastarbeiders” kwamen al in de jaren vijftig in Nederland, nl. Italianen, Spanjaarden en Grieken. Pas later kwamen Turken, Marokkanen e.a. Voor het overige ben ik het eens met Anne-Ruth Wertheim, net zoals met jouw verhaal, Anja.
Een glasheldere analyse. Maar al te waar. Je vraagt je af: waarom is deze benadering geen gemeengoed? We zijn toch een volk van nuchtere ‘Hollanders”, en redelijk ontwikkeld. Ja, dat zelfs opiniebladen op niveau meegaan met het ‘vooroordeeldenken’ verbaast mij zeer. De verdenking dat allochtonen (m.n. Islamieten) op geheimzinnige wijze zouden streven naar ‘de totale macht’ leeft onder velen waaronder ook mensen die beter zouden moeten weten (Leon de Winter en consorten?)
Anja, bedankt voor de heldere bewoording. Ik print haar uit voor wedergebruik
Jo van Dinther.
Klopt wat je zegt Anja, alleen vind ik niet dat je de houding van deze mensen moet veranderen maar de manier waarop deze houding tot stand komt
– Door ervoor te zorgen dat men allemaal nederlands spreekt
– Door ervoor te zorgen dat mensen met een bijstandsuitkering aan het werk worden gezet.
– Door ervoor te zorgen dat mensen tot 27 jaar geen bijstand kunnen ontvangen ( of het moet anders echt niet mogelijk zijn : bv een alleenstaande moeder zonder ouders van 22 of iets dergelijks, maar zulke gevallen zijn uitzonderingen)
– Door ervoor te zorgen dat de overlast op straat vermindert, dit los je op door een lik op stuk beleid en niet door buurthuizen of iets dergelijks.
Wanneer deze punten uitgevoerd worden, participeert de allochtone nederlander meer en beter, en zal de autochtone burger zijn/haar houding ten opzichte van ook veranderen
Het slechtste antwoord dat de politiek kan geven op de angst van mensen in het land is door zelf angstig te zijn en daarmee de collectieve angst te delen en te bevestigen.
Niet toegeven aan angst is wat anders dan moedig zijn. Niet toegeven aan angst is verstandig zijn, nadenken, een visie hebben en mensen laten zien dat je weigert hun angst te voeden. Zelf niet angstig zijn, is bij mensen irreële angsten wegnemen.
Geert Wilders wordt door bange mensen moedig genoemd. Ik ben niet bang en wilde dat Geert Wilders verstandiger was. Zulke moed vind ik gevaarlijk en daar word ik nou bang van.
Waarmee je suggereert, Tim, dat de houding van autochtonen ten opzichte van allochtonen alleen wordt bepaald door het gedrag van de laatsten. Dat was niet wat ik zei. Voor de verandering richt ik de blik eens op degenen die een vijandbeeld koesteren. maar uiteraard zijn er dan onmiddelijk weer mensen die de discussie zo snel mogelijk terug proberen te schuiven naar de opvatting waar ze zich zelf het gemakkelijkst bij voelen: wat is er mis met allochtonen, wat moeten allochtonen doen. Vooral blijven projecteren, vooral niet kijken naar jezelf.
Persoonlijk ben ik tijdens het campagne voeren niemand tegengekomen die twijfelde tussen de SP en Wilders. Ik heb wel mensen gesproken die vonden dat Fortuyn “goede dingen had”, vaak zeiden ze wel erbij dat ze niet met alles wat Fortuyn zei eens waren. Verreweg de meeste nieuwe SP stemmers zijn duidelijk voormalige PvdA stemmers. Maar er zit wel degelijk een protest-stem bij.
Er is sprake denk ik van een zekere vervreemding van een grote groep kiezers (of niet-kiezers) van de volksvertegenwoordiging. Misschien is dit ook de verklaring van het success van Pim Fortuyn. Hij wist dit gevoel van vervreemding en ook een latent aanwezige vreemdelingenhaat aan te boren.
De vraag is natuurlijk wel waar aanboren ophoudt en ophetzen begint. Ik denk ook niet dat Pim Fortuyn in het begin van plan was een anti-immigratie campagne te voeren, maar hij merkte snel dat hij veel publiciteit kon genereren met provocerende uitspraken over de islam en integratie. Wat mij toen ook opviel is dat veel Nederlanders dingen zeiden in de trant van: “Hij heeft ons bevrijdt, nu kan ik zeggen wat ik denk.” Maar vervolgens zeiden ze niet iets wat ze zelf bedacht hadden, maar wat Fortuyn dacht.
Ik vind het ook opmerkelijk dat er een taboe omtrent Pim Fortuyn in de Nederlandse politiek schijnt te bestaan, terwijl een “auseinandersetzung” dringend nodig is. Zijn figuur en zijn populistische gedachtengoed waren nog in Nederland rond als een soort onbenoembare geest.
Sinds de moord op Fortuyn, de massen-hysterie daarna en de verwijten dat (vooral linkse) politici hem hadden “gedemoniseerd” (en de absurde beschuldiging dat ze dus medeverantwoordlijk waren voor zijn dood), is het aanvankelijk felle kritiek op de xenofobische ideeën van Fortuyn en zijn aanhangers grotendeels verstomd. Het lijkt alsof politiek Nederland lange tijd bezig was met “pappen en nathouden” van de aanhangers van zijn ideeën om ze vooral niet nog meer te vervreemden, wat ten koste ging van de “allochtone” kiezers. (Dit is enigzins gecorrigeerd sinds de gemeenteraadsverkiezingen, toen de grote partijen merkten dat het migrantenstem een factor van betekenis is.)
Maar als je mij zou vragen wanneer de huidige extreme polarisatie tussen “autochtoon” en “allochtoon” begon, zou ik meteen zeggen: in de tijd van Pim Fortuyn. Het ligt dus voor de hand dat wij ook naar die tijd moeten kijken om inzicht te krijgen in de huidige situatie.
Ik hoop dat de felle confrontatie tussen Alexander Pechtold en Geert Wilders op de vooravond van de verkiezingen een teken is dat progressief Nederland het debat met het rechts-populisme weer aandurft. Pechtold zei dingen die al lang gezegd had moeten worden in een land die zich democratisch en tolerant noemt. Het lijstrekkersdebat van de “kleine partijen” is trouwens nog hier te bekijken:
http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2006/11/21/index_av.html
dat zeg ik niet Anja,
Je moet kijken hoe is de houding t.o.v tot stand gekomen. Je kunt dan inderdaad blijven vertellen dat die mensen in hetzelfde schuitje zitten zoals jij suggereert, maar persoonlijk denk ik niet dat dat veel van de mensen waar jij op doelt iets intresseert, je kan er toch ook voor kiezen om de oorzaken van de irritatie aan te pakken, autochtoon of allochtoon, wat ik voorstelde heeft namelijk betrekking op autochtonen en allochtonen, je kan hiermee oorzaken weg nemen, wanneer je oorzaken wegneemt gaan mensen vanzelf ook anders denken. Ik zeg niet dat er veel mis is met allochtonen, maar wel dat er met die groep bepaalde problemen zijn die je bij de autochtone bevolking niet of in mindere mate hebt. Je kan die problemen laten bestaan en vinden dat anderen zich in die problemen moeten schikken of je kan die problemen aanpakken, als je die problemen namelijk aanpakt dan wordt de allochtone groepering daar beter van en de autochtonen zullen zijn/haar mening bijstellen. Je neemt daarmee namelijk de oorzaak van hun afkeer weg.
Olav,
Bestaat er volgens jou niet een democratisch zeer rechts? Zo ja, waarom niet? Volgens mij bestaat het wel. Of democratisch zeer links op een bepaald punt (of meerdere) kan raken aan democratisch zeer rechts weet ik niet.
In een zekere zin wil zowel democratische zeer links als zeer rechts een zeer kwetsbare groep beschermen. Alleen ze hebben een andere groep op het oog en hun weg naar bescherming is wellicht anders. Denk ik. Het is een beetje vaag. Sorry.
@ Charles (9),
Met jouw verhaal ben ik het eens.
Fortuyn was naar mijn mening zelf een vat vol tegenstellingen. Hij had zeker rechts-populistische trekken, maar aan de andere kant was hij ook geen “hard core” voorstander van discriminatie van allochtonen e.d., waarvoor hij wel door de meeste gevestigde partijen werd uitgemaakt.
Toen Fortuyn -vanuit zijn onbegrip van de juridische constructie van het e.e.a.- opperde dat art. 1 van de Grondwet maar moest worden afgeschaft als dat hem belemmerde vrijuit te kunnen spreken over de Islam e.d. (het beruchte Volkskrantinterview van 9 februari 2002), vielen zowat alle politieke leiders over hem heen. Ten onrechte, want Fortuyn besefte gewoonweg niet, dat niet art. 1 Grondwet moest worden aangepast om aan zijn verlangen tegemoet te komen, maar de “beledigingsartikelen” in het Wetboek van Strafrecht (wat door eenvoudige wetswijziging zou kunnen gebeuren). In deze zin heb ik Fortuyn destijds in ingezonden brieven verdedigd, met de kanttekenening, dat ik zelf niet van mening was dat de “beledigingsartikelen” zouden moeten worden versoepeld of zelfs afgeschaft. Integendeel!
Naar mijn idee heeft Fortuyn zelf niet de verscherping van de tegenstelling tussen “allochtonen-/Islam-bashers” en (werkelijk) progressief Nederland veroorzaakt, maar wel -waarschijnlijk onbewust- de weg gebaand voor (uiterst) rechtse stromingen, die dit soort tegenstellingen graag aanwakkeren om hun eigen doeleinden te dienen.
@ Carel Luyckx (11):
Inderdaad bestaat zeker ook democratisch rechts. Dat sluit ik niet uit als ik spreek over democratisch links. Dit was echter niet het onderwerp van mijn bijdrage in nr. 4.
Zo wil ik de VVD, ondanks haar soms wat vreemde capriolen, met een gerust hard democratisch noemen. Voor sommige “ouderwetse” liberalen als Hans Dijkstal heb ik ook zelfs waardering.
Met democratisch ZEER rechts heb ik moeite. Bij iemand als Wilders gaan mijn (niet geblondeerde) haren recht overeind staan, wat voor mij betekent, dat we minstens in de “gevarenzone” verkeren! En Hilbert Nawijns geflirt met Filip Dewinter gebeurt ook in de duistere bosjes van deze zone. Onder “zeer rechts” vallen bij mij ook de fascistoïde en fascistische stromingen, met hun extremistische en dictatoriale karakter, waaraan natuurlijk in het geheel niets democratisch valt te bespeuren. De grenzen tussen deze stromingen zijn helaas maar vaag en flinterdun.
Ik zei zeker niet, dat democratisch (zeer) links en (zeer) rechts elkaar raken, integendeel: extremistisch en dictatoriaal links raakt aan uiterst rechts, zoals de praktijk in de Sowjet-Unie heeft bewezen.
Het artikel in Trouw rept van een sociaal-economische en culturele dimensie, maar op de culturele dimensie ga je verder niet in. Botsingen kunnen ook te maken hebben met religieuze opvattingen, schuld en boete cultuur versus eer en schaamte cultuur of simpelweg totaal verschillende ideeen over zeden/seksualiteit. Dat sommige moslims walgen van de Gay parade terwijl dit weer stuitend is voor homo’s heeft bijvoorbeeld weinig met sociaal economische omstandigheden te maken lijkt me.
Ook gij, Tom. Je kijkt wat er mis zou zijn aan de allochtone kant. Maar dqqr gaar mijn stuk niet over. Dat gaat over mensen die het sociaal voor zichzelf willen maar niet voor de allochtonen/migranten/moslims. Het lijkt voor sommige mensen nogal moeilijk om voor de verandering eens naar de eigen groep te kijken in plaats van het vaste programma van ‘wat is er mis met hun’ nog eens af te werken. Dat programma is niet echt nodig, Tom. We kennen het ondertussen van buiten.
Het is opmerkelijk dat mensen dus aarzelden tussen de SP of Wilders. Dit gegeven is zeker een signaal. Zoals ik al vaker opgemerkt heb, valt het me op dat ook onder SP’ers geluiden te horen zijn die goed bij Verdonk en Wilders passen. Er wordt hier gesuggereerd dat we daar goed naar moeten luisteren. Hier ben ik nog niet zo zeker van. Omdat iemand in de bijstand zit, weinig geschoold is, geen kansen kreeg, in een achterstandswijk woont en toevallig ook blank en autochtoon Nederlands is, wil nog niet zeggen dat zo iemand per definitie met al zijn of haar vooroordelen ook gelijk heeft. Waarom zou je verkapt racisme van blanke Nederlanders in de onderklasse minder erg moeten vinden dan van de blanke elite of racisme van allochtone groepen jegens elkaar of jegens autochtone Nederlanders?
Ik denk dat juist de autochtone onderklasse die kennelijk aarzelt tussen Marijnissen en Wilders / Verdonk wel een belangrijk signaal afgeeft, maar niet noodzakelijkwijs gelijk heeft. Een dergelijke onderklasse is misschien net als zoveel anderen uit de middenklasse gevoelig voor extreem-rechtse rattenvangers. Het is nog maar de vraag of Wilders wel iets wil doen voor de onderklasse in economische zin.
Zoals ik al vaker adviseer: lees het boek van Roger Paxton over de opkomst van het fascisme in de jaren twintig van de twintigste eeuw. Heel leerzame lectuur, vooral ook zijn definitie van wat een fascistische beweging inhoudt.
Waar kijk ik wat er mis is aan de allochtone kant? Ik spreek geen oordeel uit, ik constateer alleen dat er ook ‘culturele’ botsingen zijn, en dat je niet alles onder de sociaal economische noemer kunt vangen.
Je begint weer eens over de moslims die walgen van homo’s, Tom. En dat is het onderwerp niet. En ik vat niet alles onder de sociaal economische noemer. Ik heb het over de groep autochtonen die kennelijk moeite hebben met te kiezen tussen links en sociaal voor henzelf en rechts en streng voor ‘de anderen’. Als je daar nog wat over te zeggen hebt, dan graag.
Victor, ik denk wel degelijk dat het belangrijk is om naar die ‘geluiden’ te luisteren. Dat is iets anders dan gelijk geven. Als je de problemen van die mensen negeert radicaliseren ze en daar is de samenleving niet bij gebaat. Dus luisteren, analyseren wat er achter zit en aan die oorzaken wat doen. En dat werkt hetzelfde voor autochtoon, allochtoon, moslim en christen. De factoren en klachten kunnen verschillen, maar de aanpak is hetzelfde.
Het is toch duidelijk wat we willen? We willen het nationaal-socalisme. Alle buitenlanders eruit, maar er wel een uitgebreide verzorgingsstaat erop nahouden.
Wie wij, Niels? Wij niet. Jij toch ook niet?
Als je op o.a. Marijnissen’s web-log de uitlatingen leest van SP-ers (of sympathisanten) over Polen en andere Oosteuropeanen dan wordt feilloos duidelijk dat Wilders en Marijnissen zichzelf als elkaars tegenpolen beschouwen, maar dat diens aanhangers veel overeenkomsten hebben.
Veel Sp-aanhangers spreken, zo lees ik, over Polen als bandieten, maffiosi of dieven. Of simpelweg mensen die oneerlijk concurreren en baantjes afpikken.
Komt bekend voor, nietwaar.
Of alle mensen die reageren op het weblog van Jan Marijnissen aanhangers zijn van de SP is de vraag. Zeker niet alle mensen die hier reageren zijn aanhangers van mij – of van de SP. Voor zover ik me kan herinneren was jij ook geen fan.
Er staat trouwens een uitleg van Jan de Wit op de SP website. Die heeft het niet over bandieten, wel over oneerlijke concurrentie. Dat lijkt me betrouwbaarder als SP standpunt dan wat er op een weblog als reacties staat.
Blijft het probleem voor alle partijen, dat ze niet tegelijk meerdere heren, lees: onderling tegengestelde belangen kunnen dienen. Vooral in verkiezingstijd verkeren vooral partijen die in ‘het midden’ van de vijver hun hengels hebben hangen vaak in een meervoudige spagaat i.v.m. de kiezersgunst-van-het moment. Daarbij geldt, wat de uitkomst betreft, ook een beetje ’the winner takes it all’ – het zou zomaar kunnen dat de in brede lagen als ‘goodie’ geldende Jan Marijnissen ditmaal aantrekkelijk was voor sommige ‘baddies’, die volgende keer weer doorhoppen naar ‘baddie’ Wilders (zelfs als dat tegen hun eigen belang is). Zo gaat dat met wedstrijden voor de dagprijs die de verkiezingen voor velen zijn.
Tijd voor een sanitair cordon rond alle xenofobe kankeraars.
Het zou voor iedereen handig zijn als dezen zich allemaal tot dezelfde partij zouden bekennen – op dit moment dus die van Wilders. En de sociaal-voelenden allemaal bij de grootgegroeide SP (die de PvdA verder kan gaan leeg-eten), de positief ingestelde libertijnen bij Groen-Links en de vrije-marktliberalen bij de VVD, die alle recht-door-zeeers doorschuift naar Wilders.
De vele boeren, (klein)burgers en buitenlui die nu op het zgn. christelijk geinspireerde CDA stemden kunnen bij de volgende stembeurt maar beter politiek kleur bekennen door op de Christen-Unie, SP of wat dan ook te stemmen, maar niet op de onchristelijke politiek bedrijvende Januskoppartij die het CDA nu is. Hun Appèl is verwaterd tot inhoudsloos, hypocriet normen-en-waarden-gefemel, waarbij de bedreven en nu weer opnieuw gewenste koehandel met de financiele paragraaf van de VVD pijnlijk duidelijk is.
We stellen je hierbij aan als formateur, Bernard. Welke regeringssamenstelling heb jij voor ogen?
Haha! Er zijn al miljoenen formateurs op dit moment… mijn onvrome wens zou dus eerst zijn dat het CDA zo gauw mogelijk uiteenvalt in ‘echte’ politieke partijen, dus dat dat Januskopperige eraf gaat (waar de Christenunie minder last van heeft), dat er éen flinke sociale partij(SP+duidelijke PvdA zou komen, iets positief libertijns (GL), een gekuiste VVD a la Dijkstal c.s., iets positief-Christelijks (Christenunie), en een speciaal, afgeschermd rokershoekje dan maar voor de bekende fobieen a la Wilders. De dieren mogen van mij ook een stem hebben, vooral als hun verdere insteek redelijk is, en dat is-ie wel, als ik hun verdere D66/Gr.Linksachtige beknopte programma lees. Na zo’n utopische politieke herschikking zou een formatie vermoedelijk wat makkelijker zijn.
Maar de werkelijkheid is helaas anders. Natuurlijk koerst het CDA aan op Christenunie en een zwakkere PvdA, maar daar zie ik dus weinig in.
Nu laat Bos het zware werk – het balkenbreien – over aan Marijnissen, op wiens succes hij mee wil liften. In dat concubinaat ziet het CDA weer niets, nu het zich tot die doorgeslagen marktwerking-ideeen van de VVD heeft bekend, in ruil voor wat wezenloos waardengefemel, het in de ijskast zetten van gepraat over art. 23, euthanasie en nog wat meer.
Een moeilijke puzzel dus. Eerst moet Balkenende minder star-Zeeuws worden gemaakt. Zal niet gauw lukken – tenzij hij door politieke escalatie, b.v. met als hefboom die 26000 gezichten-kwestie, daartoe gedwongen wordt.
Tot op dit moment heb ik niet de tijd en de rust kunnen vinden voor het afscheiden van een afgewogen commentaar op “de materie”; ik heb alleen de contouren in mijn hoofd. Toch wil ik (alvast?) een paar opmerkingen plaatsen, omdat ik anders met mosterd na de maaltijd kom.
In mijn optiek beschrijven zowel Anja als Wertheim verschijnselen en symptomen, maar niet het mechanisme, waarvan hier sprake is, (m.a.w. weinig echte analyse). Zoals ik al eerder “ergens” op dit weblog heb geschreven zijn wij, als deelnemers en getuigen, verwikkeld in een algemeen menselijk patroon van groepsgedrag.
Samengevat: De twee kanten van dit groepsgedrag zijn:
– saamhorigheid binnen een groep
– afweer naar buiten (naar “andere” groepen)
En deze twee kanten versterken elkaar (“actie = reactie”)
In dit geval: onze samenleving wordt, in een zeer kort
tijdsbestek, geconfronteerd met de instroom van grote aantallen mensen met voor ons volkomen afwijkende identiteit. Dit roept een afweerreactie op bij de autochtone bevolking. Dit roept weer saamhorigheid op tussen de nieuwkomers onderling, die zich gaan afzetten tegen de autochtone gemeenschap, “die hen niet wil accepteren”.
Door een voortdurende “escalatie” van acties en reacties tekent zich steeds duidelijker een tweedeling af tussen autochtonen en allochtonen.
In het maatschappelijk “debat” (als we het zo mogen noemen) worden allerlei stereotypen gehanteerd (die we in deze discussie ook hebben kunnen lezen).
P.S.
Het gebruik van de term “racisme” door Wertheim is weinig overtuigend en evenmin verhelderend. Het is een beladen term, die maar al te vaak wordt ingezet om de tegenstander dit etiket op te plakken en zodoende in een debat meteen een 1 – 0 voorsprong te nemen.
Het politiek spectrum is uiteraard niet ééndimensionaal (links-rechts) maar multidimensionaal. Dimensies zijn onder andere ‘mate van persoonlijke vrijheid’, ‘mate van economische vrijheid’, ‘mate van religieuze vrijheid (dwz of je wel of niet en in welke mate een staatsreligie wordt opgedrongen) etc… etc…
Als je de laatste 3 verkiezingen bekijkt kom je tot een interessante conclusie. In 2002 verliet bijna de helft van de PvdA stemmers die partij, waarvan de meeste terecht kwamen bij Fortuyn (Pvda -/- 22, Fortuyn +26). In 2003 keerden velen van die PvdA stemmers weer terug (PvdA + 19, Fortuyn -/- 18).
Nu in 2006 zien we de volgende verschuivingen:
CDA -/- 3 en CU + 3
PvdA -/- 9, VVD -/- 6, Wilders +9, Fortuyn -/-8 en SP +17
Ik durf te zeggen dat er veel mensen waren die in 2002 Fortuyn (daarvoor PvdA) stemden, in 2003 weer PvdA en in 2006 SP. Anders kan het niet verklaard worden. Minstens 8 SP zetels komen van Fortuyn stemmers uit 2002 en mogelijk zelfs zoveel als 12.
25 SP zetels: de oorspronkelijke 9, 6 a 7 van de PvdA, 1 a 2 van D66 en 7 a 12 van Fortuyn (2002).
“De verdenking dat allochtonen (m.n. Islamieten) op geheimzinnige wijze zouden streven naar ‘de totale macht’ leeft onder velen waaronder ook mensen die beter zouden moeten weten”
die verdenking is bijna net zo belachelijk als dat kapitalisme/new world order naar ‘de totale macht’ zou streven. Wat voorop staat is dat we nooit mogen toestaan dat religies (weer) gaan bepalen wat we wel en niet mogen doen/denken e.d. en ook nooit dat we dubieuze figuren als Mohammed moeten respecteren.
“Wat voorop staat is dat we nooit mogen toestaan dat religies (weer) gaan bepalen wat we wel en niet mogen doen/denken e.d. en ook nooit dat we dubieuze figuren als Mohammed moeten respecteren.”
Wie zijn die ‘we’ van jou, Marcel? En wat denk je van de C van CDA? En welke Mohammed vind jij dubieus? Waarom? Wie vind je nog meer dubieus (“figuren als Mohammed”) Waarom?
Wat wil je nou eigenlijk zeggen?
“Waar Van der Lubben de mist in gaat”, schrijft Anja, “is dat hij die twee te verbinden thema’s geen inhoud geeft. Want het maakt nogal uit of je bij de spanningen tussen allochtonen en autochtonen, die er onmiskenbaar zijn, kiest voor verdere polarisatie, zoals Wilders, of er juist voor kiest om de overeenkomsten te zien, en te begrijpen dat die polarisatie alleen kan verminderen wanneer beide groeperingen kunnen profiteren van betere sociaal-economische omstandigheden.”
Ik ga hier de mist niet in: de culturele dimensie moeten we los zien van de sociaal-economische dimensie. Een lastige gedachte experiment voor socialisten, dat zeker.
De scoiaal-economische dimensie kunnen we uitdrukken in doelrationaliteiten: in hoe we zo efficiënt mogelijk een doel kunnen bereiken. De culturele dimensie is een waarderationaliteit: het gaat over de vraag wat een uiting doet met onze samenleving. Zoals een reactie kort memoreerde: een ismaliet die de Gay-parade hekelt en een homo die deze islamiet hekelt. Welke waarde spelen hier een rol en is er een waarde aan te wijzen die ‘zwaarder’ zou moeten wegen?
De partij die beide rationaliteiten in één programma weet te vangen (en ze dus uit elkaar weet te houden), kan heel groot worden. Het sociaal-economische antwoord (arbeidsparticipatie, onderwijs en werk) heeft trouwens weinig mensen ervan weerhouden om toch Fortuyn of Wilders te stemmen. Blijkbaar is deze weg voor veel kiezers niet acceptabel. Los van wat ik er zelf van vind.
Ik kan je niet volgen, Sebastiaan. Kun je ook gewoon zeggen wat je vindt? Ik zou niet weten wat ik me bij ‘doelrationaliteiten’ voor moet stellen.
Beste Anja,
jammer. Ik waardeer je bevlogenheid tegen discriminatie zeer. Ik heb zelf ook niets op met dat fenomeen. Net zo min als ik iets op heb met lamzakkerij of criminaliteit. Van wie dan ook.
Het is me bij meerdere reacties van jou al opgevallen, dat je geen enkele opmerking over wat sommige ‘allochtonen’ wellicht fout zouden doen, duldt. Je wilt daar niets over horen. Het mag alleen maar gaan over wat ‘autochtonen’ fout doen. Zie daarvoor je reacties op o.a. Tim en Tom (welk een bijna-overeenkomst toch).
Daarom wil ik je iets vragen: is het probleem in onze maatschappij, waarin bevolkingsgroepen helaas met elkaar in de clinch liggen bij tijd en wijle, volgens jou puur de schuld (zonder aanhalingstekens) van de ‘autochtonen’?
Dat is het enige wat ik je vraag, bedelf me nu toch niet onder een stortvloed van verbale stenen. Ook niet tóch, omdat ik je verzoek dat niet te doen.
Groet,
Ed
Ik duld geen opmerkingen waarbij ‘allochtonen’ als groep negatief worden behandeld.
En ik vind dat het de autochtonen die dat doen siert om de Westerse kunst van zelfkritiek iets meer te beoefenen.
En ik heb nergens en nooit gezegd dat de problemen in onze samenleving alleen maar ‘de schuld’ van autochtonen zouden zijn. Maar dat er een groep onder hen is die bezig is nog verder te polariseren, onder leiding van Wilders, staat voor mij buiten kijf.
Anja,
dank je wel voor je reactie. Dit wilde ik graag even horen, omdat de zojuist door jou aangebrachte nuance nogal eens ontbreekt in discussies als deze.
Ik ben het met je eens, dat bepaalde ‘autochtone’ lieden nogal eens ongefundeerd de ‘allochtonen’ als groep attaqueren en dat dat een kwalijke zaak is. Onwelriekend, noem ik dat.
Tevens wil ik het volgende statement maken: mensen als Tim en Tom – of hoe zij dan ook in het echt heten – grijpen hun kritiek niet zomaar uit de lucht. Er zijn bepaalde problemen, die we gerust met termen als criminaliteit, lamzakkerij en discriminatie kunnen benoemen, die relatief gezien buitensporig vaak door ‘allochtonen’ veroorzaakt worden. Dit is helaas – diep treurig vind ik het – een feit.
Maar wel een relatief feit. Een procentueel, zeker geen absoluut feit Dat is het grote probleem van onze tijd: zaken worden niet meer in hun context gezien. Een perspectief is er al helemaal niet meer bij.
Zo praat een ieder langs elkaar heen. Daar zie ik dan ook de enige link tussen behoorlijk rechts en goed links: een door rechts gesignaleerd probleem in een socialistisch perspectief plaatsen, leidt tot meer begrip en minder polarisatie. Met als bijkomend voordeel dat het op rellen beluste types als Wilders de wind uit de zeilen neemt.
Snap je wat ik bedoel?
Groeten,
Ed
Jawel, ik snap heel goed wat je bedoelt. Als het gaat om werkelijke problemen dan wil ik zeker naar de Tims en Toms luisteren, ik weet heel goed dat er werkelijke problemen schuilen onder het ongenoegen dat nu zo klakkeloos en volautomatisch op ‘de allochtonen’ afgewenteld wordt. Het probleem met de Tims en Toms is wel dat ze niet erg bereid of in staat zijn zich ook eens in de andere kant in te leven of zichzelf enigszins te relativeren. Of om zichzelf als deel van het probleem te zien. Wat ze zijn.
En inderdaad, zaken worden niet meer in hun context gezien en in een perspectief gezet, en dat is dus waar ik in dit weblog een poging toe doe, al is het duidelijk dat veel mensen mijn visies niet zullen delen.
Een door rechts gesignaleerd probleem in een socialistisch perspectief plaatsen, heel goed, Ed. Met een kanttekening dat we ons door rechts niet de agenda moeten laten bepalen. Maar ondertussen. De Tims en de Toms die maar blijven ageren tegen allochtonen en als we eerlijk zijn vooral tegen moslims, die dus bijdragen aan de polarisatie, die zal ik wel op hun nummer blijven zetten. Ik vind dat we al veel te veel gewoon zijn gaan vinden wat er allemaal over migranten beweerd mag worden. Ik vind dat dat een vergaande schadelijke werking heeft voor de migranten. Die hebben in mij een bondgenoot die dat niet pikt.
Dus als jij mij oproept om wat vriendelijker en begripvoller te zijn naar de Tims en Toms die het licht nog niet helemaal zien schijnen, of althans, oog te houden voor de werkelijke problemen (wat ik volgens mij al doe), ik wil jou oproepen om je duidelijker te uiten als het gaat om migranten die niet verdienen dat ze dagelijks een fikse hoeveelheid rotzooi over zich uitgestort krijgen. Want dat er aan de autochtone kant weinig mensen zijn die nog de moeite nemen om zich enigszins in te leven in migranten, en de problemen die er zijn in een perspectief kunnen plaatsen, dat is ook een diep treurig feit.
“Ik ben bang dat mijn voorspelling bezig is uit te komen. Zo is te zien hoe immigranten tot een afgebakende, eenvormige groep worden gemaakt. Deze geconstrueerde groep krijgt stap voor stap scherpere contouren, zowel wat betreft het uiterlijk (huidskleur) als het innerlijk (identiteit). Ook de gevestigde bevolking wordt veel eenvormiger voorgesteld dan zij in werkelijkheid is.”
Een zeer goede beschrijving van hetgeen we nu zien gebeuren, waarbij Wilders en andere de nationale identiteit stellen als tegenovergestelde aan de identiteit van de minderheid, en waarbij de eigen identiteit als beter dan en superieur aan de identiteit van de minderheid wordt gepositioneerd.
Overigens is van dit proces in de sociologie een zeer goed voorbeeld terug te vinden in het boek “Hitler’s Willing Executioners” van Daniel Jonah Goldhagen.
Hierin beschrijft hij het sociologische proces in Duitsland, waarbij begin vorige eeuw een maatschappelijk debat plaats vond over de mogelijkheid om de Joden te integreren in de Duitse samenleving, en waarbij hun identiteit gesteld werd tegenover de identiteit van de Duitsers.
Wanneer je dit leest (en het gaat hierom over de periode voor 1933!), zijn er zeer duidelijke parallelen te trekken met de maatschappelijke discussie de afgelopen jaren in (onder meer) ons land m.b.t. vooral de Islamitische minderheid.
Interessante reactie van Anja. Alleen ben ik benieuwd hoeveel partijen geheel vrij zijn van de invloeden van ‘Tims en Toms’. Ik beluister in allerlei linkse partijen soms ook aardig Islamofobe geluiden al hoor je ze alleen tijdens de borrel. Ik zal maar niet zeggen bij welke partij ik dit nog het meeste heb geconstateerd.
Heel goed mogelijk dat er in verhouding meer Tims en Toms zitten bij de SP, als je dat wilt suggereren, Victor. We weten ook dat het vaker gaat om minder geschoolde mannen die vinden, en misschien soms terecht, dat ze een slechte deal in het leven hebben gehad. Ik vind het dus geen slechte zaak als die denken bij de SP op het juiste adres te zijn, want de SP komt op voor de onderkant van de samenleving. Het gaat er vervolgens wel om wat je met de Tims en de Toms doet. In ieder geval is dat niet meegaan in anti-migranten en islamofobe uitingen.
Tijdens zijn toespraak viel Jan Marijnissen Wilders aan. Op allerlei fora werd hier schande van gesproken. Zo vindt Femke Halsema de betiteling “levensgevaarlijk” van Wilders en de relatie die Jan legt met problemen in de Balkan verkeerd. Halsema vergeet echter dat PVV-ers al flink met woorden hebben lopen strooien. Sommige mensen verdienen een knieschot, andere moeten in de diepste kerkers gegooid worden en nog anderen moeten met geweld het land uit worden gezet.
Asfin Ellian maakt het nog bonter en die stelt dat Jan aanzet tot geweld tegen Wilders door deze uitspraken.
Leestip:
De “spanning” van deze maand zal gaan over Wilders. Spanning is een uitgave van het Wetenschappelijk Bureau van de SP.
Blijf niet mokkend aan de kant staan
Veel mensen hebben geklaagd over de lakse houding van de SP ten aanzien van Wilders. De SP heeft de tijd genomen om te onderzoeken.Ik vraag me af waarom ik op de rechtse fora zo weinig tegengeluid hoor. Het wordt tijd om te reageren voor die mensen die een grote bek hadden dat de SP niets aan Wilders deed. Ik zou zeggen laat eens wat horen op dit soort fora.
Links:
1.) Toespraak Jan: http://www.janmarijnissen.nl/2008/02/23/toespraak-partijraad-2/
2.) Halsema:
http://www.femkehalsema.nl/2008/02/24/mag-de-testosteron-uit-het-debat/#more-48
3.) Asfin Ellian:
http://www.elsevier.nl/opinie/weblog/asp/artnr/194354/weblogid/77/index.html
4.) Spanning:
http://www.sp.nl/nieuws/spanning/200802/
5.) Google news:
http://news.google.nl/news?hl=nl&ned=&ie=UTF-8&ncl=1147606092
Ik ben het vaak met Femke Halsema eens, maar in dit geval snap ik gewoonweg niet wat ze wil. Zijzelf is vaak genoeg duidelijk geweest in wat je niet protestloos hoeft te accepteren. Wat je niet protestloos mag accepteren. Ik vind dat Jan Marijnissen het luid en duidelijk en geheel correct heeft gezegd.