Partijraad van de SP. Klinkt saai. Maar is meestal leuker dan ik verwacht. De partijraad is het hoogste orgaan in de SP. Hier worden alle beslissingen door de aangewezen vertegenwoordigers van de afdelingen genomen.

Er wordt vandaag gediscussieerd en gestemd, over de begroting, over de nieuwe afdelingen. We krijgen speeches van de algemeen secretaris, van de penningmeester, van de partijvoorzitter. We hebben het over ROOD, die ook flink is gegroeid, de jongerenafdeling. Er staan microfoons in de zaal waar iedereen van de afdelingen naar toe kan om vragen te stellen, opmerkingen te maken. Er wordt teruggeblikt op de campagne, de verkiezingen, er wordt vooruit geblikt. Saai? Op een of andere manier heb ik het er altijd erg naar mijn zin, ook al mag ik als Eerste Kamerlid, niet afgevaardigd door een afdeling, niet eens stemmen. Het is er altijd feestelijk. En nu meer dan anders, er is ook reden voor feest. Ik zit tussen de mensen die zich het schompes hebben gewerkt, en er van genieten dat dat zo’n succes is geworden. Inderdaad, zo oubollig socialistisch als dat klinkt, dit is een bad van saamhorigheid. Weten waar je het voor doet. Even feest vieren na al dat folderen, met caravans en ploegen de wijken in. Het heeft gewerkt. Veel mensen hebben pas op het allerlaatste moment besloten waar ze op zouden stemmen, dus het was ook de moeite om tot het allerlaatst door te gaan met de campagne.

Partijsecretaris Hans van Heijningen, die de campagne heeft geleid, krijgt een bloemetje en is zowaar even aangedaan. De nieuwe afdelingen worden voorgesteld, vier nieuwe afdelingen in oprichting, Baarn, Soest, Etten-Leur en Hellevoetssluis. Twee nieuwe afdelingen worden met applaus en bloemen begroet, IJsselstein en Noordoostpolder. Ze krijgen hun stemkaarten en doen nu mee. Roermond wordt gefeliciteerd, die hadden verlate gemeenteverkiezingen en de SP kwam meteen met drie zetels in de raad. Er wordt gepraat over afdelingen met moeilijkheden, Dordrecht. En over de afdeling Zuider-Amstel in Amsterdam. We kunnen het ons niet veroorloven om de fout in te gaan, zegt Hans. We worden onder een vergrootglas bekeken. Dus als er ergens rotzooi is, meteen opruimen, niet door laten woekeren.

De begroting. Die is nog niet af, want er was niet voldoende tijd om door te berekenen wat die enorme aanwas aan tweedekamerleden gaat betekenen. We zijn ondertussen een kleine multinational qua inkomsten, zegt Paulus. Op de begroting van 2006 hadden we bijna zeven miljoen aan inkomsten. 43% Daarvan komt uit de ‘afdrachtsregeling’, de kamerleden, raadsleden, provinciale statenleden en wethouders die een deel van hun inkomsten afstaan aan de partij. Dat is meer dan we innen aan subsidies en contributies. En dat gaat nu nog meer worden. Elk jaar wordt een miljoen opzijgezet voor de verkiezingskas. En er is acht ton in reserve. Als er niet aan de lopende band verkiezingen gehouden gaan worden in de komende tijd is dat ruim genoeg.

Maar we gaan niet gek doen, zegt Marga van Broekhoven, de penningmeester. Wij van de SP zijn van elk dubbeltje omdraaien en dat houden we zo. Vraag van Krista van Velzen, of de reserve wel fatsoenlijk is belegd. Hebben we nog een discussie over. Want is niet zo simpel, met tweehonderd rekeningen. In maart komt de definitieve begroting, als de inkomsten en de uitgaven voor de gegroeide tweedekamerfractie zijn doorgerekend.

Toekomst. We moeten gaan werken aan de verkiezingen in maart, voor de Provinciale Staten en indirect voor de Eerste Kamer. Er wordt nog gewerkt aan de kandidaten. Slogan wordt: Nu SP in alle staten!

Jan heeft het over waar alle stemmen vandaan komen. 15% Van de Nederlandse bevolking heeft SP gestemd. 85% daarvan deden dat de vorige keer ook al. We hebben dus een heel stabiele aanhang. Van de nieuwe stemmen kwam 25% van de PvdA, 20% van GroenLinks, 25% van mensen die de vorige keer niet stemden, en 15% van de LPF. Ook de confessionelen stemden meer dan voorheen SP. Van de katholieken 12%, van de protestanten 9% en van de gereformeerden 6%. En een nieuwtje, zegt Jan. De SP is een echte vrouwenpartij. Van de vrouwen stemde 18% op de SP, van de mannen 12%.

Een verrassing. De rapportage van de werkgroepen wordt schriftelijk afgehandeld, want we krijgen een primeur. De prijsuitreiking van de parlementaire pers voor de beste politicus. Raden wie die kreeg? Camera’s op Jan Marijnissen gericht, die ook al de prijs kreeg als beste politicus van de bevolking, bij EenVandaag, en van zijn collega’s kamerleden. Live interview. We hoorden alleen Jan’s antwoorden maar konden de vragen wel raden. Waarom hij zo snel was afgehaakt bij de formatiegesprekken. Omdat het duidelijk was dat Balkenende er niets voor voelde om met de SP samen te gaan werken. Was dat niet te snel? Ik weet niet hoe u uw vrouw ten huwelijk hebt gevraagd, zei Jan. Maar als iemand totaal geen vertrouwen heeft, wat zal je dan nog weken de zaak gaan rekken. En nee, het is flauwekul dat hij zich er van af gemaakt zou hebben, het was volkomen straight, geen gedoe in achterkamertjes. We zullen er rekening mee moeten houden dat een linkse regering er nog niet in zit. Als hebben we nog geen regering, dus we zullen zien. In de radiouitzending horen we John Lennon, A working class hero is something to be.

Alle nieuwe tweedekamerleden op het podium, de hele ploeg. Alweer bloemen. Die bloemen zijn toch een grote post op onze begroting.

Toen kreeg de SP nog een prijs uitgereikt door Faisal, een Irakese Nederlander, namens de organisatie Tammuz, voor de solidariteit die de SP getoond had met het Irakese volk. En toen was er een borrel.

Tussendoor werd ik nog bezocht, door twee jonge vrouwen, allebei nog op de middelbare school, Ines Masalha en Denise Mol. Ines heeft een Palestijnse vader. Denise is Nederlandse die moslim is geworden. Alletwee willen ze zich inzetten voor de Palestijnse zaak, en ze kwamen met mij praten hoe ze dat praktisch kunnen gaan doen. Praten op scholen en in ziekenhuizen. Geld inzamelen. Vind ik fantastisch. Dus we gaan samenwerken.

Er komen nog veel meer foto’s. Al die lekkere koppen. Ik kon het weer niet laten.