(English summary below)
Altijd extra feestelijk, een doopdienst in de Ekklesia. Drie kindjes, Abel, Boaz en Marijn. De laatste een kleinkindje Oosterhuis.
This was in my church this morning. Twice a year the children who were born are being baptized. So there is a lot of family, lots of children, and lots of singing.
This time Huub Oosterhuis baptized his own grandson.
And we prayed, for jewish people, christian people and muslim people, who have the same God. We prayed for Israel to gain the wisdom to stop the injustice against Palestinians, and we prayed for justice for the refugees who are treated so badly in our own country.
Ik schrik ervan hoe makkelijk ouders hun kinderen een bepaalde levensbeschouwing ‘opleggen’. Ik bedoel dit niet in de populaire zin van het woord, maar wanneer je gedoopt wordt ben je officieel lid van de christelijke kerk en beschouw je – of je dat nu wilt of niet – de here Jezus Christus als Verlosser, als jouw uiteindelijkheid.
Dopen is niet zomaar iets wat je doet ‘omdat het zo leuk is’ of ‘omdat oma het zo tof vindt’. Lichtzinnig ingaan op onze uiteindelijkheid van ons leven vind ik slappe hap.
Wil jij niet oordelen voordat je weet waar je het over hebt Niels. Je weet helemaal niet wat voor inhoud de doop heeft in de Ekklesia. En je weet niet waarom deze mensen hun kind laten dopen.
Bovendien als ouders hun kind niet laten dopen, vanwege het feit dat ze daar tegen zijn, of beslissen hun kind geen religieuze waarden mee te geven in de opvoeding , leggen ze hun kinderen net zo goed een bepaalde levensbeschouwing op. Alleen is het dan een andere. Heb jij kinderen Niels , zo ja wat geef jij ze mee?
Nieuwsgierig als ik ben, klikte ik op Niels’ naam onder zijn bericht. Je krijgt dan een offerte voor een kostbaarhedenverzekering.
In feite is voor sommige mensen je kind laten dopen net zoiets, Niels.
Anja, ik weet behoorlijk goed waar ik het over heb. Natuurlijk ken ik die mensen en hun motieven niet, maar weet de gemiddelde mens die in de kerk zit wel waar de gehele liturgie over gaat?
Ik studeer overigens theologie. Niet dat daarmee mijn mening opeens superieur wordt of dat ik mijn argument daarmee kracht bij zet, maar met die opleiding zie ik wel dat mensen zich maar – levensbeschouwelijk gezien – analfabeet zijn.
Bij de Studentenekklesia zitten mensen die welbewuste keuzes maken en weten wat ze doen, Niels. Dat jij theologie studeert houdt je er kennelijk niet van af in algemene termen te oordelen over mensen en een kerk waar jij niets van af weet. Dus laat dat dan verder maar over aan de mensen die er komen.
Beste Anja, beste Niels,
Waar gaat dit eigenlijk over? Jammer dat jullie maar aldoor vervallen in ‘jij weet niet dit en jij weet niet dat’. Het geeft weinig inhoud aan de kwestie. De vraag van Ina vind ik persoonlijk wel een mooie. Wat geef je je eigen kinderen mee? Waar verbindt je je zelf eigenlijk wel mee. Afzetten tegen iets is soms zo makkelijk, maar de verbinding maken, daar ligt vaak de echte kracht.
1.
Eens brachten de moeders
de kinderen tot Jezus
Toen spraken de discipelen;
‘gaat weg van de Heer’
Maar Jezus zag ze henengaan
en sprak haar o zo vriendelijk aan:
Laat toch de kinderen komen tot Mij
2
Wan hen wil ‘k ontvangen
en in Mijn Armen nemen,
Ik zal der Lamm’ren Herder zijn;
O zend ‘z niet van hier!
Elk kind dat mij zijn hartje geeft
Zal Ik maken dat gelukkig leeft
Laat toch de kinderen komen tot Mij
3
Hoe vriend’lijk was Jezus
voor deze kleine kind’ren
Maar vele duizend kleinen,
ach, zij hoord’ nooit Zijn naam.
Zij weten nog niet, zoals wij,
dat eens de lieve Heiland zei;
‘Laat toch de kinderen komen tot Mij