Vrijdagavond, te gast bij de SP Utrecht die samen met de Palestijnse Gemeenschap Nederand een avond had georganiseerd. Activiste Kristel Letschert kwam in Palestina, en wilde niet meer weg. Ach, herkenbaar. En net als ik wilde ze iets praktisch gaan doen. Dus organiseert ze van alles, een politiek cafe, doet mee aan de olijvenpluk op de Westoever om de boeren nog een klein beetje te kunnen beschermen tegen de aanvallen van de kolonisten, en sinds februari heeft ze bij Jericho, waar de enige Palestijnse fietsenverhuur is te vinden, een fietsclub opgericht, voor twintig meiden en acht jongens.

Fietsen is daar niet zo gewoon als hier, zeker niet voor meiden. En het interessante, op de fiets komen ze makkelijker de checkpoints door. Dat geeft ze een gevoel van vrijheid, ze doen nog wat aan hun conditie en raken al trappend ook nog wat negatieve energie kwijt. Wat ze nu nodig hebben: betere fietsen.

Een mooi gemengd gezelschap in Utrecht. Het licht was belabberd dus weinig mooie foto’s. Wel hele mooie muziek van de twee mannen van Hanien. Dat betekent: heinmwee. En zo klonk het ook, melancholiek.