Gisteren naar de presentatie geweest van een bijzonder boek, De last van Khalil. Door Tineke Bennema. Ik ben halverwege het boek en het is mooi en indrukwekkend. Het verhaal van de overgrootvader van haar kinderen, die eens sjouwer was in Jeruzalem, en vier bezettingen meemaakte. De geschiedenis bekeken door de persoonlijke geschiedenis van een man heen die alles van nabij meemaakte, en nu eens niet een prins of een staatsman, maar een man die zijn geld verdiende met sjouwen.
Morgen meer. Vandaag wordt het een volle dag in Den Haag. Buitenland, een paar commissies, de laatste fractievergadering in de oude samenstelling, en dan het afscheid van de vertrekkende senatoren. Volgende week worden de nieuwe geinstalleerd, en zitten we opeens met een grote ploeg. Van vier naar twaalf. We krijgen een andere fractiekamer. Ik moet alle oude dossiers nog weggooien.
En tussendoor is er op het plein een manifestatie over 40 jaar Israelische bezetting. Ik hoop dat ik er even tussenuit kan om te gaan kijken.
Ter gelegenheid van het Veertig jarig bestaan van de Bezetting is een belangrijk detail de meesten ontgaan. Namelijk de directe schending van kinderrechten door willekeurige arrestaties van kinderen en hun gevangenschap onder omstandigheden van misbruik, vernedering en psychische marteling vandaag de dag. Israel is een van de ondertekenaars van de dode letters van Het Verdrag van de Rechten van het Kind, immers ze zijn voor die kinderen niet tot leven gekomen. Ter opfrissing de volgende link met het filmpje Stolen Youth..of getekend voor het leven?
http://www.tweevandaag.nl/index.php?module=PX_Story&func=view&cid=78&sid=28901
Wat ik ervan begrepen heb is dat palestijnse kinderen zich bij bosjes laten arresteren door de israeli’s, ze zouden het in de gevangenis beter hebben dan thuis.
wat is hiervan waar?
Je moet je dergelijke rotzooi niet op je mouw laten spelden, Carla. Geen kind wil in de gevangenis, in plaats van bij zijn ouders thuis.
Dit is alleen maar om de aandacht af te leiden van het feit dat Israel helemaal geen kinderen mag arresteren of opsluiten, maar dat wel doet.
De schrijfster van dit boek, Tineke Bennema, is de (Nederlandse) vrouw de kleinzoon van deze man. Ik heb haar zondagmorgen bij de IKON op de radio horen vertellen over dit boek. Zij is getrouwd met een Palestijnse arts en is met haar gezin in 2002 naar Nederland gekomen omdat het in Jeruzalem niet meer uit te houden was. In de NRC heeft er ook een heel stuk over ingestaan. Ik ga dat boek ook vast lezen
Tineke Bennema heeft veel meer geschreven. Ik vind dat ze heel veel informatie geeft, maar ook heel – hoe zeg je dat – een prettige manier van schrijven heeft. Haar boek “Checkpoint Jeruzalem” is verschenen in 2001, maar bij de Openbare Bibliotheek nog wel te vinden, dan wel op te vragen. Ook te vinden in cathalogi van tweede-hands-boeken en nog steeds heel erg de moeite waard.
Heb algelopen zondag Tineke Bennema in Buitenhof gezien. Ben zo blij dat steeds meer mensen hun nek uitsteken voor de Palestijnen.
Zoals ook Gretta Duisenberg, Hans v.d. Broek, en niet te vergeten Dries vsn Agt.En anderen.
Wat zou het mooi zijn als we een nationale geld inzameling konden houden voor de Palestijnen!
Ik weet alleen niet waar ik beginnen moet. Heb aan de SP gedacht, die hebben wel ervaring in huis.
Misschien zijn er mensen die wel weten waar we moeten beginnen.
Groet, Paula van der Lans.