Ik was uitgenodigd om een lezing te komen geven in Rijen, in de Maria Magdalenakerk, die honderd jaar bestaat. Thema: de botsing der culturen. Of die er is. En waar die dan uit zou bestaan. Ik had het over mijn kennismaking met een islamitische samenleving in de Gazastrook, en hoe ik, toen het gedonder over moslims hier in Nederland begon, dacht: maar jullie hebben het niet over mijn moslims.

Hoe ik terugdacht aan de vrouwenbeweging, die voor mij altijd al uit een grote diversiteit bestond, met vrouwen die elk vanuit een eigen achtergrond op hun eigen manier aan hun emancipatieproces begonnen: er zijn vele wegen naar Rome – en naar Mekka. Ik had het over mijn kennismaking met de islamitische groepen in Nederland, de vrienden die ik maakte, en mijn belangstelling voor de verschillende emancipatieprocessen binnen de migrantengemeenschappen. En ik had het er dus over dat wat bij betreft de ‘botsing tussen culturen’ niet die is tussen moslims en niet-moslims, maar tussen mensen die met elkaar willen samenleven, en zij die zich in angst of wantrouwen van elkaar afkeren.

Het was een mooie bijeenkomst, een goede discussie, niet verwonderlijk want de kerk doet al veel aan dialoog en heeft contacten met de plaatselijke moskee en in Rijen wonende migranten. Vraag was waar ik mijn inspiratie vandaan haalde om maar door te gaan. Van de mensen die ik ontmoet onder andere. Het is heel bemoedigend om ergens te komen, en dan met mensen kennis te maken die elk op hun eigen wijze bezig zijn om het tussen mensen goed te krijgen. En er werd gecollecteerd, voor de gehandicapten in de Gazastrook. Tevreden ging ik weer naar huis.