Vandaag worden de nieuwe senatoren beëdigd. Ik krijg een nieuwe plaats voor de komende vier jaar. We krijgen een nieuwe fractiekamer. En vooral: we krijgen veel nieuwe collega’s. En een nieuwe regering hadden we al. Van een kleine fractie zijn we met een sprong opeens een van de grote partijen. Er breken nieuwe tijden aan.

Maar vorige week was het nog afscheid. Bijna de helft van de Eerste Kamer vertrok. Daar waren markante en bekende mensen bij: Hanny van Leeuwen, natuurlijk. Ed van Thijn zal niet meer linksachter me zitten – je rugdekking, zei hij – van de Groen Links fractie komt alleen Tof Thissen terug, en Leo Platvoet is niet langer mijn vaste buurman, Rudy Rabbinge weg, Jos van Gennip weg, en Erik Jurgens, en Thea van de commissie Sociale Zaken met wie het goed was om een borreltje te drinken na afloop. Willem Witteveen, ook weg, had een mooi gedichtenbundeltje voor ons gemaakt. Morgen een van zijn gedichten.

Zoals dat gaat in de Eerste Kamer is zo’n afscheid plechtig. Nadat de namen waren genoemd van alle nieuwe kamerleden van wie de geloofsbrieven waren aangenomen, kreeg elk van de vertrekkende leden een mooie minispeech van onze voorzitter. Nog meer speeches, gelukkig hebben we goede sprekers. Een paar mensen kregen een lintje. En toen was er de receptie in de Ridderzaal met alweer een speech, van Balkenende.

Daar waren ook een paar van onze nieuwe collega’s. Tuur met een fraai nieuw colbertjasje over zijn T-shirt, die aan de fractiemama’s vroeg of het zo goed was, zonder das. Hebben wij bij de SP geen moeite mee. Ik zag dat Femke Halsema langs kwam met bloemen. Dat is sportief, gezien het feit dat vertrekkend senator Platvoet het haar niet makkelijk heeft gemaakt.

En wij namen afscheid van Bob Ruers. Met spijt. Een een cadeautje: een dik boek van Robert Fisk, nu Bob weer tijd krijgt om een boek te lezen. Bob viel in toen Ronald van Raak naar de Tweede Kamer ging, en hij heeft een paar maanden met ons gewerkt. We gaan hem hartstikke missen, want het was fijn samenwerken. Bob had al ervaring in de Eerste Kamer, is jurist, een scherpe blik, en hij houdt van doorzetten. Zo heeft hij bijna op de valreep nog gezien dat er iets niet in orde was met een wet en die even tegengehouden tot de mankementen waren verholpen door de minister. Jammer voor ons dat hij de komende tijd gaat wijden aan zijn proefschrift, maar misschien komt hij over vier jaar weer terug.

Vandaag dus de inwijding van de nieuwen. Er breken heel andere jaren aan in de senaat.