Of Gaza ooit weer het Gaza wordt zoals ik dat meer dan tien jaar heb gekend, waar ik vrienden heb, waar ik werk, waar ik als het even kan vier of vijf keer per jaar heenga?
Ik maak me zorgen om mijn mensen en om hun toekomst: of het er nog leefbaar zal zijn voor ze, met name voor de mensen die gelieerd zijn aan Fatah. President Haniya heeft in een life interview voor Al Jazeera laten weten zich niet tegen geheel Fatah te willen keren, alleen tegen de ‘elementen’ die gecollaboreerd hebben met de VS en Israel. (zie hieronder, het stuk van Abunimah) Haniya is altijd de Hamasman geweest die voor een politieke strategie was, en die bij conflicten bemiddelde. Het is niet voor niets dat hij gekozen werd om te leiden, ook in de mogelijke kontakten met het buitenland. Maar die kans om samen te werken met een veranderend en democratiserend Hamas heeft de gehele Westerse wereld laten liggen. En de vraag is ook of Haniya de leider blijft.
VN-diplomaat Alvaro de Soto waarschuwde een maand geleden al (Trouw vanochtend) dat de boycot van een vrij gekozen regering verwoestende gevolgen zou hebben en heeft bijgedragen tot het huidige oplaaien van geweld. Wat de internationale gemeenschap had moeten doen: de nog fragiele Palestijnse eenheid te ondersteunen. Maar ook Europa heeft precies het tegenovergestelde gedaan: de ene helft, Hamas, boycotten, de andere helft, Fatah, heimelijk of openlijk ondersteunen. Het klonk mooi: ‘versterk de gematigde krachten’, dus Abbas, maar waar het in feite op neerkwam was dat er alles aan gedaan is om de onderlinge verdeeldheid verder aan te wakkeren. De voorrechten voor Abbas, inclusief wapens, werden gezien als collaboratie, gericht tegen Hamas. En niet geheel ten onrechte. Abbas heeft nu in Gaza verloren. En binnen Hamas ziet het er nu naar uit dat de meest radicale vleugel heeft gewonnen, omdat de zijde van Hamas die het probeerde met vreedzame en democratische methodes dank zij onze boycot niets voor elkaar heeft gekregen, en de aanhang er alleen maar van heeft overtuigd dat ze van het Westen geen rechtvaardigheid hoeven te verwachten, en dat verkiezingen en samenwerken met Fatah tot niets leiden dan tot meer ellende.
Zie voor een commentaar op de achtergrond van de gebeurtenissen Ali Abunimah, van Electronic Intifada, hier. zelf absoluut geen Hamas aanhanger geeft hij Hamas wel gelijk dat ze in opstand kwamen tegen Abbas, die te veel aan de leiband liep van de VS. Ook hier weer probeerde de VS (met Israel) om een Palestijnse marionettenregering te vormen, die van hen afhankelijk zou zijn. Dat is nergens ter wereld gelukt, en ook in Palestina niet. Fatah kan nu nog terecht op de Westoever, maar dat staat vrijwel geheel onder controle van Israel. De Gazastrook is nu feitelijk in handen van Hamas, wat gaat betekenen dat de westerse boycot nog verder zal worden voortgezet en de Gazaanse bevolking voorlopig nog geen enkel zicht krijgt op een normaal bestaan.
Lees de scherpe analyse van Abunimah.
Je schrijft: “President Haniya heeft in een life interview voor Al Jazeera laten weten zich niet tegen geheel Fatah te willen keren, alleen tegen de ‘elementen’ die gecollaboreerd hebben met de VS en Israel.”
Gecollaboreerd staat hier niet tussen aanhalingstekens. Bedoel je gecollaboreerd in de naoorlogse betekenis van het woord?
Het is moeilijk om goede woorden te vinden voor deze dramatische en hartverscheurende ontwikkelingen. Ik wens je sterkte toe met je terechte zorgen over je relaties in Gaza, Anja.
En wat De Wijk vandaag weer in Trouw gepresteerd heeft te schrijven: een volstrekt eenzijdige benadering, geheel door de bril van de Israël en de VS. De Wijk ziet geweldige kansen…voor een exitstrategie voor de VS wat betreft Irak. De sympathie voor “de zaak van de Arabieren” (welke is dat?) ebt langzaam weg, zegt hij hoopvol. Bij deze apologeet van westerse belangen heeft het ook over ”militaire terughoudendheid van Israël”! Geen woord over de constante terreur van de bezetting van de Palestijnse gebieden, het dagelijkse militaire geweld van Israël en de gevolgen daarvan. Als de situatie niet zo ernstig was, zou ik zeggen: laat me niet lachen, mijnheer De Wijk!
beste anja
ik wil je nog eens wijzen op de tendentieuze berichtgeving van Volkskrant-correspondent Alex Burghoorn.
Ik heb de Volkskrant hoofdredactie de volgende vraag gesteld:
Geachte hoofdredactie van de Volkskrant, beste Alex Burghoorn,
Een lezer van deze weblog mailde me het volgende:
‘Burghoorn maakt samen met Joop Meijers (AD) onderdeel uit van een
educatief reisprogramma in Israël (2006):
“Na een rondleiding bij het Israelische rode kruis, Magen David Adom
(de rode davidster) en een bijzonder indrukwekkend verhaal van een
vader die zijn dochter verloor bij een terroristische aanslag,
spreken we met twee Nederlandse correspondenten in Israel. Joop
Meijers (AD) en Alex Burghoorn (Volkskrant) geven ons een kijkje in
de keuken van de Nederlandse mediaberichtgeving aan de hand van onze
vragen. We praten onder andere over het belang van specifieke
woorden. Is het veiligheidsmuur, veiligheidshek of
veiligheidsbarriere of gewoon hek of muur? Alex: veiligheidsmuur.
Joop: veiligheidsbarriere.”
http://www.perspectief.nu/page/9525
Deze reizen worden georganiseerd door het CiJO, de
jongerenorganisatie van het CIDI: http://www.cijo.nl/v2/ Ondanks de vredelievende plaatjes op de homepage valt hier iets van
de ideologie van deze organisatie te zien: http://www.cijo.nl/v2/default.asp?p=bibliotheek&id=22
Joop Meijers doet wel vaker werk voor het CIDI: http://www.cidi.nl/info/bk2005-12-20.html en is oud?-voorzitter van de Nederlandse Zionisten Bond. Zijn dochter
heeft voor het IDF gewerkt.
Burghoorn en Meijers, als koppel, lichten dus studenten voor (in
genoemd geval ChristenUnie-jongeren) over de situatie in, en de
Nederlandse verslaggeving over Israël, onder de vlag van het CIDI.’ Tot zover de email van de lezer.
November 2000 schreef ik in een artikel voor Vrij Nederland over de tendentieuze berichtgeving van veel correspondenten in Israel. Ik citeerde RTL-correpondent Conny Mus die tegen mij zei dat hij ‘eens gebeld was door de dochter van Joop Meijers, correspondent van de Evangelische Omroep en het Algemeen Dagblad, of ik belangstelling had om een leuk verhaal over het Israelische leger te maken. Zij was woordvoerster van het Israelische leger. Dan is er toch sprake van een conflictsituatie. Meijers zelf heeft eens gezegd er moeite mee te hebben om verslag te doen van de bloedbaden veroorzaakt door Israelische militairen.’
Geachte hoofdredactie van de Volkskrant,
met het oog op de journalistieke onafhankelijkheid en zorgvuldigheid verzoek ik u mij antwoord te geven op de volgende vraag: Is het verstandig om uw corespondent in Israel, Alex Burghoorn – wiens berichtgeving op zijn minst controversieel is – op de een of andere wijze betrokken te laten zijn bij reizen georganiseerd door het CIDI, een pro-Israel organisatie die gefinancierd wordt om propaganda te maken voor Israel.
In afwachting van uw antwoord,
Collegiale groet
Stan van Houcke
Meer over de tendentieuze, volstrekt onevenwichtige berichtgeving kun je hier lezen
http://stanvanhoucke.blogspot.com/
Wampie, er staat gewoon gecollaboreerd zonder aanhalingstekens. En ik weet niet wat jij bedoelt met ‘naoorlogse collaboratie’.
“President Haniya heeft in een life interview voor Al Jazeera laten weten zich niet tegen geheel Fatah te willen keren, alleen tegen de ‘elementen’ die gecollaboreerd hebben met de VS en Israel.”
Griezelige woorden van premier Haniyeh. Wat is ‘collaboreren’ met Israël en/of de V.S.? Bepaalt Hamas daar de criteria voor? Is er dan ook nog sprake van bewijzen of gaat het alleen om verdenkingen?
En daarna: wat betekent ‘zich keren tegen’ in deze? Afgelopen dagen zijn er tientallen Fatah-aanhangers zonder vorm van proces doodgeschoten door Hamas. Is dat ook Haniyeh’s invulling van ‘zich keren tegen’?
Hoe dan ook, als ik aan Fatah gelieerd was, zou ik nu allang uit Gaza weg zijn.
Uit jouw antwoord maak ik op dat collaboreren hier wordt gebruikt in de strikte betekenis van ‘samenspannen met de vijand’. Na WOII is die strekking gangbaar geworden boven het neutralere ‘samenwerken met’ – tenzij de term tussen aanhalingstekens wordt gezet voor een ruimere betekenis.
Mijn vraag is: hebben Fatah-mensen te vrezen als ze hoe dan ook *contact* hebben gehad met vertegenwoodigers van Israel of de VS? Of als ze daarmee hebben gecollaboreerd, dat wil zeggen: ‘samengespannen’ ten koste van de Palestijse bevolking?
Israel is de bezetter, gesteund door de VS. Samenwerken met de bezetter noemden wij destijds ook collaboratie.
Ik weet op dit moment niet hoe er opgetreden gaat worden, we weten de woorden van Haniya.
En als jij aan Fatah gelieerd was en in Gaza woonde dan wist je beter waar je het over had, GJH. Zulke opmerkingen als dan zou ik al weg zijn zijn erg makkelijk als je geen Palestijn bent.
Zo’n comment van Wampie vind ik weer zo typerend. Alsof Fatah-leden iets van Hamas te vrezen zouden hebben, omdat ze alleen al met een Amerikaan gesproken hebben. Alsof ze bij Hamas zo blind en fanatiek zijn dat ze je gelijk vermoorden als je alleen maar een Israelier een hand geeft. Dat is toch wat je eigenlijk wil zeggen; dat de Hamas alleen maar uit nietsontziende religieuze moordenaars bestaat? Wat denk je nou? Dat de Palestijnen werkelijk in grote getalen op een moordenaarsbende zou stemmen?
Sorry dat ik zo uithaal, maar ik kan me zo enorm opwinden over dat eenzijdige beeld.
Het lijkt mij dat, met het oog op de toekomst, Hamas juist van Fatah te vrezen heeft, omdat Gaza onder leiding van Fatah natuurlijk in de uitverkoop terecht komt. Hamas ziet dat heel scherp, en heeft navenant gehandeld.
Het kan misschien voor sommigen geen kwaad eerst de ingezonden brief van Haniyeh in de Washington Post van nauwelijks een jaar geleden nog eens te lezen. En dan pas wat te roepen.
Ik wist dat niet, dat Burghoorn ook met een dubbele pet schrijft. Ik vind dat erg verontrustend, ik moet ervan op aankunnen dat de berichtgeving in de Volkskrant zo objectief mogelijk is. Altijd, natuurlijk. Maar zeker nu het gaat om dit onderwerp, waarbij de pet die de lezer draagt enorm uitmaakt hoe hij oordeelt.
Stan, een suggestie: leg je goed gedocumenteerde bezwaar ook voor aan de ombudsman van de Volkskrant, Thom Meens.
‘Samenwerken met de bezetter’ kun je ruim opvatten. Van het aangeven van je buurman bij de bezetter tot het voeren van overleg met de bezetter om algemene zaken te regelen. Ik vrees dat Hamas een nogal ruime definitie van het begrip ‘collaboratie’ aanhoudt.
Daarnaast vrees ik de strafmaatregelen die Hamas treft tegen degenen die als ‘collaborateur’ zijn bestempeld. We hebben dat de afgelopen dagen gezien: standrechtelijke executies op straat, zonder enige vorm van proces.
Daarom vind ik de woorden van Haniyeh erg onheilspellend klinken. Dat kon nog wel eens een groot bloedvergieten worden. Maar je hebt gelijk, ik hoef niet te praten in termen als ‘als ik Palestijn was…’, gelukkig.
let’s be fair and reasonable, Hamas kreeg de macht via de verkiezingen. Kreeg ze weer niet, heeft ze nu teruggenomen.
Wij keken er weer bij en spraken van foei en ach en wee.
Fatah krijgt wel steun, Hamas niet. Zie hier het grote verdriet.
Ik vrees dat je het Gaza dat je gekend hebt niet meer terug zult zien, Anja, sauve qui peut. Het wordt een groot vluchtelingenkamp cq. “broeinest” (kwestie van interpretatie)vol hongerlappen en jihad-strijders van her en der naar Libanees model).
De Egyptenaren zullen optreden tegen de wapensmokkel onder druk van de VS dan wordt het een waste land en zullen de troepen van de VN het puin komen ruimen. Daarna kun je weer boeken.
Je vreest van alles, GJH, maar uit je reacties kan ik niet opmaken waarom jij denkt dat je dat weet. En dat maakt dat je mening ook niet zo’n indruk maakt.
En jij, Gon, vanuit welke ervaring of kennis denk jij te weten wat daar gaat gebeuren? Wat weet jij dat ik niet weet en hoezo?
Net als Olav wens ik je veel sterkte toe Anja en natuurlijk voor de mensen van het NCCR en hun familie.
En Wampie, GJH en Gon lezen jullie nu alsjeblieft eerst het artikel van Ali Abunimah van Electronic Intifada waar Anja naar linkt.
Groet,
Hallo Anja
Kan ik dat artikel van Abunimah zonder problemen vertalen en op m’n site zetten?
met vr. groet
Geweldige links geef je, Stan! Ook het stuk op je log over de berichtgeving van het NRC is erg sterk.
Ik vind het zo vreselijk jammer dat dit soort inzichten nooit ‘mainstream’ zullen worden. Te veel mensen willen in een simpele mythe blijven geloven; ‘Hamas is slecht, want het zijn antisemitische terroristen, dus slecht’, en dat was het dan. Labeltje geplakt; hoeft er verder niet meer nagedacht te worden. Waarom kan (bijna) niemand zich bedenken dat er wellicht veel meer achter steekt? Waarom wil niemand dat weten?
Waarom snappen zoveel mensen niet dat ze vanuit een gekleurde bril naar deze kwestie kijken, en dat veel mensen onbewust hun loyaliteit bij Israel neerleggen, enkel en alleen omdat Israel ‘het meeste op ons lijkt’, en niet omdat ze nou zo goed weten wat er daadwerkelijk aan de hand is? Ik vind het zo vreselijk aanmatigend om een groep mensen als kwaadaardig aan te merken, niet omdat je enig benul hebt van hun drijfveren, maar enkel omdat ze niet door je ‘(h)erkend’ worden als volwaardige medemensen.
Ik loop weer even leeg, geloof ik. Sorry.
Anja
vertaling stuk Ali Abunimah op
http://home.hccnet.nl/j.pomstra/hamasgaza.html
met groet van Co pomstra
Is het niet opmerkelijk dat sommigen zich ineens zorgen maken over standrechtelijke executies van Fatah mensen door Hamas, terwijl er over targeted killings door het IDF gezwegen wordt? Beide natuurlijk afkeurenswaardig, maar het is weer meten met twee maten.
We weten nog niet hoe het verder gaat, maar ergens ben ik opgelucht dat er een voorlopig eind aan het geweld is gekomen (inderdaad, zolang gewapende milities het tegen elkaar opnemen geen burgeroorlog) en dat er nu enige duidelijkheid in de machtsverhoudingen is. Men zal het nu met Hamas moeten doen. Benieuwd hoe dat gaat.