Moslims en bondgenoten

070702training-079.jpg

‘Daarom wil ik je nu aanspreken. Om te zeggen: niemand die verantwoordelijkheid neemt voor haar of zijn identiteit, zou zo alleen mogen zijn. Er moeten mensen zijn met wie we kunnen neerzitten en huilen, terwijl we toch nog steeds tot de strijders gerekend worden. Ik denk dat jij dacht dat er voor jou niet zo’n plek bestond, en misschien was die er toen ook niet, en misschien is die er nog steeds niet; maar we zullen die moeten creeren, wij die willen dat het lijden eindigt, die de wetten van de geschiedenis willen veranderen, als wij onszelf niet willen verraden.’

Adrienne Rich.
Lees verder

Benefiets voor Palestina

070701utrecht-092.jpg

Vrijdagavond, te gast bij de SP Utrecht die samen met de Palestijnse Gemeenschap Nederand een avond had georganiseerd. Activiste Kristel Letschert kwam in Palestina, en wilde niet meer weg. Ach, herkenbaar. En net als ik wilde ze iets praktisch gaan doen. Dus organiseert ze van alles, een politiek cafe, doet mee aan de olijvenpluk op de Westoever om de boeren nog een klein beetje te kunnen beschermen tegen de aanvallen van de kolonisten, en sinds februari heeft ze bij Jericho, waar de enige Palestijnse fietsenverhuur is te vinden, een fietsclub opgericht, voor twintig meiden en acht jongens.
Lees verder

Ja maar jij bent anders!

Twee jonge mannen, Robert van Raalte en Ahmed Kissami, zijn een weblog begonnen. Straatpolitiek. Interessant. Zie hier een stuk van Kissami.

Zit ik in de Get Down te genieten van mijn rust komt er een gast naast me zitten en zegt: “hey, jij bent die gast uit Shouf Shouf Habibi, of niet?” Ik keek hem scheef aan met de vraag of hij dat serieus meende. Toen kwam de tweede domme vraag: “vind je het raar dat ik dat als Nederlander aan jou als Marokkaan vraag?” Wat zijn bedoelingen precies waren vraag ik me nog steeds af. Ik merkte dat hij me uit de tent probeerde te lokken, maar vooralsnog bleef ik rustig. Ik draaide de vraag om. Ik vroeg hem of hij iets raar vond aan de manier waarop ik deed en hoe ik in mijn omgang was met de mensen daar. Had ie niks op te zeggen. Toen zei hij dat ik anders was. Anders dan wie?. Zegt ie: “anders dan andere Marokkanen.” Toen ik vroeg welke Marokkanen hij kent, had ie weer niks te zeggen. Ik vroeg hem wat hij wist van Marokkanen, op de film na dan. Driemaal raden: niks.

Lees verder, op de website van Straatpolitiek. Hier.