Het is niet vaak dat de Tweede Kamer naar de Eerste komt. Maar de coalitie Openheid over Irak heeft zijn hoop gevestigd op de Eerste Kamer om een parlementaire enquete in te stellen om openheid te krijgen over de betrokkenheid van Nederland bij de oorlog in Irak. Driekwart van de Nederlandse bevolking wil het, maar de regeringscoalitie heeft nee gezegd – ondanks het feit dat de PvdA het wel zou willen.
137555 Handtekeningen zijn er opgehaald door OOI (Openheid over Irak), ondersteund door de SP, Groen Links en Stop de Oorlog, en die werden nu symbolisch om vijf voor twaalf overhandigd aan Fred de Graaf, voorzitter van de commissie Buitenlandse Zaken, Defensie en Ontwikkelingssamenwerking) en de fractievoorzitters. Veel GroenLinksers en SPers aanwezig uit beide fracties, en een eenzame Klaas de Vries voor de PvdA.
Martijn de Rooi hield een klinkende speech, hier.
Zo eenzaam is Klaas de Vries niet, Anja. PvdA’ers hebben meegetekend (weet ik toevallig). En die willen dit ook.
Je kunt het op de foto niet zien, maar die staan allemaal achter De Vries.
Ben ik blij om, Clara, maar nu stond hij er een beetje eenzaam bij, hoewel, hij had ons, en er zijn gelukkig altijd zaken over de scheidslijnen van de partijen heen waarop we elkaar kunnen vinden. Ik snap erg goed hoe lastig het is voor de PvdAers om te manoeuvreren tussen wat ze echt willen en vinden, en de loyaliteit aan de coalitie die je anders onder druk zet – dat gaat echt een thema worden voor de komende periode.
Die zogenaamde openheid leidt alleen maar tot meer ellende en verwarring. Sommige mensen en partijen misbruiken (straffeloos) fragmenten van informatie om de nederlandse samenleving op het verkeerde been te zetten. Van de verhalen rondom martelpraktijken en electroshocks is niets meer overgebleven, behalve dan dat de Volkskrant hier krampachtig nog een drama probeert uit te slepen. De schade is inmiddels aangebracht en het werken van goedbedoelende militairen nog een stukje moeilijker gemaakt.
Het is beter om misstanden zoals in Zimbabwe, Darfur etc. aan de kaak te stellen. Ik snap dat dit niet in de periscoopvisie van links Nederland past en dat daarom maar een gemakkelijk slachtoffer (de Nederlandse militair) gekozen wordt.
Vanachter je bureau vandaan is het makkelijk kritiek leveren, maar je hebt geen idee waarover je het hebt. Tenmidden van moordenaars, verkrachters, zelfmoordcommando’s etc. moet de militair zich druk maken over een bekertje water wat omvalt met de arbeidsvitamimen aan op de achtergrond.
Jullie staan helemaal los van de realiteit.
Jan, het is misschien handig als je je vanachter je bureau vandaan eerst even verdiept in Openheid over Irak.
Jan heeft wel degelijk een punt. Heel veel aandacht om een “politieke afrekening” te bewerkstelligen, terwijl er gezwegen wordt over een massale genocide (meer dan 200.000 doden)in Darfur en een misdadige dictatuur in Zimbabwe waar hongersdood voor duizenden dreigt.
Dáár kan nog iets veranderd worden.
Terugkijken hoe het destijds rondom Irak ging heeft voor mij geen prioriteit.
Alsof het een kwestie is van mogen kiezen, Henk.
En alsof het er niet om gaat, als er geen openheid komt over de manier waarop we de oorlog tegen Irak in zijn ‘gerommeld’, dat ons dat met het grootste gemak weer kan gebeuren. We worden al klaargestoomd voor Iran.
En uiteraard moet er meer aandacht komen voor Darfur. Is er iemand die dat ontkent?
Ik ben trouwens ook vóór openheid over Irak. Maar ik heb het vermoeden dat we allemaal weten hoe destijds de hazen liepen. We zijn destijds op onjuiste gronden “meegegaan”, dat lijkt nu wel zeker.
Of het een goede of slechte keuze was, zal de toekomst uitwijzen. Nu lijkt het er het meest op dat het niet zal opleveren wat destijds gehoopt werd.
Als jij dus ook bent voor openheid over Irak, Henk, dan was het voorafgaande een volstrekt loze opmerking. Verder kun jij ook wel bedenken wat het verschil is tussen ‘allemaal wel weten hoe de hazen liepen’ – zonder dat vond natuurlijk ook niet driekwart van de bevolking dat die openheid er moet komen – en een parlementaire enquete, waarmee dat ook wordt aangetoond. Zodat het duidelijk is wie er verantwoordelijk voor waren om ons die oorlog op te dringen, ons medeplichtig te maken aan wat de meerderheid helemaal niet wilde, zodat er verantwoording over moet worden afgelegd en het ook duidelijk wordt hoe we dat in de toekomst kunnen tegenhouden.
Openheid over Iraq is hard nodig nu we afstevenen op het volgende drama: Iran. Laten we daar in vredesnaam niet ook met open ogen intuimelen. En over de situatie in Darfur kunnen de VS nog wel een boekje open doen. Het heeft er alle schijn van dat het juist de VS is die een oplossing blokkeert. Ze houden de Soedanese regering de hand boven het hoofd omdat die voor de VS spioneert in Iraq. Waarom Mugabe gewoon z’n gang kan gaan is mij een raadsel. Als we met z’n allen zo om de mensenrechten geven (zoals Bush en Blair verklaarden toen in Iraq geen massavernietigingswapens werden gevonden) had Mugabe allang in Scheveningen kunnen zitten.
Flasback van Liesken. Waar hadden we het in 2002 al over? Hier.