Mijn werkje gedaan bij de radio. Zelfde studio als vorige keer. De NCRV, MM Magazine (over de media), Ghislaine Plag deed het interview, er was nog iemand uitgenodigd, een deskundige over het gebruik van websites, Ton Baetens van Politiek Online. (Hier) Of ik nou trots was dat mijn naam, het ‘meulenbelten’, nu in de krant stond als synoniem voor het nieuwe censureren en wat ik vond van al die koppen. Heel erg veel ophef om heel weinig, zei ik, of iets in die trant, want alle websites en weblogs van politieke partijen hebben regels en laten niet alles toe, dus het was nogal onzinnig om in alle kranten artikelen te plaatsen omdat een meneer zich beklaagt dat hij bij het weblog van Jan Marijnissen was verwijderd.

Nou ja, wat ik er over denk is voor bezoekers hier al ouwe koek. Zie hier.

Baetens vond wel dat politieke partijen meer zorg moeten besteden aan hun websites, en al doet de SP het niet slecht, juist daarom zou er een forum, een site moeten zijn waar iedereen wordt toegelaten. Voor de discussie. Ken je dan voorbeelden waar er ook echt discussie ontstaat? Ja, zei hij, bij de overheid en in het commerciele circuit. Wat mij nogal wat anders lijkt dan politieke partijen, en hij was het er wel over eens, zogauw je veel controversiele onderwerpen aansnijdt krijg je ook veel rommel. In de korte tijd die we hadden bleek nog enige begripsverwarring, want hij had het over discussieforums en ik had het over weblogs en dat is niet hetzelfde.

Wanneer je geen open forum hebt, zei hij, dan gaat de discussie zich buiten de partij afspelen op andere sites. Hij noemde SP-Transparant, wat ik nou juist een voorbeeld vind van geen discussie en veel gescheld, en bovendien zou die ook wel zijn ontstaan wanneer we wel een open of een opener website hadden gehad, want die paar mensen die dat hebben opgezet zijn al op alle SP weblogs en discussies er afgeknikkerd. Maar op zich had hij een punt om over na te denken: moet je toch meer doen aan ‘open’ discussie, al was het maar om het nog enigszins in de hand te houden? Ik zei het al eerder: het lijkt mij geen klus waar ik voor zou solliciteren, gezien de energie en de tijd die het kost om dat een beetje fatsoenlijk te modereren en selecteren. En de agressie die je vanzelf krijgt van mensen die er vervolgens niet opkomen. Ik vraag me af of het veel zin heeft, gezien wat ik bij anderen zie, maar het zou te overwegen zijn. Met goed nadenken hoe je het aanpakt. Want daar kwamen we in de discussie niet aan toe: het maakt voor mij bijvoorbeeld heel wat uit of ik in discussie ga met mensen die kritisch zijn maar wel te goeder trouw, of met mensen die om wat voor reden dan ook toch al de pest hebben aan de SP en op wiens mening ik niet speciaal zit te wachten. En juist op open fora, waar mensen zich ook al graag verschuilen achter nepnamen, haal je dat niet uit elkaar. Dus ik doe die discussies liever face to face. Daar heb je erg veel meer aan.

In de taxi terug zette het gesprek zich nog even voort, en zoals zo vaak werd het na de uitzending pas echt interessant. We werden het snel eens over een paar dingen: dat er echt een verschil is tussen een open discussieforum en een weblog, en dat het zou helpen als mensen het verschil eens wat meer onder ogen zouden zien, en hun verwachtingen daar aan aan zouden passen. Het maakt uit of een site of blog meer gericht is op mensen aan het woord laten of meer op informatie geven, bijvoorbeeld. En we werden het er ook over eens dat je het woord ‘censuur’ niet op persoonlijke weblogs kunt toepassen. Je kunt het oneens zijn over moderatie en selectie, maar ‘censuur’ impliceert dat mensen recht hebben op een plek voor wat ze te zeggen hebben, en op een weblog is het altijd de blogger die de agenda bepaalt en welke mate van reageren gewenst is.
En toen waren we alweer bij het station.

Wat anders. De kleine ergernis. In de Eerste Kamer krijgen we onfatsoenlijke stapels post. Daaronder ook een massa jaarverslagen, nieuwskrantjes, rapporten, en divers drukwerk van organisaties die graag onze aandacht willen. En nu begrijpen we het wel dat die organisaties doorhebben dat je het een beetje leuk aan moet kleden om in die massa nog op te vallen, en dat het helpt als het er leuk uitziet, maar we krijgen soms stuitend duur drukwerk. Dat zou niet zo erg zijn als het merendeel ervan niet zo in de afvalbak zou verdwijnen, want er is geen sprake van dat ik alles zou kunnen lezen. Dat is dus een gigantische verspilling. We hebben al het een en ander geprobeerd, geef ons nou voor de gehele fractie een exemplaar van elk rapport, in plaats van ieder een. Kon niet, kost te veel tijd om te gaan selecteren. Mogen we dat dure drukwerk dan teruggegeven. Kan ook niet, want het kost meer arbeidstijd om dat te verzamelen en terug te sturen naar afzender dan om het maar in de papierbak te storten.

Dit vond ik wel het toppunt. Peperduur drukwerk, twee brochures in een kunstig gevouwen hoesje, full colour met veel foto’s. Afzender: N.V Elektriciteits-Produktiemaatschappij Zuid-Nederland EPZ. En het onderwerp: Mens en milieu.

Vandaag is de Gay Parade. De SP doet mee, dat wil zeggen, Krista op de COC boot, en Ewout Irrgang op de boot met de solidaire hetero’s. Zie Krista, hier. Kind gaat foto’s maken, zegt hij, ik deed dat het laatst in 2004, zie hier, en morgen kom ik er op terug met de vraag of homo’s rechts zijn geworden en zo ja waarom.

En dan ga ik een weekje mijn weblog dicht doen, want dit lijkt niet op vakantie.