Zo.
Dat staat er op.

Voor het geval dat jullie je afvragen wat ik aan het doen ben: ik ben een dossier aan het aanleggen, allereerst over Palestina/Israel. In de eerste plaats om het mezelf een beetje makkelijker te maken. Zo vaak worden hier oude discussies herhaald, en ik weet vaak zelf niet meer waar ik de vorige moet vinden. Ik ben dus bezig om mijn weblog door te ploegen – het is ondertussen een flinke klus – en in het dossier de verwijzingen, met link, op thema te ordenen. Natuurlijk kom ik daarbij ook weer nieuw materiaal tegen.

En wat ik hieronder heb gedaan, is de inhoud van mijn boek Het beroofde land er op te zetten, zodat ik ook daarnaar kan verwijzen of er uit citeren. (Met dank aan Helma, die het van een verstoft diskettetje af wist te plukken) Van de rij boeken die ik over Palestina/Israel heb geschreven is dit het meest een standaardwerk, met veel achtergrond. Het is niet meer in de handel, deels ingehaald door de actualiteit. Ik schreef erna nog drie boeken, want het moment dat Het beroofde land verscheen, in 2000, brak net de tweede intifada uit. Maar dit is het boek waar ik zelf het meest naar teruggrijp. Vandaar.

Stukken die aangemerkt zijn als dossier zijn niet bedoeld voor discussie. Ik zeg het er maar even bij.

Het dossier is nog niet af, ik werk er aan. Dan hoop ik tijd te hebben om ook zo’n dossier aan te leggen over migranten, islam, integratie enzovoorts.

Morgen begin ik na een weekje reces weer met mijn gewone weblog. Ik heb al weer veel liggen, de Parade in de regen, Jami, de koran en afvalligheid, een stuk over slaan, Palestina uiteraard, en nog zo wat plannetjes. Laat ik maar eerlijk toegeven, ik ben enigszins verslaafd geraakt aan mijn weblog.