Een ernstige jonge Arabische man spreekt de joden aan. Wat hij zegt: waarom bestrijden jullie ons en waarom maken jullie een religieus probleem van wat in werkelijkheid politiek is?
Neem die periode in de geschiedenis dat in Europa zowel joden als moslims vervolgd en verdreven werden, zegt hij. Veel van de joden vestigden zich in islamitische landen. Ze waren er welkom. Het is waar dat ze meer belasting moesten betalen, maar ze hoefden niet in het leger, ze mochten hun synagoges bouwen, ze konden in vrijheid hun godsdienst belijden. Waar ter wereld hadden de joden op dat moment zoveel rechten en zoveel vrijheid om joden te blijven?
En wat hebben wij moslims er voor terug gekregen? Jullie hebben een staat gevestigd op het land dat niet alleen van de joden is. In de Thora staat (hij leest de passage voor) dat God het land beloofd heeft aan de mensen van Abraham. Abraham is de voorvader van joden, moslims en christenen. Nergens staat in de Thora dat het land alleen aan de joden is beloofd. Dus waarom bestrijden jullie de moslims, terwijl wij jullie broers, jullie neefjes zijn in het geloof?
Zie DeeshAli op You Tube. Hier.
Nou Anja, Israel is niet exclusief voor Joden. En dat is het ook nooit geweest. Dat is nooit de opzet geweest.
Zeggen dat dat wel zo zou zijn is een belachelijke vereenvoudiging van de feiten. Kwalijk ook zelfs, gezien het doel dat je ermee hoopt te bereiken.
Richard, Israel definieert zich zeer nadrukkelijk, en met veel gevolgen, als joodse staat. En dat was wel degelijk, en vanaf het begin, de bedoeling. De israelische historicus Ilan Pappe heeft in zijn boek The ethnic cleansing of Palestine nauwgezet gedocumenteerd hoe de verdrijving en onteigening van de er wonende Arabische bevolking al ingezet werd voor de oprichting van de staat. Zie voor Pappe hier.
De in Israel overgebleven minderheid aan niet-joden heeft in Israel op zeer veel terreinen een tweede-rangs status, wordt onmiskenbaar gediscrimineerd. Het is niet voor niets dat de Palestijnen binnen Israel opkomen voor een werkelijke democratie, met gelijke rechten voor alle burgers, ongeacht etniciteit of geloof, en het is ook niet voor niets dat dat door veel joodse Israeli’s opgevat wordt als een poging om de staat Israel te vernietigen.
Dat zijn de feiten.
Daar staat al veel over op dit weblog, en binnenkort kom ik met een dossier waar je het allemaal in na kunt zoeken. Hier alleen een verwijzing naar hoofdstuk van Het beroofde land. Zie hier en hier.
Mevrouw Meulenbelt: u vergist zich. Niet-joden hebben binnen Israel namelijk niet automatisch een tweede-rangs status.
Hoe verklaart u anders dat er sinds 1949 Arabieren in de Knesset hebben gezeten?
Zie hier http://en.wikipedia.org/wiki/Arab_members_of_the_Knesset
Het zijn bepaalde mensen die anders worden behandeld, om veiligheidsredenen. En niet enkel en alleen omdat zij Arabier, Palestijn of Moslim zijn.
Ik vergis me helemaal niet, Richard. Dat er een paar Arabische Knessetleden zijn is niet meer dan de buitenkant van een democratie. Wanneer die Arabische Knessetleden openlijk zeggen wat ze echt vinden, namelijk dat Israel een democratische staat zou moeten worden met gelijke rechten voor alle burgers lopen ze gevaar. Vrijwel alle Arabische Knessetleden hebben in de gevangenis gezeten, zijn in elkaar geslagen en de bekendste, Azmi Bishara, kan niet meer terug naar Israel.
Verder is er een hele reeks aan wettelijke maatregelen die de tweederangs status van alle niet-joden vastlegt. En verder worden alle niet-joden op het gebied van onderwijs, huisvesting, gezondheidszorg etc. stelselmatig slechter behandeld dan joden, hebben ze geen recht op ’terugkeer’ of gezinshereniging, hebben geen recht op 93% van het land dat hen is afgenomen, mogen niet wonen in wijken ‘alleen voor joden’ of naar scholen gaan ‘alleen voor joden’ etcetera.
Zie de verwijzingen die ik je al heb gegeven.
deesh ali is helaas niet erg nauwkeurig met zijn weergave van feiten en verzwakt m.i. daarmee de palestijnse strijd.kijk in genesis hfdst.15 en zie aan wie israel is beloofd. of je daarin gelooft of niet ,moet je zelf weten ,maar breng geen verdraaiing van bronnen.bovendien vind ik het in strijd met de geest van anja’s website om een kop als “jews etc”te plaatsen. wie anders dan jij,anja,keert zich altijd tegen kreten over “moslems etc”? je kan spreken over bepaalde partijen,staten of organisaties,maar om zulke koppen te maken over joden in dit geval kan een bepaalde stemmingmakerij veroorzaken,die jij naar mijn overtuiging ook niet wil.
Ik heb met deze jongen gesproken hij is zelf een Koerd ook een volk dat al eeuwen onderdrukt en vervolgd wordt en geen eigen staat heeft.
Ik vertelde hem dat het Zionisme niet anders is als de Koerdische onafhankelijkheids strijd.
Om een volk te zijn in een land waar ze vrij hun eigen taal,cultuur en godsdienst kunnen beleven zonder de kans op onderdrukking.
Hij werd behoorlijk defensief toen ik hem daarop aansprak en begon een emotionele tirade over dat nationalisme verboden is in de Islam en dat het mij niet zou lukken om dat in zijn hart te planten.
Maar misschien dat hij het conflict wel iets beter begrijpt.
Israël is geen theocratische staat maar een seculiere staat.
Moslims zijn het die er een geloofsconflict van maken.
Wel leuk dat je ook op Youtube kijkt Anja er zijn veel leuke en interesante mensen en discussies te vinden.
Willem, Deesh Ali heeft zijn eigen interpretatie, die ik interessant vind. En hij spreekt de joden hier aan als een broeder geloof. Ik heb het idee dat jij niet wilt begrijpen wat de strekking is van wat hij zegt.
Israel is absoluut geen seculiere staat, in zo verre er op veel gebieden geen scheiding is tussen ‘kerk’ en staat, Roland. Zo is er geen burgerlijk huwelijk, bepaalt de orthodoxie wie er jood zijn en wie dus meer burgerrechten hebben als niet-joden, hoeven de kinderen van orthodoxe joden niet in het leger, en wordt alles wat betreft familierecht via de religieuze instanties geregeld.
Dat mensen die ook voor hun eigen volk onafhankelijkheid willen nu niet meteen het zionisme als voorbeeld willen zien kan ik ook heel goed begrijpen. De zionistische beweging heeft op zijn beurt weer een ander volk onder de voet gelopen, en het zou toch mogelijk moeten zijn om voor eigen onafhankelijkheid op te komen zonder zelf weer een heerser te worden over een volk dat op hun beurt weer enzovoorts.
Ook is het niet waar dat het de moslims zijn die er een geloofsconflict van maken. Het verzet van de Palestijnen, of dat nu van seculiere organisaties als Fatah of religieuze organisaties als Hamas komt, komt voort uit de bezetting.
En er zijn ook diep religieuze joden die het nationalisme als in strijd met het judaisme afwijzen, en zelfs orthodoxen die de staat Israel niet erkennen trouwens.
Ik sprak van het weekend met enkele Palestijns-Israëlische jongeren die hier waren in de nasleep van een vredesontmoeting voor jongeren uit diverse conflictgebieden in Brussel.
Helaas geen gelegenheid voor een goede inhoudelijke discussie, maar ik heb ze wel gevraagd naar de schoolboekenkwestie. Hun visie is, dat het verschil in schoolboeken voor Joodse en Arabische Israëli’s bedoeld is om Joodse kinderen een superioriteitsgevoel bij te brengen en het prettige gevoel dat Israël zo genereus is tegenover haar Arabische burgers, en dat de Palestijnse burgers dankbaar moeten zijn dat er zo goed voor ze gezorgd wordt. Pure propaganda dus. Het is algemeen bekend dat de Palestijnse Israëli’s minder betaald krijgen, geen ambtenaar kunnen zijn, slechter onderwijs krijgen, dat er nauwelijks geïnvesteerd wordt in infrastructuur, dat ze geen grond mogen kopen van Joden, dat bouwvergunningen geweigerd of getraineerd worden etc. etc. Zij waren hiet uitstekend van op de hoogte.
Ze zijn lid van een kort geleden opgerichte jongerenorganisatie voor behoud van de Palestijnse identiteit, omdat zij vinden dat het Israëlische beleid erop gericht is die identiteit te breken. Ze streven niet eens naar een eigen staat, of een status aparte, gewoon voor behoud van hun cultuur en voor gelijke rechten binnen Israël.
Dat klopt geheel met wat ik er van weet, Hendrik Jan. Dank je voor de informatie. Ik lees net een boek van Jonathan Cook over de Palestijnen binnen Israel: zelfs de in ogen toch vergaand onschuldige wens naar gelijke rechten binnen Israel wordt door het establishent en de bevolking gezien als een ondermijnende actie om de joodse staat te vernietigen, daartoe aangesticht door extremistische Palestijnen in de bezette gebieden. Wat Azmi Bishara zei: To be a full Israeli, must you be a zero Arab? Bishara die ale een van de eerste Palestijnen in Israel zei dat Israel een staat zou moeten worden met gelijke rechten voor alle burgers, leeft nu in ballingschap. Hij was Knessetlid, maar werd regelmatig bedreigd, gevolgd, opgepakt en zou als hij terugkeert aangeklaagd worden wegens landverraad.
Arabische Israëliërs kunnen wel ambtenaar zijn. Natuurlijk in de Arabische dorpen, maar ook in een gemengde stad als Akko. Maar niet in elke positie worden ze toegelaten (zoals bij bijna alles onder mom van ‘veiligheid’).
Een belangrijk probleem in de wereld van vandaag en de belangrijkste hindernis voor wereldvrede is het concept van “exceptionalism”. Het concept Amerikaans Exceptionalisme is een geschiedkundig aanvaarde term om te verwijzen naar het idee dat de Verenigde Staten erg verschillen van alle andere ontwikkelde staten. Deze stelling wordt ondersteund met argumenten op basis van de unieke wortels van de V.S., alsook op basis van hun volksnationalisme, hun nationaal sentiment, hun historische evolutie en het wereldprimaat van hun politieke en religieuze instellingen.
Volgens dit concept ben ik zo goed dat ik het recht en de plicht heb om mijn waarden en normen aan anderen op te leggen en aangezien mijn zaak zo belangrijk is en ik zo goed ben geeft het me ook het recht om de rechten van anderen te negeren zodat ik met straffeloosheid kan martelen, doden, kan ontregelen en mijn voordeel kan halen op hun kosten, kan discrimineren zelfs ook op hun kosten, onderbreek, onderscheid enz. Dit exceptionalisme geldt thans voor het gehele Westen alsmede Israel!! Begrijpt U het ook? Ik wel!
Hallo Anja,
In de discussie over de vraag of Israël een democratie is of niet, verwijs je naar Azmi Bishara. Volgens jou is hij gevlucht en kan hij niet terug naar Israël. Dat gebruik je als argument voor je stelling dat Israël geen democratie is.
Maar in een bericht van 24-08-2007 door Associated Press lees ik daarover het volgende:
“Bishara, a once prominent Arab Israeli leader, fled the country in June after police began investigating whether Bishara had contacted a Hizbullah official during the war and delivered information on strategic locations in Israel the group should aim its rockets at.
Bishara allegedly received hundreds of thousands of shekels in return.
Bishara has denied the allegations and said he was being persecuted for his political beliefs.”
Dit aspect heb je, om voor mij onbekende redenen, weggelaten. Terwijl het die zaak in een heel ander daglicht stelt. De rechtspraak in Israël is, behoudens acceptabele uitzonderingen, publiek. Waarom weigert Bishara medewerking aan een publiek onderzoek naar zijn vermeende spionagewerk voor Hamas?
Het stelt de zaak alleen in een ander licht wanneer je de Israelische propaganda wilt geloven, Freek. Bishara is nooit zelfs maar in een positie geweest om informatie over Israelische locaties door te geven, nog afgezien van het feit dat Hezbollah dat heel uitstekend zelf kan. Het is dus volstrekt fake.
Wat Bishara vooral wordt kwalijk genomen, en waarom hij als staatsgevaarlijk wordt gezien, is dat hij luid en duidelijk opkomt voor een Israelische staat met gelijke rechten voor alle burgers. Op dit moment worden de Palestijnen binnen Israel steeds meer gezien als een ‘vijfde colonne’, met Bishara als belangrijke woordvoerder. Die dus met alle middelen bestreden moet worden, onder andere met valse beschuldigingen.
Als hij besluit, na vele jaren lang op zijn post te zijn gebleven, dat het niet meer te doen is dan heeft hij daar meer dan voldoende redenen voor. Hoe de Israelische rechtspraak omgaat met mensen die als ‘staatsgevaarlijk’ worden gezien is bekend, we weten het van Vanunu die vele jaren in de gevanegnis heeft gezeten om geen andere reden dan dat hij aan de buitenlandse pers heeft gezegd wat iedereen al wist: dat Israel bezig was met het maken van kernwapens. We weten het van die jonge joodse vrouw, ik zal haar naam nog opzoeken, die kontakten had met Palestijnen op de Westoever, en ook jarenlang achter de tralies verdween vanwege ‘staatsgevaarlijke activiteiten’, wat er op neerkwam dat ze een Israelisch pamflet in het Arabisch zou hebben vertaald – wat nergens op sloeg want de Palestijn in kwestie las Ivriet.
Kortom, Bishara zag onder ogen dat hij voor vele jaren opgesloten kon worden, en een eerlijk proces hoefde hij van geen kant te verwachten. En als je de Israelische rechtspraak hebt gevolgd – als dat gaat om Palestijnen binnen Israel, als het gaat om mensen die kritisch staan tegenover Israel, als het gaat om de misdrijven die bijvoorbeeld politie en leger of kolonisten tegenover Palestijnen hebben begaan – dan weet je dat Bishara weinig fiducie had in eerlijk proces. Hij weet al, wat iedereen om hem heen al wist, dat er geen sprake was van spionage. Hij zou nooit zo stom zijn, om zoiets overbodigs zelfs maar te proberen, gezien zijn taak en zijn funktie.
Dus omdat jij het propaganda vindt is het niet de moeite waard om te vermelden? Hier op dit weblog vervul je toch min of meer de rol van journalist. Of op zijn minst ben je hier degene die ons, dankzij je talloze trips naar Gaza, informeert over deze situatie.
Ik wil graag zelf een oordeel kunnen vormen. Jij blijkt je oordeel al klaar te hebben en vindt het daarom niet nodig zulke informatie achter te houden. Slechts per toeval stuitte ik op de gegevens over Bashara en vond het vreemd dat je die niet had opgenomen. En nu blijkt dat je gewoon op de hoogte bent.
Heb ik mij vergist en vervul je hier eerder de rol van gedachtenpolitie?
Doe niet zo idioot, Freek. Gedachtenpolitie nog wel. Ik ben geen journalist, ik ben partijdig en heb er nog nooit omheen gedraaid waar ik sta. Iedereen heeft al sinds jaar en dag kunnen volgen hoe ik mijn mening vorm en op grond van wat. Dat ik Israel een volstrekt gemankeerde democratie vind, en dat voor mij allang duidelijk is dat Palestijnen in Israel, en zeker uitgesproken mensen als Bishare geen eerlijk proces hoeven te verwachten valt geheel binnen de visie en de informatie die iedereen die dit weblog volgt al ruimschoots kan hebben.
Ik heb geen uitgebreid onderwerp van Bishara gemaakt, anders had ik die idiote beschuldigingen aan zijn adres wel vermeld. Wat ik nu hierboven heb gedaan. Het is trouwens geen geheime informatie, als je regelmatig Haaretz leest had je dat kunnen weten, het is dus geen kwestie van ‘achterhouden’, het is publiekelijk beschikbare informatie.
Voor de werking van het Israelische rechtssysteem ten aanzien van Palestijnen in Israel kun je je licht opsteken bij Jonathan Cook, Blood and Religion. En als je graag op de hoogte wilt blijven van de Israelische propaganda dan moet je niet hier zijn. Ik voel mij van geen kant verplicht om die hier te verspreiden, en jij bent een grote jongen en niet van mij afhankelijk voor je mening.
Beste Anja,
Dat Israel heel veel verkeerds doet in de bezette gebieden en in de grensgebieden is ongetwijfeld waar. Ik zou wel willen aangeven dat Israel met de omliggende bezette gebieden nog steeds een klein gebied is tussen heel veel Arabische landen. Hoe groot ook de Amerikaanse of Israelische invloed is of is geweest in bij voorbeeld Egypte of een ander land, de totale invloed in het Midden-Oosten blijft beperkt als we de genoemde landen en hun oppervlaktes vergelijken. Ik denk daarom dat de Israelische invloed feitelijk heel beperkt is en ik vraag me wel af wat eventueel een mogelijke gevaarlijke vorm van toekomstig Arabisch extremisme zou stoppen?
Ik heb geen specifieke deskundigheid zoals wel blijkt, maar bovengenoemde vraag vind ik een redelijke vraag.
Dat beeld: Israel als klein landje tussen al die Arabieren, is een bekend cliché uit de mythologische geschiedschrijving waarmee Israel alles wat ze doen probeert goed te praten, Dick. Israel hooort bij de meest geavanceerde militaire machten, en heeft supermacht Amerika als bondgenoot. Macht is niet af te meten aan het oppervlakte van een land.
En Israel is allesbehalve bezig om het ’toekomstig Arabisch extremisme’te stoppen, ze zijn vooral bezig om voortdurend olie op het vuur te gooien. Dat de VS – en Europa – de bezettingspolitiek van Israel blind steunen is een belangrijke factor in het ontstaan van de extreem-islamistische anti-westerse houding.
Lees wat meer op dit weblog over de zaak, Dick, want dit is wel weer vele stappen terug naar AF, jouw vraag.
Beste Anja,
Wat is militaire macht die niet moreel verantwoord is? In mijn ogen is dat geen macht maar eerder onmacht.
En zoekt de Israelische regering met haar beleid niet toch steeds naar een moreel kader?
Ook dat hoort bij de Israelische mythes, Dick, dat Israel op een of andere manier meer bezig zou zijn met ‘moraal’ dan de ‘vijand’. Dat staat in een nogal schrille tegenstelling tot de feiten. Dus nog eens: doe eerst eens de moeite je er in te verdiepen, voordat je hier met de volgende mythe aan komt zetten. Er staat op dit weblog ruimschoots voldoende om je uit de droom te helpen.
Hallo Anja,
Het geval Bishara staat, wat het door jou negeren van feiten betreft, zoals jezelf ook schrijft, niet op zichzelf. Blijkbaar heeft Israël zich in jouw ogen gediskwalificeerd. Daaruit trek je de conclusie dat je willekeurig welk feit buiten beschouwing mag laten.
Dat geeft in discussies en debatten ongekende mogelijkheden. Met het selectief benadrukken van sommige feiten en het weglaten van andere, is het een koud kunstje om aan te tonen dat het Nederland van nu zwicht onder een moorddadig regime dat zelfs in de onmenselijke regimes van de grootste despoten zijn gelijke niet kent.
Door deze benadering maak je een normale discussie onmogelijk. In een goede discussie worden ALLE feiten gewogen. Maar in de discussie die jij voorstaat hebben alleen die feiten toegang die jou welgevallig zijn.
Absolute kul, Freek. En erg spijkers op laag water zoeken, cq een stok om de hond mee te slaan. Dat Israel zich in mijn ogen heeft ‘gedisqualificeerd’- wel een erg eufemistische uitdrukking – heeft een lange geschiedenis, met een karrevracht aan feitenmateriaal en analyse die je op dit weblog uitgebreid aantreft. Bishara is daar maar een klein feit in, en zoals ik al heb gezegd, als je wilt weten hoe Israel omgaat met zijn niet-joodse minderheid, lees Cook.
En inderdaad, ik verzamel niet alleen feiten, ik trek daar ook op een gegeven ogenblik mijn conclusies uit. Ook als die jou toevallig niet welgevallig zijn. Als je daar niet tegen kunt moet je hier niet zijn.
Hartelijk dank voor deze geweldige bijdrage, Freek.
De lezers van dit weblog zullen ondertussen zelf wel uitmaken wie van ons een karikatuur is, en of de feiten en analyses die ik hier aandraag zo ‘fictief’ zijn als jij graag zou willen.
En verder gaan we nu weer terug naar het oorspronkelijke onderwerp, als iemand daar nog iets over wil zeggen.
Het lijkt of je niet het onderscheid wilt zien tussen enerzijds een strijd tussen twee of meer volken met allerlei bijbehorende illegale activiteiten en anderzijds de behoefte aan een duidelijke scheidslijn naar de legale strijdwijzen zoals die bestaan tussen het Palestijnse bestuur en het Israelische bestuur. De staat Israel en het Palestijnse bestuur kunnen allebei op twee manieren de andere partij bestrijden. Elk individu in de regio heeft de keuze om voor de politiek, de politie en het leger te kiezen of de illegale methodes. Omgekeerd hebben politici politie en leger van beide partijen (zolang zij het mandaat van de kiezers hebben) het recht verworven om de illegale activiteiten te beperken / tegen te gaan.
Zie jij in de breedste zin een reden om een volk of een bestuur over de jaren meer of minder te bekritizeren en met welke argumenten?
Je vraagt naar de bekende weg, Dick. Het gaat niet om een strijd tussen twee staten, het gaat niet om een strijd tussen twee gelijkwaardige partijen, het gaat over een staat die een ander volk onder bezetting houdt. Dat volk heeft geen leger, om maar eens wat te noemen. Zie de paradigmastrijd. Hier.