Nieuws. Verdonk

Dat is eindelijk weer eens nieuws waar ik niet sjagerijnig van werd. In mijn favoriete boekhandel, de verkoopster, met grijns van oor naar oor, heb je het al gehoord? Ik had het nog niet gehoord. Rutte heeft Verdonk uit de partij gezet. Echt? Echt? In de koffiebar hoorde ik het een journalist tegen een collega roepen, al gehoord? Weer van die vrolijke koppen.
Lees verder

Dagboek 13 september 2007

De volkskrant was vanochtend al vrijwel Jami-vrij, nog enige nakwaak in Trouw. Michiel Hegener, van ‘de steunverklaring’ doet samen met Roel van Duijn een futiele poging om duidelijk te maken dat zijn initiatief geheel onafhankelijk is van het tweepersoonscomité van Jami. Hij protesteert tegen een kop in Trouw die het had over de steunverklaring voor Jami. Hoe zou Trouw zich zo kunnen vergissen.
Lees verder

Naar een comité voor ex-ex-moslims

marokkanen-tegen-geweld.jpg

Hoe vaak heb ik dat niet gehoord, en hoe vaak is dat niet als reactie op dit weblog langs gekomen, die vraag: waarom doen die (gematigde) moslims hun mond niet open, waarom protesteren ze niet tegen…vul maar in. Nu blijkt het, áls ze protesteren, heel snel weer te worden vergeten. De foto hierboven, Clara stuurde die, was van een protestdemonstratie naar aanleiding van de moord op Theo van Gogh.
Lees verder

Ex-moslims in de moskee

0700910taebi-023.jpg

Ik had nog even getwijfeld of ik het wel zo’n goed idee vond, het initiatief van Behnam Taebi en Peyman Jafari, (hun tekst, hier), om een persconferentie te beleggen van de andere ex-moslims, de ex-moslims die niets zien in het comité van Jami. Het bekende dilemma zoals we dat ook kennen rondom Wilders, kun je zijn achterlijke uitspraken maar beter negeren, dan geef je wel een groot deel van Nederland het gevoel dat het normaal aan het worden is dat je moslims wegzet als barbaren, of ga je er tegen in, en maak je die man daarmee belangrijker dan hij is.
Lees verder

Vreemde lui

Onbekend maakt onbemind. Sommige van die tegeltjeswijsheden zitten ook in mijn brein opgeslagen. Ik ben een fervent aanhanger van gemengd. Natuurlijk omdat ik me daar zelf het prettigste bij voel, tot op zekere hoogte. In mijn vriendenkring miechelt het van de mensen die van zichzelf al tamelijk gemengd zijn. Gemengd joods en Indisch, of Nederlands en Marokkaans, of joods getrouwd met een moslim, of christelijk geweest en nu moslim, of politieke vluchteling, of communist geweest, of meer in het buitenland gewoond dan hier, of met een interessante seksuele leefstijl – bijna allemaal mensen die een reden hebben om zich niet zomaar tot de dominante cultuur te bekennen. Zoals Adrienne Rich dat beschreef, met haar specifieke eigen mix van identiteiten, joods en lesbisch en dichter en moeder van zoons, ‘disloyal to civilisation’. Met zo’n gemengde achtergrond laat je je niet makkelijk bij de dominante cultuur indelen en wil je dat ook niet.
Lees verder

Dagboek 9 september 2007

0700905hacohen-002.jpg

Het is niet eerlijk: het wordt al herfstig en we hebben nog nauwelijks zomer gehad. Ik heb niet een keer in zee gezwommen. En nu is het grote plezier voorbij dat ik vanuit mijn slaapkamerraam de zonsopgang zie als ik wakker word. Het wordt weer opstaan in het donker en in het donker naar beneden om de kranten te halen. Kobus zit op het balkon de eerste blaadjes achterna en het regent uitnodigingen voor iftarbijeenkomsten want het is spoedig ramadan.
Lees verder