Ik wist even niet of ik het goed las: deze kop in het NRC: “waarom hulp aan de Palestijnen nu zinloos is.” Door Tineke Bennema, die ik ken als voorvechtster van de Palestijnse zaak. Ik wreef mijn ogen uit.
Ik weet hoe hoog de nood is in Gaza, hoger dan ooit. Is dit een pleidooi om anderhalf miljoen mensen maar langzaam te laten verhongeren?
Dit is wat Bennema zegt en waar ik het mee eens ben: de Nederlandse regering hanteert nog steeds het beleid dat er niet met Hamas gesproken mag worden, waarmee de ministers laten zien dat ze nog steeds aan de leiband van Israel lopen. Binnen de EU is al meer gemor te horen over het stringente boycotbeleid. En in Israel zelf hebben vooraanstaande schrijvers als David Grossman, Amos Oz en Avraham Yehoshua ook opgeroepen tot dialoog.
Scherp stelt Bennema dat de boycot van Hamas wordt verantwoord met een verwijzing naar hun terreurdaden, maar dat dat Nederland er nooit van heeft weerhouden om met de Israelische premiers Begin, Shamir en Sharon te spreken, die stuk voor stuk bloed aan hun handen hadden. Er moet veel harder worden gewerkt aan een politieke oplossing in EU verband, en met de VS, VN en Rusland: duurzame vrede. Pas dan is ontwikkelingshulp zinnig, zegt Bennema: “Ontwikkelingshulp onder de huidige toestand is het legitimeren en humaniseren van een bezetting. Aan de Palestijnen wprdt de boodschap overgebracht dat we Israël niet onder druk durven en willen zetten om de levensomstandigheden te verbeteren, en dat schuldgevoel kopen we af.”
Hier ben ik het mee eens: dat we onze schuld afkopen door ontwikkelingshulp te sturen zonder Israel aan te durven spreken op de bezettingspolitiek. Ik ben het er ook mee eens dat er onder de huidige omstandigheden geen sprake kan zijn van ‘ontwikkeling’. Het gaat nu om het naakte bestaan, om overleven. Elke hulp is daarbij noodhulp, uit welk potje dat ook komt. Waar ik het helemaal niet mee eens ben is dat dat een reden zou zijn om dan maar geen hulp meer te sturen. Gezien het feit dat het er helemaal niet naar uit ziet dat er enige schot zit in een serieus vredesproces, gezien het feit dat Israel van plan is om Gaza nog verder de duimschroeven aan te draaien, de banken worden nu al geblokkeerd, er wordt nu ook gedreigd om de stekker van de elektriciteit er uit te trekken, zou het staken van de hulp aan de Palestijnen nu de boodschap overbrengen dat ze wat ons betreft mogen creperen. Dat kan niet. Zulke ‘Verelendungspolitiek’ kun je alleen in theorie aanhangen. In de praktijk maakt ons dat net zo goed medeplichtig aan nog meer doden.
Er zit niets anders op dan twee dingen te doen: a. de hulp voortzetten, en er goed over nadenken waar die terecht moet komen. Ik ben het er mee eens dat het fout is om die automatisch op de bankrekening van Abbas bij te schrijven. En b. druk op onze regering om druk uit te oefenen op de Israelische regering. Ik weet niet hoe groot de ellende in Gaza moet worden voordat dat door begint te dringen.
Dan Uruzgan. Vanavond doe ik mee aan de manifestatie tegen de verlenging van Nederlands aanwezigheid in Afghanistan. Ik spreek in Rotterdam.
Op 24 en 25 oktober zullen de ministers van Defensie van 26 NAVO-landen bijeenkomen in Noordwijk. Daar zullen zij ongetwijfeld ook over Afghanistan spreken en verdere druk op Nederland uitoefenen om de missie in Uruzgan te verlengen. Uit onderzoek blijkt dat een grote meerderheid van de Nederlanders tegen deze missie is, maar de regering lijkt al maanden geleden de beslissing genomen te hebben voor voortzetting van een beperkte missie.
Schrijfster en SP-senator Anja Meulenbelt zal zich samen met Afghaanse vluchtelingen, enkele Dichters Voor Vrede zoals Manuel Kneepkens, tevens gewezen voorman van de stadspartij, plus afgevaardigden van de SP, Groenlinks en IS uitspreken tegen de verlenging van de Nederlandse missie in Uruzgan. Het geheel wordt omlijst met muziek.
Het Comité Troepen Terug uit Afghanistan is een landelijk initiatief van SP, Groenlinks en vredesorganisaties. Zie ook de gezamenlijke krant Troepen terug uit Afghanistan
Zie de SP site van Rotterdam, hier.
De volkskrant heeft voor ons berekend wat de minister ons niet wil vertellen: dat Uruzgan ons nu al 1,2 miljard euro kost in plaats van de geraamde 11 miljoen. Dat is dus het tienvoudige. Waar over te praten zou zijn wanneer wij werkelijk overtuigd zouden worden van de wederopbouw in Afghanistan. Maar zo dreigt het te gaan: juist omdat dat zo slecht lukt moeten er meer troepen heen, en meer troepen om die troepen te beschermen, en moet dat uiteraard ook allemaal betaald worden. In geld. En in levens. De meerderheid van de Nederlandse bevolking is tegen verlenging. Het ziet er niet naar uit dat het kabinet luistert.
10-voudige? Als waarschijnlijk echte alfa is het je vergeven, de minister niet overigens…
In plaats van standjes uit te delen, knappe bol, doe ons dommerdjes even uitleggen hoe het dan wel zit.
Goed, maar ik dacht dat je dat wel begrepen had.. 1,2 miljard is het 100-voudige van 11 miljoen (om en nabij.
Het is nog veel erger: ik moet de eerste beta nog tegenkomen die dit kan uitleggen.
(volkskrant vandaag)
AMSTERDAM – De oorlog en wederopbouw in Afghanistan zullen de Nederlandse schatkist minstens 1,2 miljard euro kosten. Dat blijkt uit een onderzoek van de Volkskrant naar de totale extra kosten die voor Afghanistan worden gemaakt.
Deze bedragen totale kosten zijn een veelvoud van de 580 miljoen die volgens Defensie voor de missie in Uruzgan worden uitgegeven.
Een totaaloverzicht van alle kosten rond Afghanistan is nog niet eerder gemaakt. Volgens begrotingsexpert Eric Jan de Bakker van de Nederlandse Defensie Academie is dat gecompliceerd omdat Defensie haar materieel op een bijzondere manier afschrijft.
Vaste lasten
Afgelopen zomer ontving de Tweede Kamer een overzicht van extra kosten voor de militaire missie in Uruzgan. Die missie kost aan ‘vaste lasten’ 20 miljoen per maand. Met aanloopkosten kwam het totaalbedrag neer op 580 miljoen euro; fors hoger dan de aanvankelijk geraamde 320 miljoen.
Bij 580 miljoen zal het echter niet blijven, erkent Defensie nu. Besluiten die na maart 2007 over Uruzgan zijn genomen, schroeven de rekening op.
Aan ontwikkelingssamenwerking wordt 140 miljoen uitgegeven, grotendeels overigens aan het Afghaanse leger en de politie.
Als de missie in Uruzgan wordt verlengd, vergt dat zeker 436 miljoen aan extra militaire uitgaven. Aan extra ontwikkelingskosten wordt de komende drie jaar zeker 160 miljoen besteed.
Nou, dat is wel een heel bijzondere manier van afschrijven. Nou maar hopen dat het alleen met materieel gebeurt.
11 miljoen maal 10 is 110 miljoen
110 miljoen maal 10 is 1,1 miljard
dus 11 miljoen keer 100 is 1,1 miljard (een kwestie van de komma opschuiven)
Nederland zou zich dus moeten terugtrekken? De hele Navo, inclusief Amerika? Zo ja, wat is dan het alternatief?
Mocht de Navo zich terugtrekken dan wordt Afghanistan binnen de kortste keren weer ingenomen door de Taliban. Net als voor 9/11 wordt het land dan opnieuw een vrijplaats voor terrorisme.
Ik lees zojuist (Haaretz) dat de Israelische regering heeft besloten het electriciteitsnet in Gaza gedeeltelijk af te sluiten. Ik vraag me af hoe lang het nog zal duren voor de beul ook de watertoevoer afsluit en men daar van honger en dorst zal sterven.
“Nie-Wieder” blijkt dus (ook) voor ‘onze’ CDA-PvdA regering een loze kreet omdat ze immers ‘door-dik-en-dun’ dit moorddadig beleid steunt en er met geen (protest)woord over rept. Ik schaam me een Nederlander te zijn in deze tijden…
Jij Anja, hebt nog enig vertrouwen in die (vroeger linkse) regeringspartij waarvan de ministers dus nú hun stem zouden moeten laten horen maar ik kan je meedelen dat ik nu misselijk en beroerd naar bed ga en hoop dat ik de slaap kan vatten wetende wat er zich nu daar in dat concentratiegebied anno 2007 afspeelt.
Het is niet te geloven en dat bedoel ik allerminst clichématig!
Andere vraag, Kees. Wat als blijkt dat de Taliban niet te verslaan zijn? Onder andere omdat hun uitvalsbasis in Pakistan ligt? Wat als blijkt dat de Navo daar tot sintjuttemis in actie zal moeten blijven om steeds maar weer gebiedjes die door de Taliban worden beheerst weer terug te veroveren? Wat als blijkt dat de gevechten de veiligheid van de bevolking niet garanderen maar juist aantasten? Wat als blijkt dat ook ons leger daar doden maakt onder de burgerbevolking? Wat als blijkt dat er van opbouw vrijwel geen sprake is, en dat het leeuwendeel van de miljoenen die er heen gaan militair worden besteed? Wat als blijkt dat de regering die we daar verdedigen zelf onbetrouwbaar blijkt? Wat als blijkt dat er steeds meer troepen nodig zijn, niet om de bevolking te beschermen maar om de troepen te beschermen? Hoe lang moeten we dat vol houden, en wat mag dat kosten, in mensenlevens en in geld?
Ja, Paul Jan. Het is onverdragelijk. Vandaag een goed stuk in Trouw, van een jurist die voor de VN werkt. Zulke geluiden worden wel steeds duidelijker, dat Nederland met twee maten meet en medeplichtig is aan de langzame moord op een volk. Maar ze zetten nog steeds geen zoden aan de dijk.
Ik zeg niet dat ik vertrouwen heb in de huidige regering, het is maar al te duidelijk aan welke kant Balkenende en Verhagen staan, rücksichtslos achter Israel, welke misdaden die ook plegen. Maar we moeten het hebben van de meer integere stemmen als die van Martijn van Dam, PvdA, wil daar ooit enige verandering in komen. Geen vertrouwen dus, maar geen andere mogelijkheid dan te hopen dat hij stand houdt en voet aan de grond krijgt.
Maar wat moet er dan wél gebeuren ? Weggaan en dan ? Zeggen we tegen de Afghaanse bevolking dat ze het maar zelf op moeten knappen ?
Ik blijf het lastig vinden, enerzijds erken ik dat de Taliban moeilijk geheel te verslaan zijn, anderzijds is het wel heel bot om tegen de bevolking aldaar te zeggen dat ze het maar uit moeten zoeken.
Wat moet er volgens de SP dan wél gebeuren ? Ik ben benieuwd.
Zie de SP-website, hier. Niet investeren in de missie maar in de mensen.
Voordat over een paar jaar door Balkenende weer een onderzoek wordt geweigerd naar de manier waarop Nederland achter Bush aan een hopeloze en contraproductieve oorlog is ingesukkeld, stel ik voor eerst naar het oorspronkelijk mandaat te kijken. Dat is dat Nederlandse soldaten naar Afghanistan mochten worden gestuurd voor wederopbouw van het land.
Dat is niet meer houdbaar, kijk maar naar de koppen in de krant dezer dagen. Ook journalisten, zowel embedded als vrij rondreizend, overtuigen mij niet van het succes van de wederopbouw. Als Nederland overweegt de missie te verlengen zal toch eerst dat mandaat moeten worden herformuleerd.
Ik heb er geen verstand van. Maar afgaande op wat ik zie, eerst in Irak, nu in Afghanistan, straks in Iran, veroorzaakt de militaire aanwezigheid op deze manier vooral een meer en beter georganiseerd verzet, gesteund door cellen uit andere landen. Met alle risico’s voor het leven van de burgerbevolking en militairen. Irak kun je nog steeds moeilijk een stabiel land noemen.
Als de geschiedenis nou keer op keer leert dat deze strategie maakt dat het conflict zichzelf creëert en daarna niet meer te beteugelen is, hoe kan het dan dat toch telkens dezelfde reflex wordt gevolgd?
Nogmaals, ik heb er geen verstand van. Maar mijn gevoel zegt me dat het beter is te investeren in economische vooruitgang en onderwijs, dan soldaten te sturen. Met het enorme bedrag dat daarmee is gemoeid kan zo’n land een geweldige injectie krijgen.
Los daarvan verbaast en verontrust het mij dat de Nederlandse overheid kennelijk al zover voor de internationale troepen uitloopt en de andere landen niet erg happig zijn, mee te doen. Is dat omdat ook zij zien dat dit niet erg veel zoden aan de dijk heeft gezet tot nu toe?
Als ik het SP-standpunt lees, “investeer in mensen” kort samengevat, dan ligt daarin impliciet steun voor deze missie verweven.
Immers, zolang de Taliban aan de touwtjes trekt valt er niets voor de mensen te doen. De Talban grendelde het land af voor de buiten wereld en zal dat wéér doen als ze de kans wordt geboden.
Dus investeren in mensen zónder een krijgsmacht aldaar te hebben is toch een utopie ?
Er kan toch pas sprake zijn van investeren in mensen als de Taliban verdreven zijn. En hoe zijn die verdreven ?
Juist ja, door een internationale troepenmacht. (waar de SP destijds al op tegen was)
De keuze die de SP maakt is in mijn ogen geen consequente. Wil je de bevolking helpen, dan zul je gelijktijdi de Taliban weg moeten houden.
Je weet het antwoord al, Henk, want de argumenten zijn al gegeven. Ik hoef ze niet te herhalen.
Zag laatst bij 1 vandaag geloof ik, een project van organisatie daar die daar bezig waren en successvol bezig waren, zich ver van de militairen weghielden en geen last hadden van de Taliban. Dus de mogelijkheden tot opbouw zijn er zeker.
Dat zo veel geld wordt uitgegeven is van de zotten, het gaat wel over gemeenschapsgeld, dat is het oneerlijk en incorrect dat de gegeven cijfers van de regering zoveel afwijken van de werkelijkheid.
Ach Henk, Kees, we gaan toch ook niet naar Birma en Zimbabwe, de bevolking daar laten we toch ook gewoon stikken? En in Darfur doen we per saldo toch ook geen steek? Lees hoe het gesteld is met de godsdienstvrijheid en de vrijheid van meningsuiting in de centraal Aziatische republieken. Dat interesseert onze regering toch helemaal niet? Het gaat “ons” helemaal niet om mensenrechten en de veiligheid van de lokale bevolking. Het gaat om een nieuwe vorm van verdeel en heerspolitiek en die zouden we niet moeten steunen. Wat het aan voordeel oplevert (economisch, politiek) en voor wie is mij nog niet geheel duidelijk, maar die oorlogen (ook Irak) zijn echt niet begonnen omdat die arme mensen het zo slecht hadden.
Beste Hendrik Jan, ik ben het helemaal met je eens (16). Birma, Zimbabwe, Darfur, je geeft het goed aan, we doen niets of erg weinig. We weten ook allebei wel waarom dat is (belangen VS).
Maar dan nog, Hendrik Jan, mag je de Aghanen niet hulp ontzeggen omdat je elders ook geen hulp biedt.
Als je zo redeneert kun je nooit ergens ingrijpen. Dan zou Hitler’s derde rijk misschien nog wel bestaan.
We moeten reëel zijn, als je wilt investeren in jet Afghaanse volk, zoals de SP stelt, dan moet je dat langs militaire weg afdwingen. De Taliban zijn toch niet vertrokken omdat wij ze dat vriendelijk gevraagd hebben ?
Als je de dagelijkse kranten berichten leest wat er in het grensgebied met Afghanistan gebeurt(talibaniseren) dan is het niet moeilijk te veronderstellen wat er gebeurt als de troepen zich terugtrekken uit Afghanistan. Hieronder enige berichten :
26 okt.Heavy fighting broke out in the scenic Swat valley in North West Frontier Province, the base of radical religious leader Maulana Fazlullah, who has been driving a fierce campaign to introduce pro-Taliban laws.
SWAT, Oct 26: Militants on Friday publicly executed four law-enforcement personnel in a village, 16km west of Mingora, the district headquarters, and exchanged heavy gunfire with security forces in a nearby sub-district.
The Shamshatu camp, just south of Peshawar, is the personal fiefdom of the notorious Afghan warlord Gulbuddin Hekmatyar. His guerrillas, the Hizb-i-Islami (“Party of Islam”), operate mainly in Afghanistan’s Kunar province,
Dargai, 23 Oct. (AKI/DAWN) – The attendance girls’christian schools in a town in Pakistan’s North West Frontier Province dropped drastically on Monday after a deadline set by local militants ended on Sunday. They had made it ‘mandatory’ for girls to wear the burqa or full veil to school.
Taliban extremists are calling for the firing of all Christians at a public high school in Sangota and demanded their replacement with Muslims. Suicide bombings are threatened.
Peshawar 21-10-07 The militants had been trying to plant a bomb at the Khawando Kor (Sisters’ Home) in Karak town, about 100 kilometres (60 miles) south of provincial capital Peshawar late Sunday, local police officer Hajit Khan said.
Als alle troepen zich uit Afghanistan terugtrekken dan ligt het “horror”scenario-talibaniseren en terugkeer Al-queda- voor de hand, Mullah Omar en Hekmatyar lopen zich al warm. Alle vrouwen terug in de burqa en weer 20.000 vluchtelingen die bij ons aan de poort kloppen.
Een nieuw bewind van Mullahs en Clerics dat terukeert naar de middeleeuwen en een hele bevolking met haar machtsmiddelen in bedwang houdt gelijk aan Iran.
De vraag is, willen wij dit ?? zie ook Ytube .
Hoi Anja,
Mijn pleidooi was niet gericht tegen humanitaire hulp, ik vind ook dat die door moet gaan. Maar ik verzet me tegen de Nederlandse hypocrisie over de boycot die is ingesteld toen Hamas de verkiezingen won en het westen met Nederland voorop heel veel ontwikkelingshulp aan de Palestijnen stopzette. Door de geweldige economische ramp die er op volgde, leven de Palestijnen nu onder de armoede grens. En dan komt Nederland met krokkodillentranen uitroepen dat we de Palestijnen zo zielig vinden. We zijn er tenslotte zelf regisseur van.
Dus: wezenlijke maatregelen zijn nodig: de fundamenten onder de bezetting uit, praten over duurzame vrede, met Hamas like it or not.
Daar ben ik het mee eens, Tineke. Maar zo kwam dat met je artikel, zeker niet met die kop, helaas niet over. Daarmee leek het alsof je elke hulp wilde laten staken. En dat is vooral koren op de molen van rechts, die vindt dat we de Palestijnen helemaal niet hoeven te ondersteunen.
dag Tineke, nog voordat Anja erover schreef las ik je stuk in de NRC en mijn gedachten erbij waren dezelfde als die van Anja. Dat zat ‘m inderdaad vooral in de kop.
Ik wil nog een ander argument aandragen, waarvan ik vind dat de Nederlandse regering, het EP, iedereen die invloed uit kan/moet oefenen op de hopeloze en letterlijk muurvast zittende situatie zich eens rekenschap zou moeten geven. Het argument dat de tot nog toe gevolgde strategie, gedragslijn, hoe je het ook wilt noemen, simpelweg niet werkt. In de discussies hier en elders hoor je mensen al decennia dezelfde stellingen betrekken en elkaar met dezelfde argumenten bestrijden. Allemaal begrijpelijk en soms zelfs waar. Maar ondanks al dat ‘gelijk hebben’ is een vrede er geen stap door dichterbij gekomen, is zelfs verder weg dan ooit. Maar de situatie wordt echt onhoudbaar en is ook levensgevaarlijk voor de hele wereld. Dan wordt het tijd de oude stellingen te verlaten, over schijnbaar onoverkomelijke weerstanden heen te stappen en een nieuwe koers te durven varen. Praten met Hamas hoort daar zonder meer bij.
De direct betrokken machthebbers zullen dat niet durven of kunnen, die hebben rekening te houden met hun achterbannen en belangen. Maar juist de Europese regeringen en het Europees Parlement kunnen dat wel en hebben de middelen ook om dat kracht bij te zetten. Er is intern zowel in Palestina als Israel steun genoeg voor te vinden.
M.i. zou daar de publieke opinie op gericht moeten zijn, zodat de druk op de eigen regeringen en dus de betrokken machthebbers toeneemt. Jij kunt daar als redacteur van een m.i. gezaghebbende krant aan bijdragen. Ik hoop van harte dat je dat wilt doen.
@ Kees (6) en Henk (10):
Zelfs in louter militair opzicht is een overwinning niet mogelijk. De Taliban worden immers steeds weer aangevuld vanuit het Pashtuni-gebied in noord-west-Pakistan. Het is ondenkbaar dat zij hun strijd zullen opgeven, zo lang buitenlandse troepen in Afghanistan aanwezig zijn.
De enige mogelijke “oplossing” is een politieke, en wel geregeld door de verschillende groeperingen in Afghanistan, met internationale garanties. Maar die is inderdaad helaas nog ver weg, zo lang we met de Bushes, Balkenendes, allerhande andere B’s en consorten zitten.
@ Clara Legêne (12):
De Balkenende-kabinetten zijn alle bijzonder blind achter de agressieve Amerikaanse buitenlandse politiek blijven aanlopen. Het zijn de braafste jongetjes en meisjes in de neo-conklas. Helaas is daarin nog geen enkele verandering te bespeuren.
Natuurlijk is een militaire “oplossing” illusoir, en zal alleen ontwikkeling in economie en onderwijs enz. uiteindelijk helpen.
Dag Clara,
Nog even over de Palestijnen: natuurlijk blijf ik over hen schrijven al ben ik geen redacteur van NRC, totdat ze een eigen land en staat hebben, maar dat zullen mijn kinderen en ik wel niet meemaken.
Misschien mag dit wel even van Anja, ik heb nog een pianoboek van …..en heb vroeger van je moeder les gehad…..Wat een gek toeval zeg….
groetjes
tineke
het artikel van bennema in de nrc vond ik teleurstellend, overtrokken en bitter. het artikel stond vol feitelijke onjuistheden. jammer.
Willem, aan die opmerkingen hebben we weinig wanneer je niet zegt wat er teleurstellend, overtrokken of feitelijk onjuist aan was – zo blijft het een oordeel zonder meer.
beste anja,
ik had gehoopt op een reactie van tineke. die eer heeft zij, via jouw log, ook anderen gedaan. in mijn geval nog niet. ma fish mushkila, maaalesh, al is het moeilijk praten. tineke weet hopelijk wel, bij nader inzien, dat haar weergave van de officiele nederlandse hulp aan de palestijnen overtrokken en feitelijk onjuist is en dus bij andere rechtstreeks betrokkenen verbazing heeft gewekt. zij weet dat er niet tientallen miljoenen aan nederlandse belastingcenten aan de gaza haven zijn besteed. zij weet dat er geen geld is gestoken in wegen en de bouw van politiekantoren. zij weet dat er geen ministeries zijn gebouwd door nederland. zij weet ook dat er geen verschillende nederlandse premiers eerste stenen van de gaza haven hebben gelegd. ik begrijp haar punt maar al te goed, want wij kennen elkaar. maar speel het dan niet over de band van een verkeerde voorstelling van nederlandse hulp. niet alleen is dat bijzaak, maar de kale feiten spreken voldoende over israelische bezetting. stick to the facts. want die zijn overtuigend genoeg.
met vele salaams en no hard feelings!
willem
Hoi Willem,
Sorry dat ik nu pas reageer, maar ik vond je reactie vandaag pas, en dus meteen in de pen geklommen!
Eerlijk gezegd begrijp ik je reactie niet goed. We weten dat er miljoenen Nederlands ontwikkelingsgeld in de nooit bestaande Gaza-haven is gaan zitten en dat minister Herfkens destijds woedend was toen de Israeli’s het terreintje platwalsten. We weten ook dat Nederland veel geld stak in allerlei Palestijnse infrastructuur zoals wegen, rioleringen, noem maar op, maar ook in politieonderwijs, behuizing en rellenbestrijdingsmiddelen. We hebben zelf gezien dat Premier Kok en zijn minister van buitenlandse zaken van Mierlo een eerste steen legden bij de Gaza-haven die nooit een haven zou worden. We hebben er nog foto’s van, de hele Nederlandse pers was erbij en keek ernaar. Gevolgd door een zelfde actie van President Chirac.
Het was allemaal goed, het was in de tijd van opbouw. Maar toen Sharon aan de macht kwam, is de situatie veranderd in een van oorlog. En in oorlog kun je geen land ontwikkelen. Kijk naar Afghanistan. Ik hoor van bekenden die werken bij de VN dat alleen nog humanitaire hulp werkt in deze oorlogssituatie. Hoe kun je land opbouwen als het duurder is om een vrachtwagenlading van Nablus naar Gaza te sturen dan van Nablus naar Australie? Dat je er twee uur over doet om van al Ram naar Jeruzalem te komen (de happy few) als je er al komt?
Sterker nog: we zijn hier in het westen op dit moment hypocriet bezig door een boycot tegen Hamas vol te houden en daarmee de hele Palestijnse bevolking uit te roken, terwijl we krokodillentranen laten omdat we zien dat 80 % van de de Palestijnen afhankelijk is geworden van voedselhulp (in de Gazastrook). En we ineens daar iets aan willen doen.
Natuurlijk, de eerste oorzaak voor de Palestijnse ellende is de bezetting. Je hebt gelijk. Laten we ophouden te discussieren over ontwikkelingeshulp en de koe bij de hoorns vatten: Israel onder druk zetten om aan de onderhandelingstafel te gaan zitten voor een duurzaam vrede en een waarlijk land voor de Palestijnen. Helaas zie ik onze politici dat niet doen, en daarover ging mijn artikel.
il al liqa’ inshallah!
Tineke, oftewel Umm Subhi
dag tineke,
leuk dat je reageerde. ik was niet oorspronkelijk van plan langs deze weg te reageren. maar je hebt in de beste krant van nederland dingen geschreven die niet kloppen. het spijt me daarom je -nogmaals- te moeten corrigeren. nederland heeft geen ”miljoenen” gestoken in de gaza haven, riolering, infrastructuur en ”noem maar op”. check your facts. ik begrijp jouw punt wel. ik begrijp heel goed dat je stelling neemt tegen hulpverlening als zodanig. zoals je weet verschillen wij daarover waarschijnlijk niet van mening. de palestijnse kwestie is er een van zelfbeschikkingsrecht. havens en hulp en humanitaire lapmiddelen zijn- op termijn- bijzaak. dit alles spreekt voor zich. maar een verkeerde weergave van die bijzaak, de nederlandse hulp, in een van sarcasme druipend artikel in de nrc, ondermijnt jouw betoog.
hartelijke groet vanuit beiroet
abu aida
Hoi Abu Aida!
Tja, aangezien we het inderdaad over de basics eens zijn,zou dit geen welisnietis correspondentie moeten zijn. Ik vind het jammer dat je de toon van mijn stuk sarcastisch noemt, ik ben ontzettend betrokken bij de Palestijnse zaak. Wat ik heb aan de kaak heb willen stellen is de hypocrisie van het westerse ontwikkelingshulp die momenteel gedoemd is te mislukken versus de laksheid van de westerse politiek die zelf juist veel ellende teweegbrengt. Nee, ik ben niet bitter, ik ben gewoon heel erg gedeprimeerd door al het leed en het vooruitzicht dat er ook ondanks deze ontwikkelingshulp niets zal veranderen.
Nogmaals over hulp en haven: destijds minister van OS Herfkens riep publiekelijk in 2001 nadat Israel de haven (nog altijd slechts in uitvoering)om zeep had geholpen, dat er daarmee 11 miljoen gulden (onderzoek, voorwerk hoe je het ook noemen mag) was vernietigd en dat dat bedrag verhaald zou worden. Zie de krantenberichten en persverklaringen uit die tijd.
Voor wat betreft de andere hulp heeft NL alleen, en in EU-verband
en via de VN, miljoenen in allerlei sectoren van de samenleving gestoken. Daarover lijkt me hoeven we niet meer te discussieren.
Wat ik met mijn artikel wilde, was hopelijk mensen bewust maken van de politieke zooi, en dat daar de wortel van de ellende ligt.
Alleen dat was mijn doel.
heel veel groeten, ook namens Abu Subhi trouwens!
tineke
Hee Willem,
Kan ik bij wijze van hudna je mijn boek de Last van Khalil toesturen??
salam
tineke