Harry van Bommel zit in Quantanamo Bay. Dus of ik wilde komen spreken bij de wake in Rotterdam, over de actie om ons leger terug te trekken uit Afghanistan. Graag.
Hier gaat het om: dit was ons beloofd: de missie zou maar twee jaar duren, er zou een strikte scheiding zijn tussen de ISAF-missie van de NAVO en de Amerikaanse vechtoperaties, de missie zou zich strikt houden aan wederopbouw.
Aan die voorwaarden is dus aan geen kant voldaan. Het werd gaandeweg duidelijk: de troepen daar werden steeds meer de gevechshandelingen ingezogen, al was het maar omdat ze met hun aanwezigheid een doelwit vormden voor de Taliban, die alles in buitenlandse uniformen als de vijand ziet. En er was dus ook steeds meer ‘ondersteuning uit de lucht’ nodig om enige veiligheid voor de eigen troepen te garanderen. Zo gaat dat: je gaat erheen als veiligheid voor de bevolking, je eindigt ermee dat je voornamelijk bezig bent met je eigen veiligheid, en niet meer kan zorgen voor die van de mensen voor wie je kwam. Van werkelijke opbouw kwam heel erg weinig. Dat uit zich ook in het geld dat er heen gaat: 1,2 miljard, een veelvoud van wat er begroot was, waarvan maar een miniem deel werkelijk aan de bevolking ten goede is gekomen. Wat ons door de Volkskrant, niet door onze minister, werd verteld. Ook is onze minister niet scheutig met informatie over de slachtoffers. Het is zeer waarschijnlijk dat er ook burgerslachtoffers zijn gevallen door de acties van de Nederlanders. Associated Press zegt dat er meer burgers zijn gedood door NAVO en de VS dan door de Taliban.
De conclusie van Harry van Bommel: de strijd tegen de Taliban is militair niet te winnen. Het is beter met het gematigde deel van de Taliban te onderhandelen, zoals ook premier Karzai al heeft gesuggereerd. Meer buitenlands geweld zal ook het gematigde deel van de Taliban alleen maar laten radicaliseren.
Verder: hebben de Taliban Pakistan als uitvalsbasis. Terwijl dat land door de VS met wapens en geld wordt gesteund.
Verder: bestaan de wederopbouwactiviteiten voornamelijk uit reparatie van wat in het geweld kapot is gemaakt. De werkelijke humanitaire hulporganisaties klagen over de militarisering van hun werk, hun werk wordt er alleen maar moeilijker en gevaarlijker door.
Ik ben geen deskundige als het gaat om Afghanistan. Als de meeste andere burgers moet ik het hebben van de berichten uit de kranten. Die zijn vaak tegenstrijdig. Ik lees tegelijkertijd dat de situatie alleen maar onveiliger is geworden voor de gewone bevolking, dat veel kinderen niet meer naar school gaan, maar ook dat een deel van de bevolking wil dat er buitenlandse troepen blijven, omdat ze bang zijn wat er met hen gebeurt als die vertrekken. Met de aanwezigheid van de Nederlandse troepen is er dus niet zozeer een probleem opgelost, maar een probleem geschapen: een deel van de Afghanen is afhankelijk geworden van de bescherming van de troepen, en vreest wat er met hen staat te gebeuren wanneer die weg zouden gaan. Vooral omdat zij door de Taliban gezien worden als collaborateurs met het Westen, met een bezettingsleger. Het Srebrenica scenario doemt weer op. Het lastige is: we weten niet meer of we wel goed voorgelicht worden. Het ziet er naar uit dat het kabinet zijn eigen koers vaart, en – opnieuw, zie Irak – ons niet van de feiten voorziet en ons niet mee laat beslissen.
Ik sprak tijdens de wake met meerdere Afghanen, Hanan Fazli onder andere. Een paar zeiden ook: weggaan zonder achterom te kijken, dat kan niet. Je kunt de mensen die je eerst afhankelijk hebt gemaakt niet meer zomaar in de steek laten. Maar ook is duidelijk dat alleen maar opvoeren van de gevechten niet gaat helpen, en veel slachtoffers gaat kosten onder de bevolking die tussen de kampen terecht zal komen.
De acties door het land waren georganiseerd door de Coalitie Stop de Oorlog, waaronder GroenLinks en de SP. Tijdens de Wake, bij het verzetsmonument in Rotterdam, sprak ook een dichter voor de vrede, Manuel Kneepkens. The educators maakten muziek: een prachtige Arabisch gezongen versie van de Concerto de Aranjuez, over Beiroet.
Sima Fazli sprak deze tekst uit:
Een zeer verscheurd land Afghanistan heeft nog steeds zijn hoop op wederopbouw niet opgegeven.
Afghanistan: een arena van internationale conspiratie en samenzweringen hoopt op wederopbouw.
Een land dat zijn beste mensen heeft verloren hoopt nog steeds op wederopbouw.
Ieder moment als een vreemde macht Afghanistan binnenkwam zeiden ze: we gaan het land opnieuw opbouwen. Maar er kwam nooit wat van terecht.
Oorlog en nog eens oorlog is aan de orde van de dag, al bijna dertig jaar. Niemand weet wanneer hieraan een einde zal komen.
Miljoenen mensen lijden honger, want er wordt niks meer geproduceerd.
Buitenlandse hulp wordt tussen corrupte ambtenaren verdeeld.
De bevolking van Afghanistan schreeuwt om hulp. Niemand die naar ze luistert.
Wat willen ze dan?
Geen stukje brood voor een paar dagen en dan geen eten meer, maar ze willen opgeleid worden. Ze willen investeringen in hun infrastructuur, ze willen af van de warlords. Ze willen dat hun traditie gerespecteerd wordt, ze willen niet nog meer wapens.
Ze willen vrede en geen oorlog.
Ze willen dialoog en geen oorlog.
Ze willen dat hun kinderen ook naar school gaan en iets gaan leren.
Denk aan vrouwen en meisjes die alleenstaand zijn, hoe zij zich moeten redden, help deze mensen, ze hebben niemand meer.
Stop de oorlog, begin met wederopbouw.
ik ben benieuwd waar Harry mee thuis komt, en hoe de Amerikanen tegen het getalibaniseerde grensgebied aan kijken, maar zolang dat autonome gebied niet onder controle is van de Pakistanen dan wordt de Taliban een steeds grotere bedrijging voor onze troepen in Uruzgan.
Hier nog wat berichten uit de pers:
26 okt.Heavy fighting broke out in the scenic Swat valley in North West Frontier Province, the base of radical religious leader Maulana Fazlullah, who has been driving a fierce campaign to introduce pro-Taliban laws.
SWAT, Oct 26: Militants on Friday publicly executed four law-enforcement personnel in a village, 16km west of Mingora, the district headquarters, and exchanged heavy gunfire with security forces in a nearby sub-district.
The Shamshatu camp, just south of Peshawar, is the personal fiefdom of the notorious Afghan warlord Gulbuddin Hekmatyar. His guerrillas, the Hizb-i-Islami (“Party of Islam”), operate mainly in Afghanistan’s Kunar province,
Dargai, 23 Oct. (AKI/DAWN) – The attendance girls’christian schools in a town in Pakistan’s North West Frontier Province dropped drastically on Monday after a deadline set by local militants ended on Sunday. They had made it ‘mandatory’ for girls to wear the burqa or full veil to school.
Taliban extremists are calling for the firing of all Christians at a public high school in Sangota and demanded their replacement with Muslims. Suicide bombings are threatened.
Peshawar 21-10-07 The militants had been trying to plant a bomb at the Khawando Kor (Sisters’ Home) in Karak town, about 100 kilometres (60 miles) south of provincial capital Peshawar late Sunday, local police officer Hajit Khan said.
En hier mijn visie op Uruzgan :
De realiteit in Afghanistan is dat een groot deel van de bevolking met argwaan kijkt naar onze bedoelingen, en vwb. de fundamentalisten(taliban) moeten we gewoon vertrekken, zij dulden geen infidels in hun gebied.De gematigde Taliban, bestaat die wel?, is dat niet een Nederlands uitvinding? omdat wij dat graag zo zien. Volgens Erdogan bestaat het woord “gmatigd “in Islam niet.
Mede gezien de problematiek in het grensgebied, wat in grote mate autonoom is, de geringe invloed van de Pakistaanse regering en verspreiding van talibanisme wordt de militaire klus in Afghanistan steeds zwaarder.
Er gaan ongetwijveld meer doden vallen en het aantal aanslagen zal alleen maar toenemen.
Niet alleen woensdag gehaktdag maar de hele week, maand, jaar.
Als de VS en Pakistan de handen niet ineen slaan mbt het onder controle brengen van het grensgebied, dan wordt ook voor Nederland een uitzichtloze zaak.
Confession van een mislukte zelfmoordenaar: It is Allah’s satisfaction that is important to me no matter where I live. But as we live in this part of the world, the way to reach Allah for me is through fighting the enemy. It is the jihad, the sacrificing that is important.
En daarom moet de komende 2 jaar De Nederlandse inzet geleidelijk veranderen van Opbouw/vechten naar opbouw en het snel versterken van de Afghaanse politie, maw een majeure omslag naar het trainen en materieel ondersteunen van Afghaanse politie en leger.
Het zal een zware klus worden, maar de troepen nu terugtrekken is geen optie.
Ben het helemaal eens met de conclusie en met de redenen die worden genoemd voor terugtrekking uit de ISAF missie. De belangrijkste reden waarom we daar zijn blijft evenwel onduidelijk. Zijn we echt in Afghanistan met het doel om de bevolking te helpen en werden we tegen alle bedoelingen in “de gevechtshandelingen ingezogen”? Of was het vanaf het begin de bedoeling dat we aan een gevechtsmissie zouden deelnemen (waar diverse feiten op wijzen), om de VS te helpen het neo-conservatieve ideaal van “global dominance” te realiseren.
Alle reden om eens na te gaan hoe de Afghaanse vrouwen hierover denken. Zij zouden immers het meest van de nieuwe vrijheid zouden gaan profiteren, zoals Bush en Blair aan het begin van de oorlog beweerden. En ook gezien hun grondige afkeer van de Talibaan zouden zij hun “bevrijders” nog steeds van harte moeten steunen. Wie echter de site van Malalai Joya, gekozen lid van het Afghaanse parlement, of de sites van Afghaanse vrouwenorganisaties, zoals de “Revolutionary Association of the Women of Afghanistan” en “The Afghan Women’s Mission” bezoekt, krijgt een kompleet ander beeld (www.malalaijoya.com; http://www.rawa.org; http://afghanwomensmission.org/index.php).
Enkele citaten die boekdelen spreken (vertaling vanuit het engels): “Vijf jaar geleden, vielen America en zijn bondgenoten Afghanistan aan om “mensenrechten”, “democratie” en “vrijheid te brengen” in ons door oorlog verscheurde land. Het Talibaan regiem viel en Hamid Karzai’s marionetten regering, met de welbekende criminelen van de Noordelijke Alliantie, …….. , nam de zaak over in naam van een nep democratie (RAWA communiqué on Universal Human Rights Day, Dec.10, 2006).
Mayank Shekhar (http://www.rawa.org/midday.htm) zegt over de Noordelijke Alliantie: “In de wereld zijn er velen die geloven dat de Talibaan de enige fundamentalisten zijn, wat niet waar is. Er zijn meer ‘jihadis’ en deze zijn in het verleden allemaal gesteund door buitenlandse regeringen. In Afghanistan ondervinden ze lokaal geen ondersteuning”.
“Voor wat betreft de Noordelijke Alliantie, je moet teruggaan in de geschiedenis om te zien wat ze hebben gedaan. Aan het feit dat de Talibaan scholen sloot is ruimschoots aandacht besteed, maar het was de Noordelijke Alliantie die de scholen vernielde. Zij waren de eersten die zuur gooiden naar vrouwen zonder boerka”.
Volgens het boven geciteerde RAWA communiqué “offert de regering van de VS onze mensen voor zijn politieke en economische belangen door een regering te vestigen van verraders, criminelen en drug-lords. ……. Een Amerikaanse militaire aanwezigheid in Afghanistan heeft geen voordelen voor onze mensen”.
Tijdens een recent bezoek aan Duitsland, antwoordde Malalai Joya op een vraag of de VS zich moeten terugtrekken uit Afghanistan: “Ja, zo spoedig mogelijk. We willen bevrijding, geen bezetting. De enige hoop is dat andere landen met troepen in Afghanistan de VS zullen dwingen de criminelen niet langer de hand boven het hoofd te houden. De ervaring van de laatste zes jaren laat zien dat de VS zijn politiek niet wil veranderen, dus te VS moeten gaan”.
In feite doen VS en NAVO nu dus hetzelfde als wat de Russen van 1979 tot 1989 deden: Met behulp van de Noordelijke Alliantie het land tot een gehoorzame vazalstaat trachten om te vormen. Waarom doen ze dat? Het zou goed zijn geweest als Greenspan na zijn ontboezeming over de reden voor de invasie van Irak ook tegelijkertijd gezegd had wat iedereen eigenlijk al wist met betrekking tot Afghanistan, namelijk dat het hier ook gaat om olie, en wel om de oliepijpleiding die de olietoevoer vanuit de gebieden rond de Kaspische zee moet veiligstellen. (Voor feitelijke informatie hierover, zie bijv.: http://www.alternet.org/story/63632/).
Met de huidige missie lijken we dus de neo-conservatieve agenda van “global dominance” door de VS te steunen en daarbij het belang van de Afghaanse bevolking totaal uit het oog te verliezen. Geen wonder dat vele Afghanen zich verzetten tegen een project dat veel weg heeft van een kolonisatie. Afstand nemen dus, maar wel onderhandelingen steunen, de bevolking helpen en uiteindelijk ook zelf laten beslissen over hun toekomst.
Al bij de start van de missie was het duidelijk dat we in deze situatie terecht zouden komen. Als we ons alleen met wederopbouw hadden moeten bezig houden, dan hadden we bouwvakkers en boeren met hamers en sikkels gestuurd. De boodschap uit den Haag was echter met allemaal mitsen en maaren omgeven, met als gevolg dat we het nu niet meer weten.
Terugtrekken kun je nu niet meer maken lijkt me. Zoals gebruikelijk bij elk krachtenspel zullen ze hun energie moeten steken in het overtuigen van het gematigde deel van de bevolking. Een kwestie van lange adem dus. En laat die andere zogenaamde NAVO partners ook maar eens wat doen.
Laatste nieuws van Harry over Uruzgan, hier.
Harry zegt: Australische planningsofficieren voorzagen de verschrikkingen van de slag en weigerden hun militairen ter beschikking te stellen.
Ik ben toch wel benieuwd hoe Harry deze uitspraak hard kan maken?.
Dan nog even dit bericht vadaag uit de Pers:
Gepubliceerd: vandaag 10:34
Update: vandaag 10:52
Pakistaanse veiligheidstroepen en volgelingen van de radicale moslimleider Maulana Fazlullah hebben maandagochtend een bestand gesloten, na enkele dagen van felle gevechten waarin minstens 84 mensen werden gedood.
Donderdag 26-10-07 liet Fazlullah onderstaand bericht verspreiden
A spokesman for pro-Taliban cleric Maulana Fazlullah warned that there would be no peace in Swat until enforcement of Islamic rule.
De omstandigheden waar de Nederlander militairen mee geconfronteerd worden zijn nagenoeg gelijk aan die in het grensdgebied met Pakistan en blijkens bovenstaand bericht is het Pakistaanse leger niet bij machte geweest om getalibaniseerde Mullah Fazlullah zonder bloed vergieten op andere gedachten te brengen.
Of deze actie van het Pakistaanse leger succesvol is geweest zal de toekomst moeten leren, blijkbaar had praten geen zin meer anders had dit niet plaatsgevonden.
Een alternatieve gedachte zou kunnen zijn om het Pakistaanse leger in te huren om de geweldscomponent over te nemen van Nederland zodat wij ons bezig kunnen houden met de opbouw.
Als de politiek zich met geweldinstrukties gaat bezig houden, dan kunnen we beter direct de troepen terug halen naar Nederland, want dat speelt de Taliban direct in de kaart.
Een ieder weet dat burgerslachtoffers vermeden moeten worden, maar het belang van een lokaal strategisch concept kan niet vanuit den Haag aangestuurd worden.