Veel nakwaak over de lopende kwesties in de dikke weekeindkranten. Elk dagblad heeft nu een eigen psychiater die een variant afgeeft op de analyse van Jean-Paul Selten over wat er allemaal aan de hand is met de Marokkaanse jongens die niet willen deugen. Het lijkt mij vooral belangrijk dat er oog komt voor omgevingsfactoren, en voor psychische stoornissen, en dat er verder over nagedacht wordt hoe je daar mee om moet gaan, en daar heeft Selten een hele goede aanzet voor gegeven.
En ik hoop niet dat dit verzandt in gekibbel tussen psychiaters wie van hen de enige juiste visie heeft, want daar lijkt het soms een beetje op. En belangrijk is het ook om niet iedereen en alles onder één gemakkelijke noemer te willen vangen. Natuurlijk zijn ouders verantwoordelijk voor de opvoeding die ze hun zoons hebben meegegeven. Maar sommige ouders redden het niet en hebben meer hulp nodig dan straf. Natuurlijk is er ook verschil tussen de harde kern waar alle hulpverleners, politie en justitie al hun tanden op stuk gebeten hebben, en jonge meelopers waar nog van alles mee te doen is. Dus hoeven we ook niet te gaan kibbelen over opsluiten versus behandelen dan wel beide, omdat we zorgvuldig moeten kijken naar over welke jongens we het hebben en niet hoeven te denken dat er een patentrecept is voor allemaal tegelijk. Zeker is er ook meer te vertellen over de sekseverschillen, waarom het vooral jongens en jonge mannen zijn die zoveel overlast bezorgen. Selten heeft het er over dat de mannen meer aan statusverlies lijden dan de vrouwen. Iemand anders zegt dat het er ook aan kan liggen dat meisjes met problemen die meer naar binnen richten en jongens met problemen hun agressie meer op de omgeving richten dan op zichzelf. Ook daar zit wat in. Laten we vooral de verschillende visies opvatten als werkhypotheses en die meenemen in het werk dat gedaan moet worden, laten we kijken wat er werkt. En laten we vooral mensen als Marcouch ondersteunen die voortdurend moet laveren tussen twee vuren, de kritiek van de autochtone toeschouwers als hij ’te soft’ zou zijn, de kritiek van zijn eigen achterban als hij ’te hard’ op zou willen treden. Laten we er dus vooral voor zorgen dat dit geen gekibbel wordt over de hoofden van de direkt betrokkenen heen.
Trots en identiteit zijn ook nog steeds kernwoorden in de discussies. En artikelen over de politieke situatie: wat moeten we aan met politici die geen politici willen zijn maar aanvoerders van ‘bewegingen’ ? Hebben hun kiezers die hun populistische leiders zo fantastisch vinden, omdat die Den Haag met al die ‘zakkenvullers’ wel eens even een poepie zullen laten ruiken wel door dat ze zelf voornamelijk buiten spel worden gezet? Ze mogen stemmen en zich verder nergens mee bemoeien. Oom Wilders en tante Verdonk zullen wel beslissen wat goed voor ze is, ze hoeven alleen maar even te stemmen.
Vragen: wat er overblijft van een democratie wanneer burgers alleen maar opgevat worden als kiezers en niet meer als participanten in het politieke proces. Heeft iemand het al door, dat een partij zonder leden ook inhoudt dat er geen afdelingen zullen zijn, en geen participatie in de lokale politiek, en dat Verdonk en Wilders, eenmaal gekozen, nog veel meer maar hun gang kunnen gaan dan de Haagse politici die door de Wilders en Verdonkstemmers nu zo worden verguisd?
Nog een probleem. Van Thijn, die afscheid neemt van de politiek na een lange loopbaan, waarschuwt dat het steeds moeilijker gaat worden om nog een coalitie te vormen die kan regeren, als het zo doorgaat. Nu zijn we waarschijnlijk nog jaren verwijderd van nieuwe verkiezingen. Maar stel, dat de huidige peilingen waar zouden worden. “We moeten goed nadenken over de volgende regering”, zegt hij. “De VVD valt uit elkaar, de PvdA kan maar moeilijk het hoofd boven water houden met de hete adem van de SP in de nek. Nog even en een coalitie tussen PvdA, CDA en VVD is niet eens meer mogelijk.”
Zo staan de zaken nu: bij nieuwe verkiezingen zou de huidige coalitie al geen meerderheid meer krijgen. De linkse partijen bij elkaar ook niet. Een coalitie op rechts, met elkaar bestrijdende ‘bewegingen’ en grote ego’s die elkaar het licht in de ogen niet gunnen, die als politici geen enkel idee hebben over de uitvoerbaarheid van hun gemakzuchtige slogans, en die lak hebben aan de burgers die wel op hen moeten stemmen? Je moet er toch niet aan denken. Van Thijn herinnert ons aan de Duitse Weimar-republiek, een democratie die zichzelf opblies omdat de kiezers op de vleugels stemden en er geen midden meer was om een coalitie mee te vormen. “Ik ben er al jaren bang voor geweest en ik had het veertig jaar mis”, zegt van Thijn. Maar gaat hij nu toch nog gelijk krijgen?
Er gaan nog veel bijlagen mee de trein in naar Vlaardingen, want ik heb de kranten nog lang niet uit. In Vlaardingen spreek ik vanmiddag op een grote manifestatie ter ondersteuning van de Palestijnen, die ook wordt ondersteund door de SP. De Gazaanse arts Al Satari, van de Wafa kliniek in Rafah, krijgt geen toestemming om Gaza te verlaten. Ze zullen het daarom met mij moeten doen, om iets te vertellen over de medische nood in Gaza.
Aanhakend aan de uitspraken van Van Thijn wil ik nog wijzen op de grote hoeveelheid rancune.
Nu het midden zonder consultatie heeft beslist over het EU-verdrag, is er meer turf op de veenbrand gestort. De missie in Afghanistan dreigt tegen beloften in te worden voort gezet.
Het is de minachting van de politiek voor het stemvee dat lui als Wilders en Verdonk ruimte geeft.
Als een regering bang is voor de kiezer dan volgt onverbiddelijk de vraag naar de legitimiteit. Als de kiezer chaos wil is dat dan ook democratie? Mag het electoraat een catastrofiele neiging en het verlangen naar een “zuiverende” kladderadatsch via de stembus tot uiting brengen? Desneen, dan volgt direct de vraag naar de kwaliteit van de democratie.
Ik ben voor verwerving van het actief stemrecht. Laat iedere burger, die wil stemmen, een cursus staatsinrichting volgen. Bekroond (wat is de Kroon?) met een staatsexamen.
Natuurlijk zijn ouders verantwoordelijk voor de opvoeding die ze hun zoons hebben meegegeven. Maar sommige ouders redden het niet en hebben meer hulp nodig dan straf.
Op 19 oktober reageerde ik vrij laat op datzelfde onderwerp, bij een ander topic dat toen allang over de rand van de website was gevallen. Ik ben zo brutaal de reactie hier nog eens te plaatsen, omdat ik erg graag wil weten of mensen mijn mening delen.
Vanochtend las ik in de krant dat een meerderheid van de Tweede Kamer voor het plan is, ouders van vervelende kinderen die nalaten hun kroost in de hand te houden, voor straf te korten op de kinderbijslag. Dergelijke geluiden hoor je steeds meer. Ik ben er heel erg tegen en wil dat graag toelichten.
Om te beginnen, maar dat is niet mijn belangrijkste bezwaar, kan ik werkelijk niet zien hoe je ouders en kinderen kunt helpen problemen te lijf te gaan door hun problemen nog te vergroten. Met een dergelijke maatregel tref je een heel gezin, niet alleen het vervelende kind in kwestie.
Verder, maar ook dat is niet mijn belangrijkste bezwaar, heeft m.i. een financiële strafmaatregel alleen zin in het uiterste geval. Namelijk als je als overheid alles al hebt geprobeerd, al dan niet in samenwerking met de ouders. En daar zit ‘m voor mij de kneep: zolang de jeugdzorg wachtlijsten heeft en ouders die hulp zoeken die hulp niet (tijdig) krijgen, hebben financiële straffen in mijn beleving iets oneerlijks. In feite geef je daarmee als overheid openlijk toe dat je het ook niet meer weet en geen alternatief te bieden hebt. We hebben het hier hoe dan ook over kinderen, niet over volwassenen die onder het gewone strafrecht vallen. Mijn zorg is dat daardoor de prikkel om als overheid (en school en jongerenwerk) beter je best te doen, vermindert. In feite geef je het signaal af dat je je handen ervan aftrekt. En je geeft het signaal dat je steeds minder bereid bent, naar de achtergronden van probleemgedrag te kijken. En je suggereert dat met ferme repressiemaatregelen ‘het probleem’ opgelost zal zijn. De roep “KEIHARD AANPAKKEN!” begint steeds luider te klinken.
Daarnaast, maar dat is nog steeds niet mijn belangrijkste bezwaar, kan ik me niet meer aan de indruk onttrekken dat deze maatregel in de eerste plaats een stoer ritaverdonkerig antwoord wil zijn op kliergedrag van met name kinderen van allochtone afkomst. De discussie duikt namelijk telkens op als er door die groepjes rotjochies heisa ontstaat. Daardoor ontstaat in de beleving van ‘het grote publiek’ keer op keer de koppeling allochtone kinderen = problemen, allochtone ouders = slechte opvoeders, allochtoon = niets dan ellende. Het antwoord daarop is niet (laat ik de critici voor zijn) dat je dan maar ontkent dat er allochtone kinderen zijn die voor problemen zorgen of ontkent dat er allochtone ouders zijn die er een potje van maken. Die zijn er wel degelijk, en niet alleen in de grote steden. Ook bij ons in de provincie. Maar wat nu impliciet gebeurt, keer op keer, is dat deze beelden worden veralgemeniseerd en steeds sterker gaan gelden voor de hele groep. En wat schiet een samenleving daar nou mee op. Wat schieten die kinderen, zowel de braven als de klieren, zelf daarmee op.
Toch vind ook ik dat in specifieke gevallen, naast bijvoorbeeld het vergoeden van schade of het toekennen van smartengeld, een geldboete voor ongewenst en strafbaar gedrag een doeltreffende maatregel kan zijn. Met de nadruk op ‘kan’. Maar nu kom ik (he he) bij mijn belangrijkste bezwaar: het inhouden van kinderbijslag daarvoor gebruiken (misbruiken) is het stomste en onnadenkendste wat je kunt doen als overheid.
Kinderbijslag heeft een vastgesteld doel. Het is bedoeld als gezinsondersteuning en een economisch instrument dat je bijvoorbeeld kunt inzetten als prikkel om de gewenste en noodzakelijke bevolkingsgroei te realiseren. Door van kinderbijslag een instrument te maken waarmee je ongewenst gedrag kunt bestraffen, maak je er dus in wezen een beloning van voor gewenst sociaal en van bovenaf opgelegd gedrag. Je gaat dan met de kinderbijslag totaal andere processen sturen dan waarvoor’ie bedoeld is. Dat is bestuurlijk onbehoorlijk en ook dom. Bovendien: hoe toets je dit en wie toetst het en hoe valt dit achteraf ordentelijk te controleren? Dit geldt overigens voor elke vorm van subsidie of uitkering. In onze gemeenteraad is voorgesteld sportverenigingen die zich niet aan de algemene plaatselijke verordeningen houden of (dan wordt het helemaal discutabel) een gebrek aan ‘normen en waarden’ vertonen, te korten op hun subsidie. Maar daar is die subsidie helemaal niet voor bedoeld, dus daar moet je afblijven, heb ik geprobeerd te protesteren.
Er zijn alternatieve mogelijkheden genoeg om sportclubs een boete op te leggen. Doe dat dan gewoon. In de APV’s is allang vastgelegd dat je ook als je kind bent niet mag vernielen of op andere wijze de openbare orde mag verstoren. Laat optreden daartegen dan langs de gebruikelijke weg van de ordehandhaving en in de ergste gevallen langs de jeugdrechter lopen. Dat kun je toetsen en dat is zichtbaar voor mensen die het achteraf willen controleren. Daar is bovendien een pakket aan diensten en een heel zorgnetwerk aan gekoppeld, dus dan is het niet alleen straffen, maar zo nodig ook begeleiden, ondersteunen en vooral: signaleren.
Maar blijf af van het beleidsinstrument kinderbijslag of subsidie.
Vandaag sprak Arthur Docters van Leeuwen (of all people!) in het TV-programma “Buitenhof” enkele behartenswaardige woorden over het gevaar van populisten (al meende hij, naast Wilders en Verdonk, ook de SP in dit verband te moeten noemen): als mensen pretenderen “het hele volk” te vertegenwoordigen én geen interne partijdemocratie kennen, zijn ze een gevaar voor werkelijk democratische verhoudingen en participerende burgers.
Die ‘nakwaak’ is gewoon vrijheid van meningsuiting. Binnen uw partij kennelijk een fenomeen waar u niet zo goed raad mee weet.
Zo is dat John, dat is gewoon vrijheid van meningsuiting, en ook de term nakwaak, die ik overigens niet eens ongunstig bedoel valt daaronder. Binnen mijn partij weten we daar uitstekend raad mee. Ik zou het met mijn uitgesproken meningen daar anders toch geen week hebben uitgehouden. Dus mag ik even van mijn vrijheid van meningsuiting gebruik maken om te zeggen dat jij uit je nekharen lult.
Beste Clara, afgezien van de vraag of de kinderbijslag inderdaad is bedoeld om de bevolkingsaanwas te stimuleren (daar weet ik te weinig van af) ben ik het geheel met je eens. Die subsidie is niet bedoeld om te straffen of te belonen. Iedereen heeft er recht op. Ik begrijp wel waarom men naar dit middel grijpt, i.p.v. beboeten. Bij de mensen in kwestie is vermoedelijk niet veel te halen, waardoor het invorderen van boetes of onmogelijk is, of meer kost dan het oplevert. Korten is dan de makkelijkste weg. Maar inderdaad, onethisch, onproductief en met een averechtse werking. Met versterking van de jeugdzorg en die gezinnen onder een bepaalde vorm van toezicht stellen bereik je denk ik meer.
Zou zeggen afblijven van de kinderbijslag en bezuinig op de vele hulpverleners die langs elkaar heen bij zo’n gezin binnen lopen. En zorg voor 1 of uiterlijk 2 goed met elkaar communicerende hulpverleners die zo’n gezin echt kunnen helpen!
Kan me er ook niet zo goed een voorstelling van maken..
Stel je hebt 3 jongens waarvan er twee het verkeerde pad op zijn gegaan en met 1 gaat het goed. Houd je dan de hele kinderbijslag in of krijgen de ouders maar voor 1 kind kinderbijslag? Als de kinderbijslag binnen komt krijgt het ene kind nieuwe kleren en de andere twee niet, dus die moeten dan maar voelen, oh nee.. het is de schuld van de ouders.. 1 kind wel op gevoed en de andere twee niet…Sorry maar vindt dit echt een olossing van niks!
@ Clara (2):
In feite bestaan al voldoende mogelijkheden om in het uiterste geval Kinderbijslag niet rechtstreeks aan de ouders/opvoeders/verzorgers te betalen. Een kind kan door de rechter onder toezicht wordt gesteld, eventueel met uithuisplaatsing. Dan heeft de benoemde gezinsvoogd de mogelijkheid de bestemming van KB in concreto te bepalen.
Ik ben het met je eens, dat een “strafkorting” voor de ouders niet alleen zinloos is, maar zelfs schadelijk. Dat levert alleen maar meer problemen op. Ook ben ik het eens met jouw constatering van stigmatisering (allochtoon = probleemgedrag).
Het is van groot belang en probleemoplossend om voor de kinderen in kwestie juist zo veel mogelijk reële perspectieven en mogelijkheden te bieden. Dát is het werkelijke grote tekort. Nog steeds heeft de meerderheid van het -simpel gezegd- autochtone, witte deel van de Nederlanders te weinig inlevingsvermogen en inzicht in belangrijke apsecten van het leven, de achtergrond, de ervaringen van het andere deel. De berichten over de zeer sterke uitval van allochtone jongeren in de PABO-opleidingen spreken helaas boekdelen.
Mensen, er wordt helemaal geen kinderbijslag afgepakt, het wordt alleen niet meer uitbetaald aan de moeder maar aan een gezinsvoogd, hoe dat precies in zn. werk gaat zou ik ook niet weten maar (van wat ik heb gehoord) krijgt zo’n voogd het geld in beheer en moet het dan op een verantwoorde manier investeren in het gezin.
Neem niet weg dat Amal wel een punt heeft, als 2 jongens hun best doen en 2 anderen er een zootje van maken, hoe pas je dat dan in.
Aan de andere kant sprak ik laatst een Marokkaanse moeder met 2 kinderen op het HBO (jaja) die vond het een heel goed plan.
Je moet even bedenken wat het betekent als een gezinsvoogd opeens over jouw portemonnee gaat, Carla. Slecht idee. Ik kom er nog op terug.
Leuk taalgebruik Evert..
Altijd leuk als weer iemand de kiezers van Verdonk en/of Wilders als ‘stemvee’ begint te bestempelen.
Anyway, je bent nogal bang voor het electoraat wanneer deze voor een andere partij dan de jouwe kiest. Ik begin bij jou wel af te vragen hoe democratisch je bent.. Door een cursus Staatsinrichting dacht je de potentiele Wilders/Verdonk stemmers de wind uit de zeilen te nemen. Alsof dit ‘stemvee’ te dom is om te slagen.. Fijne denkwijze joh! Je bent een echte democraat!
Olav zegt: “De berichten over de zeer sterke uitval van allochtone jongeren in de PABO-opleidingen spreken helaas boekdelen.”
Ik heb vandaag de moeite genomen het onderzoeksrapport zelf te lezen. Grotendeels, want het is een lijvig ding van 90 bladzijden. Omdat ik wilde weten wat hier nou echt aan de hand is, want in het voortgezet onderwijs hebben we leerlingen die deze studie ook overwegen.
Ja, het is waar dat vele allochtone leerlingen voortijdig afhaken. Deels in dezelfde mate en om dezelfde reden als hun autochtone studiegenoten: verkeerde studiekeuze. Idem voor het gaan volgen van een universitaire studie of het vinden van een baan. Idem voor het imago en de status van het gekozen beroep. Maar daarna volgt er een trits van gedegen onderzochte andere verklaringen die exclusief voor allochtone studenten gelden.
Na een uurtje lezen werd mijn voornaamste gedachte dat de kop in de kranten beter had kunnen luiden: pabo’s laten allochtone studenten massaal uitvallen. Ik werd er moedeloos van. Aantoonbaar tekortschietende studiekeuze- en studiebegeleiding, een klimaat binnen de pabo’s waarin de minderheid van allochtone studenten zich ondanks hun goede moed buitengesloten voelt, een enorm probleem met het vinden van stagescholen die allochtone studenten als stagiair willen hebben. En natuurlijk ook in vele gevallen een te grote kennisachterstand, op sommige gebieden weer te vergelijken met de autochtone studenten, op specifieke terreinen niet.
Ik ben een praktisch mens. We lopen tegen grote lerarentekorten aan en die tekorten worden vooralsnog alleen maar groter. Elke student die de pabo echt wil doen, echt voor de klas wil, moet in de gelegenheid worden gesteld die studie te doen en daarbij een plezierige en productieve studietijd te hebben. De pabo’s en de decanen in het voortgezet onderwijs kunnen zich deze uitval niet meer permitteren. Alle hens moeten aan dek.
Gelukkig doet het rapport heldere en zeer goed (en vrij eenvoudig) uitvoerbare aanbevelingen. Meteen beginnen. Nu.
clara,
Ik val even over je uitspraak: ‘pabo’s laten allochtone studenten massaal uitvallen.’
De redenen die je geeft voor de uitval van allochtone studenten zijn naar mijn mening niet specifiek iets voor allochtonen. Ik zelf heb welliswaar niet de pabo gedaan maar de 2e graads lerarenopleiding. Daar viel mij ook op dat er een grote uitval van ‘allochtone’medestudenten was. Een tekortschietende begeleiding viel ons allen ten deel en de scholen waren juist op zoek naar meer allochtone leraren in spé. Toch vielen er vele uit na het eerste jaar. Een enkele vertelde mij de propedeuse te halen om naar de universiteit te gaan en andere vonden het werk toch niet zo leuk als ze dachten. Ik kan niet echt zeggen dat deze uitspraken specifiek voor allochtone studenten is. Toch is het frappant dat van de grote groep(toch zo’n 30% denk ik)allochtone studenten er uiteindelijk weinig de lerarenopleiding afronden.
Ik zou toch graag willen weten hoe dat dan komt.
Johan, zegt: “Ik zou toch graag willen weten hoe dat dan komt.”
Doe wat ik deed, Johan, en lees het rapport.
Nu even snel er doorheen gelezen te hebben kan ik zeggen dat veel van mijn ervaringen op de lerarenopleiding naar voren komt.
Toch opvallend:
‘Kort samengevat komt het erop neer dat met name de allochtone stakers op de Pabo’s en tweedegraads lerarenopleidingen onvoldoende ambitie hadden, daarnaast hadden vooral zij moeite om de opleiding met zorgtaken te combineren en kregen ze onvoldoende steun thuis.
Ten slotte melden we nog een aanvullend resultaat dat het niet zo is dat allochtone studenten vaker stoppen omdat ze onvoldoende taalvaardigheden in huis zouden hebben, of omdat opdrachten vaker worden afgekeurd omdat het taalniveau onvoldoende was.
Daarnaast word ook gemeld dat bij allochtone studenten vaker de stageplek word geregeld dan bij autochtone studenten.
Nu heb ik in deze korte tijd niet het gehele rapport kunnen lezen maar ik heb nog niet kunnen bespeuren dat de Pabo’s de allochtone studenten heeft ‘laten vallen’. Wellicht kun je mij op een aantal hoofdstukken/passages wijzen waaruit dat blijkt?
Groet
Johan
Ik vind het onderwerp te serieus om iemand die er even snel doorheen leest een paar passages aan te reiken waar je dan ook nog even snel doorheen leest, gevolgd door at random knip- en plakwerk. Sorry. Het is geen stripalbum. Als je het onderwerp ook serieus neemt lees je het hele rapport.
Heel leuk Clara. Bij zo’n reactie vraag ik mij zelf altijd af of die persoon zelf wel goed het rapport heeft gelezen.
Nu het gehele rapport te hebben gelezen vraag ik mij nog steeds af hoe je bij de conclussie komt dat de Pabo’s de allochtone studenten heeft laten vallen. Er word in het rapport welliswaar een aanbeveling gegeven deze studenten die (blijkbaar) veel achterstanden op met name het taalgebied hebben deze studenten bijspijkerprogramma’s aan te bieden. Deze worden welliswaar gegeven maar daar krijgt de student geen studiepunten voor en hierdoor raken ze niet gestimuleerd om deze programma’s te gaan volgen. Dat lijkt mij nogal bizar wanneer dit wel zou plaats vinden. Autochtone studenten dienen dus de studiepunten te behalen door zich wel aan het oorspronkelijk studieprogramma te houden. Ik denk dat de opleidingen hier niet mee gebaat zijn en de studenten ook niet omdat dit ten koste gaat van het officiële programma. Dit gaat tenslotte weer ten koste van de kennis van het vak.
Waar ik met name over val is het gebrek aan stimulatie. Iets wat op bij de lerarenopleiding die ik volgde ook een grote belemmering was voor de docenten. Dit valt de docenten echter niet te verwijten. Studenten die weinig moeite doen horen nu eenmaal niet op een HBO thuis.
Een cursus ‘omgangsvormen’ lijkt mij een overbodige luxe. Dit word gaande weg je bijgebracht door je mentor. En ik verwacht dat studenten ook niet op hun mond zijn gevallen om dit ook ter sprake te brengen op de opleiding.
Wat ik mijn eigen leerlingen mee maakte was dat zij weinig steun kregen van huis uit. Het rapport geeft ook aan dat dit het geval is met Pabostudenten. Nu is de school niet in staat dit alleen aan te pakken en vraag ik mij ook af of dit wel binnen een 4 jarige opleiding te bewerkstellen is. Ik ben bang dat hier zeker nog een generatie overheen gaat voor dat dit goed komt.
Het rapport geeft ook aan dat er meerdere studies zou moeten volgen en ik ben zeer benieuwd naar de uitkomsten daarvan.
Tot nu toe trek ik nog steeds de conclussie: Pabo’s laten hun allochtone studenten NIET vallen.
Johan, ik heb geen idee waar je op uit bent. Je insinuatie dat ik het rapport niet gelezen heb vind ik onbeschoft.
We hebben hetzelfde rapport gelezen en ik zei na lezing dat de kop in de krant beter had kunnen luiden: Pabo’s laten allochtone massaal uitvallen. Ik gaf daarvoor in mijn eerdere reactie een onderbouwing die ik hier herhaal: Aantoonbaar tekortschietende studiekeuze- en studiebegeleiding, een klimaat binnen de pabo’s waarin de minderheid van allochtone studenten zich ondanks hun goede moed buitengesloten voelt, een enorm probleem met het vinden van stagescholen die allochtone studenten als stagiair willen hebben. Voor de goede orde: allemaal zaken waarvoor de school verantwoordelijk is en die doorslaggevend zijn voor het met succes kunnen afleggen van deze studie.
Jij gaat in je laatste reactie op geen enkele van deze door mij genoemde redenen in. Dan ben ik uitgepraat.
In ieder geval is het te kort door de bocht om te stellen dat de Pabo’s allochtone studenten heeft laten vallen.
Om even op je eerste opmerking terug te komen: bij mijn eerste reactie op jouw schrijven zette je mij al gelijk neer als een niet serieus persoon. Iemand die het rapport ziet als een stripboek. Bij zo’n tegen reactie waarbij iemand zijn verhaal niet wil onderbouwen met gegevens uit het rapport kan je zo’n opmerking verwachten. Tevens zei ik niet dat je het rapport niet had gelezen maar niet goed heb gelezen.
Waar ik over val Clara en dat is ook in het rapport uit op te maken is dat de studenten zelf ook blaam treft. Een student die geen moeite doet om zich te verdiepen in de studie die hij/zij eventueel wilt gaan volgen kan zichzelf dan tegen komen bij het volgen van de studie. Die studenten, ongeacht of die allochtoon of autochtoon zijn horen niet op de opleiding thuis. Verder lees ik dat de studenten van allochtone komaf zelf minder initatief nemen naar het zoeken van een baan. Het blijft bij een mailtje sturen. Dan kan je de schuld bij de scholen leggen maar enige eigen verantwoordelijkheid van de (toch veelal volwassen) studenten lijkt mij op z’n plaats.
Of vind je dat niet Clara? Vind je dat de opleidingen alles dienen voor te kauwen? Van de scholen heb ik zelf vernomen dat de kwaliteit van studenten achteruit gaat. Veel ongemotiveerde studenten die ze kans op kans geven iets te maken van hun opleiding brengt veel frustraties teweeg. Word er bijscholingscurssen gegeven voor studenten die zo hun achterstand kunnen bijspijkeren, worden deze niet gevolgd omdat ze er geen studiepunten voor krijgen! Hoe kinderachtig en ook erg dom. Studenten met zo’n menatilteit horen simpelweg niet op de opleiding thuis en zeker niet voor de klas!
Allochtone studenten die hun best niet doen, doen daarin niet onder voor autochtone studenten. Zegt het rapport.
Ik had het over specifiek voor allochtone studenten geldende verklaringen die in het rapport worden genoemd. Je gaat daar nog steeds niet op in. Jij wilt het met alle geweld specifiek over allochtone studenten hebben.
Jouw slotopmerking heeft niets met ‘allochtoon’ te maken. En nou schei ik erover uit.