Lieve Anja,

Het was vreselijk bij de derde herdenking van onze overleden president, Abu Ammar (Arafat). Er waren vele duizenden mensen gekomen. Het leek wel alsof heel Gaza was gekomen.

Hamas had het erg moeilijk gemaakt om te gaan, ze hadden roadblocks (wegversperringen) op de wegen aangelegd, en de politie trok mensen uit de auto’s en sloegen ze. Toch lukte het duizenden mensen om te komen. Er werden speeches gehouden, het was een vreedzame demonstratie. Het erge was dat er politie tussen de mensen waren in hun gewone kleren, je kon ze niet herkennen.

Toen begonnen ze op de mensen te schieten,en met wapenstokken op ze in te slaan. Iemand werd doodgeschoten vlak naast Sanaa, Khaleds zus. Het lukte haar haast niet om weg te komen, omdat de troepen bleven schieten op de mensen die vluchtten. Fida (Fatma’s oudste dochter) was op weg naar een vriendin om zich voor te bereiden voor een examen aan de universiteit. De kogels vlogen haar om de oren, het was een horrortrip tot ze het huis van haar vriendin bereikte, ze was in tranen. En ik probeerde steeds maar om haar te bellen, om te weten of ze nog leefde, maar dat duurde drie uur, het Jawwal netwerk was overbelast. Er moeten heel wat moeders uren in de zenuwen hebben gezeten uit angst om hun zoons en hun mannen.

De zes mensen die zijn doodgeschoten en de 150 gewonden waren voornamelijk studenten en arbeiders, ze zijn allemaal in hun bovenlichaam geschoten. Wat hebben die jonge mensen en ongewapende studenten Hamas gedaan, dat ze het recht gaf om op ze te schieten? Zijn ongewapende mensen die vreedzaam demonstreren soms een bedreiging? Alles wat er gebeurde, het schieten, de willekeurige arrestaties, is in strijd met onze wet die we in 1998 hebben aangenomen. Artikel 5, deel 26 zegt dat we het recht hebben op openbare bijeenkomsten. We mogen volgens de wet in vrijheid demonstreren en bijeenkomsten organiseren, zoalng we geen andere wetten overtreden.

Er was erna een grote staking in Gaza en ook op de Westoever, om te rouwen om de slachtoffers van Zwarte Maandag, alle scholen, organisaties en winkels waren gesloten. Om te protesteren tegen het doden van mensen op de herdenking van onze leider, Yasser Arafat.

We zijn heel kwaad en heel verdrietig, dat dit in ons land kon gebeuren. En vastbesloten, dat dit niet langer zo door kan gaan.

Ik hoop dat je gauw weer naar Gaza komt, met onze vrienden.
Doe ze allemaal onze groeten,

je Fatma