Dagboek 8 december 2007

Gisteren zat ik in Studio Desmet, in mijn eentje, voor een radiointerview met een Vlaamse zender. Over mijn feminisme van vroeger en nu, en mijn werk in Gaza. Fragment:

– Mevrouw Meulenbelt, is het niet vreemd dat u als feministe bent getrouwd met een Palestijn?
– Hoezo vreemd?
Aarzeling aan de andere kant.
– Nou ja, u bent toch getrouwd met een moslim?
– Inderdaad. Is daar iets mee dan?
Meer aarzeling aan de andere kant.
– Er zijn mensen die denken dat het vreemd is als een feministe met een moslim trouwt, want die staan er toch bekend om dat ze eh… niet zo vrouwvriendelijk te zijn..
– Ja, er zijn mensen die zo denken.

Dat schoot niet op, dat begreep de mevrouw zelf ook wel.

– Dus u denkt dat dat een vooroordeel is?
– Ja, dat is een vooroordeel. Want vrouwvijandigheid komt zeker voor onder moslims en ook onder christenen en ook onder atheisten. Er zijn progressieve moslims en conservatieve moslims. En u dacht toch niet dat ik getrouwd was om me na mijn staat van dienst nog even te laten onderdrukken?

Het werd geen diepgaand gesprek. Het had een uur zullen duren, maar na een half uurtje stond ik weer op straat.

7 gedachten over “Dagboek 8 december 2007

  1. Toch handig als je zo’n staat van dienst hebt dat je mensen veel te vlug met een mond vol tanden kunt laten staan. Misschien gaat ie nu nadenken???
    Goed gedaan Anja. Moest veel vaker gebeuren.

  2. Ik hoorde het intervieuw toevallig ook. Ben zeer actief, ook in Palestina, waar ik op westbank samenwerk met Atef Saad.Maar media zijn nu eenmaal oppervlakkig en niet geinteresseerd in uw mening. Wel in schandaaltjes…

  3. Gossie, ik had wel een vlieg op de muur willen zijn daar in België om dat gezicht te zien…. GRIJNZZZ 😀 Mooi gezegd.

  4. Aardig artikel in dit verband in Trouw, waaruit blijkt dat religie niet alleen een slechte verklarende factor is voor de achterstelling van vrouwen, maar dat moslimlanden het juist relatief heel goed doen. (In Trouw, nota bene!)

  5. Een moderne vorm van ontwikkelingssamenwerking moet je maar denken. De inhoud is natuurlijk heel treurig maar geweldig dat je zo hebt kunnen reageren. Chapeau!

  6. Tja, Anja, dat krijg je ervan, een half uurtje interviewen is echt wel genoeg voor een vrouw die er met open ogen intuint en zich laat onderdrukken en koeionneren. En sinds wanneer ben je je hoofddoekje gaan dragen? 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *