Vandaag begint de week van de mensenrechten. Sami Michel, Israelisch schrijver en voorzitter van ACRI, een mensenrechtenorganisatie, zegt dat het racisme in Israel, met name tegen Arabieren, erg is toegenomen.

In juni bleek bij een onderzoek voor de Democracy Index dat inmiddels nog maar de helft van de joods Israelische bevolking vindt dat joden en Arabieren gelijke rechten horen te hebben. Onder hen vindt bovendien 55% dat Israel de emigratie van Arabische staatsburgers ‘aan zou moeten moedigen’, 78% vindt dat er geen Arabische politieke partijen in de regering zouden mogen, en driekwart van de joodse jongeren denkt dat Arabieren “unclean” zijn. En driekwart wil niet in hetzelfde gebouw wonen met een Arabier.

Het is geen verrassing, zeggen de mensen van ACRI, het is de natuurlijke uitkomst van een jarenlange campagne om de Arabische burgers als ‘veiligheidsrisico’ en als potentiële ‘vijfde colonne’ af te schilderen. Een groot deel van de politieke en militaire leiders hebben consequent deelgenomen aan racistische en anti-Arabische uitingen, en geen van de opeenvolgende regeringen heeft zich daar ooit zelfs maar van gedistantieerd. Haaretz. Hier.

Jaren geleden werden met veel fanfare Ethiopische joden met vliegtuigen overgebracht naar Israel. Om daar aan gekomen te merken dat ze door de othodoxie niet als echt-joods werden aangemerkt. Ze zijn bovendien zwart. In de school in Peta Tikva worden vier zwarte Ethiopische studentes in een aparte klas gezet. Reden: ze zijn niet vroom genoeg en ze zijn niet lid van de Religieuze Zionistische Beweging, waar alle andere studenten wel lid van zijn.

De meisjes worden weggehouden van de andere studenten, ze krijgen hun pauze op andere momenten, en ze worden na afloop van de lessen meteen met een taxi naar huis gestuurd. De ouders van de kinderen vroegen zich af wat ze verkeerd deden: is het alleen maar omdat we zwart zijn? Een Ethiopische woordvoerder die voor ze kwam bemiddelen werd niet te woord gestaan. De school laat weten niet in te zien wat er erg aan is dat de meisjes worden afgezonderd, en dat ze met een taxi naar huis worden gestuurd, daar zouden andere leerlingen blij mee zijn. Bron: hier. Er zijn meer gevallen bekend van discriminatie. Tachtig kinderen, die van een asielzoekerscentrum overgebracht zijn Peta Tikva kunnen nog helemaal niet naar school, omdat geen van de religieuze scholen hen op wil nemen. Hier.

Het probleem is bovendien niet alleen dat religieuze scholen de kinderen niet op willen nemen, het probleem is dat ze geen werk krijgen als ze hun opleiding hebben afgemaakt. Zoals Yitzhak Dessie, de eerste Ethiopische migrant die afgestudeerd is als advocaat kan vertellen. Ook als hij netjes gekleed is in zwarte broek en wit hemd, wordt hij nog vaak aangezien als een van de bewakers van de supermarkt. Hier. Ethiopische joden verdienen nog minder dan Arabische Israeli’s, die al aanzienlijk minderverdienen dan joodse Israeli’s. Het gemiddelde inkomen van een Ethiopische Israeli is 500 euro in de maand. De helft van hen leeft in armoede. Hier.

Olmert heeft, na protesten, laten weten wat aan de discriminatie van de Ethiopiers te willen doen – het zijn tenslotte joden.

Maar je hoeft in Israel niet Arabier of zwart te zijn om het moeilijk te hebben. Anna Jagnos-Paliashkon is tachtig, en overlevende van de holocaust. Vijf jaar geleden emigreerde ze vanuit de Oekraine naar Israel. Haar man is in een verpleeghuis opgenomen. Haar dochter is aan kanker overleden. Zelf heeft ze het aan haar hart. Het enige familielid dat ze nog heeft, haar schoonzoon, dreigt gedeporteerd te worden omdat hij niet joods is. Hij was al vier jaar bezig om Israelisch staatsburgerschap te krijgen, maar zijn joodse vrouw overleed voor de procedure was beeindigd. Er dreigen nog tien niet-joodse weduwen van overleden joodse mannen het land uit gezet te worden. Sommigen van hem hebben babies die wel het Israelische staatsburgerschap hebben verkregen. Die worden dan met hun moeders mee uitgezet. Haaretz, hier.

Als ze mogen blijven krijgen ze het als niet-joden trouwens ook niet gemakkelijk. Zo kunnen de kinderen van een joodse vader en een niet-joodse moeder, volgens de joodse wet dus niet-joods, in Israel, dat geen burgerlijk huwelijk kent, niet trouwen.

Laatste nieuws. Israel gaat proberen om duizenden Israeli’s die naar het buitenland zijn vertrokken weer ‘naar huis’ te lokken. Het is geen geheim dat Israel zich zorgen maakt over de mogelijkheid dat ze in de toekomst hun joodse meerderheid zal verliezen. Het is ook geen geheim meer dat er meer joden uit Israel vertrekken dan er bijkomen. Tussen de 18.000 en 21.000 Israeli’s verlaten jaarlijks het land. Op dit moment wonen 650.000 Israeli’s in het buitenland, waarvan de meerderheid in de VS. Die worden nu gebeld en gemaild, dat er een aantal financiele voordelen op ze wacht als ze terugkomen, in de vorm van banen, belastingvoordeel en gunstige leningen.

Israel wil tienduizend ex-pats teruglokken naar huis. Het loopt nog niet storm. Na 285 telefoontjes met joodse families in Zwitserland hebben vijftien families besloten om terug te komen. De kosten van het gehele project is 140 miljoen shekel per jaar. (Er gaan vijf shekel in een euro) Verder moet er vooral wat gedaan worden aan een positievere beeldvorming, zodat de terugkerende joden niet onvriendelijk worden aangekeken omdat ze er vandoor gingen. Hier.

Ondertussen probeert Putin de Russische joden die naar Israel zijn geemigreerd weer terug te lokken. Dat zijn er een miljoen.

En nog meer nieuws: Israel is nu wereldwijd de vierde grote wapenleverancier. Vier miljard dollar per jaar aan export.