Gaza. Het gaat gewoon door. Er is weer een invasie geweest, zes Palestijnse doden, vier lichtgewonde IDF soldaten.

Er gaan opnieuw mensen dood die binnen Gaza geen medische behandeling meer kunnen krijgen – in de ziekenhuizen kan nauwelijks meer geopereerd worden – en die ook geen toestemming krijgen om medische behandeling buiten Gaza te zoeken.

Bassam al Wahidi, 28 jaar, uit Rafah, dreigt blind te worden, en werd verwezen naar een ziekenhuis in Oost-Jeruzalem. Hij kreeg een vergunning, en wachtte drie uur bij grensovergang Erez. Daar werd hij naar een kamer gevoerd voor ondervraging. Dat gesprek kwam uiteindelijk neer op de eis dat Al Wahidi, die journalist is en dus veel weet, met de Israeli’s zou samenwerken in het opsporen van ‘militanten’. Al Walidi zegt dat ze hem zelfs een betere medische behandeling beloofden als hij zou collaboreren. Al Walidi weigerde. Hij werd teruggestuurd, en zijn aanvragen voor een vergunning werden sindsdien afgewezen. Aan zijn rechteroog is hij nu blind, zijn linkeroog gaat snel achteruit.

Mensenrechtenorganisatie PHR zegt dat er veel patienten onder druk zijn gezet om te collaboreren. Ook het Internationale Rode Kruis benadrukt dat Israel nog steeds verantwoordelijk is voor de bewoners van Gaza, en dat zij volgens de Conventies van Geneve recht hebben op medische behandeling, en op vrijwaring van dwang om informatie te geven.

Ahmed, 21 jaar, heeft maagkanker met interne bloedingen. Hij werd Gaza niet uitgelaten omdat hij een ‘veiligheidsrisico’ zou zijn. Dat nadat hij al een vergunning had gekregen en uren bij Erez had gewacht. De laatste keer, op 21 november, stonden Ahmed en zijn vader anderhalf uur te wachten bij de doorgang, tot Ahmed alleen werd meegenomen. Hij moest vragen beantwoorden over het vluchtelingenkamp waar hij woont. Daarna wachtten ze nog vier uur, en werden teruggestuurd naar huis.

Deze berichten komen van IRIN, een humanitaire informatiedienst van de VN. Hier.

De VS reserveert 500 miljoen dollar voor het Palestijnse Gezag op de Westoever. Dat moet onderdeel uitmaken van de 5,6 miljard dollar die Tony Blair wil spenderen aan de opbouw van de Palestijnse economie – vooruitlopend op de Palestijnse staat die er zou komen. Dit is duidelijk: dat geld gaat alleen naar de Fatah kant van de Palestijnen. Gaza mag verhongeren. En over de bezettingspolitiek van Israel wil Blair het ook niet hebben. Hoewel de Wereldbank al heeft gewaarschuwd: zolang de Palestijnen op de Westoever geen bewegingsvrijheid hebben, de Wereldbank noemt dat eufemistisch zolang er sprake is van ‘fysieke en administratieve obstakels voor handel en reizen’, is er geen sprake van dat de economie opgebouwd kan worden. Integendeel, ondanks de miljoenen gaat de Palestijnse economie van de Westoever per jaar 2% achteruit. Israel heeft alvast meegedeeld niet te denken aan het verwijderen van de wegversperringen en controleposten, want die zijn nodig, zeggen ze, als veiligheidsmaatregel ‘omdat het Palestijnse gezag niet in staat is om de orde te handhaven’- wat nogal wiedes is als ze geen bewegingsvrijheid hebben. De bezetting gaat dus gewoon door.