1.
Als schrijver moet je nogal eens poseren voor de fotograaf. Dat vinden veel schrijvers niet prettig. Andere kunstenaars hebben er misschien minder moeite mee, zeker diegenen die vaker op een podium staan, maar veel schrijvers denken: laat mij nou maar met rust en lees mijn boeken. Maar af en toe moet het.
Dan moet je je een houding geven. Je kijkt peinzend uit het raam, want je hebt gehoord dat andere schrijvers dat doen, je loopt eenzaam over de hei en langs het strand, eenzaam bestaan, schrijver, weet je wel, maar er is één mooie oplossing: je houdt je vast aan je kat. Die moet meeposeren, of ze wil of niet. Eindelijk eens een eerlijk karweitje om haar brokjes te verdienen.
In de loop van de jaren scheurde ik foto’s uit de kranten van schrijvers en andere mensen die poseerden met poes. Dat werden er veel. We maken er een kerst-quiz van. Je hebt vijf dagen (dus tot en met 29 december) om mij op te sturen van hoeveel mensen je de namen weet. Niet van de poezen, daar ken ik er maar vijf van bij naam. Wie de meeste goed heeft krijgt van mij een exemplaar van het boekje Geliefde Ramp thuisgestuurd.
Ik hou jullie reacties vast tot 29 december, want we gaan niet voorzeggen. En let op: ik zet jullie af en toe op het verkeerde been.
Ga je gang.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
Leuk! De eerste reacties zijn binnen. Op dit moment: twee kanshebbers. Maar ik dacht het al, echt makkelijk is het niet. Het is vooral leuk als mensen mensen denken te zien die er helemaal niet inzitten.
Leuk.
Maar maak er een quiz van.
Of anders benaderd: waar kan ik vinden wie zij of hij is / was?
Het is een quiz. Dus het is aan jou om te weten, te raden of te zoeken. Vraag vrienden. Kijk in je boekenkast. Maak er een spelletje van tijdens de kerstdis.
Ik heb drie serieuze lijstjes binnen.
Vier lijstjes. Ik heb alvast geteld, maar ik zeg nog niets. Twee mensen delen op dit moment de eerste prijs. En wat gemopper, dat het niet eerlijk is. Nee, lieverds, dat is een quiz nooit. Er zijn veel quizen waar ik niet eens aan begin omdat je dan jaartallen moet weten, of voetballers. Dit is de enige quiz die ik zelf zou hebben gewonnen, wat natuurlijk geen kunst is. En inderdaad: het helpt als je boeken leest, en al een beetje ouder bent, want ik geloof dat het lezen van boeken onder de dertig niet erg populair meer is. Ook helpt het als je wat met het feminisme hebt gehad, want er zitten er tussen die …ik verklap niet meer.
Ik heb vooral veel plezier over wie jullie allemaal tussen de portretten denken te ontwaren die er helemaal niet bijzitten. En medelijden met de schrijvers die helemaal niemand meer lijkt te kennen, hebben ze al die boeken nou voor niks geschreven?
nr 21 lijkt toch echt op een hond.. 🙂
Zesentwintig weet ik er (geloof ik) zonder zoeken. Maar ik ben dan ook boven de dertig. De mensen die ik nog zoek zijn voor het merendeel meisjes, dat geeft te denken.
Nee, medelijden hoef je niet met de schrijvers te hebben, Anja. Of hun portretten bekend zijn, heeft meer te maken met pr dan met de kwaliteit van hun boeken of ander werk.
En dat zegt volgens mij weer veel over de manier waarop naar schrijvende meisjes werd gekeken. Schrijvende jongetjes waren lange tijd veel interessanter.
Moet jij niet even meedoen dan, Clara? Als je de meisjes ook hebt gevonden? Ik zou persoonlijk nog wel wat van die ouwe mannen door elkaar gehaald hebben. Kleine biecht, niet doorgeven, stonden er in de vorige termijn twee senatoren naast elkaar, van die grijze heren in grijze pakken met een grijze blik. Ik werkte er toen al drie jaar. Ik dacht opeens, tjee, dat zijn er twee, en ik altijd maar denken dat het er één was.
Een hond, Johan. O jee, dat wordt een dubbele identiteitscrisis voor baasje zowel als die verkeerde indringer. Ik zie er erg tegenop om ze dat te gaan vertellen.
Johan heeft gelijk. Hij heet Vosje. En ik denk dat het met die identiteitscrisis wel meevalt, hahhhahhaha.
Ik zoek nog even door. Ik zei niet dat ik alle mannen weet.
Maakt niet uit Anja. Ik heb een kater die bi is en dat konijnen poesen zijn. Maar ik laat hem. Over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.
Vinden die konijnen het ook leuk Johan? Of moet daar de politie van de konijnensharia even langs?
Geen flauw idee of die dat leuk vonden. Ik heb hem er maar vanaf gehaald toen ik het zag gebeuren. Het konijn is helaas overleden (niet door toedoen van de kater overigens)(denk ik) dus dat zal niet zo snel meer voorkomen.
Vijf lijstjes binnen. Vandaag laatste dag. Schiet op, Claar!
Gaan we jakken? Ik heb toch tot 23:59 uur?
Irritant: ik weet zeker dat ik nummertje 23 weet, maar ik kan steeds niet op de naam komen. Ik heb dat boek Knetterende Letteren van Woldhek en wist zeker dat ze daar instaat. Dat staat ze ook, op een groepsportret met 23 schrijfsters, waar Siegfried de namen niet bij heeft gezet. ’t Rotjoch.
Had je niet gewoon alleen Nederlandse schrijvers kunnen nemen? Ik zoek me suf.
23 Claar? Maar da’s toch een man met een stropdas? Je bedoelt 24? Erg dat ik niet voor mag zeggen. Je weet d’r wel, echt.
Komt omdat ik bij het nummeren jouw nummer 1 die zo zielig in z’n eentje bovenaan staat, was vergeten. Ja ik bedoel 24, kijk hier bij Woldhek staat ze rechts vooraan.
Nummer 3 moet ik ook weten, maar ik heb geen flauw idee. Maar ik heb nog 4,5 uur, hahhhahahaha.
Het mooiste is dat ik jouw hoofdprijsboekje al heb (en zelfs heb gelezen, kan je nagaan).
Ja ja en ik weet wie dat is en morgen weet jij het ook weer en denkt natuurlijk. Ik sta trouwens ook nog kleintjes in het tableau van Woldhek, twee grote koppen van links af, kleintje daaronder, dat moet ik zijn, tussen ik geloof Renate Rubinstein en Tessa de Loo.
We zullen even na moeten denken over een alternatieve eerste prijs geloof ik. Ik dacht nog: ik blijf op tot vijf minuten na twaalf maar ik denk toch dat het morgenochtend vroeg wordt als jij ligt bij te komen van al die boeken die je napluist om ook nog de allerlaatste te vinden. Nummer 3 is ook niet de makkelijkste want niet Nederlands. Ik heb d’r wel in mijn kast.
Ik ga naar bed.
Toedeloe. Of dag dag! zoals mijn Palestijnse jongens zeggen.
Beste Anja, mevrouw Meulenbelt,
U en ik delen een hobby: het verzamelen van foto’s van schrijvers die met katten poseren. Ik wil mijn verzameling uitbreiden met enkele van uw foto’s, die ik vond toen ik internet afschuimde. Tot mijn schande weet ik niet (zeker) wie iedereen is. Veel schrijvers herken ik wel, maar er zijn er een paar van wie ik het gewoonweg niet weet.
Ik heb op uw site gezocht naar de antwoorden van de quiz van december 2007, maar ik kon ze niet vinden. Kunt u mij zeggen waar ik de antwoorden kan vinden?
met vriendelijke groet,
Mirjam van der Worp
Zie hier.
Hartelijk dank!