Wanneer iemand beweert dat de Palestijnen pas op de vlucht zijn geslagen nadat de staat Israeël werd uitgeroepen en de Arabische troepen binnenvielen vraag ik wel eens of ze gehoord hebben van Deir Yassin. De meeste weten wel dat daar een bloedbad heeft plaatsgevonden. Okee, op welke datum werd de staat Israel uitgeroepen? Op 15 mei 1948. En op welke dag vond de massamoord in Deir Yassin plaats? Op 9 april 1948. Vóór de oorlog, dus.
Deir Yassin was een klein Arabisch dorp vlak bij Jeruzalem met ongeveer 750 inwoners, en een jongens- en meisjesschool. De bewoners stonden bekend als vreedzaam. Ze hadden goede relaties met de nabij gevestigde joodse nederzeting. Ze deden niet mee aan de gevechten tegen de zionistische groepen. Om vier uur ’s ochtends vielen 120 man van de zionistische terreurgroepen Irgun en de Stern Gang het dorp binnen. De dorpelingen probeerden zich te verzetten, onder andere met twee machinegeweren. Er werden vier leden van de zionistische groepen gedood, en anderen raakten gewond. Die riepen de hulp in van de Palmach, de elite vechters van de Haganah, (de voorloper van het IDF) die zeventien getrainde soldaten met wapens stuurde. Binnen een uur was het dorp verslagen. Nadat de Palmach weer was vertrokken gingen de leden van de Irgun en de Sterngang de huizen binnen, en doodden vrouwen, kinderen, ouderen, met handgranaten, machinegeweren en messen. Een groep van de gevangen genomen mannen werden rondgeparadeerd op vrachtwagens door de straten van Jeruzalem. Daarna werden ze naar de steengroeve bij Deir Yassin gebracht en allen doodgeschoten. De overgebleven inwoners die niet hadden kunnen vluchten werden bij elkaar gedreven in een school, en de Irgun en Stern Gang was van plan het gebouw op te blazen met de mensen er in. Het werd verhinderd door ingrijpen van de joden van de nederzetting Givat Shaul, en de troepen trokken zich terug, nadat een deel van de lijken in de waterputten waren gegooid of verbrand in de steengroeve.
Die avond bij een feestje voor de pers schepte de leider van de Irgun op dat hij wel 254 Arabieren had gedood. Zijn uitspraak werd geciteerd in de New York Times van 10 en 13 april.
Binnen een jaar waren de huizen van Deir Yassin bezet door joodse immigranten. In 1950 werd er in de gebouwen van het dorp een verpleeghuis voor geestelijk gehandicapten gevestigd.
Het was zeker niet het enige bloedbad dat uitvoerig gedocumenteerd is. De studies van Benny Morris zijn een deprimerende opsomming van de wandaden gepleegd tegen de Palestijnse bevolking, inclusief kinderen die de schedel werden ingeslagen met knuppels en verkrachtingen. Zeker toen de oorlog afliep stokte de stroom vluchtelingen die al ruim voor de oorlog uitbrak op gang was gebracht, onder andere met de dreiging dat Deir Yassin overal herhaald zou kunnen worden. Wie nog niet weg was kreeg de neiging thuis te blijven. Er vonden vervolgens nog een reeks bloedbaden plaats, vanaf juni 1948 waren dat onder andere Lydda, Khirbet Nasir al-Din, Ayn Zatun, Aylabun, Sasa, Jish, al-Dawayma, al-Tira, Safsaf, Shaíb, Saliham en Hilam. (Masalha) De bedoeling was duidelijk: om er voor te zorgen dat de dorpsbewoners zouden vertrekken. Meteen erna werd hun terugkomst onmogelijk gemaakt door tegen de vijfhonderd Arabische dorpen te verwoesten.
Wat leren we van deze gruwelijke gebeurtenis, zegt Daniel McGowan, de directeur van Dei Yassin Remembered.
1. Deir Yassin was een bloeiend dorp, met stenen huizen die honderden jaren oud waren, met de ruines van een oud klooster vlakbij. Wie dat weet, weet ook dat Palestina geen ‘land was zonder volk’.
2. Wanneer je onder ogen ziet dat alle bewoners van Deir Yassin werden gedood of verdreven, dat hun bezittingen werden geplunderd, dat hun huizen werden weggegeven aan immigrerende joden, dan valt het niet te ontkennen dat er sprake was van georganiseerde etnische zuivering. De Arabieren vluchtten niet vrijwillig.
3. Als je weet dat Deir Yassin een klein dorp was, zonder soldaten, die urenlang stand hield tegen 120 bewapende terroristen en uiteindelijk werd verslagen door 17 professionele soldaten, dan weet je ook dat de oorlog werd gewonnen door Israel die meer soldaten en meer wapens hadden dan de Arabische troepen. Ook het ‘David tegenover Goliath’ verhaal is een mythe.
4. Als je weet dat de meeste bewoners van Deir Yassin in koelen bloede werden neergeschoten ook toen ze al verslagen waren, dat ook vrouwen, kinderen en ouderen werden vermoord, is het ook duidelijk dat de gekoesterde mythe van de Israelische ‘purity of arms’, de schone handen, de reinheid van de soldaten die niets anders doen dan het land te verdedigen, niet klopte.
5. Als je weet dat de joodse nederzetting Givat Shaul al in 1906 werd opgericht, wordt het duidelijk dat het plan om een joodse staat te vestigen in Palestina al lang bestond voor de holocaust.
Het ergste is de hypocrisie, zegt McGowan. Elie Wiesel, overlevende van Auschwitz, Nobelprijswinnaar, icoon van de ‘holocaust industrie’ (Norman Finkelstein) is er trots op dat hij vocht voor de Irgun. Hij ziet geen reden om zich voor Deir Yassin te verontschuldigen. Terwijl hij van de Polen, Roemenen, Oostenrijkers en Duitsers excuses eist voor de daden van hun ouders tegen de joden, weigert hij om de moorden en de etnische zuivering te erkennen van de groep waar hij voor werkte. Wanneer Wiesel, of andere buitenlanders, het beroemde holocaust museum bezoeken van Yad Vashem, kijken ze uit over de vallei waar eens Deir Yassin bestond, zegt McGowan. Een van de vijfhonderd Palestijnse dorpen die werden verwoest. Begin, destijds een van de Irgunleiders, werd minder dan dertig jaar later premier van Israel.
Deir Yassin was niet de enige massamoord, het was ook niet de grootste. Maar juist omdat Israelische kinderen op school niets leren over Deir Yassin, omdat er niet een monument voor is, omdat bewust wordt geprobeerd om Deir Yassin onder het tapijt van de Israelische geschiedenis te schuiven, is het een symbool dat herdacht moet worden.
Literatuur:
Daniel McGowan, Why We Remember Deir Yassin, in: Prior, Michael (ed) Speaking the Truth about Zionism and Israel. 2004
Masalha, Nur, The Historical Roots of the Palestinian Refugee Question, in: Aruri, Naseer, Palestinian refugees. The Right of Return. 2001.
Verder Benny Morris, en Ilan Pappé.
Anja,
Goed dat je dit voorbeeld weer eens noemt en een aantal andere plaatsen. Mensen realiseren zich niet altijd dat vanaf 1947 systematisch dorpen en steden zijn veroverd door de Zionistische troepen. Een paar kilometer naar het noord-oosten ligt Lifta dat nog gedeeltelijk staat zoals het in januari 1948 is achtergelaten. Van de meeste dorpen is weinig meer over dan enkele muren of puin, maar Lifta geeft nog een helaas incompleet beeld van hoe een Palestijns dorp er toen uit zag.
Een volledig overzicht van de verwoeste Palestijnse dorpen en (laten we de steden niet vergeten) is te vinden op http://www.palestineremembered.com Daar zijn ook alle data terug te vinden waarop ze ingenomen zijn. De website is zeer goed geïnformeerd en geïllustreerd. De restanten van de honderenden verwoeste dorpen (en steden) zijn te zien op historische en nieuwere foto’s.
Het bevestigt alleen maar wat Anja hier schrijft. Voor 15 mei 1948 woedde er niet alleen burgeroorlog, maar een van de meest gruwelijke en desastreuze etnische zuiveringen die heeft plaatsgevonden in de naoorlogse geschiedenis.
Palestineremembered.com verzamelt ook getuigenverklaringen van zij die de etnische zuiveringen zelf aan den lijve hebben meegemaakt.
Dank je Leo. Palestine Remembered is een hele waardevolle website.Je had me er al eerder op gewezen.
Fatma komt binnen om me op te halen om naar Nusseirat kamp te gaan. Ik kom er nog op terug.
Ben ik weer. Palestine Remembered is vooral een waardevolle site omdat ze zoveel mogelijk materiaal verzamelen, foto’s, verhalen, interviews met mensen die nu oud zijn, over het Palestina van voor 1948. Vooral omdat Israel erg zijn best doet om te ontkennen dat er een bewoond land was voordat de staat werd gesticht, en niet alleen letterlijk bijna 500 dorpen met de grond gelijk maakte, maar ook probeert om de geschiedenis te verhullen en zoek te maken, is het zo belangrijk dat er een alternatieve geschiedenis wordt geschreven.
Ook doen zij hetzelfde wat ik aan het doen ben met mijn serie over het zionistisch project, en de zionistische canon – laten zien dat er vanuit het volk dat onteigend, verdreven en onderworpen is, een heel andere visie mogelijk is op dezelfde geschiedenis. Ik zal nog wel vaker naar hen verwijzen.
Anja op de eerste plaats een voorspoedig 2008 toe gewenst en dat is ook bedoeld voor je dierbare in de Gaza!Ik heb het stuk van gister over Deir Yassin gelezen en de naam Bigin viel mij op! want daar was ik net mee bezig. ‘Een van de vijfhonderd Palestijnse dorpen die werden verwoest. begin destijds een van de Irgunleiders,werd minder dan dertig jaar later premier van Israel’ Begin:In 1977 maakte de rechtse coalitie een einde aan 29 jaar socialisties bewind,de nieuwe leiders hadden een andere kijk op de bezette gebieden. Daar reageert Begin op: Welke bezette gebieden? Als u Judea,Samaria en de Westoever bedoelt,dat zijn bevrijde gebieden.Ze maken integraal deel uit van het grondgebied van Israel. Begin verwoorde de visie en Sharon bracht die in praktijk. Samen met Begin kwam hij op voor de kolonisten,’n religieus geinspireerde beweging die er heilig van overtuigd is,dat de in 1967 bezette gebieden,de Westoever,Gaza en Oost-Jruzalem deel uitmaken van het Bijbelse Israel. Sharon voor de microfoon: Onze samenkomst hier is een symbool. Want de echte strijd die nu gevoerd wordt,is de strijd om het grondgebied van Israel.(min commentaar:Wat is dan het gebied gebied van Israel??? In de daarop volgende 20 jaar krijgt Sharon in vrij wel elke regering een ministers post hij gebruikte ze voor steun aan ruim 100 nederzettingen op de Westoever en in de Gaza-strook ondanks internationale protesten.De nederzettingen in dicht bevolkte Palestijnse gebieden,maakt de stichting van een Palestijnse Staat prakties onmogelijk. Dit is een stukje uit mijn:’Gaza-haven’!!!Als ik het je toestuur doe je er dan wat mee? groeten Joop.
Pardon,
Ik heb altijd gedacht dat zowel rechtse als linkse zionistische pioniers seculier waren in opvattingen. Verwijzingen naar religie waren bijzaak. De opvattingen over hoe de Israelische maatschappij ingericht moest worden waren punt van conflict.
Verwijzingen naar Begin en Sharon als een andere kijk op de bezette gebieden ontkent de centrale rol die het linkse zionisten hebben gespeeld bij verdrijving en bezetting. Punt is dat tijdens de Oslo-periode in de jaren 90 harder werd gebouwd onder de Arbeiderspartij dan Likoed.
Misschien dat de Arbeiderspartij beter inspeelt op onze gevoelens (van schijnheiligheid). Likoed was gewoon botter.
Voor Palestijnen maakt rechts of links zionisme niet uit, waar het om gaat is het zionisme, het stichten van een joodse staat, waartoe de Palestijnen zoveel mogelijk moesten (en moeten) verdwijnen.
Over de verschillende schakeringen binnen het zionisme heb ik hier al eerder geschreven, ik heb nu even geen tijd om de link op te zoeken. Komt.
Dat Begin hier genoemd wordt is omdat hij als belangrijk leider van de Irgun direct verantwoordelijk was voor de massamoord in Deir Yassin. Daarmee heb ik nog niets vriendelijks gezegd over de Arbeidspartij, dat verhaal komt later. We zijn nog in 1948.
Bob,
Wat Anja zegt klopt, maar wel was het zo dat de Stern Gang en de Irgun geweldadiger waren. Niet dat de Haganah indertijd schoon was, maar de Irgun en Stern Gang hebben niet voor niets apart van de Haganah geopereerd.
Bovendien had de Irgun wel grenzen in het vooruitzicht voor Israel tot ver in Jordanië en Irak. Er zijn posters bekend waar die grenzen op aangegeven staan.
Goed stuk!
Belangrijk dat dit soort afschuwelijke verhalen verteld blijven worden.
Ik heb de indruk dat we langs elkaar heen praten. Ik zal er niet als een betweter nog een schepje er bovenop doen. Ik heb in discussies met vrienden vaak het gevoel dat het veranderde beeld enigzins is doorgedrongen maar niet doordacht en totaal zonder politieke gevolgen. Na een paar minuten gaat men in feite weer terug naar het oude model. De frustratie hierover moet ik zo nu en dan kwijt. Sorry dat ik dat op jullie uitleef.