Het is een lange weg van Gaza naar Den Haag. Niet zozeer vanwege de reis van Gaza via Tel Aviv naar Schiphol, en dan van Amsterdam naar Den Haag Centraal. Maar om de aandacht en de betrokkenheid. Mijn Kerstreces heeft in het teken gestaan van Gaza, van Palestina, ik ben er weer intensief geweest, ik heb in mijn vrijetijd veel gelezen – onder andere heb ik het boek van Lucas Grollenberg opnieuw ontdekt, een heel opmerkelijk boek van een christen die in 1946 naar Palestina werd gezonden om daar bijbelwetenschap te studeren, en de gebeurtenissen van heel dicht bij meemaakte. Heel kritisch ten aanzien van het zionisme, omdat echt toen al duidelijk kon zijn welke rampen er aan zaten te komen voor de Palestijnse bevolking. En dat in 1970 gepubliceerd. Voor een Israël zonder grenzen. Ik kom er nog op terug.
Maar nu is het tijd voor de mentale reis van Gaza naar Den Haag, al ben ik nog helemaal niet over uitgepraat over Palestina. Vandaag begint de Eerste Kamer weer na het kerstreces. Tiny Kox gaat de arena in over de ‘grensoverschrijdende samenwerking, in het bijzonder ter bestrijding van terrorisme, de grensoverschrijdende criminaliteit en de illegale immigratie’. Ik verheug me ook op de bijdrage van GroenLinks, want dit is een onderwerp voor Britta Böhler, die het al vaker heeft gehad over de balans, we willen terrorisme bestrijden maar hoeveel van onze burgerrechten op het gebied van privacy willen we daar voor op offeren?
En ik las me in over de wet algemene bepalingen omgevingsrecht, waarin geprobeerd wordt om de vreselijke bureaucratie aan vergunningen die nodig zijn wanneer iemand, individu of bedrijf, iets begint, en te maken krijgt met onder andere bouwvergunning, sloopvergunning, ontheffing van bestemmingsplan, gebruiksvergunning, milieuvergunning, monumentenvergunning, en nog een reeks vergunningen. Of het ietsje simpeler kan, zonder dat de verrommeling van de omgeving en de schade aan het milieu verder vergroot wordt. We zitten nog in de procedurefase.
Twee commissies, een bezoek van het Asbestcomité met Bob Ruers, en morgen de hele dag met onze fractie om terug en vooruit te kijken. We hebben een ontzettend leuke fractie met z’n elven, we hebben elkaar ook altijd zoveel te vertellen, en Tiny Kox moet tegenwoordig in de krappe tijd die we voor de fractievergadering hebben stevig ingrijpen om ons in het gareel te houden. Hij hanteert er zelfs wel eens de hamer bij. Maar morgen hebben we de hele dag de tijd, Erik kwam terug uit Kenia, Sineke van de Antillen, ik uit Gaza – we hebben weer veel verhalen.