Gisteren Den Haag.
Onze fractie vindt het nu wel welletjes dat minister Guusje ter Horst alweer aan komt zetten met de suggestie dat de SP in strijd met de wet zou handelen. Eerst ging het over de afdrachtsregeling – we wachten met belangstelling af of de minister werkelijk bereid is de wet te gaan veranderen om het de SPers onmogelijk te maken automatisch, bij het aannemen van een funktie, een deel van hun vergoeding in de partijkas te laten storten. Maar nu heeft ze haar pijlen ook nog gericht op de SP omdat die de leden van de Provinciale Staten oproept om bij de verkiezingen van de Eerste Kamer de door de partij vastgestelde lijstvolgorde te respecteren. Het vervelende is dat ze beweert dat dat tegen de Grondwet is, het verscheen in verschillende dagbladen, maar tegelijk er niets aan te willen doen. Zo krijgt de SP ook niet de gelegenheid zich te weren.
Het punt is namelijk dat ook CDA, PvdA, VVD en GroenLinks – ieder op de eigen manier – hun statenleden hebben gevraagd om de kieslijst aan te houden. Iedereen vindt het een ongelukkig systeem, een overblijfsel uit voorbije tijden, dat statenleden de gelegenheid hebben met voorkeursstemmen zichzelf of anderen in de Eerste Kamer te krijgen met voorbijgaan van de partijdemocratie. Voorkeursstemmen van kiezers dienen gerespecteerd te worden, dat vindt de SP ook, maar voorkeursstemmen van kiesmannen (m/v) zijn in wezen ondemocratisch. Dus hanteren de partijen verschillende methoden – geschreven of gesproken instructies, schriftelijke verklaringen of bepalingen in huishoudelijke reglementen – om tegen te gaan dat iemand met maar een paar stemmen andere op de lijst kan passeren. Als minister ter Horst, en met haar de regering, dat tegen de Grondwet acht, dan is er dus een ernstig verschil van mening tussen regering en de meerderheid van de fracties in de Eerste Kamer.
Tiny Kox stelde voor om daar maar eens een interpellatie met de minister over te houden, en daar stemden de andere fractievoorzitters en de kamervoorzitter mee in – dat gaat gebeuren op 26 februari. Dat kan nog interessant worden.
Zie hier.
Zoals te verwachten: het televisiespotje over de thuiszorg krijgt zowel kritiek als veel lof. En niet alleen over die oude mevrouw, een actrice overigens, die zich uitkleedde. Is de klacht over de thuiszog wel terecht? CDA en PvdA vinden van niet. Agnes Wolbert van de PvdA vindt onder andere (in de Volkskrant van vanochtend) dat de SP een ‘irritant’ mensbeeld heeft: alsof er twee categorieen mensen bestaan: of ze zijn slachtoffer (oude mensen) of ze doen hun werk niet goed (werknemers in de thuiszorg). “In het eerste geval wordt niet alleen een hele groep als zielig weggezet, maar wordt ook voorbijgegaan aan de grote bijdrage die ouderen aan de samenleving leveren. In het tweede geval doet de SP al die mensen tekort die zich met hart en ziel inzetten om ouderen te ondersteunen in hun eigen leefomgeving.”
Wat een rare omdraaiing van de feiten. Het zijn juist de ouderen die opkomen voor hun recht op een goede en respectvolle verzorging, en het zijn juist de verzorgers die niet voor niets massaal demonstreerden in Den Haag omdat ze geen kans meer zien om de ouderen de zorg te geven die ze toekomt. En de SP zou de SP niet zijn als ze niet heel veel contact had met beide groepen, voordat er besloten werd tot actie over te gaan, of liever gezegd: om de actie voort te zetten met een film die de nodige aandacht zou trekken. Wat gebeurt. En van wie komt de lof die bij de SP binnenkomt? Juist: van ouderen die zich in de film herkennen en er genoeg van hebben dat er elke keer weer een andere hulp op de stoep staat en van de thuiszorgers zelf die hun werk goed willen kunnen doen.
Zie de ‘brief van de dag’, ook in de Volkskrant:
Tweede Kamerleden Jan de Vries (CDA) en Anouchka van Miltenburg (VVD) vinden het SP-spotje waarin een hoogbejaarde vrouw zich uitkleedt ‘misleidende reklame’ (vk.nl) Zij zullen gezien hun inkomen ook nooit in de situatie van deze dame terechtkomen. Ik herken het echter wel. Mijn eigen moeder wordt bijna dagelijks door een andere dame gewassen, in de keuken, want douchen lukt niet meer en een lift krijgen we niet. “Stop haar maar in een tehuis” wordt er dan gezegd. Zorgverleensters lopen uit Oud-Beijerland weg omdat ze niet genoeg uren mogen maken, geen salarisverhoging krijgen en niet gewaardeerd worden. En dat terwijl de manager dit jaar weer een grote bonusverhoging heeft gekregen. Daar moeten ze in de Tweede Kamer wat aan doen, in plaats van een spotje verbieden dat de waarheid blootlegt. Schokkend? Pfff.
J. de Zwaan, Oud-Beijerland.
Zie meer, op de SP-site. Hier.
Goed zo. Goed zo. En ook die interpellatie. Goed zo.
Het spotje vind ik prachtig, mooi, integer, en zoooo de vinger op de zere plek, dat het niet anders kan dan dat er commotie van komt. Andere partijen kunnen moeilijk zeggen, ja zo is het, zo gaat het, en het is erg en onwenselijk. Dan moeten ze bekennen dat het beleid verkeerd is (geweest) en onwenselijke gevolgen heeft.
Ik werk zelf, soms, als particulier verpleegkundige. Tot mijn grote schrik en verbazing, kunnen wij, via het particulier bureau, betere zorg leveren dan de reguliere thuiszorg, maar ook nog eens goedkoper voor de patient, en beter voor de verpleegkundige. Okay, het nadeel is dat ik daar als zelfstandig ondernemer werk, en bruto wordt uitbetaald, maar zelfs met dat meegerekend verdien ik meer dan mijn collega in de reguliere thuiszorg. Er zit dan toch iets goed fout in de zorgverlening en de thuiszorg helemaal.
Zeker als je bedenkt dat ik als particulier verpleegkundige in de thuiszorg werk, omdat ik via de reguliere tak niet aan het werk kom, omdat er geen werk zou zijn.
En als ik dan ook nog hoor dat er mensen zijn die veel geld verdienen in de zorg, maar dat die niet aan het bed staan, dan maak ik me helemaal zorgen over de (thuis)zorg.
Ik vind het een erg mooie spot. De dame straalt strijdbaarheid uit, ik zie haar geen slachtoffer, maar een vrouw die zich in haar recht aangetast voelt en protesteert.
Verder doet de spot geen thuiszorgwerkers tekort, integendeel. Het is duidelijk dat mevrouw erg tevreden was met “Conny”. Ze is boos op de “ze” die Conny nu te duur vinden.
Natuurlijk moet er schande gesproken worden naar aanleiding van het filmpje, maar dan vooral over realiteit die hier uitgebeeld wordt.
Het interessante is dat ik nogal wat mensen heb horen zeggen: ja ik kan er wel tegen maar wat denken oude dames ervan? Nu zullen er vast wel dames zijn die het inderdaad te ver vinden gaan, maar ik vind het opvallend dat het juist vrouwen zijn, ook van en zekere leeftijd, die zeggen: wat mooi. Omdat ze zo trots en strijdbaar is, omdat ze zich niet schalks verstopt, omdat ze zo duidelijk zegt: hier, mijn lichaam, kijk maar.
Dan bedenk ik me weer opnieuw hoe we dagelijks doodgegooid worden met bloot, maar altijd jong en strak en in de juiste ‘Anbiet’ poses en hoe onzichtbaar gewone ouderdom eigenlijk is gemaakt. Alsof mensen zich zouden moeten schamen voor hun doorleefde huid en hun kreukels. Ik denk dat dat me minstens zoveel raakt als waar het spotje over gaat.
Goed verhaal Marrigje, dank je.
Marrigje, als teammanager stuur ik een thuiszorgteam aan en dat verpleegkundigen niet of steeds minder ingezet kunnen worden in de reguliere thuiszorg heeft te maken met de financiering vanuit de zorgkantoren/ politiek. Er is voldoende vraag naar zorgverleners maar mijn budget dwingt ook mij tot de keuze voor het in dienst nemen van verzorgenden en helpenden boven verpleegkundigen. De indicaties die ook bepalend zijn voor de inzet, bestaan grotendeels uit verzorgende taken. Dat betekent dat als ik een verpleegkundige inzet, zij het grootste deel van haar contracturen verzorgende taken uitvoert die ik, financieel gezien, beter door een verzorgende kan laten uitvoeren. Het is dagelijks een afweging maken tussen klantvriendelijkheid (zo snel mogelijk zorg verlenen), kwaliteit en financien.
Ik heb de neiging om ook nog te reageren op ‘betere zorg door het particuliere bureau’ maar dan wil ik je eerst vragen wat je bedoeld met betere zorg.
Ik ben wel met je eens dat er iets goed fout zit in de zorgverlening en ook ik maak me zorgen over de zorg. Als teammanager stuur ik ook een intramuraal team aan en beide teams zijn inzetbaar op elkaars werkveld. Medewerkers uit beide teams werken dus intramuraal en extramuraal.
En het zal je misschien verbazen dat de verzorgenden uit het verzorgingshuis met veel plezier in de thuiszorg werken want de verschraling die in de verzorgingshuizen plaats vind is pas echt iets om je zorgen over te maken.
Ik weet hoe het werkt Rianne, en waar het vandaan komt. Neemt niet weg dat ik het niet vind kloppen dat mensen voor het zelfde werk, minder betalen, de verpleegkundige meer verdient, in de particuliere zorg, dan in de reguliere thuiszorg.
Als ik werk krijg ik betaald naar het werk dat ik doe, geen standaard uur tarief voor mij, maar het werk heeft een standaard uur tarief. Het meeste werk dat ik doe is vakantiezorg, en dat is vaak verzorgend, terwijl ik HBO verpleegkundige ben. Ik krijg dan dus betaald voor verzorgend werk. Ik vind het niet erg, doe graag basiszorg, en ben allang blij dat ik in de zorg werkzaam kan zijn. Is het werk wel hoger ingeschaald, krijg ik dus meer uitbetaald.
Volgens mij moet de zorg helemaal anders worden ingedeeld. De schaalvergroting in de zorg is een duur proces gebleken, en werkt hier en daar ook kartelvorming in de hand.
Het systeem wat jij beschrijft Rianne, lijkt me een mooi systeem, waardoor je ook verpleegkundigen zowel intra als extramuraal kunt inzetten, mocht dat nodig zijn. Daardoor kun je betere zorg garanderen. Waardoor mensen langer thuis kunnen blijven, want bezuinigen op thuiszorg is, wat ik altijd noem, een dure bezuiniging.
@2)Marrigje,ik ben het met je eens,dat alles soepeler verloopt in de particuliere thuiszorg,maar je vergeet er wel bij te vermelden,dat mensen hiervoor wel zelf moeten bijbetalen,want de tegemoetkoming van het CIZ is niet veel.Soms kunnen dat hele grote bedragen zijn als het om langdurige zorgen gaat.Er hangt dus in de particuliere thuiszorg wel degelijk een prijskaartje aan.
Voor een uurtje hier en een uurtje daar zul je weinig particuliere verpleegkundigen vinden,omdat zij ook aan de wettelijke regeling van minimum 1200 werkuren per jaar gebonden zijn om als zelfstandige in aanmerking te komen.Dan schieten die kleine uurtjes ook niet echt op.
Ik heb een vraag aan zowel Marrigje als Rianne, als het mag. Ik ben blij met hun ‘geluiden uit het veld’ hier.
Mijn vraag gaat over de signaleringsfunctie en ik stel hem als raadslid. Vroeger, voor de opsplitsing in goedkope huishoudelijke zorg en duurdere gespecialiseerde zorg, had degene die bij iemand thuis zorg kwam verlenen meteen een signalerende taak. Als er extra hulp nodig was, of het ging minder goed met een patiënt, of er bleek behoefte te zijn aan bijvoorbeeld iemand die eens met de patiënt of familie kwam praten, dan werd dat door degene die thuiszorg kwam bieden doorgemeld. Mijn zorg is steeds geweest dat die signaleringsfunctie weg zou vallen als thuiszorg vooral wordt verleend door (wisselende) goedkopere hulpen bij huishoudelijk werk. Het staat bij mijn weten ook niet meer in hun taakomschrijving, ‘de ogen en oren van de zorg te zijn’.
Klopt dat en is mijn bezorgdheid daarover terecht? Hoe gaat het in de praktijk met die signaleringsfunctie sinds de zorg is opgeknipt?
Bovendien betalen particuliere verpleegkundigen zelf hun pensioen en arbeidsongeschiktheids verzekeringen.Vooral van de laatste zijn de premies heel hoog.Als je een beetje aardig wilt leven zul je ongeveer 2500 uur per jaar moeten werken.
Elma Drayer had er gelukkig ook weer een mening over: de SP is populistisch, en het spotje klopt niet, want thuiszorgen doen niet aan wassen. Handig, zo’n overzichtelijk wereldbeeld: alles wat de SP doet is bij voorbaat stom.
Die signalerings functie is, zoals ik het ervaar, inderdaad weg. Ik werk in de vakantie zorg, kan daar iid niet van leven. Ik kom in de vakantiezorg soms heel trieste dingen tegen. Decubitus wonden die niet onderkent zijn bijv.
De meeste mensen die ik verzorg, verbazen zich erover, hoe het kan dat de zorg zoveel goedkoper is, en beter geregeld particulier dan regulier.
Als voorbeeld, als ik een kwartier werk schrijf ik een kwartier, en krijg dus een kwartier uit betaald. Een van mijn patienten vertelde dat zij bij de reguliere thuiszorg waar zij woonde, voor een kwartier werk ook een uur betaald. Of dit bij alle thuiszorg instellingen zo is, weet ik natuurlijk niet, maar ik heb het wel vaker gehoord.
En het is overigens niet zo dat de patienten die ik zie rijk zijn, verre van dat, ze hebben alleen wel allemaal een PGB, waaruit de zorg betaald wordt.
Vakantiezorg is de naam die we er aan geven omdat het in mijn geval niet om inwoners gaat, maar om mensen die hier tijdelijk verblijven. Het is niet zo dat het mensen zijn die per definitie niets ernstigs mankeren.
Wat het grote voordeel is van het bureau waar ik voor werk, is dat dit bureau in staat is, voor langere periode met maar 1 of max 3 verzorgenden, verpleegkundigen of huishoudelijke hulp te werken. En niet, zoals ik iemand hoorde vertellen, 27 verschillende verpleegkundigen in 4 weken. Met dagelijks 1 uur zorg. Ook voor de huishoudelijke dienst is het mogelijk om mensen voor langere perioden naar 1 adres te laten gaan. Lijkt me zowel voor de werkenden als de zorgontvanger een stuk prettiger.
Tenslotte 1200 uur is slechts 24 uur per week, en 2500 uur is een 40 urige werkweek.
@11 Marrigje,je schreef dat je hier niet van kunt leven.Dat is erg nobel van je,maar veel verpleegkundigen/ziekenverzorgende moeten er wel van kunnen leven.Kun je misschien,als je tijd hebt,uitleggen hoe dat bureau werkt en hoe ze continuiteit kunnen garanderen?
Zeg maar als ik er naast zit,maar uit je reactie maak ik op dat het een soort zorgboerderij is,waar je zorgverlener bent en je niet van adres naar adres moet,wat in de reguliere thuizorg wel het geval is.Inderdaad is 1200 uur maar 24 uur per week,maar daar kun je niet van leven als je al je lasten nog moet betalen.2500 is 48 uur per week.
Clara, de keuze om de huishoudelijke zorg tot een gemeentelijke taak te maken heeft voor en nadelen. In ons klantenbestand zat een groot gedeelte wat mijns inziens nu terecht word bediend met de goedkopere huishoudelijke hulp (voorheen alphahulp). Klanten die voldoende geestelijk vermogen hebben of een goed netwerk om zich heen kunnen prima zelf signaleren of aanvullende hulp nodig is.
Echter voor degenen die dermate lichamelijk ziek zijn of de steeds groter wordende groep met geheugenproblemen/ dementerenden is een signalerende functie ssentieel om tot de juiste zorgvraag te komen. En dit is nog steeds een taak in de functiebeschrijving van de duurdere huishoudelijk medewerker (voorheen gezinsverzorgster/ thuishulp).
Het probleem van tegenwoordiger is dat de zorgtoewijzer van een gemeente tot de juiste inschatting moet maken welke vorm van huishoudelijke hulp er toegewezen word. Het ziektebeeld zou m.i. hierin mede leidend moeten zijn. Men moet verder kijken dan de huidige situatie wanneer een hulpvraag binnen komt. De persoon die in de beginfase zit van dementie kan alles nog zo goed weergeven (verbloemen) en daardoor de goedkopere hulp krijgt toegewezen.
Ook hier zijn de financien weer van grote invloed omdat ook een gemeente iedere euro maar één keer uit kan geven. Verleidelijk om dan de goedkopere hulp in te zetten.
En helaas, Clara, het praatje met patient of familie, daar heeft deze regering geen geld meer voor over. Er zijn steeds vaker geluiden dat in de (nabije) toekomst ook de basis verzorging en begeleidingsuren niet meer gefinancierd zullen gaan worden uit de AWBZ. Misschien nog wel via een PGB maar helaas kan niet iedereen zelf de regie in handen nemen om alle papieren rompslomp die daar mee samen hangt te regelen.
De signaleringsfunctie proberen wij in onze organisatie nog te borgen in het teamoverleg wat we, ipv 1x per 4 weken nog maar 1x per 12 weken hebben. Daar worden de complexere casussen besproken en begeleid een teammanager de medewerkster hoe er aanvullende zorg geregeld kan worden.
Bij de goedkopere huishoudelijke hulp valt de signalerende rol inderdaad weg omdat er vanuit gegaan word dat er alleen maar huishoudelijk werk geleverd hoeft te worden. Daar is de klant afhankelijk van het persoonlijk initiatief van de betreffende hulpverlener.
Het is een uitdaging Clara, voor ons allemaal, om erg creatief te zijn met alle wijzigingen in de zorg. Ik blijf erin geloven om alle veranderingen te zien als een uitdaging. Maar dan moeten we de huidige patronen en organisatiestructuren loslaten. Breng als raadslid eens een bezoek aan een thuiszorg team of manager in jou gemeente. Daar kun je vast ook antwoorden vinden op je vragen.
Je zit er helemaal naast Medi. Ik leef van ander werk. Dit verpleegkundig werk doe ik er naast, ik werk ook voor een uitzendbureau als verpleegkundige, maar zelfs samen kan ik er niet van leven. De reguliere thuiszorg is hier zo georganiseerd dat het bijna niet mogelijk is om daar binnen werk te krijgen.
Ik woon op een eiland, en daar zijn komen vaak mensen die zorg nodig hebben, op vakantie, en ook op familie bezoek. Het is dus wel degelijk zo, dat als ik werk, ik van adres naar adres moet. Helaas is er hier gewoon te weinig werk voor een verpleegkundige.
De verpleegkundigen, verzorgenden, huishoudelijke hulpen, doen allemaal goed werk, binnen de mogelijkheden. Het is echter zo dat de mogelijkheden, door overheidswegen, steeds beperkter worden. Door de kleinschaligheid weer te bevorderen (en dat is wat particuliere bureau’s voornamelijk doen) is het mogelijk geld dat nu naar management en andere overhead gaat, weer terug te sluisen naar de werkvloer. Liefst had ik dat via de reguliere thuiszorg, maar als daar zo op bezuinigd blijft worden, zie ik er van komen dat dat leegloopt en de particuliere markt heel erg gaat groeien.
Nog even, er is niets nobels aan. Ik werk gewoon heel hard, zonder vakantie, om een beetje rond te kunnen komen. Voor ik met mijn huidige partner ging samenwonen, en we de lasten deelden, leefde ik, met mijn kinderen, van de voedselbank, ondanks de grote hoeveelheid uren die ik draaide. In de verpleging, en elders. Het andere werk heeft de overhand gekregen, en soms heb ik een normaal maandsalaris, vaak ook niet.
Als de mogelijkheid er was, zou ik graag ergens voor vast werken,met alle sociale zekerheid vandien. Maar helaas is dat voor mij, in deze positie, niet weggelegd.
@15)Marrigje,bedankt voor je uitleg.Ik werd op het verkeerde been gezet,door je zin in @2″Dat ik daar als zelfstanige werk en bruto wordt uitbetaald,maar zelfs dat meegerekend verdien ik meer als mijn collega in de reguliere thuiszorg”
Ik werk al 17 jaar in de particuliere thuiszorg,maar als ik geen 110 uren per week deed kon ik mijn gezin niet draaiende houden,toen mijn kinderen nog thuis woonden en studeerden.Natuurlijk zijn particuliere verpleegkundigen goedkoper voor clienten,omdat er geen sociale lasten betaald hoeven te worden,want dat doen we zelf,maar de belasting zorgt er wel voor dat er ook voor ons allerlei regeltjes worden opgesteld.Het enige voordeel is,dat je als zelfstandige je niet aan een CAO hoeft te houden,maar wel aan de zelfstandige regeltjes van de belasting,anders krijg je geen VAR verklaring.Met al die regeltjes in gedachten was ik alleen maar benieuwd hoe je dacht meer te verdienen als je reguliere collega.
Rianne, dankjewel voor je uitgebreide antwoord.
het blijft mijn grootste zorgpunt, dat die signaalfunctie wegvalt. Zeker als ik lees dat bij jullie bijvoorbeeld teamoverleg van 1x per 4 naar 1 x per 12 weken is gegaan. Het opknippen van de zorg mag dan rationeel en economisch logisch zijn, dit neveneffect is in de huidige situatie onvermijdelijk en onwenselijk.
Ik ben het dan ook pertinent oneens met mijn partijgenoot Agnes Wolbert die in de Volkskrant van 6 februari zegt: veel hulpen zijn bovendien de ogen en oren van de thuiszorgorganisaties.
Was het maar zo.
Op dit moment wordt er hard gewerkt aan een EKD, een elektronisch kind dossier. Een poging problemen op te lossen door talloze nieuwe problemen te genereren.
Nog even en de problemen in de ouderenzorg worden opgelost met behulp van een EBD, een elektronisch bejaarde dossier.
Ik heb jaren in de reguliere zorg gewerkt maar het is zo dat zelfs als je fulltime werkt van het salaris wat je krijgt moeilijk of niet van kunt leven.
Sinds april werk ik als zelfstandige in de particuliere zorg maar dan wel 24 uurs diensten.Ik kan zeggen dat dat goed betaald en aan die 1200 uur zorg dat ik van de belasting moet leveren om als zelfstandige te worden gezien kom je snel aan.
Natuurlijk kreeg ik eerst de verkeerde VAR toegestuurd maar na een bezwaar te hebben ingediend kreeg ik hem alsnog.
Het is wel zo als je werkelijk veel wilt verdienen (en dat kan) zal je bijna al je tijd moeten geven.
wie kan mij helpen aan bemiddelingsbureau voor werken met een var wuo.stuur mij een email.stel ik zeer op prijs.liefst 24uur zorg of nacht diensten.