Ondertussen hebben ze het in Israel maar moeilijk.
Abbas en Hamas dreigen met elkaar tot overeenstemming te komen, en dat is de bedoeling niet van de Israelische verdeel-en-heers tactiek, die graag wil dat wij allemaal geloven dat Fatah de good guys zijn en Hamas de bad guys. Dus dreigt Israel kwartpresident Abbas dat ze niet meer met hem willen praten en dat hij ook geen voordeeltjes meer krijgt als hij met Hamas praat.

Nu is het probleem voor Abbas dat hij nog steeds met lege handen staat, aangezien er van die voordeeltjes niet veel is gekomen, en hij door zijn eigen volk, inclusief een deel van Fatah, gezien wordt als een collaborateur met Israel en een slapjanus die niets voor elkaar krijgt. En is het voor Abbas steeds moeilijker om de Palestijnen duidelijk te maken waarom hij wel met Israel praat maar niet met Hamas, zeker na dat bloedbad in Gaza. Dus belooft minister Barak weer eens dat hij het de goede Palestijnen op de Westoever wat makkelijker gaat maken – easing the restrictions in travelling – met al die blokkades en controleposten die daar een gewoon leven onmogelijk maken. Behalve dat dat al vele keren is beloofd en er nooit wat van komt.

En er ook nu niets van zal komen, want tegelijk belooft Barak de Israeli’s dat hij helemaal niet van plan is om ook maar een controlepost weg te halen, vanwege het dreigende gevaar van ‘militante infiltranten’. Nu weet iedereen die niet achterlijk is en de situatie een beetje kent, dat een ‘infiltrant’ de weg wel weet over geitenpaadjes en door de gaten van de muur heen die nog steeds niet af is. Maar dat wil de gemiddelde Israeli niet weten, en nog rechtser dan Barak in de Knesset ziet elke verwijdering van een controlepost als een knieval voor de vijand.

Nu is er ook al protest van nog rechtser tegen de wapens en gepansterde voertuigen die Barak aan Abbas wil leveren. Die zijn er natuurlijk voor bedoeld om Fatah te wapenen tegen Hamas. Maar je weet maar nooit, zegt nog rechtser, of die wapens niet in handen gaan vallen van Hamas, zoals wel eerder is gebeurd, en bovendien, Abbas is ook een Palestijn en je weet het, Palestijnen zijn niet te vertrouwen. Straks gaat hij nog samenwerken met Hamas. Dus is Likoed tegen. Maar dan staat Abbas weer met lege handen.

Ze hebben maar het moeilijk, daar in Israel. Zie Haaretz, hier.

Een advertentie in Trouw: het Joods Nationaal Fonds vraagt om schenkingen. “Het Joods Nationaal Fonds heeft van Israel in honderd jaar gemaakt wat het nu is. Met ontzaglijk veel inzet van tienduizenden mensen is er van zand, moeras en rots een leefbaar land gemaakt. Een fenomeen in de wereldgeschiedenis”.
Prachtige illustratie bij waar ik net mee bezig ben: de zionistische mythes.
Ik stel een alternatieve tekst voor: “Met ontzaglijk veel inzet van tienduizenden mensen zijn honderdduizenden Palestijnen verdreven, hun dorpen verwoest, hun boomgaarden en land gestolen, en zorgt het Joods Nationaal Fonds ervoor dat het land er alleen is voor joden, en nimmer verkocht of verhuurd kan worden aan Arabieren. Terwijl we sinaasappelbomen en olijfbomen van Palestijnen ontwortelen, planten we met uw hulp nieuwe bomen – alleen voor joden – om van Israel een groen en vruchtbaar land te maken”.