Vertaling van de oproep uit de Guardian, van Britse joden. Zie hier.
Wij zullen Israël’s verjaardag niet vieren
In mei zullen joodse organisaties de zestigste verjaardag vieren van de stichting van de staat Israël. Dat is begrijpelijk, gezien de eeuwen jodenvervolging die uitmondden in de Holocaust. Toch zullen wij als joden geen feest vieren. Want het is toch zeker tijd dat we het verhaal van de anderen erkennen, de prijs die door een ander volk is betaald voor het Europese antisemitisme en Hitlers moordende politiek. Zoals Edward Said zei: wat de holocaust is voor de joden is de nakba voor de Palestijnen.
In april 1948, dezelfde maand als het beruchte bloedbad in Deir Yasseen, en de granaatbeschietingen op de burgers op de markt van Haifa begon Plan Dalet. Daarmee werd de vernietiging van Palestijnse dorpen en de verdrijving van de inheemse bevolking tot over de grenzen van de staat in gang gezet. Wij zullen geen feest vieren.
In juli 1948 werden 70.000 Palestijnen uit hun huizen in Lydda en Ramleh verdreven, in de hitte van de zomer, zonder voedsel of water. Honderden stierven. Het werd bekend als de dodenmars. Wij zullen geen feest vieren.
Bij elkaar werden 750.000 Palestijnen vluchtelingen. Meer dan 400 dorpen werden van de kaart geveegd. Daarmee was er nog geen eind gekomen aan de etnische zuivering. Duizenden Palestijnen (burgers van Israel) werden in 1956 uit Galilea verdreven. En nog vele duizenden meer toen Israel de Westoever en de Gazastrook bezette. Onder het internationaal recht, en volgens de VN resolutie 194, hebben vluchtelingen na een oorlog het recht om terug te keren dan wel compensatie te ontvangen. Dat heeft Israel nooit willen erkennen. Wij zullen geen feest vieren.
Wij kunnen niet de verjaardag vieren van een staat die gefundeerd is op terrorisme, massamoorden en de verdrijving van een ander volk van hun land. Wij kunnen niet de verjaardag vieren van een staat die zelfs nu nog doorgaat met etnische zuivering, die een weerzinwekkende collectieve straf oplegt aan de burgerbevolking van Gaza en die doorgaat met het schenden van de mensenrechten en het dwarsbomen van het nationale streven van de Palestijnen.
Wij zullen feest vieren op de dag dat Arabier en jood als gelijken met elkaar kunnen samenleven in een vreedzaam Midden Oosten.
(Voor de ondertekening, zie hier)