Nabhan Haboush, twee en zestig, stierf in Gaza aan kanker. Twee dagen later stierf zijn vrouw Lulu Haboush aan een nierziekte. Het echtpaar had een vergunning om in het buitenland de medische behandeling te krijgen die in Gaza niet te krijgen is. Een Egyptisch ziekenhuis verwachtte mevrouw Haboush voor behandeling. Maar ze werden Gaza niet uitgelaten. Ze probeerden het drie keer bij Erez en werden teruggestuurd, ze probeerden het bij Rafah, de grens met Egypte, en ook daar werden ze tegengehouden. Bij elkaar besteedden ze 15.000 dollar aan hun pogingen om Gaza uit te komen.
Ze zijn nummer 161 en 162 op de lijst van namen van mensen die zijn overleden doordat ze geen medische behandeling konden krijgen. Stille slachtoffers van de Israelische blokkade.
Bron: hier.
Zie ook hier voor de aanstaande doden.
wat een vreselijke toestand. waarom kijken alle naties toe zonder iets te doen tegen deze wreedheden?
Pijn in mijn hart bij het lezen van jouw blog.
Dinsdag stierf er weer een patient aan kanker, die Gaza niet uit mocht voor behandeling. Mohammad Alimawi, 22 jaar oud. Maandagnacht stierven twee tweelingmeisjes van tien dagen oud in Khan Younis, die ook al niet de grens over mochten voor behandeling in een Israelisch of Egyptisch ziekenhuis. Sinds de grens 11 maanden geleden vrijwel hermetisch werd gesloten, en nog maar enkelen toestemming krijgen om er uit te komen – overigens met een grote willekeur – is de stand aan doden door het onthouden van medische hulp gestegen naar 167.
Bron: hier.
“wat een vreselijke toestand. waarom kijken alle naties toe zonder iets te doen tegen deze wreedheden?”
Omdat de burgers van die naties hun mond niet opendoen, Fatima. Schrijf aan de Tweede Kamer, aan de regering, vertel ze dat je je hier niet langer mee kunt verenigen. Blijf schrijven en voer de druk op.
Adressen: zie hier.
Mee eens. Finkelstein zei het ook: bestook ze. Hou niet op. Zolang een minister als Verhagen kan blijven geloven dat wij wel stil blijven als hij weer achter Israel gaat staan kan hij zijn gang gaan.