De pessimisten, die dachten dat de SP nu meteen zou kelderen, (of de optimisten die daarop hoopten) krijgen (vooralsnog) geen gelijk: bij de laatste peilingen van Synovate (hier) stijgt de SP van 18 naar 20 zetels, twee meer dan twee weken geleden dus. Niet verbazingwekkend, want Jan Marijnissen en de SP waren de afgelopen dagen volop in beeld, en nu eens voornamelijk positief. Toch prettig als je niet eerst dood hoeft om eens te horen hoe geweldig ze je vinden.

Heel wat anders dan een jaar geleden, toen elk incident of mini-incident garant stond voor een stroom van negatieve berichtgeving. Jan was bij zijn afscheid als fractievoorzitter, bij de persconferentie, bij Nova, op zijn best. Dus ondanks het feit dat 27% van de huidige SP stemmers vinden dat de SP zonder Marijnissen minder aantrekkelijk wordt (tegen 66% die zegt: maakt niet uit, en helemaal wel 1% die zegt dat de SP zonder Marijnissen aantrekkelijker wordt – wie is die zuurpruim?) stijgt de SP eerst in de peilingen.

Leuk natuurlijk, maar eerlijk, het zegt natuurlijk nog niks, want de komende jaren tot de verkiezingen gaat het er om spannen.

De belangrijkste ‘concurrenten’ voor de SP zijn niet verrassend GroenLinks (39% zou die ook overwegen) en PvdA met 34%, en D66 met 19%. In tegenstelling met de wel eens gehoorde mening dat het vooral de kiezers zijn die vallen op populisten (waaronder gemakshalve Marijnissen dan ook maar wordt geschaard) die zwalken tussen SP, TON en Wilders, ziet maar 14% een mogelijk alternatief in Verdonk en 10% in Wilders. Altijd nog reden om je zorgen over te maken, maar lang niet zo’n aardverschuiving als wel eens wordt aangenomen.

Nu Verdonk ook op Fortuyniaanse wijze rollebollend over straat ligt daalt haar populariteit meteen met vier zetels. En ze heeft nog twee jaar te gaan voordat ze kan innen.

Ik ga vandaag naar de partijraad, met cadeautjes in de tas van onze fractie voor Jan en voor Agnes.