Terwijl Ratna Pelle in de Volkskrant (dinsdag) mag uitleggen dat Israel géén apartheidsstaat is, staat er in Haaretz een leuk stuk. Over de enige (Israelische) jood die in Sakhnin woont. Sakhnin is een stadje bewoond door Palestijnen met Israelisch staatsburgerschap, midden in Galilea, en nog even voor de duidelijkheid: in Israel dus. Trees Zbidat, onze weblogbezoekers welbekend, woont er met haar man Ali.
Nu dacht ik dat er nog twee joden bewust in Sakhnin zijn gaan wonen, namelijk Uri Davis, schrijver van het boek Apartheid Israel, en Susan Nathan die ook weet wat apartheid is, nee, ik zie het om het omslag van haar boek De andere kant van Israel, die woont in Tamra, een eindje verderop. Nathan beschrijft wat er gebeurt als je als jood in een van de Arabische enclaves gaat wonen. Dat ze joods is is voor de Palestijnen geen probleem, het is vooral een probleem voor andere joden. En voor de Israelische organisaties. Als je probeert om een ticket te bestellen voor een vlieguig en je je adres op moet geven bijvoorbeeld: Tamra zit niet in de computer, Tamra bestaat niet, al wonen daar 25.000 Israelische staatsburgers. Probeer eens een taxi te bestellen van buiten Sakhnin, probeer als je verhuist je spullen naar Tamra te laten brengen, probeer van buiten Tamra iemand te laten komen om iets in je huis te repareren – Israelische joden mijden de Palestijnse gebieden binnen Israel alsof het vijandelijk gebied is, en zo worden de inwoners ook behandeld. Lees Nathans boek, het is een uitvoerig verslag van apartheid in uitvoering, van iemand die het lijfelijk meemaakt. En dat is dan nog de kwestie binnen ‘democratie’ Israel zelf. (Zie hier en Brief van Trees, hier) En het gaat nog niet eens over de bezette gebieden waar Palestijnen steeds verder door muren en checkpoints worden ingesloten, en joodse Israeli’s in toenemende mate worden buitengesloten – Gaza mogen ze al niet meer in. En waar een totaal gescheiden systeem bestaat: aparte wegen voor Israeli’s en Palestijnen, aparte en ondoordringbare woonkernen, en twee verschillende rechtsystemen. Kolonisten gaan naar de Israelische rechtbank, Palestijnen vallen onder de militaire rechtbank. Verschillende wetten, verschillende vonnissen. En drie keer raden wie er voor hetzelfde vergrijp zwaarder worden bestraft.
Dit is de grap van het artikel in Haaretz vandaag, over een joodse Israeli die besloten heeft om eens een tijdje in Sakhnin te gaan wonen. Niet dat zijn verhaal sensationeel is. Integendeel. Wordt het hem lastig gemaakt omdat hij een jood is? Nee. Hij heeft vooral problemen met zijn bakker die niet wil dat hij in een andere winkel koopt. Het interessante van het artikel is niet dat er iets interessants gebeurt als er een jood in een Arabisch stadje gaat wonen, het interessante is dat het een artikel waard in een Israelische krant is omdat het zo uitzonderlijk is.
Stel je voor, de Volkskrant schrijft een artikel: een neger in Haarlem! Een moslim in Tilburg! Een blanke christen in Slotervaart!
En dan beweren dat er in Israel geen sprake is van apartheid.
Het artikel: hier
Ik moet even reageren. na het lezen van het artikel dacht ik “niet slecht” maar toch, het is eigenlijk een waardeloos stuk. Ten eerste, zoals je zegt Anja, ook uri davis woont in Sakhnin en er zijn ook enkele sakhniners getrouwd met Joodse vrouwen die het er prima naar hun zin hebben.
Hij schrijft over de plaatselijke ‘kroeg” waa rje geen alcohol kan krijgen. Hij zegt dat het een plek is waar alleen mannen mogen komen, alleen als er een Joodse vrouw is dan wil wel men breken emt deze regel. gelul, ik ga er vaak genoeg een bak koffie drinken en maak er afspraken met vriendinnen. het klopt dat het publiek overwegend mannelijk is, maar dat heeft ermee te maken dat vrouwen zelf zich neit op hun gemak voelen als ze daar zitten. Ook omdat juist dit cafe een voetbalcafe is. Er zijn meer cafe’s en daar zitten zowel vrouwen als mannen. En niemadn jaagt je weg omdat je eenv rouw ben. Dit is weer zo clichematig. Het is duidelijk dat deze jongeman weinig met vrouwen heeft gepraat, dan zou hij toch wat meer begrijpen.
Ja het klopt dat de gemeentelijke diensten niet optimaal werken. Al 4 weken is eht vuilnis niet opgehaald. als dat gebeurt in de zomer, gaat dat vreselijk stinken, en ik baal er vreselijk van. Veel mensen huren een tractor en met de hele straat laten ze eht vuilnis weghalen. Maar sakhnin heeft ook geen plek om dit vuilnis te storten, de oude stortplaats is gesloten en er is te weinig land om een nieuwe te openen. Misgav, (settlements om sakhnin heen) verbiedt dit. het vuil wordt niet opgehaald omdat de gemeentelijke werkers al een paar maanden hun salaris niet gehad hebben. Toch spreekt uit dit stuk een soort van ‘patronizing”. Deze jongeman heeft weinig gedaan met zijn verblijf hier. Zo schrijft hij ook “There are people who are not as nice to me, but no one was disgusting,” he said. Ik heb moeite met deze opmerking. natuurlijk zijn er mensen die neit aardig zijn, die heb je overal, en diegenen die niet aardig voor hem waren was dat omdat hij Joods was, of omdat het gewoon geen aardige mensen zijn.waarom zouden ze ‘disgusting” moeten zijn. Mensen zijn mensen.
En ook wat hij over het voetballen zegt klopt vlgs. mij niet.
In fact, the local population did not attend the home games that much. “From the outside, it looks as though everyone is united and the season is fantastic,” Fassberg said. “Nevertheless, Jewish players, for example, couldn’t understand why the fans weren’t coming. It took me a while to see that there is a division here.”
Ik ben bij bijna iedere thuiswedstrijd geweest, en wat ik daar zag was dat het stadion (5000 plaatsen) altijd voor 75 % gevuld was, soms meer, maar niet minder. Ach, zo belangrijk is het ook allemaal niet. Als het nieuws is dat een Jood die in sakhnin woont en daar goed behandeld is, dan mogen ze dat voor mij schrijven. Maar ik vind het eigenlijk gewoon een nul artikel. Zo, dat wilde ik even kwijt.
Ik neem aan dat de Israelische autoriteiten zo’n artikel niet leuk vinden. Heeft Haaretz daar geen last van? En met name de schrijver (Yoav Stern)?
Als er veel Israelische Joden zijn die Haaretz lezen, dan zouden hun ogen toch open moeten gaan. Of zijn ze Oost Indisch blind? Of wordt Haaretz bijna niet gelezen? Of… of…
Nee Jov, Haaretz krijgt daar geen last van. In tegenstelling tot de omliggende landen, heerst er in Israel persvrijheid.
Israel heeft een redelijke mate van persvrijheid, maar daar ligt het probleem niet. Mensen met kritische meningen krijgen het wel erg lastig, Tanya Reinhart hield het niet meer uit en vertrok naar de VS, Ilan Pappe vertrok naar Engeland. Haaretz is ook meer dan eens onder druk gezet om hun meer kritische journalisten als Gideon Levy, Akiva Eldar en Amira Hass er uit te zetten, en bedreigingen en hatemail zijn ook heel gewoon. En het is niet zo eenvoudig om te verdragen dat je kinderen op school horen dat hun vader een Arabieren- dus terroristenvriendje en een landverrader is.
Het andere probleem is dat het merendeel van de Israeli’s eenvoudig niet wil weten wat er gebeurt, en het is ook makkelijker geworden om niets te weten door de vergaande segregatie. Wie niet wil komt geen Palestijn meer tegen, zelfs niet meer als straatvegers, bordenwassers en bouwvakkers zoals vroeger. Gideon Levy vertelde mij dat hij denkt dat zijn artikelen meer door buitenlanders worden gelezen dan door Israeli’s en heeft er weinig illusies over dat die veel invloed hebben op het gemiddelde Israelische publiek.
Overigens heeft Haaretz wel een paar kritische journalisten, maar neemt evengoed advertenties op van de meest militante rechtse kolonistenorganisaties, die openlijk pleiten voor de deportatie van Palestijnen. Misschien dat ze zich daardoor nog wel eens wat kritische geluiden kunnen veroorloven.
Hi Jov, Jodse Israelis komen in Sakhnin en andere palestijnse dorpen. Maar op de een of andere manier vinden ze eht heel normaal dat hier de situatie is zoals die is. Ze vinden het wel “pitoresk”. Ik zie veel Joods-Israelis hun boodschappen doen bij ons, daar op onze markt de groenten altijd wat beter en goedkoper zijn. We hebben hele goede humus restaurants. Die zitten op zaterdag vol met mensen uit de settlemetns. Geen probleem. Ze weten het, maar ze realiseren zich niet dat er iets onrechtvaardigs aan de hand is. Als je eht er met ze over heb dan krijg je vaak allerlei excuses te horen zoals “wij betalen meer belasting, de Joods Israelies dus. Dat is niet helemaal waar, want ook wij in Sakhnin betalen onze gemeentebelasting, alleen krijgen we er weinig of niets voor terug. het is zo dat veel joods israelies best wel weten wat er is, maar hun kop in eht zand steken. Zij hebben zo’n artikel in Haaretz niet nodig, ze wonen dichtbij arabische dorpen of niet erkende dorpen . Anja, je hebt eht toch gezien, het settlemetn Eshbal ligt nog geen 500 meter van een niet erkend bedoeinen dorp vandaan. Eshbal prachtige villa’s, dat bedoeinendorp wonen ze nog steeds in golfplaat ijzeren barakken, en krijgen ze geenv ergunning om hun eigen toilet in die barakken aan te leggen. Dus ze zien het iedere dag. Maar zoals ik al zei, ze vinden het wel pitoresk.Het komt niet in hun hoofd op dat ook wij (Sakhnin) balen van slechte wegen, vuilnis etc. nee, ze denken wrsl dat dat bij de “arabische mentaliteit “hoort.
Trees, je schreef kort geleden dat je problemen had met mails die je via je Israëlische provider aan een Palestijnse provider wilde sturen. Je wist niet of dat structureel was, dus een soort virtuele muur. Is het nog steeds zo, of was het een technische storing?
Hoi Clara, dat is structureel.Zogauw ik op dinsdag weer in Ramallah ben, en ik doe de outlook open dan stromen de mailtjes binnen die sinds zaterdag tegengehouden werden. heel raar.