Huiselijkheid. Wassim maakt zijn huiswerk, Walid helpt hem. Baba waarom heb je niet gezorgd voor een oudere broer voor mij, die me bij mijn huiswerk helpt? Jij wou het altijd alleen doen, zegt zijn vader, ik mocht je niet eens helpen.
Nasreen is op bezoek, de nieuwe medewerkster voor de fundraising. Het is gezellig, maar er moet ook een beetje gewerkt worden
We hebben een tijdje bij kaarslicht gezeten toen de ekectriciteit weer eens uitviel. Walid moppert. Nergens ter wereld zijn de computers zo sloom, dankzij die stomme elektriciteit. Hij heeft een beter cijfer voor Engels dan voor Arabisch. Ik wil geen Arabier zijn, ze doen niets voor ons, daar wil ik toch niet bijhoren? Hij blijft gewoon Palestijn, een mopperende Palestijn met een beter cijfer voor Engels dan voor Arabisch.
Morgen ga ik Erez weer door. Jan en ik hebben nog een afspraak in Tel Aviv voor we terugvliegen.We krijgen een telefoontje van Joes, dat iedereen ‘gecleared’ is voor de decemberreis. Altijd prettig om te weten als ik weg ga dat er weer een volgende keer is, insha’allah.
Want altijd scheiding, altijd weer begroeten,
Gedreven door verlangen en gemis…
Leuk om de jongens weer te zien, Anja. Vanmorgen hoorde ik op radio 1 dat een ploeg psychiaters, psychologen en ‘gewone’ artsen, waaronder ook Israëlische artsen, Gaza niet in mochten van het Israëlische leger, vanwege de ‘veiligheid’. Zijn ze dan zo bang voor mensen die al neer liggen dat ze die nog even moeten natrappen? Wat ziek zeg. Wellicht kunnen die ‘shrinks’ iets doen voor die militairen? Behalve morele steun kan ik vrij weinig doen. Maar die steun hebben ze van me. Ik zal ook zeker proberen om jouw verhalen te vertellen en mensen te wijzen op jouw weblog.