Chris Davies, Britse Europarlementarier voor de Liberale Democraten, was met een parlementaire delegatie op bezoek bij hun Palestijnse collega’s van de Wetgevende Raad, dat wil zeggen: ongeveer het Palestijnse parlement, voor zover dat onder de omstandigheden haar werk kan doen. Op zet was ook de 38 parlementariers op te zoeken, die al vele maanden vast zitten in een Israelische gevangenis, vooral om te spreken met dr. Aziz Dweik. Uiteraard gaf minister geen toestemming, en waarschuwde de Europarlementariers niet in gesprek te gaan met ’terroristen’.

Het was een symbolisch gebaar, zegt Davies in een interview (Electronic Intifada, hier), we wilden duidelijk maken dat het verkozen parlementariers toegestaan zou moeten worden om onze collega’s te bezoeken, eveneens officieel verkozen parlementsleden. Veder verbaasde het ons zeer dat dr. Aziz Dweik een terrorist wordt genoemd. Tien maanden geleden sprak de Inter Parliamentary Unionna onderzoek, de mening uit dat Dweik op geen enkele manier in verband kan worden gebracht met terreurdaden en zijn enige misdaad is dat hij democratisch is verkozen in een partij waar Israel en het Westen niet mee te maken willen hebben.

Het argument van de EU is simpel: hoe kun je vrede stichten als je niet praat met je vijanden, en met wie kun je beter praten dan met de democratisch verkozen vertegenwoordiger van die vijand? Of je het nu eens met ze bent of niet, zij hebben een mandaat en de vrijheid om de handelen. Hamas isoleren veroorzaakt alleen maar dat de meer extremistische elementen worden aangemoedigd.

Zeker hebben we ernstig bezwaar tegen de ideologie van Hamas, en het afschieten van raketten op Israelische steden, en dat is ook wat we hun leiders voortdurend voorhouden. Maar we moeten ook onthouden dat er meer pragmatische facties zijn binnen Hamas die bereid zijn om tot een compromis met Israel te komen. Ik sprak zelf met Hamas leider Ismail Haniye, zegt Davies, en die zei bereid te zijn te komen tot een naast elkaar laten bestaan van twee staten op de grenzen van 1967. Hoewel we ondertussen niet meer zeker zijn wie in Hamas de overhand heeft, of dat niet de meer militante facties zijn.

We mogen ook niet vergeten dat Hamas reageert op de status quo, dus: de illegale en voortdurende Israelische controle over de grenzen, de toegang, de kust, het luchtruim, het bevolkingsregister, de water en elektriciteitsvoorziening, en ook nog regelmatig aanvallen uitvoert tot in de belegerde strook. De acties van Hamas komen niet uit de lucht vallen.

De EU heeft drie jaar geleden voor de Palestijnse verkiezingen betaald, en die door de internationale observatoren eerlijk en vrij zijn bevonden, inclusief door de voormalige president van de VS Jimmy Carter. Ook de VS drongen aan op democratische verkiezingen. Het is een buitengewoon slecht voorbeeld voor de Arabische wereld dat we eerst vrije verkiezingen aanmoedigen, en dan niet bereid zijn om de resultaten te accepteren. Overigens: veel van de landen van de Europese Unie waren zelf bezet tijdens de Tweede Wereldoorlog, en steunden het verzet tegen de bezetters. Hamas vecht ook tegen een bezetting. Het lijkt er op alsof wij niet onder ogen wensen te zien wat dat betekent.

Chris Davies heeft ondertussen ook kennis kunnen maken met de harde hand van het Israelische leger, toen hij aanwezig was bij een Israelisch/Palestijnse demonstratie tegen de muur. Na bekogeld te zijn met traangasgranaten en mishandeld te zijn vertrokken ze maar. De muur, zegt Davies ten overvloede, is illegaal. Verder klaagt hij niet over de behandeling, ik heb begrepen, zegt hij, dat we in verhouding nog vriendelijk zijn behandeld omdat we de EU vlag bij ons droegen en we hen van onze aanwezigheid op de hoogte hadden gesteld.