Gisteren de reactie van een boze man, op mijn verhaal over de haantjes en de homohaat. Waarom hij zo boos was is niet helemaal duidelijk, maar kennelijk schoot hem iets in het verkeerde keelgat of voelde hij zich ergens door aangesproken in het verhaal. Misschien mag ik niets zeggen dat uitgelegd zou kunnen worden als kritiek op mannen.

“boeren zuipketen” oja Clara, kom je daar dan? Wat een politiek correct neo-70 babbel. O ja Anja, en je zou pas echt geemancipeerd zijn als je na je kritiek en ‘adviezen’ over hoe jongens en mannen het vrouwen fijn moeten maken ook eens even zou zeggen wat jij de meisjes en vrouwen allemaal bijbrengt over het plezieren van mannen. Dat wordt allemaal maar aangenomen als done-deal. In feite leeft de ongelijkheid voort omdat jij hetzelf creeert!

Reactie door Hans

Nu is het wel duidelijk dat ik dat stukje niet schreef om ‘adviezen’ te geven en het bovendien alleen over jongens had omdat dat het onderwerp was: hoe het komt dat geweld tegen homo’s vooral voorkomt in een bepaalde categorie jonge laag opgeleide mannen. En mijn suggestie was dat je dat beter kon begrijpen door tegelijk naar klasse en naar sekse te kijken, en daarin naar de vorming van ‘mannelijkheid’. Meisjes komen in dat verhaal niet voor, dus daar had ik het ook niet over.

Maar ik gaf ook voorlichting aan meisjesgroepen, dit voor je informatie Hans, en voor de anderen die dat interessant vinden. Aangezien ik ook daar de jongeren waar ik mee praatte zelf aan liet geven waar ze mee zaten, was het onderwerp zelden ‘hoe kunnen we een man plezieren’. Want uiteraard vormden die meisjes het spiegelbeeld van waar de jongens mee zaten. De meisjes hadden dus vooral last van de vraag hoe ze zich in de dubbele moraal op konden stellen. Waar ze mee geconfronteerd werden waren jongens die probeerden ‘hoe ver ze konden gaan’ en het aan de meisjes overlieten om al of niet tegen te stribbelen. Die meisjes schatten de risico’s als ze ’te makkelijk’ waren nogal realistisch in: geef je te snel toe dan ben je goedkoop, dan ben je een afgelikte boterham en dan laat hij je weer vallen, en als andere jongens weten dat je ‘het’ met je hebt laten doen, dan ben je vrijwild voor de volgende. Maar geef je helemaal niet toe, dan verliest hij misschien zijn belangstelling. En een ander niet ondenkbaar risico, ik heb het nu dus nog steeds over dertig jaar geleden, was ongewenst zwangerschap, toen nog een absolute ramp. Het idee dat je als meisje zelf voor condooms zou zorgen was ondenkbaar, want daar zou je mee aan geven nog voor het was gebeurd dat je wel wilde, en dat zou zijn respect aanzienlijk verlagen, dan was je wel ongeveer een hoer. Je was dus altijd geheel afhankelijk van of jongens daar toe bereid waren en of ze er aan hadden gedacht. Seks was dus niet leuk, het was vooral gevaarlijk. Zoenen was nog wel een beetje leuk, als hij maar niet meteen zijn tong in je mond stak. (Getver, hoorde je sommige meisjes griezelen). Het was dus altijd laveren tussen ‘slet’ en ’trut’.

Het spreekt haast vanzelf dat er in die verhoudingen nauwelijks ruimte was voor een vrije ontwikkeling van seksueel plezier. Het was voor de meisjes veel te riskant om daar aan toe te geven, voor zover ze überhaupt iets voelden aan erotiek. Hun opwinding, de rode wangen, kwamen niet bij het onderwerp seks, wat meer een wat lastig en een beetje onsmakelijk onderwerp was, maar bij verliefdheid. Waar de meisjes op hoopten is dat zo’n jongen echt verliefd zou worden, dan namen ze die seks waar ze zich nog weinig leuks bij voor konden stellen maar op de koop toe.

Dit leek in de ongelijke sekseverhoudingen van toen vooral de deal: de meisjes vroegen om verliefdheid – dus enige garantie op een echte band, en wilden in ruil daarvoor wel toegeven met de seks, en de jongens wilden seks, en begrepen – min of meer – dat je die meisjes dan toch enigszins ‘romantisch’ en omzichtig moest benaderen, en dat de meesten eerst verkering wilden en anders hun broekje aanhielden. Wilde je seks zonder al dat gedoe, dan moest je dus bij de slettebakken zijn die het toch al met iedereen deden.

Geen van de meisjes heb ik ooit een vraag horen stellen over hoe ze een jongen seksueel gezien een plezier konden doen. Want dit hoorde ook bij de ongelijke sekseverhoudingen: jongens werden geacht te weten hoe het moest, zij moesten de daden plegen, als je ze hun gang liet gaan kwamen ze vanzelf aan hun trekken, en meisjes werden geacht daarbij te reguleren wat ze de jongen toe zouden staan.

In die tijd was het vormingswerk voor bedrijfsjongeren niet gemengd, maar vond nog ouderwets in aparte groepen plaats. Voor de seksuele voorlichting was dat prima, want mijn ervaring was dat niemand een mond opendeed in gemengde groepen: de meisjes niet omdat het slettig was om toe te geven dat ze misschien wel seksuele belangstelling hadden, de jongens niet omdat ze niet wilden toegeven dat ze niet zoveel van seks wisten, behalve dat je hem ergens in moest steken als je daar tenminste de kans toe kreeg. (Ik heb ze nog wel eens gevraagd om een kutje te tekenen, brachten ze niet veel van terecht: dat werd een gat met wat onduidelijke rommel er omheen. De meisjes deden het trouwens niet veel beter.)

Dit was dus meer dan een generatie geleden. Er is een emancipatiegolf overheen gegaan. Tegenwoordig worden we doodgegooid met seksuele informatie, we kunnen nu in elk damesblad lezen hoe we aan geweldige orgasmes kunnen komen – het woord orgasme viel in de meisjesgroepen van toen nooit, en de jongens wisten meestal niet erg zeker of meisjes ook klaar konden komen en hoe dat dan ging. We worden ook doodgegooid met porno, dat een heel vals beeld geeft over seks. Maar mijn vraag zou zijn, waar ik geen antwoord op weet omdat ik al heel lang geen seksuele voorlichting aan jongeren heb gegeven, of de huidige sekseverhoudingen zo zijn dat zowel jongens als meisjes de kans krijgen om plezier in seks te hebben. Ik dacht toen al: we gaan van een tijdperk waarin meisjes geen ja mochten zeggen naar een tijdperk waarin ze geen nee mogen zeggen, en de vraag is of dat alleen maar vooruitgang is.

Kortom Hans, als je dacht dat het aan mij lag als er nog steeds ongelijkheid is tussen de seksen, en het met het plezier nog een beetje tegenvalt, ik dacht eigenlijk van niet.