Vroeger waren wij dat, de SP, de partij die vooral tegen was. Dat is al heel lang over, ook al dringt dat bij sommigen nog niet helemaal door. Nu is het vooral rechts dat tegen is, tegen de ‘inkse kerk’, tegen migranten, tegen moslims, tegen de multiculturele samenleving, tegen kopjes thee en tegen de ‘linkse’ media waar ze te weinig voet aan de grond zouden krijgen.

Ronald Sørensen, van Leefbaar Rotterdam, die ik leerde kennen toen hij betoogde tegen Rotterdamse hulp aan de bevolking van Gaza, (wat hebben wij daar aan, was geloof ik het belangrijkste argument), wil nu een Populistische Omroep beginnen. Lijkt me enig. Ik kijk er naar uit.

Het idee is dat de mainstream media te links zijn geworden. Was mij nou niet speciaal opgevallen, wat mij wel opvalt is een steeds grotere kleurloosheid waardoor er nog weinig programma’s te vinden zijn die mij kunnen boeien – er was toch een tijd dat ik thuis bleef voor een avondje VPRO, en dat is lang geleden. Ook is het mij opgevallen dat figuren als Wilders en Verdonk, en toen ze nog bestond, Hirsi Ali, onevenredig veel media aandacht krijgen. Ja maar, ja maar, zegt de tegenpartij, Verdonk krijgt van die ‘linkse’ media niet de kans om ongeïnterrumpeerd haar verhaal te doen, en ook de afkeurende lichaamstaal van Clairy Polak speelt mee, zelfs als Verdonk geheel de ruimte krijgt om uit te spreken. Ook dat beetje kritiek moet dus weg, kennelijk, krijgen we helemaal vanillevla.

Nu wil Sørensen dus een omroep waar rechts geheel ongehinderd door tegenspraak en kritiek hun woordje kunnen doen. Dat lijkt me een leuk idee. Eerst moeten er voor 1 april 2009 vijftigduizend leden gevonden worden die elk zes euro willen betalen. Ik ben benieuwd of die er komen. Zou moeten kunnen als je de Telegraaflezers aanspreekt, en die jongens en meisjes, vooral jongens, van GeenStijl. Of die laatsten veel belangstelling hebben is de vraag. Mij lijkt de aantrekkingskracht van die website er vooral uit te bestaan dat je er vrijwel ongehinderd met poep mag gooien, ik zie die jongens er niet eens voor aan dat ze erg veel interesse hebben voor de poep van een ander. En er zes euro voor over zouden hebben om alleen maar te mogen luisteren en kijken.

En wat zou die nieuwe omroep uit moeten zenden? Nou, wat rechts te zeggen heeft dus. Maar dit is het probleem, dat weten we al, dat is erg overzichtelijk en bestaat vooral uit tegen, en stiekem denk ik dat die rechtse jongens en meisjes daar zelf al lang op uitgekeken zijn. Verdonk aan het woord zonder tegenspraak, en zonder interviewer met negatieve lichaamstaal, zou dat opwindend zijn? Dacht het niet. Wilders aan het woord zonder kamerleden die hij uit kan schelden? Wat Wilders te zeggen heeft kan ook al op één bierviltje.

Het punt is dat rechts en links, in mijn ogen nog steeds zeer overzichtelijke categorieën al zijn er mensen die vinden van niet, niet zomaar elkaars spiegelbeeld zijn. Ik bedoel: het is niet alsof je nu eenmaal mensen hebt met rechtse en met linkse opvattingen, mensen die verder op elkaar lijken en in principe in elkaars mening geïnteresseerd zouden kunnen zijn. Ik denk dat die mensen ook echt anders zijn, en niet alleen anders in hun opvattingen. En dat baseer ik op een paar jaar ervaring met het web, waar ik destijds met mijn weblogje naïef in gestapt ben, nog niet wetende dat ik was begonnen aan een afdaling in de onderwereld.

Dit is bijvoorbeeld wat ik zie: dat je op de rechtse sites nauwelijks ooit ‘reaguurders’ vindt van links. Mij zul je daar ook niet aantreffen, want ik heb er geen zin in om tussen die bagger te gaan zitten en ik heb er geen enkele fiducie in dat het enige zin heeft om te proberen tot enige uitwisseling te komen. Het gaat op die rechtse sites namelijk nooit om de inhoud, negen op de tien reacties bestaat uit schieten op de boodschapper, en in de paar reacties die nog inhoud hebben is die inhoud gewoon weer het afdraaien van de vaste zeven meningen. Het is er vooral dodelijk saai. Het enige dat hier en daar de motor nog draaiende houdt is het afmaken van een vijand, de pet hate van de maand, dat mag Vogelaar zijn, of Cohen, of een moslim, of wie nodig een goede beurt moet hebben. Maar mijn indruk is dat de luitjes een hele kleine spanningsboog hebben en zich snel vervelen. Vooral met elkaar.

En ik denk dat rechtse politici vooral geïnteresseerd zijn in het verschijnen in de ‘linkse media’, waar ze al ruimschoots hun woord kunnen doen, om zich vervolgens ook nog fijn te kunnen beklagen dat ze niet genoeg aandacht krijgen of niet het juiste soort aandacht. En dat zal een Populistische Omroep ze nooit kunnen bieden, want dat wordt meer van: een club die mij accepteert daar hoef ik niet lid van te worden.

Links is geloof ik niet erg geïnteresseerd in wat er op de rechtse sites te vinden is. Ik hoor er zelden iemand over. Ik maak om de zoveel tijd een ommetje en heb het dan weer voor een hele tijd gehad, maar die desinteresse is niet symmetrisch. Die rechtse jongens en meisjes zijn namelijk wel erg geinteresseerd in wat er aan de linkerkant gebeurt. Als ik, na van mijn verbijstering bekomen te zijn, daar niet paal en perk aan had gesteld, zou mijn weblog geheel volgekakt zijn door de lui die aan hun eigen weblogjes en sites niet genoeg hebben – de mini-imperialisten. Het is namelijk veel leuker om op mijn weblog te komen kakken dan in hun eigen zandbak met poep te gooien. Zonder vijand is er niks meer aan, en toen ik mij op het web begaf was ik een tijdje een boeiend nieuw object om je tegen af te zetten. En als ik ze er van af knikkerde konden ze daar weer over schetteren: censuur! Stalinist! Landverrader! Maar ook dat verveelde na een tijdje.

En dat is denk ik het misverstand als Sørensen gelooft dat zijn volksdeel zit te wachten op een eigen omroep. Kijk even naar Opinio. Dat waren nog intellectuelen, die hun zeven boodschappen (tegen de islam, tegen migranten, tegen links, tegen de multiculturele ….enzovoorts) met veel woorden konden verpakken. Maar het roze blaadje leek week in week uit op het vorige roze blaadje, met steeds maar dezelfde schrijvers en steeds maar dezelfde boodschappen – niet alleen voor links niet interessant, ik vrees dat rechts zich er in de kortste keren zelf ook bij zat te vervelen. Dat is dus alweer weg. Heb je natuurlijk nog de Telegraaf, de HP die het ook al niet geweldig meer doet, de Volkskrant flirt op de opiniepagina nog wel eens met rechts – voor wie het volgt stijgt er een triomfantelijk gejoel op in de gelederen van de rechtse webwereld als een van de kornuiten er in slaagt om een keer een stukje in de ‘linkse’ mainstream media geplaatst te krijgen of een keer op de echte radio te mogen spreken. Het is niet dat het rechtse bevolkingsdeel nu weg is, de peilingen laten nog steeds zien dat Wilders en Verdonk een aanzienlijke aanhang hebben, het is dat rechts veel meer geïnteresseerd is om zich af te zetten tegen links of vermeend links, dan dat ze belangstelling hebben voor elkaar. Laat je ze aan elkaar over, dan breekt ogenblikkelijk de pleuris uit en slaan ze elkaar de schedels in en vallen ze in splinters uit elkaar. Ze kunnen niet zonder ons.

Dit is dus mijn nog geheel onbewezen stelling: rechts en links hebben meer interesse in links dan links en rechts hebben in rechts. Dus dat wordt niks met die Populistische Omroep. Doe rechts een lol, en zorg voor meer linkse programma’s, zou ik zeggen. Daar varen zij wel bij. Dan weten ze waar ze tegen moeten zijn en waar ze het over moeten hebben, want elkaar hebben ze allang uit. En dan heb ik ook weer eens iets leuks op de tv.
Maar die stelling, dat het niks wordt met de PO omdat niemand er zin in heeft, zou ik wel getoetst willen zien.
Ik zou er haast zes euro voor over hebben.