Meer dan 500 Palestijnse doden. Er is minstens één Israëlische soldaat gedood, er gaan geruchten dat het er meer zijn, want er wordt nu zwaar gevochten, behalve dat de bombardementen uit de lucht nog steeds doorgaan. Maar er zijn nog steeds geen journalisten in Gaza, en het Israelische leger is niet scheutig met het geven van de werkelijke feiten.
Gaza is zoals vroeger toen de nederzettingen er nog waren in drie stukken gesplitst door de tanks, waardoor veel mensen niet naar hun familie kunnen. Er was weer telefoonverkeer mogelijk. Onze mensen leven nog, al zijn ze bang voor wat er nog gaat komen, en allemaal flink over hun toeren van doorwaakte nachten vanwege de bombardementen die maar doorgaan, hoewel het de vraag is wat je nog kapot moet maken. Staat er nog een moskee overeind? Kunnen er nog een paar woonhuizen van Hamasmensen worden verwoest (waar die mensen uiteraard al lang niet meer inzitten)?
Gisteren naar Hilversum, om daar in de studio een gesprek te voeren met Jurgen Maas van de IKON, met Bertus Hendriks, en Thijs Berman van de PvdA over de telefoon. Ik zal het linkje nog even opzoeken voor wie het horen wil. Dat was tussen zeven en acht ’s ochtends. Je kunt het hier nog horen.
(De pleister op de kin van Bertus is niet omdat hij gewond is geraakt in Gaza, maar Hollands is gevallen op het ijs.)
Door naar Wormerveer, waar ik met de Kifaiaploeg voor zover niet ziek de nieuwsbrief van Stichting Kifaia in enveloppen ging schuiven. Prettig praktisch klusje, ondertussen af en toe kijken op Al Jazeera hoe het staat in Gaza.
Ondertussen lijkt iedereen opeens Harry van Bommel te moeten hebben. Wat een flauwekul dat hij opgeroepen zou hebben tot geweld, en wat een geweldige afleidingsmanoeuvre om het niet te hoeven hebben over het reële en massale geweld dat er op dit moment werkelijk plaats vindt. Ik zal nog een keer uitleggen wat ‘intifada’ eigenlijk betekent, want dat schijnen veel mensen nog steeds niet te weten.
Een amateurfilmpje op YouTube over de demo zaterdag in Amsterdam: in ieder geval duidelijk dat er héél veel mensen waren. Hier.
Ook in Londen een grote demonstratie: hier.
Beelden uit Gaza, drie dagen geleden. Hier.
Ik heb nog wat artikelen op het weblog gezet die ik de moeite waard vind. Er zijn er nog veel meer.
(Zo meteen geef ik nog wat samenvattingen)
Ik vond dat je bij de IKON eigenlijk verrekte weinig kansen kreeg, Anja. Maar ik heb je gehoord. En als de nieuwsbrief van Kifaia later komt, so what? Hij komt. Op dit blog kunnen we al heel veel lezen en de rest laat zich raden. Overigens vond ik Thijs het prima verwoorden. Ook dat ‘hij er toch was nu?’ op de vraag of de hele PvdA er ook zo over dacht. Links en rechts geef ik de naam van Kifaia door en waar ze voor het rekening nummer moeten kijken… bij jou dus… hier..links.
Ik vond het prima, Lydia. Bertus Hendriks weet heel veel, en ik vond dat hij het goed zei. En Thijs Berman vind ik niet alleen belangrijk om wat hij persoonlijk te zeggen heeft, wat ik goed vond, maar ook is het ontzettend belangrijk dat juist iemand van de PvdA zich zo inzet. De PvdA is regeringspartij, het gaat voor een groot deel van hen afhangen.
Bij zo’n gesprek ben ik er niet mee bezig of ik wel genoeg aan het woord kom – ik denk trouwens dat dat ik mijn portie wel kreeg.
Women`s organizations decleration against the war in Gaza
We women’s peace organizations from a broad spectrum of political views demand an end to the bombing and other tools of death, and call for the immediate start of deliberations to talk peace and not make war. The dance of death and destruction must come to an end. We demand that war no longer be an option, nor violence a strategy, nor killing an alternative. The society we want is one in which every individual can lead a life of security – personal, economic, and social.
It is clear that the highest price is paid by women and others from the periphery – geographic, economic, ethnic, social, and cultural – who now, as always, are excluded from the public eye and dominant discourse.
The time for women is now. We demand that words and actions be conducted in another language.
Ahoti: For Women in Israel
Anuar: Jewish and Arab Women Leadership
ASWAT- Palestinian Gay Women
Artemis: Economic Society for Women
Bat Shalom
Coalition of Women for Peace
Economic Empowerment for Women
Feminancy: College for Women’s Empowerment
Feminist Activist Group – Jerusalem
Feminist Activist Group – Tel Aviv
International Women’s Commission: Israeli Branch
Isha L’Isha: Haifa Feminist Center
Itach: Women Lawyers for Social Justice
Kol Ha-Isha: Jerusalem Women’s Center
Mahut Center: Information, Training, and Employment for Women
Shin Movement: Equal Representation for Women
Supportive Community: Women’s Business Development Center
Tandi – Movement of Democratic Women
Tmura: The Israeli Antidiscrimination Legal Center
University against Harassment – Tel Aviv
Women and their Bodies
Women’s Parliament
Women’s Spirit: Financial Independence for Women Victims of Violence
En maar weer een klacht aan de NOS, hoewel ik weet dat het niet helpt.
publieksreacties@nos.nl
ombudsman@nos.nl
geachte redactie,
in het Journaal van 18:00 uur van vandaag (5 januari) hebt u de moeite genomen, de historische achtergrond van het Israëlisch-Palestijnse conflict kort samen te vatten. Dat is een goed initiatief, omdat vele (vooral jongere) kijkers de voorgeschiedenis nog niet kennen.
Die kennen ze nu dus nog steeds niet, omdat u in het korte verhaal drie cruciale feiten volledig hebt weggelaten:
1. het feit dat de vestiging van de staat Israël betekende dat de Palestijnse bewoners van hun gebied verdreven werden en hun bezittingen verloren;
2. het feit dat Palestijnen sindsdien door internationale organisaties erkende vluchtelingen zijn;
3. het feit dat Israël de Palestijnse gebieden al meer dan 40 jaar onrechtmatig bezet heeft gehouden en nog houdt.
U verzuimt dus uw lezers goed te informeren over de reden waarom er zoveel verzet is tegen Israël. Verzet dat volgens internationale maatstaven gerechtvaardigd is, omdat Israël gemeten naar diezelfde internationale maatstaven aangemerkt moet worden als bezettende mogendheid. Een mogendheid die de volledige zeggenschap heeft over het bevolkingsregister, de belastinginning, het in- en uitgaande grensverkeer, het luchtruim en de territoriale wateren van een andere mogendheid geldt in internationaal recht als een bezettende mogendheid. Ook verzuimt u uw kijkers te informeren over het feit dat volgens de Vierde Conventie van Genève het verboden is, een burgerbevolking te treffen als men het verzet van enkelen tracht te breken.
Dat is mijn eerste klacht.
Mijn tweede klacht is dat ik als kijker constateer dat u, mogelijk bij gebrek aan materiaal uit Gaza, of materiaal dat u betrouwbaar acht (getuige de herhaalde uitspraak van verslaggever Sander van Hoorn dat het Palestijns materiaal is en hij het niet heeft kunnen checken) de focus elke dag opnieuw vooral legt op de angst bij bewoners in de Israëlische steden dichtbij de Gazaanse grens.
Ik kan me de angst en ontreddering van die bewoners heel goed voorstellen en vind het gerechtvaardigd er aandacht aan te besteden. Maar ik constateer als kijker ook dat de paniek, ontreddering en verwoesting in Gaza zelf onnoemelijk veel groter moet zijn. Bronnen uit Gaza melden ons sinds vandaag bovendien dat er hongersnood heerst en er een groot gebrek aan eerste levensbehoeften is.
Mijn klacht is dat u zich er als professionele journaalredactie bij neer schijnt te leggen dat het u door Israël domweg verboden wordt uw werk te doen. Hoe kan het zijn dat professionele journalistieke organisaties zoals bijvoorbeeld de grote persbureaus hiertegen niet massaal hiertegen protesteren en hoe komt het dat u uw protest hiertegen niet deelt met uw kijkers?
U en ik weten dat zowel Hamas als de Israëlische regering beschikken over een goed geoliede propagandamachine. Wie zoals ik een klacht indient bij de Israëlische regering krijgt binnen 5 minuten persoonlijk antwoord, geen pre-fabric antwoord. Je kunt zelfs daarop weer antwoorden en krijgt weer een persoonlijk antwoord. Er moeten enorme Israëlische call-center-achtige ruimten zijn, waar honderden Israeli’s in opdracht van de Israëlische regering wereldwijde klachten persoonlijk zitten te beantwoorden. Het moet u kunnen lukken, daar een reportage over te maken. U hebt immers een persaccreditatie voor Israël zelf, niets houdt u tegen.
De niet in verhouding staande berichtgeving over de angst van Israëlische burgers in combinatie met het feit dat u niet lijkt te protesteren tegen het feit dat u in Gaza uw werk niet naar behoren kunt doen, maakt dat ik u ervan verdenk dat u zich beter kunt verplaatsen in de realiteit van Israëlische burgers dan in die van Gazaanse burgers en dus partijdig bent in uw berichtgeving. Daarmee zondigt u in mijn ogen tegen uw eigen journalistieke basisregels. Ik verzoek u dringend uw werk goed te doen en uw kijkers van evenwichtiger informatie te voorzien, zodat zij zich zelf een oordeel kunnen vormen.
In attachment een artikel dat ik zaterdag publiceerde (in verkorte vorm) in BN/DeStem en dat ook voor u uitgangspunt zou behoren te zijn bij uw berichtgeving over de humanitaire ramp die de burgers van Gaza treft. En waartegen afgelopen vrijdag en zaterdag ook in Nederland duizenden woedende Nederlanders hebben gedemonstreerd. U hebt het echter niet nodig gevonden uw kijkers te informeren over de demonstratie (aanzienlijk groter dan die in Rotterdam waarover u kort berichtte) op 3 januari in Amsterdam. Dat is mijn derde klacht.
En het bekende antwoord:
Geachte heer/mevrouw Legêne,
Dank u voor uw e-mail, die ik inmiddels heb doorgezonden naar de betrokken redactie. Reacties en op- of aanmerkingen, tips en aanbevelingen worden in dank aanvaard.
Met vriendelijke groet
Nettie Kosterman
NOS Publieksvoorlichting
Waarna je nooit meer iets hoort.
Ik ga dit keer hogerop.
Media zijn nooit neutraal, dat is inherent onmogelijk. Media zijn dus altijd subjectief, en de een een beetje meer dan de ander (of heel erg veel meer). Omdat ze uit een enorme berg materiaal een selectie moeten doen, en een mens is nu eenmaal subjectief bezig als hij gaat selecteren. Het NOS-journaal is m.i. inderdaad behoorlijk pro-Israel, het jeugdjournaal is behoorlijk pro-Palestijnen, enz. enz. In de enorm uitgebreide mediamarkt komt iedereen aan z’n trekken. Het heeft echt geen zin om je te verzetten tegen de realiteit van het gegeven media. Je kunt overal alle informatie vinden, min of meer subjectief getint. De NOS is geen staatstelevisie die een bepaalde mening hoort uit te dragen. Daarvoor moet je in andere landen zijn.
Henk Timmerman