Te gast: Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid. Dit opiniestuk stond, iets veranderd, in de Volkskrant. Hier de originele versie. Met dank aan Jaap

NEGENOOG

Gevangen in hun onvermogen om te zien dat ‘solidariteit met Israël’ iets heel anders inhoudt, dan partij te trekken voor een natie die zich thans volgens de historicus Avi Shlaim gedraagt als een wet en recht schendende schurkenstaat, roepen negen joodse organisaties ‘Nederland’ in de Volkskrant op om naast en achter Israël te gaan staan, in ‘haar recht op veiligheid’.

‘Nederland’, doe het niet! Niet ernaast, noch erachter nu, maar ertegenover.

Recht op veiligheid is geen exclusief Israëlisch monopolie. Palestijnen en op dit moment de burgers van Gaza hebben evenveel ‘recht op veiligheid’. Nee, hùn veiligheid hoort nu absolute voorrang te krijgen, want het is hùn veiligheid die massaal geschonden en vertrapt wordt, door de machtige en niets ontziende militaire machine die Israël langs hun grenzen, boven hun hoofden en in hun midden ontketend heeft.

Onder deze negenoog van joodse organisaties, met het Cidi in het centrum, bevinden zich nota bene het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap en het Joods Maatschappelijk Werk, die Nederland en niet Israël als werkterrein hebben. Het is goeddeels dezelfde gelegenheidscoalitie die het nodig vond om op 20 juli 2006 haar verwrongen ‘solidariteit met Israël’ te betuigen, toen het Libanon stuk bombardeerde in een razernij van redeloos geweld. Deze organisaties hadden toen de brutaliteit dat te doen op het plein dat synoniem is met joods verdriet, het Jonas Daniel Meyerplein, de plaats waar de Duitsers in Amsterdam ‘de vangst’ van hun razzia’s verzamelden. In plaats van dat plein met rust te laten, hebben zij het toen bezoedeld met hun oproep en hun aanwezigheid. Ik zag er de Dokwerker wankelen.

En nu opnieuw. Opnieuw die onduldbare verdraaiing, die van aanvallers -en wat voor aanvallers- slachtoffers maakt, en van slachtoffers een ‘humanitair probleem’, en als we Israël moeten geloven, zelfs dat niet, laat staan een ramp. Maar waarom zouden we nog enig geloof hechten aan de woorden van een land, dat van propaganda een systeem gemaakt heeft?

De enige solidariteit die nu telt, is die met het internationale recht en het humanitair oorlogsrecht, dat door Israël aan de laars wordt gelapt, tot schade van de rechtsorde, de rechtstaat, het geloof in de democratie en de beschaving.

Nederland, negeer de oproep van deze negenoog!

Jaap Hamburger, vz. Een Ander Joods Geluid