De zaak is al weer achterhaald. Rabbijn Evers wilde verbieden dat Harry van Bommel, zoals hij dat vaker deed, naar de Auschwitz herdenking zou gaan, maar het bestuur van het Auschwitz-commité besliste anders: zij vonden dat Van Bommel deel zou mogen nemen. Harry heeft inmiddels besloten niet te gaan, omdat de aandacht dan te veel op zijn persoon zou zijn gericht, en niet om de zaak waar het om gaat. Zowel van het comité als van Van Bommel wijze, want principieel lastige beslissingen.
Maar de zaak verwijst naar dieper liggende problemen.We nemen het jongeren kwalijk die geen onderscheid maken tussen kritiek op Israel en negatieve oordelen over joden, en slogans van voetbalhooligans overnemen, en terecht. Kritiek op Israel is niet hetzelfde als antisemitisme, al kan dat heel wel hand in hand gaan, en is het ook duidelijk dat overal ter wereld latent antisemitisme weer oplaait wanneer Israel ‘acties’ voert tegen Palestijnen. Maar hetzelfde probleem in spiegelbeeld vinden we net zo goed aan de andere kant, wanneer kritiek op Israel wordt opgevat als geldend voor alle joden, als antisemitisme.
Eens, toen ik in een debat zat over Israel en Palestina, stond er een boze vrouw op in het publiek, die me er aan wilde herinneren dat ze mijn moeder had gekend, die in de oorlog meehielp om joodse kinderen in veiligheid te brengen. En wat mijn moeder er wel van gedacht zou hebben als ze had geweten dat ik nu aan de kant van de Palestijnen stond. Ik hoefde niet lang na te denken om daar antwoord op te geven. Want het gaat er niet om of kinderen die we willen redden jood of Palestijn zijn, het gaat er om dat we opkomen voor kinderen, en voor alle mensen, die slachtoffer worden van onrecht, van onderdrukking en verdrijving. Ik vind dus dat ik verder ga in dezelfde traditie van mijn moeder, en dat ze zich niet voor mij had hoeven schamen.
(Hajo Meyer)
Dat is wat Hajo Meyer en Peter Cohen, in andere woorden, zeggen in een ingezonden brief die afgedrukt werd in het NRC van gisteren, 13 januari. Hier de tekst:
Onze waardering voor rabbijn Evers is altijd groot geweest. Het heeft ons echter verbaasd dat hij zich het recht toe-eigent om Harry van Bommel van de SP op te roepen niet aanwezig te zijn bij de Auschwitzherdenking. Reden voor deze oproep was dan Van Bommel bij een demonstratie was waar kritiek op Israël werd uitgeoefend.
Het verzoek stoelt mogelijk op een overtuiging die vele joodse Nederlanders zich permitteren en wel dat kritiek op Israël min of meer hetzelfde is als antisemitisme. Dit is een misvatting: kritiek op Israël ontstaat vanuit dezelfde waarden die bij velen leiden tot kritiek op antisemitisme en andere vormen van racisme. Een andere misvatting, dat Joden een speciaal recht hebben op het regisseren van de Auschwitzherdenking, is bijna even diepgeworteld. Maar het waren de kritische niet-Joden, die vele Joodse levens hebben gered, inclusief de onze.
Alle kritische Nederlanders kunnen nazi-misdaden herdenken, ook die van Auschwitz. Het is kortzichtig om voor Joden speciale rechten te eisen met betrekking tot wie er op zulke herdenkingen welkom zijn en wie niet. Van Bommel is even gekant tegen moord, doodslag en vernietiging als Evers. Van Bommels oppositie tegen de vernietiging van Gaza stoelt op dezelfde waarden als zijn afschuw van Auschwitz. Kritiek op de huidige Israëlische politiek is noodzakelijk, moedig en onontbeerlijk voor internationale pressie op Israël om gelijkwaardigheid en vrede toe te staan in zijn relaties met Palestijnen, de oorspronkelijke bewoners van het gebied dat Israël nu beheerst.
Dr. Peter Cohen, onderduiker WOII, Amsterdam
Dr. Hajo Meyer, onderduiker en overlevende van Auschwitz.
Uit de brief van Cohen en Meijer:
“Reden voor deze oproep was dan Van Bommel bij een demonstratie was waar kritiek op Israël werd uitgeoefend.”
‘Kritiek uitoefenen’ is toch niet hetzelfde als roepen dat joden aan het gas moeten en oproepen tot intifada (wat letterlijk misschien opstand betekent, maar in de praktijk een gewelddadige opstand is)?
Harry heeft niet geroepen dat ‘joden aan het gas moeten’, en dat weet jij ook. Het is überhaupt de vraag of iemand dat heeft geroepen, ik heb het niet gehoord, Harry ook niet.
En Harry heeft ook niet opgeroepen tot geweld. Dat er mensen zijn zoals jij die het woord intifada zo op willen vatten kan hij niet helpen, al heeft hij gezegd dat het achteraf (vanwege al die mensen die graag willen horen wat ze willen horen) niet handig was. Maar dat doet verder niets af van zijn stellingname.
Dus de zaak blijft zoals hij blijft: het gaat er wezenlijk om dat hij meeliep in een demonstratie die kritiek had op Israel, en dat dat door sommigen word opgevat alsof je iets tegen joden hebt, en dat vervolgens zou betekenen dat je niet welkom zou zijn op een Auschwitz herdenking.
Ik ben in dit geval tegen Israel en dat zou dan betekenen dat ik niet welkom ben bij een Auschwitz herdenking??
Ik vindt dit erg vooringenomen en kortzichtig.
Er loopt een aanklacht. Laten ze vooral dat filmpje even onderzoeken, het was merkwaardig snel klaar, en je hoort wel wat maar ziet niemand. Laat vooral netjes uitgezocht worden wat er echt is gebeurd. En laten we, ten overvloede, en voor de laatste keer, concluderen dat Harry alleen verantwoordelijk is voor wat hij zelf heeft gezegd.
Het is duidelijk dat de tegenstanders er alles aan doen om een grote demonstratie, die heel erg kritisch was tegenover Israel, in discrediet te brengen met alle middelen die er zijn, het is ook duidelijk dat je de werkelijke verontwaardiging die daar aan ten grondslag ligt niet wegpoetst door een stok te zoeken om de hond te slaan.
Diny: het Auschwitz comité, degenen die daar over gaan dus, heeft dan ook niet besloten om Harry te weren.
(Deze reactie werd geweigerd op de website van Pauw en Witteman)
Ik wil het nu eens niet over Harry van Bommel hebben, maar over rabbijn Evers. Begrijp ik hem bij Pauw en Witteman goed, dan moet Harry van Bommel de moeder van de rabbijn niet van streek maken met zijn aanwezigheid bij de Auschwitzherdenking van 25 januari.
Wat valt HvB volgens de rabbijn aan te rekenen? Dat hij 3 januari meeliep in een demonstratie waarin anderen verkeerde leuzen riepen,volgens de rabbijn tenminste. Daar had hij ‘afstand van moeten nemen’.
Rabbijn Evers echter heeft zelf nooit afstand genomen van zijn eigen woorden, en daarvoor draagt hij meer verantwoordelijkheid dan HvB voor de woorden van een ander.
Ik zou daarom zelf erg van streek raken door de aanwezigheid van rabbijn Evers op 25 januari, die immers:
• In 2006 in woord en geschrift de luchtaanvallen en beschietingen op Libanon van zijn rabbinale zegen heeft voorzien, o.a door de Tora te
citeren, dat wie het slagveld betreedt koelbloedig moet zijn en zijn taak moet uitvoeren, maw. geen vragen moet stellen;
• die zegen bij mijn weten heeft nooit herroepen, ook niet toen in Israël grote twijfels rezen aan de gerechtvaardigdheid van die oorlog,
en daarmee de moord op 1200 meest Libanese burgers is blijven billijken;
• Samen met Ruben Vis geschreven heeft en nooit heeft herroepen, dat Israëlische joden huizenhoog boven het morele niveau van hun omgeving staan, met alle buitengewoon gevaarlijke implicaties vandien;
• Recent publiekelijk zijn solidariteit met ‘de veiligheid van Israël’ heeft betuigd, nav de aanvallen op Gaza en de consequenties daarvan
dus voor lief neemt, net als destijds bij de aanval op Libanon; zich uitspreken tegen de aanval op Gaza, zou een rabbijn passen, die voordurend de menselijkheid van de Tora benadrukt. Andere rabbijnen, ook in Israël, bijv. Rabbi’s for Human Rights, doen dat wel. Waarom zou dat hier niet kunnen?
• Inhaakt op en voortgaat met de door het Cidi cs. gestarte hetze tegen HvB
Daarmee is rabbijn Evers een voorbeeld van de ontkenning van de (universele) waarden die juist met de Auschwitzherdenking tot uitdrukking worden gebracht, nl. de gelijkwaardigheid van alle mensen, de onschendbaarheid van het individu, de noodzaak de staatsmacht in te perken door toepassing van het internationaal recht en het humanitair oorlogsrecht en het recht van mensen op hun politieke en sociale rechten en hun burgerlijke vrijheden. Die waarden gelden ook voor Palestijnen.
Zo iemand ontzegt anderen het recht op 25 januari aanwezig te zijn in het Wertheim-park?
Jaap Hamburger, Een Ander Joods Geluid
En ik zeg het nog maar even voor de mensen voor wie hun belangrijkste leuze lijkt te zijn: zeiken, zeiken tot ze bezwijken: het is al bekend dat er mensen zijn, niet geheel toevallig vooral zij die als één blok achter Israel staan, die er zeker van zijn dat er verkeerde leuzes zijn geroepen – wat nog moet blijken – dat Harry zijn leuze wel als een oproep tot geweld bedoelde – wat hij niet deed – en die daar maar niet over op kunnen houden. Maar dertien keer hetzelfde maakt het echt niet meer waar. En mijn voorstel is dat jullie het eindelijk eens hebben over waar die demonstratie wezenlijk over ging.
Dus doe geen moeite om steeds maar weer te proberen hetzelfde hier geplaatst te krijgen, het is geheel overbodig.
Verder gaan we het dus hebben over de zaak waar het werkelijk om gaat.
Op NU.nl de uitslag van het debat van vandaag over het standpunt van onze regering over de “handelingen” van Israèl in Gaza.
De PvdA doet in ieder geval zijn best Clara.
http://www.nu.nl/algemeen/1899682/coalitie-diep-verdeeld-over-geweld-israel-in-gaza.html
Schande, en in flagrante strijd met het standpunt van de VN.
waar het om gaat:
laatste nieuws op AlJazeera
1025 doden in Gaza waaronder 330 kinderen,
4750 gewonden Palestijnen.
Eens zal een dag komen dat mensen zoals Anja en haar volgelingen spijt krijgen van alle kritiek die ze hebben geuit op de politiek van Israel. Mensen in europa gaan (weer) een donkere tijd tegemoet en joden, die (weer) vervolgd zullen worden, zijn uiteindelijk het beste af in Israel, zich verzettend tegen het gemaskeerde kwaad waarvoor de term verzetsstrijders de schapenkleren vormen.
Harry van Bommel hoeft bepaald niet wakker te liggen van de strafklacht die advocaat Bram Moszkovicz (evenals eventuele navolgers) tegen hem heeft ingediend naar aanleiding van zijn optreden in de demonstratie tegen het Israëlische oorlogsgeweld in Gaza op 3 januari jl. in Amsterdam. Moszkovicz blufte nogal in het TV-programma Pauw & Witteman gisteravond.
Volgens hem had Van Bommel de leuze “Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas!” gehoord en zich vervolgens moeten verwijderen. Door dat niet te doen werd hij strafbaar (i.c. mededader of medeplichtig), aldus Moszkovicz.
Maar op geen enkele manier kan worden bewezen, dat Van Bommel deze leuze -die hij zelf niet heeft geroepen- heeft gehoord. Dat heeft hij trouwens ontkend.
Maar om deze tegenwerping op te vangen houdt Moszkovicz een zeer gekunstelde redenering achter de hand: als Van Bommel het niet heeft gehoord, dan is er toch nog sprake van “voorwaardelijk opzet”, d.w.z.: door zijn doen of nalaten heeft hij een groot risico genomen dat een strafbare gedraging van hemzelf -i.c. deelname aan een groep van waaruit strafbare leuzen worden geroepen- verwerkelijkt zou worden. Bij dit “voorwaardelijk opzet” gaat het dus niet om gedragingen van anderen, maar uitsluitend van Van Bommel zelf. Als deze vergezochte redenering zou worden gevolgd, zou feitelijk iedere deelnemer aan de demonstratie strafbaar zijn! Absurd natuurlijk, maar een wijze van redeneren, die rabbijn Evers (op 12 januari bij Pauw & Witteman) er ook ongeveer op nahoudt. Op die manier zou überhaupt niet meer kunnen worden gedemonstreerd tegen het Israëlische oorlogsgeweld in Gaza, wat deze heren wel van pas zou komen.
Overigens verzuimde Pauw of Witteman wederom -evenals in het eerdere gesprek met Evers- te vermelden dat ook de organisatie Een Ander Joods Geluid had deelgenomen aan de manifestatie/demonstratie, en voorzitter Jaap Hamburger (zie hierboven) daarvan zelfs een felle toespraak had gehouden op het Museumplein! Dit maakt de strafklacht nog absurder.
Opvallend was verder, dat Moszkovicz wel wijselijk zijn mond hield over het “opportuniteitsbeginsel”. Dit houdt in, dat het Openbaar Ministerie kan besluiten een vermeende strafbare gedraging niet te vervolgen omdat er geen maatschappelijk nut mee is gediend, of het zelfs maatschappelijk nadelig zou zijn. Weliswaar kan tegen een dergelijke beslissing nog een klacht worden ingediend bij het Gerechtshof, maar ik voorzie dat het Openbaar Ministerie op een van bovenstaande gronden zal besluiten Van Bommel niet te vervolgen, evenals het Hof na een eventuele klacht daarover.
(9) Ach, en jij weet heel erg zeker dat jij (en jouw volgelingen) nooit spijt zult krijgen van het verdedigen van een massaslachting? Jij weet zeker dat de ‘donkere tijden’ in Europa zullen aanbreken en dacht niet dat Israel al in donkere tijden leeft? Jij dacht dat Israel op deze manier een veilige haven voor joden werd, eeuwig in oorlog met de buren? En jij dacht dat kinderen vermoorden het antisemitisme in de wereld zou bestrijden? In wat voor een paranoide wereldbeeld zit jij opgesloten. Ik zou niet graag in jouw hoofd willen wonen.
@9 En dan zo heldhaftig zijn dat je dat je jezelf een schuilnaam geeft met in het arabisch gore scheldwoorden. Voor wie niet weet wat er staat ana aref kos emak, betekent zoiets als “ik ken je moeders kut”.
Dank je wel, Ina. Dat gaat er dan nu af.
Het ergste van alles is dat elk straatschoffie dat die anti-Ajax leus herhaald uit domheid of misplaatste bravoure (en ik ken genoeg Nederlandse straatschoffies die dezelfde leuze maar wat spannend vonden toen ik nog op een school zat met veel Feijenoord supporters) wordt aangehaald als voorbeeld van hoe anti-semitisch een ieder is die het waagt kritiek te hebben op Israel, maar dat het simpele feit dat de verdedigers van Israelische misdaden het verwarren van “Israel” met “de Joden” als doelbewuste en consequente tactiek grotendeels wordt miskent. Als er anti-semitische leuzen worden geroepen in een demonstratie, dan komt het ook door mensen als rabbijn Evers.
Tip:
Die aanklacht van Moskovitz gebruiken door alle in Amsterdam uitgesproken teksten van de sprekers (Harry van Bommel, Mariko Peters, Clara Legêne, Mohammed Rabbae, Ibrahim Al Baz, Jaap Hamburger, Wim Lankamp) in de pers te gooien en aan de rechter voor te leggen. Gratis publiciteit.
En o ja, ook de tekst van het Palestijnse kinderkoor niet te vergeten. “Mensen luister eens, wij zijn kinderen, oorlog maakt ons bang. Stop de oorlogen tussen oost en west, het duurt al veel te lang. Ook al kunnen wij heel verschillend zijn hierin zijn we één. (…) Denk niet zwart of wit…”
Ruben, alle aandacht en energie die je hierin stopt leidt af van waar het werkelijk om gaat. En misschien is dat zelfs de bedoeling. Eens dus met @8 nicole.
Beste Olav,
‘voorwaardelijke opzet’is geen gekunstelde ‘redenering’, voor de gelegenheid bedacht door Moszkovicz, maar een erkend juridisch concept.
Mij werd het op college aldus uitgelegd: wie met 100 km/u met zijn bolide door het centrum van A’dam raast, kan wel zeggen dat hij niet de bedoeling had om een dodelijk ongeluk te veroorzaken, maar hij moet weten dat de kans daarop zo groot is, dat die in de buurt komt van een vorm van ‘opzet’.
Nu is het ook voor mij de vraag of je dat begrip kunt gebruiken om iemand verantwoordelijk te maken voor wat derden doen. Ik betwijfel het zeer, want daarvoor heeft M. nog een steunredenering nodig, in de trant van ‘als je erbij bent,dan word je door je aanwezigheid alleen al verantwoordelijk’…Dat zou als consequentie hebben dat demonstreren zo goed als onmogelijk wordt.
Maar interessanter, vind ik dat nu juist dit m.i. ‘mooie’ en verhelderende concept van de ‘voorwaardelijke opzet’ heel goed bruikbaar is om de Israëlische bombardementen en de aanval op Gaza mee te beoordelen.
Je kunt wel zeggen, dat je niet ‘de bedoeling hebt om burgers te raken/doden’ maar als je van alle kanten -lucht, zee, land- zulke zware wapens inzet en bepaalde strijdwijzen hanteert (over de manier waarop het leger zich een heeft gebaand naar het centrum van Gazastad begint al iets bekend te worden), dan weet je zeker dat non-combattanten (burgers) slachtoffer worden.
Daarmee wordt een rechtsbeginsel geschonden, nl. het beginsel dat naar vermogen dient te worden gemaakt onderscheid tussen combattanten en non-combattanten (nog afgezien van de schending van het proportionalitietsbeginsel dat niet alleen een ethisch maar ook een terzake relevant juridiche concept is). Om dat te verdoezelen, hameren de Israëli’s zo op het vermeende gebruik door Hamas van ‘menselijk schild'(ook verboden). De verantwoordelijkheid voor de burgerdoden wordt zo door Israël bij ‘Hamas’ gelegd. Inmiddels is deze redenering zo door en door geperverteerd, dat hoe meer burgerdoden er vallen, des te meer bewijs hier in wordt gezien dat ‘Hamas’ ‘menselijke schilden’ gebruikt. Hoe ver kun je gaan, in het op z’n kop zetten van de wereld en de waarheid. Hoe cynisch kun je zijn.
Beide schendingen van de principes van het internationaal recht, ‘proportionaliteit’ en ‘onderscheid maken’ ruiken naar ‘oorlogsmisdaad’, -daarom wilde de PvdA het begrip disproportioneel niet gebruiken, maar nam zij laf haar toevlucht tot ‘buitensporig’- nog geheel afgezien van de ‘incidenten’ binnen de aanval, zoals het verhinderen van medische hulp, het beschieten van ambulances en medisch personeel(standaardpraktijk sinds jaren), ziekenhuizen, toevluchtsoorden, voorraden, woonblokken, andere civiele doelen enz.
De Israëli’s zullen er alles aan doen om het te verbergen, zoals destijds in Jenin, toen de koelwagens eerst de lijken weggehaald hebben, voordat journalisten en hulpverleners toegelaten werden, maar de schaal van verwoesting in Gaza en de getuigenissen van Palestijnen en anderen en van de hulporganisaties, en de vele beelden die ondanks alles naar buiten gekomen zijn, met dank aan Al Jazeera en dappere Palestijnen in de Gazastrook, de aard van de verwondingen, duidend op het gebruik van ‘anti-personel’ wapens, die kunnen de Israëli’s niet begraven op anonieme kerkhoven.
Intifada!
Intifada, tegen de bezetting, intifada tegen de leugens, intifada tegen de medeplichtigheid.
Intifada!
Jaap Hamburger
Er is een solidariteitsverklaring naar de pers, vanwege de aanklacht tegen Harry van Bommel en Sadet Karabulut.
Solidariteitsverklaring
Zaterdag 3 januari namen ook wij deel aan de vredesdemonstratie in Amsterdam. Daarbij hebben wij het geweld van beide zijden veroordeeld en een staakt-het-vuren geëist. Stop het geweld in Gaza! Palestina vrij!
Ibraham Albaz, Al Awda netwerk Palestina
Hedy d’Ancona, oud-minister, PvdA
Sietse Bosgra, oud anti-apartheidsactivist
Jan Elshout, Midden-Oosten analist en CDA-lid
Hedda van Gennep, filmmaker
Hanneke Groenteman, programmamaker
Gazi Gülüm, Bestuurslid DIDF
Jaap Hamburger, Voorzitter Een Ander Joods Geluid
Ewout Irrgang, Tweede Kamerlid SP
Kees Kalkman, VD AMOK
Benji de Levie, Palestina Komitee Rotterdam en Nederlands Palestina Komitee
Anja Meulenbelt, Eerste Kamerlid SP
Hajo Meyer, Auschwitz-overlever (10 maanden)
Mohamed Rabbae, oud lid Tweede Kamer Groen Links
Marjan Sax, mede-oprichter Mama Cash, lid Groen Links
Serge-Henri Valcke, Acteur
Ruben Verhasselt, vertaler Israëlische literatuur
Jan Wijenberg, oud-ambassadeur en PvdA-lid
Zie ook een interview met Harry van Bommel op de SP website, die het allemaal nog eens op een rijtje zet, hier.
Jaap, eens natuurlijk, maar er zit nog meer merkwaardigs aan de redenatie van Moszkovicz. Stel dat je mensen die deelnemen aan een demonstratie verantwoordelijk mag achten voor wat anderen zeggen, dan betekent dus dat elke droplul, elk heethoofd, maar ook elke ingehuurde provocateur vijfduizend demonstranten ‘strafbaar’ kan maken, en dat je het recht op demonstreren feitelijk afschaft. Dat gaat dus niet gebeuren.
En nog een leuke: stel dat er nu geconstateerd wordt dat er door Israel oorlogsmisdaden zijn gepleegd – wat niet onwaarschijnlijk is – zijn dan die driehonderd pro-Israel demonstranten waaronder rabbijn Soetendorp ook strafbaar, omdat ze dit wel hadden kunnen weten?
En nog een ding: dat intifada niet hetzelfde is als oproepen tot geweld is na een rondje voorlichting wel duidelijk. Maar de kwaadwillenden willen nu dat Harry toch fout was omdat hij had moeten weten dat de kwaadwillenden inifada wel opvatten als een oproep tot geweld – al was het maar omdat ze graag elke vorm van Palestijns verzet op wensen te vatten als terrorisme. Nu had ik ook wel gewild dat Harry die term even niet had gebruikt – er waren ook andere slogans mogelijk geweest – maar als redenatie: de kwaadwillenden beslissen dat elke kritiek op Israel gelijk staat aan antisemitisme – ook niet geheel ondenkbaar toch? – dat zou dan betekenen dat ik nergens in het openbaar meer kritiek mag hebben op de politiek van Israel, omdat de kwaadwillenden hebben besloten dat dat ik had kunnen weten dat zij dat als antisemitisme opvatten.
Omgekeerd kan ik dan elk type dat Israel nog wil verdedigen de mond snoeren, want ik vat dat op als het goedkeuren van moord, en tja, dat hadden zij natuurlijk kunnen weten.
Leuke boel krijg je dan.
Juridisch gezien lijkt het mij allemaal tamelijk absurd, en ik kan me ook niet voorstellen dat meneer M denkt dat hij deze zaak kan winnen, want dit komt toch heel erg in de buurt van de aantasting van de vrijheid van meningsuiting.
Wel vind ik dat de ‘spelregels’ van een demonstratie duidelijker mogen worden. In hoeverre is een organisatie verantwoordelijk voor elke uitspraak en elk verkeerd bord dat wordt meegedragen, en hoe beslis je wat fout is? En wie is dan verantwoordelijk? De ordedienst? De politie? Ik zou wel willen dat er juridische helderheid over komt, want nu blijft het te veel hangen in de geruchtenwereld, en het is voor iedereen die wel eens bij een flinke demonstratie aanwezig is duidelijk dat het voor de beste organisatie en ordedienst behoorlijk moeilijk is om alles in de gaten te houden.
De spelregels voor demonstraties zijn binnen het Nederlandse rechtssysteem heel duidelijk, volgens mij. Alleen individuen zijn verantwoordelijk voor door hen gebezigde uitspraken en/of meegedragen borden. En alleen de politie is verantwoordelijk voor het aanhouden van die individuen als zij daarmee de wet overtreden. Een oproep tot intifada in een ander land, of je daar nu een geweldadige opstand onder verstaat of niet, is overigens niet strabaar. Een oproep tot geweld tegen bevolkingsgroepen wel. Allahu akbar mag, joden aan het gas niet. Weg met Palestina mag, dood aan Arabieren niet. Daarover is al voldoende jurisprudentie, lijkt me. Alleen als een organisatie die tot een demonstratie oproept zelf strafbare feiten pleegt in de oproep tot die demonstratie, is de organisatie als geheel verantwoordelijk.
@ Jaap Hamburger (17):
Ik ben volledig ervan op de hoogte, dat “voorwaardelijk opzet” een erkend juridisch concept is. Ik ben zelf afgestudeerd jurist.
In nr. 10 gaat het mij erom, dat het dit IN DIT VERBAND, dus in het kader van een dergelijke demonstratie, waarbij anderen ongewenste leuzen roepen, volkomen gekunsteld is om dat gegrip erbij te halen, te meer omdat het gevolg zou zijn: geen demonstratie meer. Dat had ik duidelijker kunnen zeggen.
Het door u genoemde verkeersgeval is inderdaad het standaard-voorbeeld.
Volledig ben ik het met u eens, dat dit concept heel goed toepasbaar is op de Israëlische oorlogvoering in Gaza, evenals het principe van proportionaliteit.