Er is een wankel staakt-het-vuren. Wankel vooral omdat het niet is gebaseerd op een overeenkomst. In Gaza zijn ze meteen begonnen met het ruimen van het puin. En de doden. Er kwamen nog 95 doden onder het puin vandaan, die niet eerder waren geborgen.
Mensen gaan weer naar huis, of wat daar van over is. Er zijn hele huizenblokken verdwenen. Uiteraard claimen zowel Israel als Hamas dat ze ‘gewonnen’ hebben. Maar wie heeft wat gewonnen? Voor Hamas is het al een enorme overwinning dat ze er nog zijn. Maar de schade, aan doden, en aan Gaza, is enorm. En elk moment kunnen de gevechtsvliegtuigen weer terugkomen. Uiteraard gelooft niemand dat dit het einde is, want het is duidelijk: de situatie voor de Palestijnen is geen haar verbeterd, en het ziet er nog helemaal niet naar uit dat die verbeteren zal. De bezetting is er nog steeds, en of Israel genoeg onder druk zal staan om de blokkade op te heffen is de vraag.
De EU-leiders komen nu ook met een geweldige bijdrage aan de vrede: die willen wel meewerken om er voor te zorgen dat Hamas zich niet opnieuw kan bewapenen. Hier.
Behalve dat ook dat ze dat niet gaat lukken, de Shin Bet, de Israelische geheime dienst voorspelt dat er binnen een paar maanden weer nieuwe smokkeltunnels zijn, is de ontwapening van Hamas geen oplossing: zolang de Palestijnen geen leven hebben, zolang er bezetting is, gaat het verzet ook door. Op welke manier dan ook.
Israel is nu hard bezig aan de ‘nazorg’. Een probleem is de voorspelbare reeks van aanklachten van oorlogsmisdaden. Hier
Er worden al grapjes gemaakt door ministers: dat is straks geen vakantie in Amsterdam maar meteen door naar den Haag. Na operatie Defensive Shield, op de Westoever, zeven jaar geleden, waarbij tijdens de operatie ook de journalisten werden geweerd, waren de vertegenwoordigers van het leger en de woordvoerders voor Israel aanwezig om de journalisten die kamen kijken na de aanval te vergezellen. Maar dat kunnen ze niet in Gaza. Daar zijn het de Palestijnen zelf die hun visie zullen geven op wat er is gebeurt. Zorgelijk voor Israel dus.
Wat wij in het westen moeten gaan geloven is zorgvuldig voorbereid: Israel zal vooral benadrukken dat ze handelden uit zelfverdediging, dat ze alles hebben gedaan om burgerslachtoffers te voorkomen, inclusief het afwerpen van flyers om de bewoners te waarschuwen dat ze moesten vluchten, plus ettelijke telefoontjes. Bovendien, wil Israel ons laten geloven, was het Hamas die wapens opsloeg in woonhuizen en scholen, en daarmee zijn zij het vooral die verantwoordelijk zijn voor het hoge percentage burgerdoden. Dan weten we alvast wat we te horen gaan krijgen van de Israel-aanhangers. Maar uit de zorg die wordt uitgesproken over de mogelijke aanklachten blijkt al dat ze er niet helemaal zeker van zijn dat iedereen in het westen bereid is Israel op zijn woord te geloven.
Akiva Eldar, een Israelische journalist die bekend staat om zijn diepgaande research en zijn onafhankelijkheid, heeft nog enige hoop op Obama. Die heeft nu twee keuzes, zegt hij. Hij kan het beleid van zijn voorgangers voorzetten, en toestaan dat de Israeli’s doorgaan met moorden en laten bloeden van de Palestijnen tot ze uiteindelijk een apartheidsstaat overhouden. Dan kan Obama van de kantlijn af toekijken hoe Israel ook doorgaat met het bedreigen van de vrede in het Midden Oosten, en daarmee het bedreigen van Amerika’s belangen. Maar hij heeft nog een andere optie. Hij kan er ook aan bijdragen dat Israel nu ernst maakt met de vrede, en daarmee ook het joodse en morele karakter van Israel redt, terwijl de acceptatie van de omringende landen groeit. Acceptatie die al door 22 Arabische staten is aangeboden. Akiva Eldar, hier.
En er ligt een uitstekend artikel van John Mearsheimer, die nauwgezet op een rijtje zet wat er nu precies is gebeurd, en alvast een paar van de nieuwe mythes meeneemt die we nog vaak zullen horen: dat Hamas begon, en dat ze raketten afschoten nadat Israel de Gazastrook had “ontruimd”. Bij Mearsheimer een andere visie dan de Israelische: deze oorlog was geen zelfverdediging, deze oorlog was een opzettelijke aanval op de gehele Gazaanse bevolking. En uiteindelijk gaat het Israel niet langer lukken om de westerse wereld een rad voor de ogen te draaien, daarvoor is de aangerichte schade te zichtbaar en te groot. Wat ze ook doen: uiteindelijk kan Israel de oorlog tegen Gaza niet winnen. Ik hoop nog op dit artikel terug te komen. Hier.
Ik heb vooralsnog ook nog enige hoop dat Obama kiest voor de tweede optie, temeer daar hij meermalen heeft gezegd te zullen onderhandelen met alle partijen zonder “preconditions”.
(Alhoewel ik zijn snelle correctie achteraf van zijn trieste “Jerusalem will remain the capital of Israel, and it must remain undivided” uitspraak wel wat magertjes vond).
Positiever vond ik de shout out van Bono voor de Palestijnen tijdens de Obama Inaugural Celebration tijdens het nummer In the name of love:
http://www.youtube.com/watch?v=vIhJGu6xMac#t=3m32s
Zoek de verschillen.
Kunnen EU-leiders niet lezen?
Steeds meer berichten van artsen lijken er op te wijzen dat Israel wapens heeft gebruikt die nog niet eerder zijn ingezet. De laatste gruwel zijn minuscule deeltjes die in het lichaam zitten en daar de organen aantasten. De artsen staan machteloos en zien hun patienten sterven.
De oorlog tegen Libanon in 2006 werd ingezet vanwege de ontvoering van twee Israelische soldaten zoals Maersheimer, Chomsky en vele anderen hebben aangegeven.
Het ADC (American-Arab Anti Discrimination Committee) heeft een uitgebreid rapport gepubliceerd over de oorlog tegen Libanon, genaamd Eyewitness Libanon.
Je ziet dat wat er nu in Gaza gebeurt, een kopie lijkt van toen, o.a.:
Het terroriseren van de bevolking
Het grote aantal burgerslachtoffers, ook toen veel vrouwen en kinderen
De illusie van de “safe corridors”
Het gebruik van “indiscriminate weapons”
etc.
Het argument van nu “8 jaar lang Hamas raketten”, is dus een cynische propagandaslogan. Ook twee ontvoerde soldaten kunnen de Israelische oorlogsmachine in gang zetten.
Hoe lang kan het lijden van een volk nog misbruikt worden om de misdaden van datzelfde volk te rechtvaardigen?
Het rapport van het ADC kun je hier downloaden:
http://www.adc.org/PDF/Lebrep.pdf
Er is een interessante observatie van Robert Fisk, aan wiens integriteit en deskundigheid we niet hoeven twijfelen, dat Hamas zich verkeken heeft op zijn militaire kracht en de reactie daarop door derden (‘de wereld’). Hamas is geen Hezbollah, stelt hij.
‘Hamas thought its militia was the Hizbollah – a serious error – and that the world would eventually come to its aid. The world (although not its pompous leaders) felt enormous pity for the Palestinians, but not for the cynical men of Hamas who …’
Ook gaat hij in op de wenselijkheid van een VN tribunaal.
Ref: interview met Al Jazeera en in The Independent van vandaag, hier.
Zoals je weet heb ik Fisk erg hoog zitten, maar nu ziet hij volgens mij wel wat over het hoofd: dat ook voor de komst van Hamas er ook niemand in de wereld op kwam voor de Palestijnen, en ook wil hij geloof ik even niet weten dat er tamelijk veel bewondering is voor Hamas, niet per se voor hun fundamentalistische instelling, maar wel voor het feit dat ze in verzet blijven (anders dan Abbas) en niet opgeven – al stelt het militair gezien heel weinig voor.
Het is buitengewoon schokkend en schandelijk dat de EU-leiders in Sharm el-Sjeikh Israël niet eens bekritiseren vanwege de excessieve oorlogvoering in Gaza (inclusief vermoedelijke oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid), en zich zelfs vierkant daarachter opstellen. Alleen over de aanvoer van wapens naar Hamas maken zij zich dus druk. Want, aldus Berlusconi, die zijn immers “een gevaar voor Italië en het gehele Westen”. (Sic!). En dit terwijl Israël een enorme overkill heeft toegepast en een grote verwoesting heeft aangericht. Zoals gebleken is: lang tevoren gepland.
Berlusconi maakt het wel bijzonder bont: hij zegt er “trots” op te zijn dat hij ervoor heeft gezorgd dat Hamas op de Europese lijst van terroristische organisaties is gekomen, en wil zelfs Israël een volledig lid vand e EU maken!
We moeten buitengewoon waakzaam zijn, nu malloten als Berlusconi een leidende rol in Europa spelen.
(6)
Merkwaardig dat gedoe over die tunnels. En dat terwijl Israel scheepsladingen vol van het meest geavanceerde wapentuig krijgt toegestuurd. Mouin Rabbani zei vandaag in een interview op AJ: “Dood en vernietiging in Gaza zijn een doel op zich, geen middel tot een doel.”
Hier iets meer over wapenleveranties aan Israel:
http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=11743
Ik denk dat er nog weinig mensen zijn die het tot zich door durven te laten dringen dat ‘dood en vernietiging’ echt een doel op zich zijn, dat het echt zo erg is. Mearsheimer zegt het ook in zijn artikel dat ik aan het vertalen ben. Wij willen nog steeds denken dat er een rationeel doel zat in de oorlog, het tegenhouden van raketten, of het verslaan van Hamas. En ja, het is natuurlijk echt achterlijk om wel te kijken naar de raketten die door die tunnels naar binnen worden gesleept en niet naar die miljarden aan geavanceerd wapentuig waarmee net even duizenden mensen aan gort zijn geschoten – is iedereen dan stekeblind?
Hopelijk zien steeds meer mensen dit in.
Zoals bekend ontstond de PLO pas na 20 jaar onderdrukking, Hamas weer 20 jaar later, na de 6-daagse oorlog. Het saboteren van de Oslo-akkoorden door Israel zou ook een hint kunnen zijn.
Hoe zou het komen dat we nog maar zo weinig vernemen van de IRA? Misschien omdat daar de vrede is uitgebroken?
Nog een aardig weetje: de militaire basis Kyria staat middenin Tel Aviv, vlakbij het grootste winkelcentrum van Israel. Gebruikt Israel hier niet onschuldige burgers als menselijk schild?
Clara,
Ik zie alleen maar een Farizeër.
Wat mij in het artikel van Akiva Eldar in Ha’aretz opviel is de zinsnede, dat (de propaganda van Israël) de ontelbare joden wereldwijd negeert, die niet weten waar ze het moeten zoeken van schaamte, als ze de beelden uit Gaza zien. Israël verkracht het jodendom en wat blijft er dan over van het begrip “Joodse Staat”?
@10
In 2006 exact dezelfde bezweringen, dezelfde blinde woede, hetzelfde domme geweld en machtsvertoon, dezelfde steun van de rest van de wereld. Maar de duizenden mensenlevens die toen en die nu verwoest zijn, zijn stuk voor stuk uniek en onvervangbaar.
(12)
Ja Clara, inderdaad, ieder mensenleven is uniek en onvervangbaar. Ik heb Abel J. Herzberg eens – tijdens een interview met Wim Kayzer – horen zeggen: “Ze hebben niet 6 miljoen joden vermoord, maar 6 miljoen maal een jood vermoord”.
Zo is dat en dat geldt, waar ook ter wereld, onder welke omstandigheid ook en wat voor een mens het ook betreft.
Jan.