Tijdens de oorlog tegen Gaza was Al Jazeera de enige zender die permanent aanwezig was en de klok rond berichten en reportages uitzond. Israel was al voor ze de aanval inzetten begonnen om journalisten te weren, en nu wreekte zich dat geen enkele westerse journalist in Gaza zelf gestationeerd was, en ook de Midden Oosten verslaggevers er de voorkeur aangeven comfortabel in Israel te blijven en af en toe een uitstapje naar Gaza te maken. Die stonden nu geheel buitenspel. Anders dan de ploeg van Al Jazeera die er permanent aanwezig is. Die waren nu de enigen waar we op konden rekenen.
En wat deden ze het geweldig. Ik ben de enige niet die vierkant viel op Ayman Mohyeldin, die – toen nog met een helm op – de hele dag door ging met zijn reportages, rustig, helder, feitelijk en betrokken. ’s Ochtends nog fris en gladgeschoren, aan het eind van de dag duidelijk vermoeid maar altijd op zijn post.
Al Jazeera is ook de enige die begrijpt dat het nodig is om aandacht aan Gaza te blijven geven. De aanval is dan over – we zullen zien voor hoe lang – maar de oorlog nog lang niet. Ook is het uitermate belangrijk om zoveel mogelijk feiten boven tafel te krijgen van wat zich werkelijk heeft afgespeeld, aangezien Israël zelf uiteraard niet bereid zal zijn om te onderzoeken of hun leger ver de grens over is gegaan van wat volgens de Conventies van Geneve is toegestaan. Dat dat gebeurd is is voor mensen die de situatie daar kennen wel duidelijk, je hoeft alleen maar door de uitgestrekte verwoest gebieden te lopen om heel erg zeker te weten dat de slogan dat Israël zijn best heeft gedaan om zoveel mogelijk de burgers te ontzien een faliekante leugen is. Maar dat moet ook worden aangetoond. Al Jazeera helpt daar aan mee, door ter plekke met de ooggetuigen te spreken en dat vast te leggen.
Eens per week maakt Al Jazeera engels een reportage in Gaza, Gaza in focus, die vrijdags, zaterdags en zondags wordt uitgezonden. Zie voor de tijden hun website. En uiteraard zijn de uitzendingen daarna ook nog op hun website te vinden. Hier.
In de eerste uitzending het verhaal van de vrouw die met een groep andere vrouwen samen hun kinderen in veiligheid probeerden te brengen, toen de bulldozers aan het werk gingen om hun huizen te vernietigen. Ze kwamen met hun kinderen en met witte vlaggen naar buiten. Een van de vrouwen werd met een schot door het hoofd geëxecuteerd. We horen haar man, haar dochter, de buren. Er was geen enkele mogelijkheid dat ze per ongeluk werd doodgeschoten. Er werd niet gevochten, ze was duidelijk zichtbaar als vrouw met kinderen en een witte vlag. Het is een van die zaken die op de lange lijst komt te staan van mogelijke oorlogsmisdaden.
Ook komt Fred Abrahams aan het woord, die voor Human Rights Watch onderzoek doet. Ook hij is er inmiddels geheel van overtuigd dat er oorlogsmisdaden zijn gepleegd, maar het moet ook worden aangetoond. Slotwoord van Ban Ki-Moon, hoofd van de VN. Ook hij durft te zeggen dat wat er is gebeurd schokkend en onacceptabel is. Ook de VN zal het er niet bij laten zitten.
Ga kijken.