Benefiet: ‘Mijn naam is Rachel Corrie’

Geplaatst op door

Vandaag zes jaar geleden stierf Rachel Corrie, onder een Israëlische bulldozer. (hier)

Laura Dolron speelde een prachtige voorstelling, naar aanleiding van het leven van Rachel Corrie, die gedood werd tijdens haar acties om in Gaza de bewoners bij te staan van wie de huizen door het Israelische leger werden vernietigd. Ik schreef erover:

Gisteren zag ik de voorstelling ‘Mijn naam is Rachel Corrie’, gespeeld door Laura van Dolron, in een besloten voorstelling voor Een Ander Joods Geluid. Ik was niet de enige die in tranen was, en stil bleef zitten toen het was afgelopen.

Eerlijk, ik verwachtte er niet veel van. Ik ken het verhaal, ik ken het verhaal van Gaza uittentreure. Wat zou het nog toevoegen aan alle ellende die ik zelf regelmatig in Gaza zie? Waar ik niet op had gerekend was hoe aangrijpend het zou zijn. Rachel Corrie, een jonge Amerikaanse, beetje gek, beetje veel fantasie, beetje chaotisch, wil wat doen – omdat de zalmen die gevangen zaten in de riolering en weer naar het meer zwemmen tegen de stroom in haar dat hebben gezegd – en gaat naar Gaza. En maakt mee wat zoveel Gazagangers meemaken: je komt bij hele gewone hele aardige hele gastvrije mensen thuis, en die mensen worden belaagd door bulldozers en tanks, hun huizen niet veilig, hun leven niet veilig. En wat dat dan met je doet.

Heel naturel door Laura gespeeld, teksten allemaal uit de dagboeken en emails van Rachel zelf, geheel zonder propaganda, zonder drama, zonder effecten, zonder middelen: een jonge vrouw op gympen in het midden van een leeg podium, het verhaal van Rachel die naar Gaza ging om de mensen te helpen en doodgereden werd door een Israelische bulldozer. Een leven van 23 jaar dat eindigde op 16 maart, drie jaar geleden.

Het is een feit dat we soms overspoeld raken door de ellende van de wereld, de beelden komen niet meer aan, het aantal doden blijft een aantal. En dan opeens is het leven van één jong mens wat je precies in je hart raakt.

Het is fantastisch dat Laura nu heeft besloten om twee benefiet voorstellingen te geven, waarvan de opbrengst gaat naar onze actie Operation Humanity voor Gaza (hier)

gaza_bannera_230109.gif

De voorstellingen vinden plaats op zaterdagavond 21 maart, 20.00 en zondagmiddag 22 maart, om 15.00 in Amsterdam. De locatie is De Lange Adem, aan de Ruyschstraat tegenover het O.L.V.G (hier)

De zaal van De Lange Adem (Amsterdam Oost) is gemakkelijk te bereiken: met tram 3 ( halte Camperstraat) Of de metro (halte Wibaustraat).

Kaarten kunnen besteld worden via rachelcorrieamsterdam@gmail.com

Je krijgt waar voor je geld:
– een prachtige voorstelling
– een bijdrage voor de actie voor Gaza
– een aangenaam gezelschap om achteraf nog mee door te praten

5 gedachten over “Benefiet: ‘Mijn naam is Rachel Corrie’”

  1. Da’s nou ook toevallig…!!

    Ik las vanochtend net dat ‘The-New-York-Theater-Workshop’, de groep die het stuk Rachel Corrie ooit in New York brachten en werden gedwongen daarmee te stoppen na klachten (het zal ook niet!) van sommige Joods religieuze leiders, een nieuwe produktie in handen heeft genomen getiteld: “Zeven Joodse kinderen: Een voordracht voor Gaza”.

    Kijk hier –> http://www.nytimes.com/2009/03/16/theater/16chur.html?_r=1&8dpc
    (en wat een schitterende foto van de actrice Ruth Posner!).

    Opvallend trouwens hóe de New York Times de laatste weken aandacht besteed aan de Israëlisch/Palestijnse kwestie. Oók vandaag een -nogal academische- disussie over een eventuele boycot van Israël onder de titel: “To-boycott-or-not-to-boycott-that-is-the-question.”

    Hier: -> http://fish.blogs.nytimes.com/2009/03/15/to-boycott-or-not-to-boycott-that-is-the-question/

    …en een paar dagen geleden een artikel over de terugtrekking van Chas Freeman, de man die door Barack Obama gevraagd was om de post van ‘Hoofd der Nationale Veiligheidsdienst’ te bekleden, na een door AIPAC* op hem gepleegde karkatermoord, het verspreiden van leugens, selectief quoten van door Charles Freeman gemaakte opmerkingen, kortom de gebruikelijke handelswijze van deze belangengroepering.

    Hier –>: http://www.nytimes.com/2009/03/11/washington/11intel.html?scp=6&sq=Chas%20Freeman&st=cse

    * American Israel Public Affairs Committee; zeg maar het Amerikaanse CIDI.

  2. De ouders van Rachel Corrie waren in Gaza, en praatten met haar vrienden van toen. Het onrecht gaat nog steeds door. Pas is opnieuw een buitenlander die het opnam voor de Palestijnen in het hoofd geschoten, Tristan ligt in de intensive care.
    Er is na zes jaar nog steeds geen onderzoek in gang gezet naar de manier waarop Rachel aan haar einde kwam. Zie het verhaal van haar ouders op Electronic Intifada, hier.

    Over Tristan Anderson, hier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *