Noodhulp, in de vorm van goederen, komt nog steeds heel moeilijk de grens van Gaza over. Er is een lange lijst van spullen die niet mogen worden ingevoerd, die bovendien voortdurend verandert. Rijst mag wel, pasta mag niet. Reden? Geen. Jam mocht al niet, snoep niet, nu mogen ook koekjes, thee en tomatenpuree niet. Duizenden dozen voedselhulp van USAID en World Vision werden op die manier tegengehouden.

Zie het rapport van OCHA (de VN) over de situatie in Gaza, Hier

Kip was lang in Gaza een belangrijke bron van eiwit. Kippen zijn geschikt voor kleine bedrijfjes, voor het vlees of voor de eieren, en iedereen met nog een binnenplaatsje ter grootte van een zakdoek kan een paar kippen houden. Maar een aantal kippenfarms en werkplaatsjes waar eieren werden uitgebroed is ook verwoest, en er is moeilijk aan voer voor de beesten te komen. Toen het meel op was bakten mensen brood van kippevoer. Ook is er een tekort aan kookgas, dat nodig is voor het uitbroeden van eieren. Kip is nu zo duur dat een gemiddeld gezin (7 mensen, 2,50 dollar per dag te besteden) dat niet meer kan eten. Zie hier.

Nog steeds komen er meer berichten over het wangedrag van soldaten in Gaza. Amira Hass heeft een notitie gezien waaruit kan blijken dat soldaten ook de opdracht kregen om op reddingspersoneel te schieten. Dat dat is gebeurd wisten we al. Uit een rapport van de mensenrechtenorganisatie Al Mezan blijkt dat 23 medische hulpverleners zijn gedood, waarvan 17 tijdens hun werk. Er is geen twijfel over dat vele malen ambulances die probeerden zieken en gewonden te evacueren zijn beschoten, waardoor ook burgers die anders gered hadden kunnen worden zijn doodgebloed. De vraag is nu alleen nog of die soldaten dat op eigen houtje deden of daartoe expliciet opdracht kregen. Amira Hass, hier.

(Interieur van het ziekenhuis van de Rode Halve Maan, na de aanval)

Gideon Levy wijst er nog eens op dat het wangedrag van soldaten niet nieuw is. Wie de artikelen van Amira Hass in het verleden heeft gevolgd kon het weten dat het Israelische leger al heel lang niet het moreel hoogstaande leger is dat de buitenwereld verkocht wordt, als ze dat al ooit zijn geweest.

Levy wijt het er ook aan dat Israel nu te maken heeft met soldaten die nog nooit een werkelijke oorlog hebben uitgevochten, want ze ‘vechten’ niet tegen een ander leger. Geen van die soldaten heeft ooit oog in oog gestaan met een tank van een tegenstander, en soldaten lijken nu te denken dat de enige taak van een tank is om burgerauto’s te vermorzelen en de taak van een piloot om woonwijken te bombarderen. En de enige manier om soldaten zo ver te krijgen dat ze ‘vechten’ tegen een bevolking die zich nauwelijks kan verzetten is om hen in te prenten dat alle Palestijnen de vijand zijn, en dat hun leven en hun bezittingen niets waard zijn. Het hoort bij het proces van dehumanisering, waar soldaten al vele jaren mee gebrainwashed worden.

De recente uitingen van soldaten die aan de oorlog tegen Gaza hebben deelgenomen illustreert dit. Zo zegt er een: “Dat was zo leuk aan Gaza: je zag iemand lopen, en je mocht gewoon op hem schieten”.

Het zijn niet speciaal rotzakken, die jonge jongens, zegt Levy. Ze zijn thuis misschien best bereid om een oud vrouwtje over de weg te helpen of om vrijwilligerswerk te doen na een natuurramp. Maar in Gaza hebben ze geleerd dat Palestijnen geen mensen zijn. Daar mag je gewoon op schieten en dat is “nice”, leuk. En dat wordt uiteraard bevestigd door een legerleiding die het goed vindt dat er de afgelopen jaren duizenden burgers worden gedood zonder dat er onderzoek naar wordt gedaan. Waar zouden die jongens dan vandaan moeten halen dat er iets mis mee is om een vrouw en een paar kinderen dood te schieten? Van enig onderzoek door het leger zelf, nadat er iets gedaan moet worden aan ‘damage control’ nu er in alle westerse kranten nare berichten zijn verschenen hoeven we niets te verwachten, zegt Levy. Want het is geen kwestie van een paar rotte appels, een paar soldaten die voor de vorm een berisping krijgen, maar van een legerleiding met een verrotte moraal. Het wachten is op de volgende oorlog, zegt Levy cynisch. Hier.

Laatste wekelijkse advertentie van Gush Shalom:

Het in de steek laten van de gevangen soldaat is een schurkenstreek.

Ehud Olmert, die zelf tot zijn nek in het bloed waadt van twee moorddadige en onnodige oorlogen, weigert om gevangenen vrij te laten met “bloed aan de handen”.

Politici, generaals en andere officiele personen hebben in hun comfortabele kantoors besloten dat Gilad Shalit levend begraven mag blijven.

(The abandonment
Of the captive soldier
Is an act
Of villainy.

Ehud Olmert,
Covered up to his neck
With the blood of
Two murderous and
Unnecessary wars,
Refuses to release prisoners with
“Blood on their hands”.

Politicians, generals and officials
In their comfortable offices
Have decided:
Gilad Shalit will remain
Buried alive.)